Het was een volle week...

In het vorige blog schreef ik al dat de maandagmiddag gebruikt werd om de Dali-tentoonstelling te bezoeken. Dinsdags is het mijn "wandeldag" en daarna vlug, vlug op de fiets naar de huisarts voor mijn jaarlijkse "update". Dat onderzoek en het bloedprikken deed de doktersassistente waarna ze een afspraak vastzette voor een gesprek met de huisarts. De dokterspraktijk is gesplitst in twee; nu wordt alles her-registreerd. Ach ja, een dokter moet ook geld verdienen en het is voor mij hopelijk een geruststelling als alle gezondheids-cijfertjes kloppen. Dat hoor ik over twee weken. 

Woensdag was het breien bij Herdis. Zij en haar man zijn een maand geleden verhuisd naar een flat in Middelfart. Prachtig gelegen aan het water.

De muren zijn nog kaal, er moest nog een buffetkast komen, maar de meeste dozen hadden ze uitgepakt. De flat heeft een heel groot balkon en tja...daar komen de meeuwen op af! En de duiven! En die schijten alles onder. Zo zie je maar weer; elk voordeel heeft zijn nadeel. Aan het water wonen ook.

Na de middag reed ik nog "even" naar Kolding om materialen voor de zaak te halen, want tussendoor moet er ook gewerkt worden. Het merendeel daarvan doet de chef, want de vrouw des huizes is vaak de hort op ;-) 

Donderdags gaat de voormiddag met zang. We oefenen voor  het optreden de 4 mei, maar niet iedereen wil of kan meedoen aan de uitvoering. Dat gaf natuurlijk wat gesoebat, want de "nietkomers" hebben geen zin om iets te zingen wat de 4 mei betreft. Als compromis zingen we dus maar één sats per keer. Een dame zei gelukkig "we zijn toch een koor, en dit zijn ook liederen". Zo is 't maar net.

Gisterenavond lostte ik mijn kerstcadeau in en ging samen met kleindochter naar de musical "Avenue Q". Wat hebben we genoten; gelachen, geklapt; heerlijk. 

Een musical met poppen á la the Muppetshow; die vond ik ook altijd geweldig. Gewone acteurs en poppen, allles zo georganiseerd en syncroon. Zo goed gezongen, gedanst en gespeeld. Top!

Vandaag ruimde ik op. 

Caroline heeft een stand bij de tweedehandszaak Kirpu tot eind maart. Ze verkoopt kleding en prullaria. Dochter heeft er ook wat kleren hangen en ik zei dat ik ook best wel een hoop weg wilde doen. 

Straks komt ze om er prijskaartjes op te hangen en dan zullen we het naar de winkel brengen.

Ja, ja, ik kom mijn tijd wel door.

Op het laatst nog een foto van de "keizerskroon" (zo heet ie hier). Die staat zo te pronken met zijn roze bloemen dat je er blij van wordt.

Salvadore

Gisteren bezocht ik samen met een vriendin de kleine tentoonstelling over en met werken van Salvadore Dali !! Gewoon hier in ons stadje. Klein maar fijn. Er waren tekeningen, aqarellen en een flink aantal bronzen beeldjes. Ik wist eigenlijk helemaal niet dat hij ook beeldhouwer was. Hier een kleine greep uit de bronzen-beeld-werken die er te zien waren. En ja, ze waren ook te koop ;-), Het paard kost 39,500 Euro. Die leuke space elephant zou ik wel willen hebben hier in huis. Kost maar 50.000 Euro. Bij nader inzien zie ik er maar van af. Het staat hier al zo vol 😄😄

1. Horse saddlet with time, 2. Space elephant, 3. Profile of time.

Het grenzeloze.

Zondagavond: we gingen naar de bioscoop.                      Mmjjaa, een goede film?? Een okay-film zou ik zeggen. De Deense schrijver Jussi Adler Olsen heeft veel boeken gescreven. Ook de serie over "Afdeling Q" (die met Carl Mørck; Rosa en Assad). Van deze serie-boeken zijn films gemaakt en gisterenavond gingen we kijken naar "Het Grenzeloze". Het boek is van 2014, alweer 10 jaar geleden. Hij schrijft spannende boeken en de film was ook spannend. Maar de personen uit de eerste film-series zijn vervangen door nieuwe filmsterren en die spelen ...njaa, niet zo goed als ik had verwacht. Gek toch dat je een beeld in je hoofd hebt als je een boek leest, dat pas je aan als het verfilmd wordt, maar een ander persoon (en ook ietwat een ander karakter )... daar moet ik even aan wennen. Er zijn nog vier boeken van de serie te verfilmen, de laatste vier. Meer komen er niet, zegt Jussie. 

Pavlova

Pavlova 

Nodig:

Bodem: 4 eiwitten, 150 gr poedersuiker en 0,5 tl. azijn

Zet de oven op 150 graden. Klop de eiwitten luchtig en voeg beetje bij beetje de poedersuiker toe, Klop tot alles stijf is en doe als laatste een beetje aijn erbij.

Teken een cirkel ca. 20-25 cm in diameter em verdeel de meringue in een dikke laag binnen de cirkel.

