Van fotoboeken, berging, boekhouding en blikjes limonade.

Ik heb deze week nogal wat uren doorgebracht achter de computer. "Normalerweise" maak ik elke twee jaar een fotoboek omdat ik dat toch leuker vind dan plaatjes kijken op een tablet. Maar nu was ik "achter" en maakte een boek van de laatste drie jaar. Poeha, wat een uitzoeken! Wat een gekatagoriseer (geen woord). Wat een redigering! Kortom: Wát een werk!!

Nu ligt het in de digitale postbus bij de leverancier. Ik ben zeer benieuwd naar het eindresultaat. Op papier komt dat altijd anders over. De chef heeft een ietsie-pietsie geholpen met de fotoredigering, maar dit keer deed ik het meeste werk. 

De chef zette de gekochte Ikea-kastjes in elkaar en we monteerden ze deze week. Wat een heerlijke ruimte. De lastige hoekkast kon leeg worden geruimd, zodat er nu alleen de bezem en de schrobber in staan, in de andere kast pastte de sodasteam en de blender en nu hebben we - eindelijk- een leeg aanrechtblad in de bijkeuken.

Januari gaat toch snel voorbij. Ik deed de boekhouding gisteren want het hoopt zich sneller op dan je denkt.

Lekker met de kachel aan, want het was gisteren echt koud.

Vandaag komt er storm. We reden nog snel naar ons buurland Duitsland om wat limonade in te slaan en de wind rukte al behoorlijk aan de auto. De wind is intussen toegenomen en er wordt gewaarschuwd voor de bruggen. De "storebæltsbro" wordt vanaf vanavond gesperd. 

De moeilijke puzzel ligt nog steeds op tafel. 't Is geen makkie en ik verlies er nogal wat uren aan. Als ik niet ga tolken, of zingen, of als de breiclub hier niet is en ga maar door.

De storm raast. Het isolatiemateriaal van de buren lag hier op de stoep. Alles wat los zit hebben we vastgebonden en de chef loopt regelmatig een contrôle-rondje om het huis. Als de pannen er maar op blijven liggen. Oppassen geblazen, "Hold på hat og briller" zegt men hier; "hou je hoed en bril vast". Tegnewoordig krijgen stormen namen. Deze heet Malik.

Per een februari...

De eerste februari is het "farvel" - vaarwel - aan alle restricties vanwege corona. Hier bij ons in ieder geval. Jaaa, er zijn nog steeds veel besmettingen en dat aantal stijgt waarschijnlijk de komende weken. Maar de de meesten die besmet zijn worden niet echt ziek. Dochterlief heef ook corona (omikron waarschijnlijk) maar een beetje kriebel in haar hals en een stem die verkouden lijkt maar het niet is, dat zijn haar symtomen. 90 % van de mensen boven de 50 hebben een derde prik gehad en van de jongeren zijn er ook heel veel ingeënt. Daarom en daarom mag alles weer open. Dankzij de hoge vaccinegraad. Dus:  vanaf dinsdag geen mondkapjes meer en de coronapas hoeft ook niet meer getoond te worden. Pfffft.  Twee jaar met beperkingen, twee jaar met een pandemie zijn voorbij. ThankGod. En nu maar hopen dat 'ie wegblijft! Want je weet maar nooit.....

Wat ook weg is, is dit:

"Take the money and run". Dat werk maakte de Deense kuntschilder Jens Haaning  voor het museum voor moderne kunst in Aalborg. Hij kreeg het geld, dat hij voor het werkstuk wilde gebruiken contant uitbetaald (in bankbiljetten die op het doek moesten). En wát kreeg het museum? Een leeg doek. 

Nu probeert men met alle macht om het geld terug te krijgen... Het gaat tenslotte om een kleine 72 duizend Euro.... 

Ik leg maar weer een aantal stukjes.

