Een blog over de dagelijkse dingen in Denemarken. Een ieder die het interesseert mag meelezen en een reactie plaatsen.
Over dingen en doetjes in Denemarken.
zondag 28 april 2019
De Malthusische Val (Thomas Robert Malthus (1766-1834). De theorie van Malthus was dat "een overvloed van ressources altijd leidt tot een bevolkingsaanwas" . In plaats van te zorgen dat de ressources toeslaan voor het in stand houden van een hoge levensstandaard wil een samenleving altijd streven naar groei, wat er weer voor zorgt dat de ressources uitgeput raken. "The power of population is indefinitely greater than the power in the Earth to produce subsitence for Man" Het vermogen van de mens tot bevolkingsgroei is onbegrensd veel groter dan het vermogen van de aarde om voor de mens een bestaan te produceren"
Dat was het onderliggende thema voor de musical. Door grote droogte is het water bijna op, en daarom moeten de mensen betalen om naar de wc te gaan. Daar zit natuurlijk een bedrijf achter dat er alleen maar op uit is zoveel mogelijk winst te maken, wat weer tot opstand voert. Wie de regels overtreedt wordt afgevoerd naar Urinetown, waar we ervaren dat men van een wolkenkrabber naar beneden wordt gegooid. Als de rebellen "winnen" tja...dan duurt het niet lang voordat zij alle waterressources hebben gebruikt... Een leuke, vlotte, springlevende musical. Fantastische choreografie, fantastisch orkest, Een tien met een griffel!
Voor mij is het beste van de zomer dat ik heerlijk op blote voeten kan lopen! Geen afzakkende sokjes, geen ingeklemde voeten, geen dozijnen schoenen in de gang; lekker op blote voeten door het huis, op het terras en in de tuin!
Buiten eten; ook zo fijn. Vandaag kwam het er niet van. Te veel wind uit het oosten... We zaten na het werk nog wel even daar om iets fris te drinken. Ik had mijn kleindochter als voorjaars-schoonmaak-hulp. Lekker de hele keuken een hele goeie beurt gegeven, Daarna nam ze ook de glazenkast in de kamer even onder handen!
Het kan er weer een tijdje tegen.. Dat is maar goed ook, want zo hing er vanochtend slechts een order op het prikbord, nu liggen er drie flinke opdrachten! En ik ben er slechts twee dagen volgende week; ik ga woensdag een week naar Odense om huis te houden en op te passen.
Daar ga je dan; op vakantie met je vrouw en je vier kinderen. Naar Sri-Lanka omdat het daar zo mooi is en omdat het kan. En dan worden er bommen opgeblazen, zodat je ineens drie kinderen verliest! Niet door een ongeluk, niet vanwege een natuur-catastrofe, maar omdat er mensen zijn die zo fanatiek andere mensen om zeep wilden helpen. Wat een ellende, wat een woede, wat een ravage en vooral een niet te begrijpen verdriet. Anders, de naam van de vader. Ik heb hem lang geleden ooit gearrangeerd als speaker op een van onze talrijke cursussen. Een aardige man met veel ideeën, visioenen en vol werklust. Hij was toen nog niet zo lang bezig met het opbouwen van "zijn" imperium: Bestseller! Ja inderdaad, daar waar de merken Only, Vero Moda, Jack&Jones, Pieces, Vila en nog een paar meer thuis horen. Een man en vrouw die flink wat geld ermee verdienden.... Ik denk dat ze álles zouden willen opgeven voor het leven van hun kinderen. Vreselijk dat er mensen zijn die anderen dit kunnen aandoen!
Vroeger, toen ik nog op de katholieke lagere school zat waren de dagen in "de stille week" voor Pasen saai en een beetje triest. Witte Donderdag gingen we naar de kerk om "Het laatste avondmaal" te vieren, Goede Vrijdag zaten we weer in de kerk want kwart voor drie begon de "Statie" waar elke statie (schilderij van de lijdensweg van Christus) in de kerk bezocht en het verhaal erbij verteld werd. Dat waren lange "zittingen". Poeha! Paaszaterdag was een dag van boodschappen doen en schoonmaken en soep trekken en eten voorbereiden en..en..om alles klaar te hebben voor Pasen. Met Pasen mochten de snoeptrommeltjes worden opengemaakt! En we kregen onze nieuwe kleren aan en hadden eindelijk paasvakantie.
