Gezellig met jong en oud.

De paaslunch bij ons. De tafel was net groot genoeg voor twaalf man. Jeff bracht een Heerlijke salade mee, Sandra een paas-taart en Caroline een citroentaart.

Wij hadden gezorgd voor de traditionele haring, zalm en garnalen en heel veel eieren plus een stuk ree-vlees en een lamsbout (met het nodige bijhorende). Bijna alles ging op; de jeugd kan er wat van!

Even wandelen met z'n allen (minus de chef) voordat er een kaasplateau op tafel kwam. Op het laatst koffie en thee met het gebak. 

Denen tafelen heeeeel lang. We begonnen om twee uur 's middags en rond negen uur 's avonds ging de bubs op huis aan.

Wel heel gezellig gekeuveld. Af en toe zijn het net kleine kinderen die elkaar bekogelden met kroonkurken, druiven en snoeppapier. Ze ruimden het wel zelf op; de rest ging vandaag in de stofzuiger.

Nu kijk ik met plezier naar het mandje met paaseieren dat we kregen; naar de prachtige rozen en het mooie boeket. 💓 Ivona, Per en Caroline. We kregen ook nog chocolade en een literfles Grimbergen ;.)

Maar het fijnste van alles is het bij elkaar zijn. 

Bijna Pasen.

Het is stil op straat; heel stil. De Denen hebben vrij, zijn op vakantie, werken in de tuin of liggen languit voor de tv. 

Wij werkten een paar uurtjes; ik wandelde wat, de chef fietste een rondje. Stil...heel stil is het.

Goede vrijdag; de vlag bij alle openbare gebouwen hangt halfstok. "Waarom eigenlijk" vragen velen zich af op Facebook. Tja, waarom is het Pasen... 

"Als je net als ik niet gelooft dat God de aarde schiep in zes dagen, dat  natuurwetten op wonderbaarlijke wijze ongeldig raken en dat je weer kunt terugkomen in het leven als je eenmaal dood bent; hoe kan Pasen dan iets anders zijn als alleen maar chokolade-eitjes en een paashaas?

Het paasverhaal is echter een verhaal over lijden, vergiffenis en hoop en is daarom veel te belangrijk om te worden afgedaan als bijgeloof. Ik geloof niet in het bovennatuurlijke maar zou het moeilijk vinden om in een wereld te leven waarin ik dacht dat liefde eigenliefde is en vergiffenis een cynisch egoisme. Ik kan niet bewijzen dat echte liefde bestaat of dat echte vergiffenis mogelijk is, maar ik kan het wel hopen en geloven. Dat geloof is veel te belangrijk om alleen te gelden voor de religieuzen."

Citaat: prof Svend Brinkman - agnostiker.

Fijne Paasdagen voor iedereen. 

Mooi weer voor de tuin.

Ik kwam thuis met een paar wilgentakken, opgeraapt tijdens onze dinsdags wandeling; zette daar wat forsythia en andere takken uit de tuin tussen en hing de paaseieren op.

Gisteren werkte Carl in de tuin en vandaag ook weer een flink aantal uren. Ik hielp mee en de chef reed met de aanhanger naar de stortplaats en hij sleep het mes van de grasmaaier die we leenden van Sandra.

Hieronder zie je wat we allemaal moeten sorteren ;-) bij de stort.

Het was mooi weer om in de tuin te werken.

Carl maaide het gras twee maal en met z'n tweeën werkten we in de groentetuin waar de rabarber verplaatst werd, er gewiedt werd en nadat ik de groentekas had opgeruimd ook de ruiten van de kas geschrobt werden.

Heerlijk dat we zoveel gedaan hebben. Er wacht nog meer, zo is dat met tuinen. 

Het is paasvakantie in DK. De schoolkinderen hebben al de hele week vrij; vanaf morgen (bijna) iedereen. Witte Donderdag en Goede vrijdag zijn vrije dagen en de twee Paasdagen natuurlijk ook. 

Een tikkeltje warmer.

"Ik verveel me" zei de chef afgelopen maandag. "Geen enkele order in huis". Nou is dat het lot uitdagen, want de dag erna stroomde de mailbox vol met opdrachten. Zoveel zelfs dat hij vandaag thuis bleef om te werken terwijl Caroline en ik naar het buurland reden om boodschappen voor Pasen te halen. 