Nog een dikke week januari, dan hebben we die ook weer gehad! Tot dochters verjaardag (12) is het best winters-gezellig, daarna begint de januari sloomheid toe te nemen. Ik leg maar weer een aantal stukjes van de nieuwe puzzel...

We waren even naar Ikea in Odense. Een paar smalle kastjes halen. We waren bijna bij de uitgang toen ik inzag dat ik iets vergeten was. De chef plantte zich in een luie stoel en ik ging tegen de stroom in terug. Nou ja, "stroom" was het niet; er waren niet veel mensen. Maar terug door Ikea, de pijlen in omgekeerde volgorde volgen...op een gegeven moment was ik de weg kwijt. Verdwalen in Ikea, het kán gebeuren!

We reden even langs zoonlief, waar alleen Philip thuis was. Oeps! Ivona had net pas haar quarantaine-tijd afgesloten...."Dag Philip...we komen een ander keertje terug!" We zijn niet bang voor het virus, maar wel dat de chef positief getest gaat worden. Want dat kan de hele rug-operatie begin maart in de war schoppen. We isoleren ons niet maar passen wel goed op. 

Bij dochter op de koffie was ook geen optie. Die is ook positief... 

We kochten vier zelf-testen bij SuperBrugsen. Ik kocht er ook heerlijk vers rundergehakt en burgerbroodjes en de chef maakte hier vanavond zalige bøf-sandwiches van. Smullen! Vlees vandaag, gisteren vegetarisch; bloemkool-gratin. De schaal kwam helemaal leeg!

En die kastjes? Die komen in de (veel te kleine) bijkeuken. Maar dat zit nog even in een wijde zak. Voorlopig staan ze in de gang ;-)

Eindelijk..

Eindelijk tijd om een blogje te schrijven. Eindelijk ook eens een zonnige dag.

Het stormde vannacht. Normaal lig ik daar wakker van, maar dit keer niet. Ik droomde wel veel. Dat tolken in die zaak waar de kinderen uit huis geplaatst werden spookt door mijn hoofd. Ik tolk bij het wekelijkse contact tussen moeder en kinderen, ik ben tolk voor de maatschappelijk werkster als ze met de kinderen praat....Dat raakt m'n ziel. Er gaat overigens ook veel tijd in zitten. Elke keer zo'n uurtje of vier. Gisterenavond had ik twee vriendinnen op bezoek die ook "in het vak" zitten en daar kon ik mijn hart even luchten. Best fijn. 

Vandaag heb ik dus maar even door het huis gewerkt. De bedden verschoont, de was opgehangen en maar weer een hele hoop "nullermannetjes" opgeveegd. Ik veeg of stofzuig  elke week, maar als de ik de bedden doe extra grondig daaronder. Ongelooflijk hoeveel stof een mens produceert ;-)

Ik keek naar de afscheidsdienst van mijn oude vriend. Toch wel handig, die chromecast. Zodoende kon ik het op de tv zien. Een indrukwekkende dienst.

Januari krabbelt vooruit....

De werkamer. Hier doe ik mijn telefoon-tolking. Als het om een ziekenhuisgesprek gaat, of het "jobcenter" of iets anders waarbij een tolk nodig is. Het strijkgoed hangt nog over de stoel. Dat komt later wel....

We gaan alweer naar week drie.

 Van licht en donker; van zon en regen. 

Ik wachtte even in de auto toen de chef bij de groenteboer was. Die witte toren is de oude watertoren. Je kunt de sleutel halen bij de bibliotheek en naar de top klimmen, vanwaar je een mooi uitzicht op de stad hebt. Ik zou de zomer aanbevelen.

Gisteren kwamen Caroline en haar vriend Mikkel op bezoek. Mikkel moest even helpen met de chrome-cast die niet wilde werken. Even een her-start, haha, en een minuut later was het euvel verholpen. Kijk, daar hadden wij nou weer niet aan gedacht..pfft. Voor bij de koffie had ik en banoffee-taart gemaakt die niet te eten was vanwege de veel te harde caramel.