Zo is het (gelukkig) al lang niet meer!
In Nederland is er Paaspop; en de Passion en zijn er lange files.... Hier in Denemarken zijn de dagen van "de stille week" (van Palmzondag tot tweede paasdag) schoolvrije dagen en vandaar dat ook veel mensen vakantiedagen opnemen. Vanaf (witte) donderdag zijn het dagen gevuld met bezoek, paas-lunches, koffie met iets lekkers erbij en als het mooi weer is - net als nu - de paden op de lanen in. De boten worden te water gelaten, de eerste durvers gaan zwemmen of pootjebaden, overal zie je fietsers, campers, vissers en wandelaars. Het land ontwaakt; de stad wordt wakker en in gebruik genomen.
De tentjes aan de haven gaan weer open
Voor het bezoek donderdag bakte ik broodjes, kaneelsnegle en een cake
De vrijdag gasten kregen lam, quiche, room-aardappels en citroenbavarois
De eerste milkshake dit jaar
Lunchen op ons terras voor het huis
Aarde voor in de kas en de perken
Fietsen over "Fælleden" en langs het strand
De Lillebælt - met het eiland Fyn aan de overkant.
In deze dagen waar de verschrikkingen (en overwinningen) van de tweede wereldoorlog overal in Europa herdacht worden blijf ik ook even hiermee bezig.
Wij bezochten het museum Tirpitz bij Blaavand, in het zuidwesten van Jutland. Een badplaats; een toeristische plakpleister en sinds 2016 verrijkt met een bunker-museum.
Een van de vele bunkers die de Duitsers aan de kust plaatsten. Deze kreeg de naam Tirpitz en zo heet het eromheengebouwde museum nu ook (overigens ontworpen door een van de beroemde Deense architecten Bjarke Ingels).
Het was druk, mede doordat het hier schoolvakantie is, er waren veel Duitse toeristen en er was een speciale tentoonstelling over de vele mijnen die tijdens de oorlog aan de kust geplaatst werden.
De laatste landmijn werd tot springen gebracht de 3. juni 2012!!! Eindelijk kon het laatste stuk prikkeldraad verwijderd worden. In totaal hadden de Duitsers 1.400.000 landmijnen langs de Deense kust geplaatst. "Ordnung muss sein", daarom werden er tekeningen van de placeringen gemaakt. Tamelijk precieze tekeningen, wat het opruimen toch iets minder gevaarlijk maakte. Maar op het laatst liep dat plan in de soep en op de landtong Skallingen bij Blaavandshuk werden de mijnen zonder enig plan de grond in gestopt. Toen de oorlog voorbij was werden de Duitse soldaten die nog hier in het land zaten gedwongen om deze mijnen op te ruimen. 2500 Duitse soldaten werden hiervoor ingezet, 150 misten hierbij hun leven en 400 werden meer of minder zwaar gewond. Deze opruiming vond plaats vanaf de 5. mei 1945 tot de 1. oktober 1945. Daar er geen tekening bestond van de mijnen op Skallingen werd dit gebied afgezet met prikkeldraad en waarschuwingsborden voor minstens 20 jaar. Verboden toegang! Men vermoedde dat de mijnen tegen die tijd zo verroest zouden zijn dat ze niet meer konden ontploffen. Die versperring bleef er veel langer dan 20 jaar. Pas in het jaar 2006 begon de opruiming. De laatste mijn (misschien de laatste- je weet maar nooit) verdween in 2012.
De "achteringang" van het museum
Het was druk (voor Deense begrippen)
Scheve lijnen; trap af naar de zalen
Kaart over de landmijnen die opgetekend waren
Het museum ligt midden in de duinen, "klitterne" noemen we die hier.
Een zandweg tussen de duinen door voert ons terug naar de parkeerplaats.
Mooi hier! We zagen zelfs een adder over het pad kronkelen.
