Afwisselend

Zondag aten we buiten; simpel en gemakkelijk, zoals veel dagen daarvoor.

De laatste dagen hebben we (gelukkig) werk genoeg gehad, want het weer is erg afwisselend. Warme zonnestralen, mooie wolkenvelden die voorbij drijven en dan plotsklaps hevige regenval.

 

Folie behandelen en appliceren,

Wordfeud - wtf!

Áls de zon schijnt moet het rolgordijn in de werkplaats omlaag omdat het licht te fel is.

Gelukkig loopt het water snel weg; de putten zijn schoon, de dakgoten en regenpijpen ook.

Met deze vochtige warmte was het moeilijk om te appliceren. De ont-vochter moest eraan te pas komen.

We  reden ook een dagje naar Holsted om folie op 21 grote platen aan te brengen.

Het is geen fietsweer, tja... dan kijk ik toch gewoon even naar de Tour de France.....Voor een vakantiegevoel, "pas vrai"? 

Vikingmarkt en een luie zondag

 

Vikingmarkt in Jelling gisteren. Er was van alles te doen, te zien, te koop, te eten, te drinken en er was muziek.

Zullen we ja? of nee?. We gingen en namen de rollator mee. Dat bleek een uitkomst want je loopt best veel. Alleen al vanaf de parkeerplaats.

Vlechtwerk. Zouden ze echt al paspoppen hebben gemaakt in de tijd van de vikingen? Tja, waarom niet.

Hieronder zie je een van de grafheuvels. Er zijn er twee. Een voor koning Gorm de Oude en een voor zijn koningin Thyra. 

Jelling is ook bekend van de Jellingstenen. Daar heb ik eerder al over geschreven.

Harald Blåtand was de zoon van Gorm en Thyra. Hij had een pijnlijke tand, die blauw leek. Bluetooth!

 We waren er vroeg en het was niet zo druk. Maar ja, wanneer is het nu druk in Denemarken. De markt was best groot; ik denk dat er meer dan 40 tenten stonden die hun marktwaar aanboden. Leer, houtwerk, pijl en boog, wol, kleding, schoeisel, mjød (mede) drank, sierraden, smeedwerk enz.

We bleven een paar uurtjes, aten een ijsje in het stadje en thuis legde de chef een varkensschenkel op de bbq. Ik ben maar een kleine vleeseter, maar hij genoot!

Vandaag op de fiets naar Høll. Dat is maar iets meer dan 11 kilometer hiervandaan. Høll is van oudsher een gebied vol met zomerhuizen. Niet van die rijen hetzelfde maar allemaal apartstaande. Vele huizen gaan over van generatie op generatie. Leuk om langs te fietsen en naar al die mensen en kinderen met schepnetjes, emmertjes en strandspullen te kijken.

We fietsten voorbij de drukke zandstranden, vonden een eindje verderop een hooggelegen groene oase en keken uit over de fjord van Vejle.

 Het is vakantie hier. Heel rustig op straat en in de winkels. De Denen zijn naar het buitenland of in hun zomerhuis. Wij werken nog een weekje door. 

De zesde juli.

Het bleef rotweer gisteren, maar omdat het een paar uurtjes droog zou blijven in de namiddag gingen we maar weer wandelen. Nu dichter in de buurt, achterom Madsby en langs de nieuwsgierige losgaande koeien.

We maakten er toch weer een gezellige dag van. 

Terwijl wij wandelden had de chef de krieltjes geschild en de kippen op de bbq gelegd. Toen kwamen Caroline en Casper binnevallen. Drie van die jongeren, nou die kunnen flink eten!! Alles was op; ook de aarbeien (een kilo) met (ongeklopte) slagroom.

Maar eerst werd er nog even gedamd en geschaakt.

Het was een echt gezellige avond. 

Vandaag was die arme Philip ziek. Hoofdpijn, overgeven, een beetje koorts en een hele zere keel, wat het slikken moeilijk maakte. Als het mijn eigen kinderen waren dan had ik het rustig nog even aangezien, maar als het een kleinkind betreft ben ik een heel bezorgde oma.We konden gelukkig meteen terecht bij de dokter die een testpind in zijn keel stak en zijn infectiegetal mat. Waarschijnlijk "gewoon" een virus. Op de vraag of hij liever naar huis wilde antwoorde hij dat hij net zo goed hier ziek kon zijn als thuis.

We gingen nog even kijken in de stad, waar de landsoldaat een laurierkrans om had en met een beukentak zwaait.

Er speelde nog een orkest...en de zon scheen.

Het logeetje was maar tam.

En bij nader denken...alleen met de trein naar huis..... 

Ik heb hem maar thuis gebracht met de auto.

Het komt zoals het nou eenmaal komt.

Volop aardbeien te koop. Ik bakte en fabriceerde een aardbeientaart. Die zijn duur in de winkels én bij de bakkers. Het is ook best veel werk, maar allez: Philip komt logeren en de oudste twee kleinkinderen komen morgen eten.

Hij is lekker! Een taartbodem, met daarop een mazarinlaag (deeg met marsepein) chokolade (ik gebruikte gewoon hagelslag) banketbakkersroom, aardbeien en gelei)

De dertienjarige kleinzoon komt tegenwoordig zelf met de trein. Sneller en goedkoper. Na een paar "pølsehorn", die ik nog snel gebakken had, gingen we een flink eind wandelen, Philip en ik. 

Over de stadswallen.

We klommen naar het hoogste punt en daalden af naar het laagste deel bij de stadsgracht. Het paadje dat de hengelaars gebruiken.

