Over taal en boeken..

"Oh, comme la pluie tombait au-dehors. Hjalmar l'entendait même dans son sommeil et quand Ole-Ferme-l'oeil entrouvrit la fenêtre il vit que l'eau montait jusque'au ras du chambranle. Un vrai lac."

Het sprookje "Ole-Ferme-l'oeil et le petit Hjalmar" van Hans Christian Andersen; in het Frans.

Ergens in de jaren 80 besloot ik om mijn Frans bij te spijkeren. Ik haalde ooit een zesje op mijn eindexamen en vond dat het beter kon. Dus melde ik me aan bij de avondschool op het VUC hier in de stad. Dat leren was best moeilijk. Ik woonde "pas" tien jaar in Denemarken en de les werd natuurlijk in het Deens gehouden. De grammatica geleerd als kind zit er zo vast ingespijkerd dat het bijna onmogelijk is om een andere term voor werkwoord, toekomstige tijd, zelfstandig naamwoord en ga maar door te onthouden. Dus leerde ik Frans met een Deense uitleg over een Nederlands bruggetje. En toen al dacht ik: als we nu eens allemaal de Latijnse namen gebruiken! Dan zou Duits en Engels ook makkelijker zijn. En wat te denken van Spaans en Italiaans. Een werkwoord is een verbum, toekomstige tijd is futurum en een bijwoord een adverbium. Dat zou me zeer geholpen hebben. Ik sloot overigens de opleiding af met een (omgerekend naar het NL systeem) dikke negen.

Een van de opgaven was om een verhaaltje uit je hoofd te leren. Dat deed ik en ik heb er echt vaak plezier van. Ole Lukøje, Klaas Vaak.  Natuurlijk een sprookje van Andersen. Dit is het woensdag verhaaltje. Dat kan ik nog steeds uit m'n hoofd opdreunen en het is erg toepasselijk als het regent. En dat doet het hier! 

Ook leuk; ik heb een boek gewonnen. Via een van mijn mede-bloggers. Het wordt opgestuurd en ik ben benieuwd. 

Een Deens boek natuurlijk. Kom maar op: ik lees Nederlands, Deens, Duits, Engels....nja, in het Frans lees ik slechts af en toe een artikeltje of wat er op de achterkant van een wijnfles staat.....

Alles op een hoop

De jongste kleinzoon werd 12. Ook een oktober kind, dus weer een verjaardag deze maand. 

Hoera voor Philip!

Eerst was er heerlijk eten met een zelfgemaakte ijstaart en een chocoladetaart als toetje en toen werd er getekend.

In groepjes van drie....raden maar wat het voorstelt.

Een gezellige verjaardag voor de familie. 

Met zijn vrienden gaat hij een middagje "poolen" (bilarten) volgende week.

12 jaar. 

Ze zijn me allemaal boven het hoofd gegroeid.

Ik heb intussen mijn nieuwe telefoon bijna "up-to-date".    Wat zijn er toch veel noodzakelijke apps, die weer opnieuw ingesteld moeten worden. Bijvoorbeeld die van Postnord, om de pakjes-box bij de supermarkt te openen. Die app had ik wel, maar daar moest dus een nieuwe code op. En ga zo maar door. De medicijnen-app, de dokters-app, de bank-app, de "nem-idé"-app, de mobilepay-app. De ziekenfonds-app en mijn rijbewijs-app moet ik nog opnieuw installeren. Dat moet met paspoort en dubbele codes.... Mijn leven ligt op een mobieltje...OEF!

Gisteren haalde ik draadloze oordopjes (dat was dat pakje van de post) omdat geluid nu via bluetooth gaat. En zonder muziek, een podcast, een youtube video of een boek in m'n oren, nee, dat gaat het niet worden. Maar het was nog een hele hejsa om dat ding te installeren.....Ook weer iets dat opgeladen moet worden.....

Ondanks het feit dat ik m'n handschoenen gevonden heb en er af en toe een bui valt, is het - voor de herfst - best goed weer.

De was kon tot nu toe buiten gedroogd worden.

En toen er gisteren een frisse wind blies deed ik de boekhouding.

Gewone dingen uit de gewone alledag. 

Het is wel vroeg donker, vind je ook niet? Over twee weken "wintertijd". Daar ben ik dit keer best blij mee. Dan is het niet zo zwart als ik opsta.