Naast werk zijn er ook leuke dingen. Gisteren bv een uitgebreide lunch in Aarhus bij familieleden. Tussen zonneschijn en maartse buien lokt het voorjaar.

Na de lunch..

35 borden voor een golfclub. Da's best veul werk ;-) 

Ik heb gisteren wat haakpatronen gedownload. In haken ben ik nooit een ster geweest. Iets met drie keer van school veranderd in de tweede klas, waar meisjes destijds leerden haken. Gosh, wat ben ik oud 😂). Haken is prettiger werken als de zomer in aantocht is, dus ga ik het maar weer eens proberen.

Ooit haakte ik gordijnen.... (nee, deze niet, de foto is van het internet). Dat was de grote mode in de jaren zeventig/tachtig. Ik heb ze nog liggen, boven in de kast en nee, ze gaan nog niet weg want het was destijds een heidens karwei. We hadden in ons oude huis vier ramen aan de straatkant en de gordijntjes beschermden ons tegen de inkijk

Ik denk dat ik een zomertrui ga haken...mischien.

Zo kregen wij een Tuinman.

Hier is Carl aan het werk.  Mijn tuinman 💗.

Een paar weken geleden, toen hij mij hielp met het snoeien van een struik en de klimop vroeg ik hem of hij zin had om geld te verdienen met het bijhouden van onze tuin. Jaaaa, afgesproken! Hier is hij aan het werk met de cultivator.

Het grasveld ziet er vreselijk uit. Dat komt door al die regen en het feit dat er een mol woont. Nu kochten we twee mol-verschrikkers die een huiltoon afgeven onder de grond. Hopelijk pakt de mol zijn/haar koffers! 

 

Als de mol weg is bestellen we een bigpack zgn topdressing en spreiden dat uit over het grasveld. Hopelijk krijgen we het daarmee meer egaal.

Tot slot nog even:

De school-musical, waar Carls klas de hele winter voor geoefend had. "High School Musical" Tien dagen voor de uitvoering stak het Disney-concern een spaak in het wiel en verbood het!

Wat anders te doen dan een show met videobeelden te maken van het proces na de afwijzing. Daar hebben ze die tien dagen hard aan gewerkt. Het ergste was het natuurlijk voor de hoofdrolspelers; Carl zat "slechts" in de dansgroep.

Aj aj Disney- het gaat om een SCHOOL musical 😖😔.

Security...tja.

Ik blog "gewoon" via Blogspot. Dat doe ik al jaren. Ooit had ik een WP abonnenment toen ik  de website van ons toenmalige koor beheerde, maar dat is afgemeld. Maar vanwege allerlei veiligheidsregeltjes bij sommige bloggers kan ik op een paar blogs niet meer reageren...helaas. Daar glij ik meteen het spam- bakje in. 😵‍💫 Het is maar een weet voor jullie.

Mobieltje

Ons leven ligt in 2024 hoofdzakelijk op onze mobile telefoons. MitID, waarmee je alles moet verificeren, mobilePay, zoiets als een Tikkie in NL, ons bankgebeuren, zelfs het bedrijfsconto, e-Boks, voor officiele berichten, de huisarts en de medicijnenlijst, de camera en de foto's, adressen, WhatsApp, Messinger, muziek en rijbewijs....en nog veel meer.

En dan...moet er een nieuwe telefoon worden aangeschaft. Nee, niet voor mij maar de oude van de chef wordt niet meer ondersteund. De aanschaf was een fluitje van een cent, maar het installeren van alles...pffft.

Voor alle zekerheid had de chef een afspraak met onze zoon gemaakt en zo reden we gisteren , bewapend met de oude en nieuwe telefoon plus zijn paspoort, naar Odense. Omdat er zoveel zekerheid moet zijn (natuurlijk echt nodig) moet er nogal veel opnieuw geïnstalleerd en geverificeerd worden. Gelukt! Gelukkig!

Met het installeren, koffie drinken, van de ijstaart snoepen en gezellig geklets werd het al snel avond. De chef trakteerde op lekkerijen van Chicago burgers voor we weer naar huis reden.  

Vandaag schijnt de zon en ik zeemde eindelijk de ramen. Na al die winderige weken was het hoognodig.

Nu kan ik weer naar buiten kijken!