Zondag

We zagen de film Green Book, mijn dochter en ik. Een film die speelt in het Amerika van de zestiger jaren. Als je het boek "Niceville" hebt gelezen zie je veel herkenbaars. 

Wanneer pianist Don Shirley in 1962 op zoek is naar een lijfwacht voor zijn tournee door het zuiden van Amerika, komt hij in contact met Tony Lip. Een Italiaans-Amerikaanse uitsmijter die graag wat wilt bijverdienen. Samen reizen ze door verschillende ‘blanke’ staten aan de hand van een speciale reisgids (The Green Book) die hen informeert over plekken waar Afro-Afrikanen welkom en veilig zijn.

Wat een goeie film! Gaan kijken als je tijd (en zin hebt).
Even mijn dochter uit haar dip halen....het is niet altijd gemakkelijk met werk, man en kinders. Zucht.

Eerder op de dag reden de eega en ik naar Blaavand aan de Noordzee (Vesterhavet). Het was vloed en het water stond hoog. Zon en wind..

Je mag hier met de auto het strand op. 

We reden van Blaavand naar Vejers, dwars door het enorme grote militaire oefenterrein....

Nadat we een stjerneskud aten in het visrestaurant. Het restaurant is overgenomen door Aziaten, waar ik helemaal niks op tegen heb. Alleen gooien zij alles in de frituur en dat is heel iets anders dan de vroegere overheerlijke in boter gebakken vis. Jammer!

(Bijna) lente.

Voor de Denen begint de lente de eerste maart. Normaal liggen de temperaturen dan nog maar rond de vijf graden, maar de dagen worden lichter en in maart keert het getij. Dan gaan we definitief de zomer tegemoet. Misschien komt het ook omdat de dichter Kaj Munk het lied schreef van het kleine anemoontje, dat de eerste maart haar kopje liet zien.
Ik zag er ook een vandaag. Een klein maar dapper blauw anemoontje.

Den lille anemone

Zie je dat de zon schijnt. Heerlijk hè; wel ietsje frisser dan gisteren.

Ik deed de boekhouding maar weer eens.

Ik lees (in een vreselijk slecht geschreven biografie) over Nina, de helft van het duo Nina en Frederik. Degenen die een stuk jonger zijn dan ik kennen ze waarschijnlijk niet en hun muziek zegt ze niets. Ik was ook nog aan de jonge kant en bij ons thuis werd er niet veel naar muziek geluisterd. Maar later hoorde ik ze wel, charmant. Het is dat ik wel wat meer over die Nina wil weten, anders lag het boek allang bij het oud papier.

Met vereende krachten.

Heb jij dat nou ook? Van die vervelende apparatuur, waardoor schoonmaken een karwei wordt?!
Ik heb zo'n afzuigkap! 
De "vetzuigers" of hoe noem je die dingen ;-) zijn er gemakkelijk uit te halen, maar inzetten....grrr. 
De chef kwam net thuis en schoof het in een mum van tijd in elkaar. Ik werd er gewoon nijdig van! 

En dan onze dirigente. Die stuurde een aantal geluid-files via mijn mail. Files die ik eerst moest converteren van m4a naar mp3 en daarna op de website moest zetten (nieuwe opzet wordpress - maar gelukkig had ik een handleiding van zoonlief). 
Poeha, gelukt!

Weer even een vraagje van de dirigente: "wil je het ook op onze facebookgroep zetten"? Natuurlijk. Oeps; dat was echt niet zo eenvoudig als eerder. Ze hebben namelijk iets veranderd bij FB.  Vanwege zekerheid en zo al meer.
Ik had van alles geprobeerd en op het laatst kwam de chef met een oplossing. 

met m'n uilenbril op

Maar     er      gaat         wel    veel       tijd      inzitten........




Nog even tijd om te lezen in mijn zonnige hoekje.

twee boeken in de buurt maar ik las op m'n mobieltje

Gisteren was ik samen met Caroline naar de musical avond in het Tøjhus. Altijd zo gezellig!

Familiebezoek

De wintervakantie valt hier altijd in de tweede week van februari. Wij werkten onze orders af en hadden daarom "vrij" in de week daarna. Zullen we naar Nederland rijden? 

Eerst een paar dagen naar Amsterdam. Daar woont mijn tante Joke, de oudste nog levende tante van mijn vaders kant. Ik kocht wat donuts en we probeerden de juiste tramlijn te vinden, wat heel wat voeten in de aarde had. Waarom is er geen overzichtskaart???? Ook niet bij het GVB. Tenslotte namen we maar een Taxi. We waren aan de late kant, wat voor oudere mensen heel vervelend is, terwijl we toch ruimschoots op tijd op pad gingen. Zo gaat dat als provinciaaltjes "de grote stad" bezoeken. 
Nog een bezoekje aan het Rijksmuseum en een etentje in de buurt van het Leidseplein en dat was Amsterdam voor deze keer.

De volgende dag reden we naar de stad waar ik in mijn jeugd gewoond heb, naar Oss. Daar ken ik de weg nog een beetje....

Eten bij o.a Monterosso

Een kijkje in Den Bosch dat nog net geen Oeteldonk heet.

De orgelman op de markt.