Bak deze bodem 30-40 minuten en zet de oven dan uit. Laat de bodem helemaal afkoelen in de oven.

Vanille crème: 2,5 dl slagroom en 1,5 dl crème fraiche (38%); 1 vanillestokje of vanille suiker, 4 el poedersuiker. (ik deed er een theelepeltje jam bij)

Klop de slagroom en voeg de crème fraiche toe. Daarna de vanille en de poedersuiker. Verdeel de vanillecrème over de koude meringuebodem.

Topping: aardbeien, frambozen, bosbessen of wat er te koop is in het seizoen.

Smullen maar! 

Gezamelijke koor repetitie en een pavlova.

 

Eerst de pavlova; het makkelijkste toetje ter wereld. Het bezet wel de oven in zo'n anderhalf uur, maar verder is het een fluitje van een cent. Pavlova, een schuimpjes-taart ;-).

Carl heeft beloofd om vanmiddag te komen om samen met mij wat tuinwerk te doen. Afgeknipte en afgewaaide takken en stengels op ruimen en even mee naar de stort om dit en van-alles-en-nog-wat-dat-in-de-aanhanger-ligt weg gaan brengen. 

Hij mag/kan blijven eten en ik nodigde ook dochterlief uit. Later in de winkel had ik een praatje met Caroline; die komt ook graag en toen schreef ik met Casper hoe het met de studie ging...wat resulteerde in dat hij ook komt mee eten;-). Een tafel vol dus; gezellig. Daarom maakte ik alvast het nagerecht.

Vanmorgen was de eerste gezamelijke repetitie voor het werk: "Fredericia voor de Vrijheid".

Een orkest en koorwerk van twee koren, het Fredericia orkest, de bigband en de 6-juli garde. Zo leuk om aan mee te werken. De uitvoering is de 4.mei in het Exerceerhuis, de grootste zaal in de stad. 

Eerst stonden we op het podium en konden de musici ons niet zien

Nu wel.

Oud en jong door elkaar en met elkaar; heerlijk.

Her-huisvesting.

Ze gooien hier weinig tegen de vlakte. Flats, etagegebouwen, rijtjeshuizen..alles wordt ouder. Ook behuizing. De millieu-eisen zijn ook anders nu. Een aantal flats mm staan er al sinds de jaren 50, anderen, zoals hier achter, zijn gebouwd in de jaren 70. Daar zit asbest in, radon in de grond; of een ander soort vervuiling. Wongen die nu niet meer voldoen aan de eisen voor een gezond leefmillieu. Ergo, er moet gerenoveerd worden en flink ook. 84 rijtjeshuizen, 500 woningen in Sønderparken, net zoveel in Korskærparken en Skanderparken zijn intussen klaar. Appartementen op Holbergsvej, Christiansberg en Amaliegården waar ook honderden woningen liggen zijn in volle gang. En terwijl er gerenoveerd wordt worden de bewoners andere woningen aangeboden. Ze kunnen kiezen of ze permanent ergens anders willen wonen of dat ze na de renovatie weer terug willen in hun oude buurt. 

En er is tot nu toe plaats genoeg voor herbehuizing!! Je kunt zelfs kiezen of je liever hier of liever daar wilt wonen. De huisbaas betaalt de verhuizing en het eventueel opslaan van inventaris. Je hebt het recht op hetzelfde aantal vertrekken als je nu hebt.  

Maar aan alles zit een nadeel; Je moet een aantal maanden je huis uit! en de huur stijgt natuurlijk. Maar waarschijnlijk krijg je dan ook wat meer huursubsidie. Daar tegenover staat dat je een nieuwe badkamer en keuken krijgt; nieuwe ramen en deuren, soms een andere indeling van de woning en vaak komt er een lift, zodat de woningen klaar zijn voor ouderen. 

Tja, kom daar eens mee aan in Nederland ;-)

Matematiek complex

 

Op de lagere school was ik goed in rekenen. Hoofdrekenen, delingen, dingen waar ik mijn hand niet voor omdraaide. Maar toen kwam de MMS en kregen we wiskunde; geometrie en algebra. Geometrie had ik snel door maar algebra.... Achteraf wijd ik het aan de lerares, die vreselijke juffrouw Ceelen. Ik was als de dood voor haar en durfde na een paar keer nooit meer te zeggen dat ik er niks van begreep. Nog een keer uitleggen? Ho maar. "Jij bent dom",zei ze en ging gewoon verder met de les. Ze leek ook echt op die juffrouwen uit die kostschool-series op tv; grijs, streng en met haar haar in een knot. Ik haatte haar en ik haatte matematiek en bleef het haten. Jammer eigenlijk, want ik ben nog steeds goed in rekenen, de boekhouding bijhouden; ik denk logisch en kan veel dingen uitrekenen. Misschien had ik me toch later moeten bijscholen....

Mijn kinderen zijn keien in de wiskunde. Vooral mijn dochter, die er les in geeft. Dit alles kwam op in mijn hoofd omdat onze kleindochter hoopt te worden opgenomen op de studie handelsøkonom" (handel econoom). Als ze door het oog van de naald komt wordt het voor haar geen makkie. Een echt studiehoofd is ze niet, maar wel een vechter en volhouder.