Ik ging naar de winkel en ik kocht.....

Oeps! Ik ging naar de winkel van het Rode Kruis. Er zijn altijd mensen die breien voor het gode doel en het Rode Kruis verkoopt o.a. sokken. Ik ben aan de (veel te) late kant om ze zelf nog voor de kerst klaar te kunnen hebben. Maar helaas, er waren geen sokken meer. Ik snuffelde wel even rond in de boekenafdeling en plotseling lagen er twee boeken in mijn mandje.

Ik ging naar de kringloopwinkel ernaast. Ook hier geen gebreide sokken te vinden. Tja, wel weer een boek dat ik in de bibliotheek gereserveerd heb maar ook dat verdween in mijn tas. 

Drie fijne boeken, maar geen sokken. Dan toch maar zelf breien!

Het was/is deze week "reparatie-week", denk ik. De versnelling van mijn fiets werkte heel slecht en onze fietsenmaker hier in de buurt is ermee opgehouden. Toen ging de chef zelf aan de gang. De ketting was te los en die werd gestremd en de versnelling opnieuw ingesteld. Helaas iets te strak in het begin, maar ook dat is weer verholpen en ik fiets weer heerlijk weg. 

Er zit een lek in de gang, dachten we. Toch de voordeur of het zijraam ook al heeft de chef alles gevoegd en gedicht? Maar toen keken we naar het plafond van het toilet. Oei, grote vochtkringen. Het water kwam van bóven. De timmerman kwam erbij en we constateerden dat het aan het bovenraam ligt. Daar moet een aluminum afdeklijst onder. Dat komt hij morgen maken (zegt hij). De vloer in de gang ziet er slecht uit vanwege het lek, maar de verzekering zegt dat ze de vervolgschade vergoeden. We zullen het zien, hoop ik.

Ook de doorstroomverwarming voor warm water lekte (wij hebben stadsverwarming). Dit kwam Jakob maken; gelukkig maar een peulenschilletje.  

Het is vandaag de donkerste dag van het jaar.  

13 december: Lucia-dag.

Om zes uur vanavond is er een Lucia-optocht in de stad. Maar het is vreselijk koud, met een gure noordoostelijke wind....ik denk dat ik thuis blijf. 

Enfin, ik ga vanmiddag naar Inge's verjaardag. Op de fiets, door de kou.

Kerst cadeautjes kopen en een concert.

Toch wel fijn als dochter meegaat om "julegaver" (kerstcadeaus) te kopen. We reden naar Vejle, net als vorig jaar, want Vejle is oh zo gezellig. Er zijn best veel winkelstraten en ik zag maar één winkel waar het bordje "te huur" opgeplakt was. Ook cafeetjes, koffiebars en eetgelegenheden zijn talrijk aanwezig.

We slaagden goed, bijna alles is binnen ;-)

Een heerlijk stuk smørrebrød ging er in bij Conrads, waar we het laatste lege tafeltje kregen. Ik snap best dat het druk was; het smaakte echt lekker.

We gingen nog even binnen kijken bij de FDB showroom. FDB heeft door de tijden heen design meubels verkocht; vooral van Børge Mogensen en Mogens Koch. Denen zijn gek op design en ik moet eerlijk zeggen dat zulke meubelstukken hun waarde ook bewaren. Sandra was allang "verliebt" in deze module opgebouwde boekenkast. Maar ja, met die prijs moet je heul veul centen hebben. "Misschien kan far zoiets maken??" Misschien, ik maakte diverse foto's, want je weet maar nooit. Maar hout is duur.

Eenmaal thuis belden we de jongens of ze zin hadden in æbleskiver, een soort flensjes. Daar hadden die wel trek in. Warme chocolademelk erbij; smullen maar.

Gisterenmiddag waren de chef en ik naar het jubileums kerstconcert van Fredericia Post-orkest. Met de solist, een echte "crooner-zanger" Michael Carøe. Heel gezellig en heel feestelijk.Het concert eindige met...ja natuurlijk...samenzang. Iedereen zong mee met de drie, in het programma gedrukte, kerstliederen. Als laatste...altijd..:"Dejlig er Jorden" (heerlijk is de aarde).

Eigenlijk is het geweldig dat we hier, in onze kleine stad van 50 duizend mensen op zoveel plaatsen naar muziek "met meer" kunnen gaan. Dit concert werd gehouden in het Ekserceerhuis, de vroegere oefen-rijhal van de nu gesloten kaserne. Dan is er het Tøjhus, waar ik met Caroline vaak een optreden van de Musicalacademie volg. We hebben het Bruunske Pakhus voor kleine intime concerten of theaterstukken. En natuurlijk de schouwburg, het Fredericia musical Theater, die twee zalen hebben. Niks mis mee.

Kerstlied? en wegglijden.

Stilletjes is ze aan her verdwijnen. Alzheimer. Onze oude vrienden waren gisteren op bezoek ( en natuurlijk op het lekkere eten) en tjeetje, wat kan die ziekte toch voor sommigen snel gaan. Het ligt er natuurlijk aan welk deel van de hersenen wordt aangegrepen. Bij Vivian is het spraak- en het logische gebied de grootste doodsdoener. Ik had haar voor het laatst gezien toen ze 70 werd en nog in staat was om de gasten te representeren. Nu was haar blik leeg; haar geheugen kapot en haar tranen waren op, zei ze. Ze kon de wc niet vinden, vergat de kraan dicht te draaien, was haar tas met telefoon kwijt. Moeilijk voor man en kinderen....maar je doet er niets aan.

