Zondag was het miezerig en saai weer. We gingen eens kijken in het kleine museum - net over de brug - in Middelfart.
Het museum ligt in een van de gebouwen van het vroegere sindsyge-hospital, het hospitaal voor geesteszieken (wat we als kind het gekkenhuis noemden).
Eerst heette het gesticht, later pas hospitaal.
"Sindsyge-hospital".
Sind-syge = een zieke geest.
Het museum heeft een "Psychiatrische verzameling". Een fascinerende reis in de alledag van zowel patienten als personeel.
De tentoonstelling ligt in een van de vroegere afdelingen van het ziekenhuis en geeft een kijkje in de behandeling van "geestes"zieken in Denemarken in de 19- en 20.ste eeuw. De tentoonstelling heeft ook een geluidsspoor: "hoort U stemmen?"(je kon ze horen) en gerammel of geschreeuw in de gangen en kamers. Niet voor kinderen dus.
Er waren ook beroemdheden in behandeling. De schilder P.S.Krøyer bijvoorbeeld die manio-depressief was (dat heet nu bipolair) was er drie maal in zijn leven. Maar natuurlijk als patient eerste klas. Tweede klas hadden ze ook en een derde. Die was voor de armoedigen.
Het hele hospitaal waar ook de direkteur woonde (natuurlijk in een prachtig appartement met uitzicht op het water), had naast de zieken- en behandelingskamers een operatieruimte, een feestzaal, een kapel, werkplaatsen, stallen en een kerkhofje. Later kwam er ook een afdeling voor tuberculoze patienten bij. Het was gewoon een hele stad op zich.
De behandelingen? Van warme baden tot electroschok en na 1950 met psychofarmica. Rust, regelmaat (zeven maaltijden per dag) en hygiëne. En natuurlijk iets onderhanden hebben. Er werd gewerkt in huis en tuin, in de wasserij en keuken, er werd geschilderd, geboetseerd enzovoort. Pas in 1999 sloot de laatste afdeling van dit oude ziekenhuis.
Het nieuwe ziekenhuis ligt een paar straten verderop.
De gebouwen zijn nu allemaal gerestaureerd en in hoge koers bij vooral firma's en kantoren. Het was zeer interessant!