Maar ja, toen moesten we ook weer omhoog, en als hij me niet had vastgehouden was ik vast en zeker uitgegleden op de modderige helling. We hebben de rollen omgedraaid. Vroeger hield ik hem vast, nu hij mij.

Toen werd het 5 juli.

De eerste dag van de vestingstad-feesten. Die viel letterlijk in het water. Waar Nederland vocht tegen een storm hadden wij hier regen, regen, meer regen en stormachtige windstoten. Exstreem-weer en beslist geen weer voor openluchtconcerten. Veel van de festiviteiten werden afgelast. 

Regenbuien

De stroom was vandaag gratis. Veel zon en heel veel wind maakte dat er energie in overvloed was. Een perfecte dag dus om twee wassen te draaien. Die harde wind zorgde er helaas ook voor dat de wolken door de lucht raasden en zomaar, plotsklaps een een hevige regenbui loosden. Ik rende af en aan naar de droogmolen. Van de regenradar kon ik niet opaan! Oh, de zon scheen zo fel, maar oeps, binnenhalen die handel; weer een plensbui. Bijna alles is intussen droog. Twee t-shirts hangen op het droogrek boven en een dekbedhoes hangt boven het trapgat.

Het is weer gewoon "Deens zomerweer". 

"Byer som går og kommer,det er den Danske sommer.." (buien die gaan en komen, dat is de Deense zomer).

Maar ik kan nog zeker een maand lang genieten van de lichte nachten. Deze foto nam ik om 11 uur 's avonds en om twintig voor vijf morgenvroeg staat de zon alweer op.

Tja, een weer-dip. Zul je altijd zien dat het net samenvalt met de feestdagen van de stad, de 5 en 6 juli. Vooral woensdag schijnt het los te barsten; jammer.

Philip komt een paar dagen op vakantie. Hij vindt de "vestingstad-feesten" altijd gezellig. Even schrijven dat hij een regenjas mee moet nemen. 

Caroline en Casper komen op het 6-juli menu af. Maar dan woensdagavond de vijfde. Gelukkig hebben we een dak boven ons hoofd; dan maakt de regen ons niks.

Volgens tradtitie eet men de zesde juli (de dag van de overwinning op de Pruisen) gekookte kriel-aardappeltjes met peterseliesaus, gebraden kip en komkommersalade. Als toetje, aardbeien met slagroom. Ik doe de boodschappen, de chef maakt het eten. Okay nietwaar!

Tot slot een fotootje van de - nu van stenen bevrijde - vijver. We hadden een berg chaussee stenen in die vijver liggen en die zijn inmiddels verkocht. Het gras is weer groen, maar onze grasrobot, mr Humperding verschuilt zich onder z'n afdakje met de boodschap : regen vertraging. De luilak. Die heeft net een maand vakantie gehad1

Kleinkinderen

Kleine kleinkinderen hebben is heerlijk. Knuffelen en muffelen; voorlezen en lekker naar de speeltuin.

Grote kleinkinderen hebben is een zegen. Dat is samen genieten op een andere manier en dankbaar zijn dat ze zo vaak willen helpen.

Gisteren snoeide dertienjarige Carl de heg in de groentetuin.

Hij maakte ook een paadje langs de grote bomen zodat we hopelijk volgend jaar gemakkelijker kunnen snoeien. Dat was nogal een werk omdat het daar vol wortels, oude stammen en uitgegroeide klimop lag. 

En tot slot snoeide hij en "morfar" nog de forsythia die bijna over mijn droogmolen hing.

Ik "mocht" harken, verzamelen en oprapen. Als ik riep :"Pauze, even zitten en uitrusten", dan zat Carl twee minuten stil tot hij weer aan de slag ging. 

De chef en ik keken elkaar aan en zuchten "dat konden wij ook...vroeger".

De bloemetjes buiten zetten

Letterlijk...de bloemetjes buiten zetten, want er moest nieuwe potgrond in.

Veel planten heb ik niet hierbinnen, maar die er staan zijn al heel oud! Ze blijven groeien en ze blijven groen. De potgrond was uitgemergeld...met wat nieuwe grond hoop ik dat ze weer een jaartje meedraaien.

Gisteren plukte ik de rode en witte bessen. Die zijn zeker drie weken vroeger rijp dit jaar. Ik had er veel, heel veel en zette de sapkoker op het fornuis. Na lang wachten druppelde het sap er uit, maar jeetje, wat was het weinig! Iets meer dan een litertje kwam er uit. De bessen waren uitgedroogd ;-(. Daar ga ik geen gelei van maken. 

Van die ene liter sap maakte ik bessen siroop. Bessensap met heul veul suiker; dat geeft dikke siroop. Hebben we er toch nog iets van overgehouden. 

Overigens was het een dag met van-alles-wat.

Ik maakte de oven schoon; de chef tilde de ovendeur eruit en maakte het glas tussen de twee ovenruiten schoon.

We reden naar de stort met een aanhanger vol stenen die Carl gisteren uit de vijver had gehaald. Tonge jonge, wat lagen er toch veel stenen in die vijver. Volgens mij hebben we ze nu allemaal weggehaald; Carl twijfelt. 

Tussendoor hing ik de was op en haalde hem weer af; sleepten we vier lange platen de werkplaats in, die nodig zijn om facadeborden van te maken en kon de verpakking ook de aanhanger in. 

Toen was het tijd om te gaan zitten. 

Wat Anna kan  kan ik ook, dacht ik. Een boek lezen terwijl je breit. 

Tja, dat gaat niet zo goed als het breiwerk een patroontje heeft ;-)

Ik heb toen maar een boek in m'n oren gestoken.