Zomaar zonnig.

 

We zijn zo goed als klaar met het snoeiwerk; hoera! Carl gaf er een flinke draai aan afgelopen donderdag en de chef heeft alles naar de stort gebracht. 

Wel fijn, want volgens de berichten krijgen we ander weer. Regen en wind zijn voorspeld. 

Carl en Philip zitten allebei in de 9.klas en dan ga je deze week mee met een klassenreis. Carl met de bus naar Tsjechië en Praag, Philip met het vliegtuig naar Barcelona. In de 9.klas zijn de schoolgangers 15-16 jaar. 

Op die leeftijd zat ik in 3 MMS en daar had niemand ooit gehoord van schoolreizen. Niet in NL en echt niet in het buitenland.

Mijn dochter ging naar Italië toen ze op het gymnasium zat en zoonlief ging naar...bij God ik zou het echt niet meer weten...Foei moedertje!

Vrijdag fietste ik naar stad voor een nieuwe batterij in mijn horloge. Afgeven en een half uur later zou het het klaar zijn. Ik dwaalde maar wat door de stad en keek binnen bij Søstrene Grene. Daar is altijd wel wat te zien. Voor vrouwen,  mannen hebben daar meestal helemaal geen zin in. Ivona en ik zeggen altijd dat we ons "orienteren". Ik kocht alleen een doosje fruitbonbons.

Sandra had gevraagd of ik in het weekend voor de poezen wilde zorgen. Ze buiten laten en eten geven. Geen probleem; graag gedaan. Ze had de boeken die ze weg wilde doen voor de kast gezet. "Neem maar mee wat je wilt, mor". Ik viste er een stuk of vijf tussenuit. Nou wordt het wel weer tijd dat ik mijn eigen boekenkast ga opruimen. 

De chef fietst heel wat af om in beweging te blijven. Op een van zijn ritten nam hij een tak van een echte kastanje mee. Nu weet hij waar ze staan, maar hoogst waarschijnlijk rijpen ze hier niet. Ik heb de tak in een vaasje gezet waar het heel decoratief staat te pronken.

Vandaag fietsten we samen; over "Fælleden" naar het strand. Hier vooraan was het nog lekker rustig. De nieuwe "zwembrug" was in gebruik genomen.

Een eind verderop was het een stuk drukker.

Op het laatst aten we een (klein ;-) softijsje bij "Kaptajn Gammel Havn" aan de haven. Wij nemen altijd een klein ijsje, want hier weten ze niet wat klein is ..haha.

..en dan naar huis waar de chef een wiener schnitzel serveerde. 

Hello

Nee, ik mankeer niks hoor. Ik moest gewoon even stoom afblazen. Kan gebeuren, nietwaar.

Je moet er immers toch zelf voor zorgen dat je weer blij/tevereden wordt ;-)

De mol is de deur tuin uit! We hebben flink wat gas via karbid en water in de vele molshopen geblazen. Zielig voor het beestje, maar op een andere manier was 't ie niet te vangen.

De chef construeerde een ...tja, hoe noem je zoiets. Een slang verbonden met een luchtdichte plastic bak. Een ventil om aan/uit te zetten. De bak wordt gevuld met water; dan gaan er een paar klompen karbid in zodat het gas vrijkomt. Tot nu toe heb ik geen mol meer gezien. Laten we hopen dat het zo blijft.

Het mooie weer blijft ook hier aanwezig ook al gaat de zon al om acht uur 's avond onder. Wat gaat dat snel. Het zeewater is 20 graden; vroeger doken we erin, maar dat was vroeger.

De chef heeft de oogoperatie achter de rug en ook al ziet hij nog wat wazig is de operatie goed gelukt. De grijze staar is weg. Nog drie weken druppelen, wat hij vreselijk vervelend vindt..haha! 

We fietsten naar het "Streetfood Festival", dat nog maar net opgezet was toen wij aan kwamen. Het ligt nu pal aan de haven en heel vreemd kwam de wind niet uit zee maar uit het oosten.

Zitjes aan zee 

Het was nog niet druk.

Wij deelden een Shawarma Box en ik schoof de uientaart die ik thuis had klaargemaakt de koelkast in. 

We hebben ook nog rabarber"grød" met rabarber uit eigen tuin. Lekker toetje.

We zingen donderdags weer in ons Longenkoor. 

Eenderde van de zangers was of ziek of op vakantie. Er heerst weer een virus...corona? og gewoon een zomergriepje? 

Ik heb tot nu toe niks onder de leden en zingen kan ook met weinig man.

En verder geniet ik van de warme dagen; daar worden we hier niet vaak mee verwend.

Off day

Heb jij ook wel eens zo'n dagje dat je alles "zat" bent?! Zelfs het typen wil niet lukken.. Ik ben moe van veel-te-veel reclames op alle media, ik ben moe van een incompetente regering die zegt voor het volk te zijn maar intussen zelf hun zakken vullen. Ik ben moe van de belastingsdienst die met de ene hand een toeslag geeft om het met de andere hand weer terug te eisen. Ik ben zelfs moe van het weerbericht dat zon voorspelt terwijl ik alleen maar wolken zie. Ik ben moe van me aanmelden bij de gym en dan een vervangster krijgen die het slecht deed. Ik ben moe van de mol die mijn hele tuin vernield. Ik ben moe van alle machines die heggen snoeien, gras maaien en werken aan fíetspaden die de hele zomer open hebben gelegen. Ik ben de gemeente zat die elke keer weer willen besparen op ...tja...alles. Nou ja, ik zit vandaag gewoon niet goed in m'n vel. Grrrr.

Ik ga de graskanten knippen en we wachten op iets wat de chef besteld heeft om de mol te vergassen. Iemand moet eraan geloven!!!!!

