Een verjaardag vieren en een zondagse lunch

Caroline, 23 lentes

 

Een tafel vol heerlijke tapas.

Daar had Caroline ons voor uitgenodigd om haar 23 ste verjaardag te vieren.

In haar eigen appartement.

Met de familie; reuze gezellig!!

En na dat heerlijke eten...deden we nog een spelletje. Det dårlige selskab (cards against humanity in het Engels. Er is vast ook een Nederlandse versie). Alle "heren" wonnen dik, Sandra en ik verloren...snik. Ach, we hebben wat afgelachen

Zo was het ineens elf uur!

Vandaag kwamen de zoon en familie. Ik had voor een uitgebreide lunch gezorgd en Ivona had een cake én een rabarbertaart gebakken. 

Tussendoor gingen we een heel eind wandelen. Een dikke anderhalf uur. De chef bleef thuis; die haalt dat niet.

Het was heerlijk weer!

Een heel gezellige middag; ze reden om zeven uur weer naar huis.

Alles is intussen weer opgeruimd.

(En ik denk dat ik de hele week maar niks anders eet dan sla! Al dat lekkere eten zet zoden aan de dijk)

Commando centrale

Er komen meer en meer "dingen" in huis die je kunt regelen en instellen op je telefoon of tablet. Bij ons is dat bijvoorbeeld de gras-robot aanzetten en de pelletkachel reguleren. 

Tot een paar dagen geleden lagen die programma's alleen op de mobiel van de chef. Nu heeft hij eindelijk een tablet gekocht en op een strategische plaats opgehangen. 

Gisteren was Caroline jarig. Onze grote kleindochter die alweer 23 werd. Vroeger was het vaak dat we op die dag met z'n allen een uurtje naar het strand gingen en het water indoken. Dat was vroeger. Deze keer zijn we uitgenodigd om bij haar thuis, in haar appartmentje, te komen eten. Op zaterdag, want gisteren moest ze de hele dag werken. Een dikke zoen voor Caroline.

De chef en ik fietsten toch maar even langs het strand....

Om daarna een kleine lunch te pakken bij Café Maurits. Lekker op het terras in de zon.
 

Adios Hawk.

 

Ik stond met m'n handen in het taartendeeg afgelopen zondag en vervloekte mijn pijnlijke rug toen er opeens op de achterdeur werd geklopt (de bel werkte weer eens niet, daar moest een nieuwe batterij in).

"Goedenmiddag mevrouw, Ik ben hier regelmatig langs gereden en kan zien dat de caravan niet vaak gebruikt wordt, Wilt U hem verkopen!" Er stond een heer van onze leeftijd op de stoep. 

"Ja, daar hebben we inderdaad over gedacht" zei ik. 

Hij bekeek de kleine caravan en vertelde dat hij op zoek was voor zijn dochter en kleinzoon. Ik noemde een prijs die hij aan de hoge kant vond en zei dat ik even mijn man wilde vragen om naar huis te komen. De chef was onderweg met de fiets. Naar het stalletje om tomaten te halen en daarna naar de supermarkt. Ik belde en belde; hij had z'n mobil op geluidloos staan. Eindelijk nam hij op en fietste snel naar huis. We onderhandelden om een prijs en werden het eens. 

Nu het veranderen van eigenaar nog. Het registratie certificaat moest op zijn naam komen. Dat kan digitaal op de pc of op de mobiel, maar het wilde niet werken. Toen kwamen we erachter dat het net een maand geleden was dat er een nieuwe regel was gekomen dat alle caravans eenmaal per jaar gekeurd moeten worden. En dat was die van ons natuurlijk niet. 

Er zat niets anders op dan dat wij tijd vonden om naar de keuring te rijden; en tijd hadden we pas vandaag. Zo fijn dat alles goedgekeurd werd! Geen enkel mankement en dat terwijl de caravan al 38 jaar oud is!

Adieu Hawk! We hebben zo'n drie jaar plezier van je gehad, maar de chef heeft vanwege zijn gezondheid moeite met het opzetten (en het slapen in de caravan) dat we blij zijn dat we hem goed hebben kunnen verkopen. Wij doen het voortaan met een huisje of hotelletje. 

Een zomerse stortbui.

Lumbago ergo "hekseskud".

Het schoot weer 'ns een keer in m'n rug. Au au au au een "heksenskud", zo'n pijn die ineens opkomt en waar je dan een paar dagen flink last van hebt. Enfin, een paar pillen, een "behandeling" van de chef (die legde een blokkade door te drukken) en een zo goed mogelijke wandeling door de nabije omgeving hielp een beetje. De eerste dag haalde ik het laantje achter het verpleegcentrum en maakte een ronde door de grote groene weide waar allelei wilde bloemen staan. Ik stond vaak stil...(pijn 😵) en maakte heel veel foto's van de wilde planten. Dit is er maar eentje.

 

Later namen we de fiets naar het centrum en vonden een bankje om op te zitten. Hier rechts zie je het gemeentehuis en daarvoor het standbeeld van het gouden kalf. 

En dit zie je als je naar links kijkt. 

Gisteren ging het al ietsje beter en wandelde ik een veel langer traject. En vandaag kan ik me weer gewoon bewegen als ik maar niet te lang zit. Het is pt geen wandelweer... het giet!

