zondag 11 juni 2023
donderdag 8 juni 2023
Er ligt van alles in de haven...alleen foto's deze keer.
Een cruise-schip (wij noemen het gewoon "et krydstogt-skib") |
Een oorlogsschip / gebruikt bij inspectie |
Een marine vaartuig; dat ligt hier altijd |
Een van de sleepboten; we hebben er twee. |
Vier schepen van Mærsk; die eigenlijk opgeruimd moeten worden. |
Er was bezoek van een aantal hoge pieten van de Rye's kaserne hier in de stad. Die kwamen in zwarte auto's... |
dinsdag 6 juni 2023
Vaderdag, vriendinnen en de tijd die voortkabbelt.
De tijd die voortkabbelt schrijf ik, maar eigenlijk bedoel ik de tijd die met een sneltreinvaart voorbij roetsjt.
Vaderdag valt hier altijd op de vijfde juni. Omdat dat meestal een gewone doordeweekse dag is wordt het vaak in het weekend gevierd. Vader hier werd verrast met een heerlijke BBQ. We aten en grillden hier, maar Sandra en Per kwamen met alles wat er bij een BBQ hoort. Het was heerlijk! Nu zijn we ook een echt "jeu de boules" spel rijker 😎. Dat probeerden we natuurlijk uit en het was een uitdaging om daarvoor ons grasveld te gebruiken. Met al die oneffenheden weet je nooit waar de bal eindigt. Maar toch heel leuk!
Voor ons die gepensioneerd zijn maakt het niks uit. Wij hielden als gewoonlijk onze vriendinnen-dag. Vanaf 12 uur en tot een uur of zes zaten we heerlijk buiten in de binnentuin bij Liller (die eigenlijk Lillian heet). We zouden met zevenen kunnen zijn, maar Lisbeths man is heel ziek en Elin zat in een zomerhuisje. Wij vijven genoten van een heerlijke middag met volop zon en aten al het lekkers wat ieder van ons had meegebracht. We spreken nooit af wie wát meebrengt maar slagen er altijd in om een heel gevariëerd menu te hebben.
De laatste foto maakte ik gisterenavond om half twaalf vanuit het bovenraam. Dit is de noordkant. Zo licht kan het nog zijn 's nachts ook al gaat de zon om tien uur onder.
zaterdag 3 juni 2023
Reikwijdteangst
Ik dacht echt dat ik mijn fietsbatterij had opgeladen...Maar ik was vergeten dat ik daarna nogal een aantal keren op de fiets ergens heen geweest was. Toen we gisteren middag besloten om naar TreldeNæs te fietsen om bij de camping een ijsje te eten had ik slechts drie "prikken". Normaal gesproken moet dat meer dan dertig kilometer reiken. Alleen zat de wind tegen. Er was maar weinig wind hier in onze beschutte tuin, maar best veel op de route naar Trelde. Oef, dan ben ik een echte schijtluis en bang dat ik misschien te weinig stroom zal hebben voor de terugweg. Ergo, ik ga "sparen", zet een heel lage ondersteuning op en de versnelling op twee. Met het gevolg dat ik pijn krijg in m'n nek van de inspanning en zware benen. Poeha, ik heb het gehaald! Nog net stroom genoeg om thuis te komen...met de wind in de rug is het een fluitje van een cent.
Deze video komt uit Noorwegen. Er staat een Deense tekst bij. Misschien kun je het lezen...of verstaan. Misschien heb je het al gezien. Bereik-angst....
donderdag 1 juni 2023
Tijd voor andere dingen.
Het is wel fijn dat de stress om deadlines te halen eruit is. Dat geeft tijd voor andere dingen.
Hier in Fredericia is het heerlijk weer, maar in Flensborg was het frisjes. Daar woei een koude wind en de temperatuur was minstens 7 graden lager dan hier. Het is wel erg droog in heel Denemarken en je hoort de boeren en tuinders al klagen.
dinsdag 30 mei 2023
Zonnig pinksteren.
Na hard werken is het goed rusten. Dat deden we niet; we fietsten naar Middelfart voor een heerlijke lunch. "Smørrebrød-tapas" bij restaurant Guldkronen.
zondag 28 mei 2023
Pinksterzaterdag
We waren in Odense gisteren waar de chef zijn verjaardagscadeau inlostte. Een heerlijke uitgebreide lunch met de zoon. Bij "Den Gamle Kro" midden in de stad.
Het schijnt erg goed te zijn geweest; ze kwamen na twee uurtjes in hoog humeur terug. Het eten was uit de kunst.
Schoondochter en ik namen een lichte lunch thuis. Met zelfgebakken maisbrood, tomaten, mozarella en basilicum.
Philip was flink verkouden en niet oppie-toppie. Arm jochie (van een meter tachtig).
Toen de heren weer thuis waren en languit op het terras lagen om bij te komen, wandelen Ivona en ik door de omgeving. Wat wonen ze toch mooi en overal dichtbij.
We liepen door de gezellige Skibhusgade en sloegen rechts af naar een ware oase in de binnenstad. Een heerlijk plein, omzoomd door mooie bomen. Prachtige huizen er omheen; sommige met Engelse alure.We wandelden naar de haven waar HC Andersen nog steeds in het water staat.
De beeldhouwer Jens Galschiøt maakte een standbeeld ter ere van de 200'ste verjaardag van de dichter, maar plotseling bleek het geld voor het standbeeld te zijn verdwenen. Jens Galschiøt maakte er een happening van en begroef het standbeeld in de haven. Helaas ging het kapot door bevriezing. Hij maakte later een nieuwe torso die op een soort vlonder staat en met een anker op de bodem is bevestigd. Hij heeft een haak in z'n hoofd, zodat hij een maal per jaar uit het water wordt gehesen. Misschien op zijn verjaardag, de 2. april;-)
Wat is er veel gebouwd in Odense de laatste paar jaar. Hier bij de haven is er volop leven in de brouwerij. Een open sportplaats waarvan vlijtig gebruik gemaakt wordt, cafeetjes, een havenbasin en nog veel meer. De volgende keer kom ik met de trein en neem m'n fiets mee. Dan gaan we nog veel meer bekijken.
Nu liepen we terug en belanden bij een hele grote kringloop-kledingwinkel. Ik kocht er een jurk van een bekende designer plus een cashmeretrui voor samen omgerekend 30 euro.
Weer thuis op het terras kregen we lekkere rabarbercrumble met ijs. En toen was het ineens bijna zeven uur in de avond en tijd om naar huis te gaan. We reden over heel rustige wegen. Dat is zeldzaam .
Het was een heerlijke dag met ook nog eens volop zon!
Zojuist heeft de chef Jeff van de trein gehaald. Hij gaat "even" helpen bij Sandra met een balk bij het dak die vernieuwd moet worden. Wat heb ik toch lieve kinderen.
PS: af en toe gaat alles sneller en goedkoper met de trein. Vaak kun je een zgn oranje-kaartje kopen en dan reis je voor 4,50 Euro van Odense naar Fredericia.