Net als de Italianen.
Vanaf de balkonnetjes in de stad.
Ook hier in de stad. Ik zag het op Facebook.
Of we zingen mee met liederen op de computer.
Christina, een van onze eerdere dirigentes, zet zich elke avond achter haar piano en nodigt ons uit om mee te zingen. Ze kan ons niet horen; wij haar wel. Maar ze kan ons wel zien.
Zo smeren we onze stemmen toch een beetje.
| ||
|
De kinderen krijgen ook hun onderwijsmaterialen - hun huiswerk - vis de computer. Maar ja, in een keer een miljoen jongeren op het net!! dat vraagt om langzaamheid. Er wordt aan gewerkt, zegt de regering.
Er wordt ook gewerkt aan compensaties voor het bedrijfsleven, de mensen in loondienst en hulppaketjes voor de kleine zelfstandige zitten er aan te komen (dat moet ik eerst zien, bromt de chef).
De gemeente betaalt alle rekeningen per omgaande en slaat voorraden papier, pc dingen ed.in. Bouwprojecten worden naar voren geschoven en nog wat andere dingen.
De restricties op het gebied van de volksgezondheid worden verhoogd. Geen feestje bouwen mensen, niet met veel volk de supermarkt in, geen tandarts of kapperbezoekjes, niet met z'n allen op de speelplaats of in de dierentuin. Betalen met de pinkaart of telefoon. Wel graag on-line eten laten bezorgen om de kleine zaakjes te helpen en: afstand houden!
Dat doen we dus maar.
Elke dag is er een persconferentie om ons op de hoogte te houden van de stand van zaken en vanavond hield ook de koningin een kleine toespraak.
Saai? Ach...Wij hebben nog steeds wat orders, maar dat zal na deze week wel minderen. En als het mooi weer is, net als vandaag, dan fietsen we een flinke ronde. Vandaag kregen we extra beweging. Net toen we het verste van huis waren stopte de batterij van de fiets van de chef en hij kwam niet meer op gang.
Om beurten hebben we die zware fiets naar huis getrapt - natuurlijk in tegenwind en vele heuveltjes op. Maar het regende niet! Dat is veel waard.