Een puntje aan de feestelijkheden.

Gisteren gingen we eten in Middelfart, bij restaurant Holm's. Met zoon, schoondochter en natuurlijk Philip. Heel gezellig en ook heel lekker. Philip en de chef bestellen altijd hetzelfde; zij hebben echt dezelfde smaak. 

Ook zij hadden weer wat lekkers meegebracht voor ons...Snaps, wijn en koffie en "kijk mama, zelf gemaakt 😄" chutney en jam van de rozenbottels die we vorige week plukten en heerlijke bramenjam.

En zo werd  er een punt gezet achter de feestelijkheden deze week. Zo fijn geweest! 

Het laatste weekend van augustus is er altijd het "midalderfestival" (middeleeuwse) in Horsens en daar reden Sandra, Carl en ik vrijdag heen. Heel veel burgers in de stad kleden zich in middeleeuwse gewaden, er zijn kunstenaars, oude ambachten, vlaggengooiers, riddertoernooi, muziek met oude instrumenten, kramen waar je vanalles kunt kopen en heel veel eettenten. Wij aten middeleeuws vegetarisch- lekkerrr. Met mes en lepel, want vorken gebruikte men niet destijds. 

Het normale dagelijkse...of toch niet.

Gisteren plukte ik de helft van de druiven in de kas. Ze zijn lekker zoet maar klein; ik maakte er druivensap van. Aan te lengen met water 1:1. Wat een prachtige kleur!

Er gaat nogal wat limonade doorheen op deze warme dagen. Ik maak icetea in grote hoeveelheden. Die is veel lekkerder als je hem zelf maakt; drie à vier liter per keer, maar voor ik het weet is het alweer op. 

Carl vindt hem lekkerder dan het druivensap;-) Hij kwam snoeien vanmiddag, en hij heeft het onkruid op de inrit weggebrand.

Vandaag zat ik met de chef in Mølholm Privat Hospital. Hij heeft staar in zijn linkeroog, dat had de oogarts vorige week geconstateerd. De verwijsbrief gaf het ziekenhuis in Vejle aan maar daar kon hij pas midden december terecht voor een onderzoek en dan maar wachten wanneer er geopereerd kon worden.  

Ik ben 22 jaar geleden geholpen in Mølholm en er nog steeds zo blij en tevreden mee en zodoende maakte hij daar een afspraak. Hij belde maandag, vandaag was het onderzoek en de staar operatie zal woensdag plaats vinden. Tja...je moet het wel zelf betalen ;-) en gelukkig kunnen wij dat.

Nu moeten er nog snel een paar orders de deur uit, zodat zijn ogen rust krijgen na de operatie. 

Werken dan maar!

Niet verwacht maar toch gekregen: een prachtig boeket, heerlijke chocolade en marcipanbrød (marsepeinbrood). Dank jullie wel!

Het is (bijna) altijd prachtig weer op 27 augustus.

Hoe ik dat weet? Omdat het onze trouwdag is en zomaar "ineens" nummer negenenveertig. Wij trouwden op een woensdag omdat het op woensdag gratis was. En je kreeg twee extra dagen vrij ;-) Nee, geld hadden we weinig; net genoeg om van te wonen en eten; we leefden van de liefde. Ik had mijn trouwjurk zelf genaaid en we wilden naar het gemeentehuis fietsen. Daar stak mijn schoonvader een stokje voor; hij reed ons met de auto. 's Avonds gingen we eten in een mooi gelegen restaurantje bij het golfpark. Het was een bloedhete dag in Eindhoven. We zaten midden in een hittegolf. En daarom weet ik dat het de 27'ste augustus altijd prachtig weer is. Vandaag ook, al zitten we nu 700 kilometer noordelijker dan destijds.

Negenenveertig viert men niet echt groots. Maar wij gaan lekker eten met dochter en haar gezin; met z'n achten dus. Zaterdag een inhaalslag met zoon en zijn gezin omdat die vandaag niet konden. 

In Denemarken worden bijna alle feestdagen de avond van tevoren gevierd; dus...wat maakt het nu uit om het een jaar van tevoren een beetje te vieren.

De foto links is van onze 40-jarige bruiloft; de rechtse van onze trouwdag in 1975.

Er is niemand die zo'n lekkere Babi Pangang maakt als de chef! Nou ja, niemand is misschien teveel gezegd, maar de laatste keer dat wij "Chinees" aten in Nederland was het er eentje met maar heel weinig smaak. De chef maakt hem lekker pittig; daar hou ik wel van. Zoon en kleinzoon ook, haha want er was geen spatje meer over. 

Terwijl de chef en Philip eten kookten gingen zoonlief en ik rozenbottels plukken. Hij maakt er jam en chutney van. 't Is wel een werk hoor om ze klaar te maken. Ooit deed ik het ook; nu koop ik het liever. 

We reden naar Lyngsbo, aan het strand bij de "Nye Lillebæltsbro" en in korte tijd hadden we drie volle zakken

We zaten nog even langs de kant om te genieten van het uitzicht en omdat we nog tijd hadden voor we even naar Middelfart reden om een sleutel af te geven aan schoondochter. Die was op een yogafestival samen met anderen uit Odense en ze had haar huisssleutel vergeten. (en zij zou eerder thuis zijn als de heren).

We waren net klaar met eten toen dochter ook binnen kwam wippen met drie kilo blauwe bessen (bosbessen). Zelfgeplukt en lekkerrrr! Ik smulde ervan vanochtend op de havermout.

Jeff kreeg ook een zak mee; de rest ligt in de vriezer. Lekker om een "blåbærpie" te maken of in de muffins te doen.

Blåbærpie: blò-beir-pij 😍 blauwe bessen vlaai.