Ik heb vandaag de ramen boven gezeemd. Dat is een vervelend karweitje, omdat ze helemaal omgekiept moeten worden, waarbij al het water, als je ze weer omdraait, naar beneden loopt. Ergo, strepen...Ik heb het altijd een hele klus gevonden, maar nu heeft de chef een oplossing. Een telescoop-stang. Die kan vijf meter uitgeschoven worden! Vanaf vandaag worden de bovenramen vast veel vaker gezeemd.

Geslaagd!

Een beetje nerveus...

Geslaagd!

 

Het examen werd gehouden in de mooie Torvehallen / Best Western Hotel in Vejle.

Haar werkgever kwam met een prachtig boeket en een fles wijn. Natuurlijk nam ook hij een foto.

Gefeliciteerd Caroline!

Er zijn veel dingen...

Er zijn véél dingen om blij mee te zijn. Heel veel dingen zelfs. 

 De eega en ik gingen op mijn verjaardag heerlijk dineren bij Restaurant Cozy aan de jachthaven. 

En gisteren kwamen de kinderen en kleinkinderen met aanhang. 

De chef had een fantastische taart gemaakt...

Na de koffie met gebak had de chef een echte schietbaan gemaakt. Dat was een succes!

Daarna was er eten. Franse uiensoep met stokbrood en kaas; boeuf stroganoff met aardappelpuré en rijst; een hartige taart met zalm en groene salade met parmezaan-dressing.

Allemaal zelf in elkaar geflanst en bijna alles is "schoon op".

Nog ijs na, koffie, wijn, limonade, snoep en chocolade en om tien uur ging de hele bubs naar huis. 

(de chef en ik waren best moe. Eerst een hele ochtend in de keuken staan en toen iedereen weer naar huis was, opruimen. Iedereen had natuurlijk al eerder meegeholpen, maar dan nog. En ik moest ook even mijn nieuwe mobiel proberen....en de chef rommelde ook nog wat aan. Om half twee rolden we moe maar voldaan ons bed in).

Ik ben verwend met een nieuwe mobiel telefoon. Een Motorola met een betere camera als die ik eerst had. (ik moet wel even wennen aan een iets andere opzet). Een mooie ingelijste tekening van Carl, een fijn boek, heerlijk parfum en diverse bodylotions en crèmes van de anderen. Ik kan zeker een jaar lang heerlijk ruiken....

Het was een heel gezellige dag!!😍

Zo gezellig dat ik ik eigenlijk helemaal geen zin heb om te gaan zingen vanmiddag. Maar ja, beloofd is beloofd. Wij ondersteunen als koor deze keer de maandelijkse samenzang in de "Tavlehal". Vijf eigen nummers en daarna kan iedereen meezingen met liedjes uit het "Højskolesangbog". 

Kun je nog zingen, zing dan mee ;-)

Vandaag...

Vandaag ben ik jarig. 

Alweer, want de jaren lijken steeds sneller te gaan. Vandaag had ik drie vriendinnen op de ochtendkoffie (avec).

Als ik nu eens net als Malou de cijfers omdraai  dan word ik 17. Wat was ik toen toch een naief jong grietje in de laatste klas van de de MMS met een heel leven voor me. En wat is het tot nu toe een heerlijk leven geweest. Ik mag niet klagen, ook al draai ik de cijfers weer om. 

Vanavond gaan de chef en ik uit eten en morgen komen de kinderen en kleinkinderen. Proost!

Dit keer geen lang blog. Ik (wij, want de chef hielp) bakte abrikoos-marsepein flappen. Een traktatie voor het koor; gebruikelijk als je (bijna) jarig bent. 

Het ruikt hier héérlijk in huis.

We hebben er eentje geproefd. Lekker!! Nu maar hopen dat ze knapperig blijven tot vanavond.

Gisteren deden we weer een film. Een Deens/Zweeds/Noorse produktie over koningin Margrete de eerste. (Die we nu hebben is Margrethe de tweede ;-).

Margrete nummer een was degene die Noorwegen, Zweden en Denemarken verenigde in de Unie van Kalmar (1397). De unie omvatte ook Finland, IJsland, Groenland en de Farøe-Orkney-en  Shetlandseilanden. Sleeswijk en Holstein hoorden toendertijd nog bij Denemarken.  

Een sterke Unie om de dreiging van de Pruisen/Duitsers te weerstaan. De Unie bestond 126 jaar, waarna Zweden zich uitschreef terwijl Noorwegen en Denemarken  lid van de unie bleven tot 1814.

Een stukje geschiedenis. Een mooie film met een goed tijdsbeeld van die tijd.