Maar het eten 's avonds was heerlijk. Stiffado met naan-brood en salade. Die arme Mikkel doet heel fanatiek aan de lijn en drinkt alleen maar van die poederdrankjes. Omdat hij toch mee aan tafel zat mocht hij de vragen op de quiz-kaarten stellen. 

Later speelden we Jeopardy. Het spel had ik een tijd geleden gekocht bij de kringloop. Het spel dateert uit 2005, dus een aantal "antwoorden" waren uit de tijd. Maar we hebben wel lol gehad en de chef en ik wonnen dik, want wij wisten het meeste uit de tijd dat die twee hier nog kleuters waren. Niet eerlijk? Nee. Maar we hadden wel een heel gezellige avond!

Toen ik eindelijk 's avonds laat op mijn mail keek zag ik dat er een overlijdensbericht - en rouwkaart lag. Een goede oude vriend was gestorven. Marinus; rust in vrede.

Vandaag huilde het weer een beetje (motregen) .... en werden we met onze neus op het feit gedrukt dat er aan alles ooit een einde komt. Maar ook een nieuw begin!

Margrethe

Allez dan, even een blogje over Margrethe de tweede die precies vandaag 50 jaar op de Deense troon zit.

Ze was 31 jaar toen staatsminister Jens Otto Kragh vanaf het balkon drie maal riep: "Koning Frederik de negende is dood, leve koningin Margrethe de tweede". 

Ach ja, een koningshuis kost een hoop, maar okay, deze koningin heeft het toch maar gepresteerd om de populariteit ervan te verhogen. Als ze op oudejaarsavond het volk toespreekt dan is er echt geen kip op straat. Een koninkrijk is vast van de verleden tijd, maar het schijnt dat buitenlandse staatsleden en diplomaten het nog steeds een hele eer vinden om een voortreden bij de koningin te hebben. Abdiceren? Nee, dat zit er niet in. De koningin blijft zitten waar ze zit tot ze van de troon valt. 

Een wijze koningin, die overigens een groot kunstenares is. Ze tekent, schildert, borduurt, ontwerpt costumes, decoupeert, choreografeert en nog veel meer... Tillykke dronning Margrethe.

Een "kagekone"; een koekvrouwtje.

 

Bij een verjaardag hoort een taart óf een kagemand/kone. Een baksel in de vorm van een mannetje of een vrouwtje versierd met snoepgoed. En omdat de liefste dochter gisteren jarig was bakten wij een kagekone. Of beter gezegd, de chef maakte het beslag en spoot het op de plaat, ik ruimde op en bracht de versiering aan. Het is simpel soezendeeg, boter, melk en eieren, suikervrij dus.

Het was reuze gezellig. Morfar en Carl gingen eerst nog een uurtje naar de schietvereninging en daarna was het heerlijk eten met z'n allen. Sandra had babi-pangang, saté en allerlei heerlijke bijgerechten klaargemaakt. Ze kookt als een chef-kok. Fijne gesprekken, vriendelijk geplaag, gezellig samenzijn met die grote kleinkinderen. "I love it".

Carl vertelde trots dat hij de eerste prijs had gewonnen bij het handwerken. De klas moest zelf een ontwerp maken en dit in kruissteken borduren. Het is een boekenlegger met een vuurtoren erop. Zo mooi gemaakt. Leve de tijd (en de school) dat er niet gepest wordt, want waarom zouden jongens niet handwerken?! Voor een "creatieveling" als Carl is het vak visuele kunst, tekenen en handwerken het beste vak op school. Daarna komt gymnastiek;-)

Oh ja: De restricties vanwege corona worden NIET verlengd hier. Vanaf zondag is (bijna) alles weer gewoon open. (Discotheek en nachtclub moeten nog wachten). Wel met mondkapjes op en coronapas , maar dat nemen we erbij. Laten we hopen dat het zo blijft. Vanaf dinsdag dus ook weer kooravonden.!.