Dat ligt vrij centraal voor de volgende familiebezoekjes. Koffie bij een tante en een up-date over de familie van moeders kant. De dag erna bij ons moeders oude buurvrouw op de koffie (wat vreemd om weer in het flatgebouw te staan) en dan door naar mijn broer en schoonzus, waar mijn zus en zwager ook van de partij waren.

De Loc Hal (locomotief hallen) die nu is ingericht als bibliotheek.

Het uitzicht - op het voormalige Clarissenklooster waar nu hele mooie flats staan.

We hadden nog veel meer familiebezoek kunnen plannen, maar daar was gewoon te weinig tijd voor. 

Fastelavnsboller

Ik schreef het al eerder; Carnaval wordt hier niet gevierd, maar Vastenavond is wel een begrip. De kinderen verkleden zich, slaan "de kat uit de ton" en je ziet overal Fastelavnsboller - Vastenavond brood/gebakjes. Ze zijn er in diverse soorten. Hier is er eentje:

Deeg:
600 gr meel/bloem
2 eetl suiker
2 theel kardemom
200 gr koude boter
2,5 dl melk
50 gr verse gist (droge gist kan natuurlijk ook, maar ik ken de verhouding niet)
2 eieren

Vulling/ vanillecrème:
2 eieren
4 eetl suiker
2 eetl maizena
3 dl melk
1 stang vanille (de zaadjes ervan)

Glazuur:
Poedersuiker
Cacao
Water

Meng, de bloem, kardemom en de suiker. Voeg de boter toe en kneed met je vingers tot het kruimelig wordt. 
Verwarm de melk tot vingerwarm en los de gist hierin op. Voeg de eieren toe en roer dit door elkaar.
Voeg het laatste bij het droge meel mm en kneed alles (voeg evt. een beetje meer bloem toe). Laat dit een half uurtje rijzen.

De crème maak je net zoals je pudding maakt. Laat het afkoelen.

Als het deeg gerezen is verdeel je het in 24 delen. Maak de stukjes plat en leg op elk twee theelepels crème. Vouw de kanten eroverheen en leg ze op de braadplaat met de sluiting onder (zorg dat ze goed dicht zijn).
Laat ze weer een half uurtje rijzen, smeer ze met een uitgeklopt ei  en bak ze in de oven bij 200 graden in ca. een kwartier. 

Af laten koelen en versieren met glazuur. 

Fastelavn, er mit navn, boller vil jeg have
Hvis jeg ingen boller får så laver jeg ballade..

Vastenavond, is mijn naam, broodjes wil ik hebben
Als ik dan geen broodjes krijg, dan zorg ik voor ergernis..

Divergens

De pers en de kijkers zijn het lang niet altijd met elkaar eens. Vanavond kijken we weer naar een aflevering van de Deense serie Badehotellet. De serie wordt enorm afgekraakt door de filmpers maar heeft hoge kijkcijfers. Ik vind het een gezellige serie, met een greintje serieusiteit. Mag het alsjeblieft!

Een uitgebloeide orchidee; een zon die achter de wolken verdween, een volle maan en een Deense vlag. Dit zie ik als ik uit het raam van mijn werkkamer kijk. De was is weer gestreken, kleine verstelwerkjes zijn klaar, de chef heeft de ramen beneden gezeemd.. (de buurvrouw kwam even op de koffie en zat gelukkig met haar rug naar het raam. Nu de zon weer naar binnen schijnt zag je dat de ramen vreselijk vies waren. Die wind ook altijd :-))



Caroline is geslaagd voor het theorie-gedeelte voor het rijbewijs.

Fijn! Gefeliciteerd!



En ik had mijn tante Joke aan de telefoon. Ze klonk wat triest, had pijntjes, voelde zich zo oud als Methusalem, maar toen ik zei dat we op de koffie komen hoorde je haar stemming veranderen. Zo blij met zoiets kleins...

Denglish

De Engelse taal wordt bijna overal ter wereld gesproken, maar wel met velerlei variaties en accenten. In New Zeeland bijvoorbeeld werd brood  uitgesproken als "brèh" en de vele immigranten uit Indië spraken Engels met die typisch Indische tongval. En wat dacht je van de Chinezen? Die snapten echter ook niks van mijn Vest-Europese English. Hier in DK kunnen ze er namelijk ook wat van! We noemen het voortaan gewoon Denglish; Deens-Engels. (Eigenlijk komt het van Duits- Engels, maar een kniesoor die daar op let).
Ik kan overigens ook meteen horen als een Nederlander Engels spreekt. Misschien een Nenglishman? Komt allemaal door die vermaledijde Brexit, die woordkoppelingen..
Gift niks allemaal hoor; als we mekare maar verstaan, niewaar?!

Waar ik - en vooral de chef - meer moeite mee heb is het gebruik van "rustiek" als het eten betreft. 
Een rustieke sandwich betekent dat je brood krijgt dat niet te kauwen of te snijden is. Of je krijgt zo'n grote kei harde bol, waar je niet overheen kunt gapen. 
Gewoon een sneetje brood is er niet meer bij. 
Ik denk dat ik een ouderwetse broodjeszaak begin; met kleine zachte broodjes en gewone sneden.
Of nog beter, ik eet gewoon thuis!