Goede tijden, slechte tijden. Luister maar naar dit nummer ;-)

Op 30 november overleed Shane MacGowan, beter bekend als zangschrijver en voorzanger van de Celtic Band the Pogues. Ieder jaar in december luister ik weer naar the "Fairytale of New York".

In de clinch en chatGPT

Wij moeten ALLES sorteren. Papier, hard plastic, zacht plastic, flessen, blik en ga maar door. Alles moet in plastic zakken die we van de gemeente "krijgen". En een keer per maand wordt dit door een grote wagen opgehaald.Maar dat ging al twee keer mis bij ons. Dan ga ik bellen! En wordt aan het lijntje gehouden. "Ja, ja mevrouw, ik hoor wat je zegt. Ik zal contact opnemen met de wagen en dan bel ik je. Of stuur een sms". Nou mooi niet. Weer  bellen. De volgende ochtend een sms  "de wagen is langs geweest maar er stond niets buiten" Uh??? Als we hetzelfde beleven volgende maand dan stuur ik ze een rekening. We betalen immers voor deze "service".

Eindelijk kon ik naar de kapper en dat was hoog nodig.

Van de adventskrans daar moest ik gewoon een foto maken. 

Toen Jeff en Philip hier zondag waren hadden we het over ChatGPT. Eigenlijk heb ik dat helemaal niet nodig maar het is wel een leuke gadget. Tjeetje, wat gaat dat snel met antwoorden. Je kunt schrijven wat je wilt weten, maar je kunt ook mondelijk vragen stellen. Wat hebben we gelachen, want in het begin kon de GPT mij niet verstaan. Daar kwamen hele rare antwoorden op. 

Het leuke is dat "hij" alle talen verstaat; je "hem" kunt voeden met een aantal hints als je bv een speech of een gedicht moet maken. Hij kan vanalles vertalen in een oogwenk. 

En natuurlijk mag "hij" niet gebruikt worden bij schoolwerk. Logisch toch?!

Ik kocht "voor de fun" een kersttrui bij Lidl voor nog geen 7 Euro.

En ik haalde mijn snowboots uit de diepe kast. Het sneeuwt, het dooit, het is sjap, sjap!

Snoepen van lekkers en muziek

 

Dan maar de kast in!

Mmmm. Ik hou van pepernoten en als dat schaaltje op de tafel staat dan stop ik er elke keer eentje in m'n mond als ik er voorbij loop. Dat is niet goed voor mijn (toch al ietwat afwezige) lijn...dus het schaaltje wordt verbannen naar de kast. Uit het oog uit de mond zullen we maar zeggen.

December is sowieso in dit land een snoep- en eetfestijn. Dat komt vast nog uit de tijd der vikingen; die konden er ook wat van. 

 En wat er aankomt moet er ook weer af! 

Hier staat mijn notenkraker.

Die hoort bij december, want ieder jaar weer hoor ik die heerlijke muziek van Tjaikovskij bij het verhaal van Hoffman. Alexandre Dumas schreef een nieuwe versie, die door de componist op muziek gezet werd.

Ik hoop nog ooit het de Notenkraker in levende lijve te mogen zien. 

Hier een voorproefje:

Wil jet hele ballet zien? Klik op de link.

Er ligt nog steeds sneeuw en het zijn een paar zonnige maar ijskoude dagen. Vannacht vroor het - hier aan zee - 11 graden. De lichte wind zit in het noorden dat maakt dat de kou aanhoudt.

Het is weer december.

Tijd voor "tællelyset", de kaars met een aftelling tot kerstmis.

Ik vind de decembermaand een van de gezelligste maanden van het jaar.

Kerstversieringen in de stad en in de straat. Overal muziek, zang en kerstmarkten. 
 

Vanmorgen reden we naar Middelfart. Net over de brug ligt Hindsgavl slot met weilanden en bossen eromheen. Hier lopen drie soorten herten; het edelhert, damhert en ree.

In de herfst wordt het bestand gereduceerd en het hertenvlees wordt verkocht.

We waren er vroeg bij maar er stond al een flinke rij mensen te wachten. Trappelen in de kou. 

We kochten 2 reebouten. Dit jaar eens geen eend of gans met de kerst.

Koor en koud.

Hier staan we dan; de helft van ons "longenkoor". Lang niet alle leden hebben problemen met hun longen, maar zijn net als ik wat ouder en willen gewoon graag zingen.

Hier geven we een concertje voor de longenvereniging.

Heel gezellig, goed voor m'n stem en je maakt er meteen nieuwe kennisen.

 video

Ik had de fiets genomen, want de auto was ondergesneeuwd en half bevroren. Terwijl we zongen kwam er meer sneeuw. Ik fietste de helft van het traject, de rest liep ik.

Thuis gekomen de inrit, en stoep sneeuwvrij gemaakt

Maar er viel meer sneeuw. Dus nog een keer ruimen.

Op zondag gaat het - volgens de vooruitzichten - dooien.

Sneeuw is mooi maar verdraaid lastig!