Sinead en studie-opname.

 Sinead O'Connor; RIP.

Sinead O'Connor heeft altijd indruk op mij gemaakt. Vaak met goede muziek en af en toe schreeuwende provocatie. Opgegroeid in Ierland, een moeilijke jeugd, een fantastische stem. Ze heeft heel haar leven gevochten tegen onrecht, misbruik, de katholieke kerk en discriminatie. Ze had een boodschap! 

Sinead, Nothing Compares To You.

(PS. Er is een goede documantaire over haar leven en muziek gemaakt)

En zo kwamen we plotseling aan op een van de laatste dagen in juli en kregen de komende studenten te horen of ze een plaats hebben veroverd op een voortgezette studie. Jaaa!!! Casper kan beginnen met de studie Chiropractie. Hij koos voor opstart in februari 2024 want dan kan hij nog even doorwerken bij de post en een aardig centje verdienen voor hij "een arme student" wordt.😏😀  De studie duurt in totaal 6 jaar! De opleiding is maar in een paar landen in Europa te vinden; Zwitserland, Engeland, Frankrijk, Spanje en hier in DK in Odense. Hier moet je een authorisatie hebben om als chiropractor te mogen werken.

Voor de uitgelootte aanvragers is er de Uddannelsesguide. Daar werkte ik ook vroeger mee samen. Als iedereen vakantie heeft zitten zij klaar om iedereen te helpen!

Iemand nog een partner nodig?

 

Sinte Anneke geef me een manneke 😇

Dat stond er op de achterkant van het kalenderblad.De feestdag van Sint Anna is vandaag.....Opschieten dus als je iemand zoekt.

Om even in de kerkelijke sfeer te blijven was ik gisteren in het kerkje van Egeskov waar Svitlana een concert gaf. 

Svitlana is een fenomenale pianiste! Echt! "Gudsbenådet", zegt men hier.

Ze speelde werken van componisten die invloed op elkaar hadden gehad. Het waren leerlingen, bevriende zielen en/of concurenten van elkaar.

Anton en Nikolai Rubinstein, Aleksander Siloti, Sergei Rachmaninov, Franz Liszt en Robert Schumann.

 Dit kleine kerkje leent zich uitstekend voor voor een concert. Het was MOOI.

Vorbasse Markt, regen en zonneschijn.

Gisteren regende het de hele dag. Daar zou je tureluurs van worden als er geen finale-etappe van de Tour de France op tv was. En een combinatie van een Nederlands team en een Deense winnaar voelt goed in mijn NederDeense hart. 

Ik had beloofd om de poes eten te geven en even naar buiten te laten. Vergeet het maar, denkt ze; het regent! Ik blijf binnen!

Het was best een spannende tour!

Eergisteren was het (Deens) zomerweer. Ergo, zon, een beetje wind en af en toe een flinke bui. Wij waren die dag in Vorbasse. Een plaatsje dat ongeveer 15 km ten zuiden van Billund ligt. Billund waar een luchthaven ligt en natuurlijk Legoland.

De traditionele Vorbasse Marked is na de coronajaren eindelijk weer goed op gang gekomen. De traditie is al 293 jaar oud! Het is een markt waar je "VANALLES" vindt. "Vorbasse marked"; een van de grootste markten/braderieën die er in Jutland zijn. Het is én een rommelmarkt, een paardenmarkt; er worden kippen, ganzen, eenden en vogels en meer verhandeld. Er zijn ezels en konijnen, marmotjes en hamsters. Er zijn tapijten en pelletkachels te koop; sieraden en antiek, marktwaren als kleding en schoeisel enz enz. Er is een grote kermis en er is muziek. En natuurlijk kun je er eten en drinken. En even schuilen als er een bui valt.

Men verwachtte dat er zo'n 250.000 bezoekers zouden komen, en geloof me, dat is veel voor dit land. Wij waren er vrij vroeg; na tweën werd het pas echt druk.

Bijna alle handelswaar stond in tenten, paviljoens of onder afdakjes. Je weet maar nooit en inderdaad vielen er een aantal flinke buien, waarna het gelukkig weer opklaarde. Met de rollator rond ging de chef best goed af, al is het lastig rijden op hobbelig gras.

Vandaag reden we maar weer eens naar onze zuiderburen om limonade en wat etenswaar (en ietwat chokolade) in te slaan. Bij Scandinavian Park hingen ze met de benen buiten, zóoo druk was het daar! Afgeladen winkelwagens zag je "en masse" voorbijkomen. Denen die weer op weg naar huis waren, Europeanen die hadden gehoord dat de prijzen in de Scandinavische landen de pan uit rijzen en snel wat wilden inslaan, opgeschoten jongeren die vertier zochten...Wij kochten daar alleen limonade; de andere etenswaar kochten we in het plaatsje Handewitt, daar was het rustig. Of de levensmiddelen hier duur zijn? Ach, dat valt heel veel mee. Maar ja, tegen een btw van 7% kan eentje van 25% niet opboksen. Overigens is het momenteel goedkoop vertoeven in Zweden. De Zweedse Kroon is namelijk enorm in waarde gezakt en de Denen stormen naar Zweden. 

Tja, dat is van hieruit toch te ver voor ons.