Het goede weer doet wonderen.

"Septembers himmel er så blå"; de luchten in september zijn zo blauw klinkt het alom bekende lied en het is weer zomers geworden in DK.  

Carl kwam gisteren en bracht zijn moeder mee en zo werd het laatste stukje heg gesnoeid. Nu de struiken nog....

Dat komt wel; we beginnen eindelijk weer energie te krijgen. 

Tja, eigenlijk is er maar weinig om over te schrijven. Als je ziek bent leef je zo'n beetje in een limbo. Maar hoera! ik ben er weer uitgeklommen!

Volgende week maar weer eens naar de gym en misschien naar de intervalwandeling. 

Ik ging wel naar het koor vorige week en bromde wat mee op de achtergrond. Leuk om iedereen weer te zien. Van zingen word je blij (al kwam er van het zingen niet zoveel terecht). 

Er was ook werk aan de winkel. Een grote order gaat zo dadelijk de deur uit. Gisteren stond ik flink wat uren achter de snijmachine en dat gaf een pijnlijke rug. Vandaag sneed ik de rest en het was zoals ik dacht: op blote voeten gaat het staan veel beter!

Een mens (ik) is nooit te oud om te leren...haha.

Koninklijk bezoek in de stad.

Langzaam, heel langzaam krabbelen we weer overeind. Deze omikron/corona variant :(( oei, wat is die heftig geweest. Mijn lijf en leden doen nog allemaal pijn, mijn reuk is minimaal en niks smaakt! De chef is al langer ziek, maar begint gelukkig ook meer en meer te herstellen. Ik hoop dat we nu antistoffen hebben aangemaakt, want ik heb al m'n vertrouwen in de vaccines verloren. Het is lang geleden dat ik zo vreselijk ziek geweest ben. Nu is Caroline ook ziek;  besmet door mij.

Afgelopen zondag was het onze trouwdag. 48 jaar, t'is nie niks nie. We hadden gepland om ergens lekker te gaan eten, wat we dus uitstelden. En nog steeds uitstellen, want eetlust...ho maar!

We fietsten gisteren toch even naar het centrum. Dronning Margrethe was op bezoek. Het laatste bezoek van haar zomertocht dit jaar met het koningsschip, "de Dannebro".

Ze had geen mooiere dag kunnen uitkiezen dan deze zomerse dag. Heel de stad liep uit. 

De garderhuzaren waren erbij met al hun prachtige paarden. De koets was ook al eerder aangekomen en het schip blonk in de zomerzon. 

Het schip is al een vrij oud beestje; 91 jaar. De grootvader van koninging Margrethe begon met het bezoeken in het land per schip, koning Frederik de negende nam het roer over en daarna heeft Margrethe alle uithoeken van het rijk per schip bezocht. Ook de Farøerne en Groenland.

Malmø nr. 2.

Gamle Stan - de oude binnenstad - van Malmø

Een bloemenzaak; het stadhuis, het ijzerorkest; oude reclames op de muur; appelbomen op het balkon en vastgelijmde schoenen op de brug.

Met de trein - 2 haltes - naar het winkelcentrum
In een mum van tijd har Caroline een reisapp, die ons precies wees welk perron, welke richting en waar we moesten uitstappen.
Fijn om dan een kleindochter bij te hebben die razendsnel de verschillende apps vindt. Toch wat sneller dan oma hier 😏

Emporia. Winkelcentrum.
4 verdiepingen; van alles te koop; te eten, te drinken en te zien.
Wij eindigden op het laatst in een van de supermarkten .
Caroline deed haar marktonderzoek als gewoonlijk.. Hi-ha!

Zweden zijn gek op garnalen, krabben en kreeften. Dit weekend zijn er krabben-feesten (dat stond aangekondigd) en zelfs de zweedse hotdog wordt geserveerd met garnalen erop.
Er lagen ook veel blikken met Surstrømming.....😈...jakkes!

.
Surstrømming is een fermentatie van vis; magere haring wordt in pekel 3 tot 4 maanden vergist.
Bij de fermentatie komen verschillende soorten gas vrij, gedomineerd door watersulfide met zijn karakteristieke geur van rotte eieren. De vis geeft daardoor een scherpe stank af en wordt alleen buiten gegeten.
Ga er maar aan staan. Ik zag ooit op tv een kok die zo'n blik openede. Alle gasten stonden op 20 meter afstand ervan ;-) en gingen bijna over hun nek.

Wat hadden we een prachtig weer die paar dagen in Malmø. Alle maaltijden konden we buiten op de leuke terrasjes genieten. We aten heerlijke Sushi, een poke bowl met laks, en de laatste avond mosselen met frites. We dronken prosecco, cocktails, koffie en limonade.

We hebben genoten. We keken in alle leuke winkeltjes in de stad en kochten hier en daar wat. We hebben wat afgelopen. 

Sci-fi boekhandel; iets voor de zoon, boekenkast na boekenkast vol scíencefiction. Mosselen en de Flixbus die ons weer thuis bracht. Nu met een korte stop in Kbh.

Radiostilte

Ik schreef geen enkel blogje; ik heb nergens op gereageerd. Omdat ik ziek was; zo ziek als een hond! De chef was ook ziek, Dochter was ziek en zelfs de ene kleinzoon ontkwam er niet aan. Na vier vaccines en een booster: corona!! Een of andere gemuteerde variant zorgde ervoor dat ik de laatste drie dagen als een spook door het leven ging. Mensch, wat zijn we allemaal ziek geweest...bleehr. 

Maar eh, het was al wat langer stil op het blog, nietwaar. Dat kwam omdat ik met Caroline een paar dagen naar Malmø was. Haar vriendin haakte op het laatste moment af. We boekten een toer met de Flixbus en een hotel. Zweden is goedkoop op dit moment; het vier sterren hotel midden in de "Gamle Stan" kostte ons 236 euro voor twee nachten. (met ontbijt).

De kosten van een toer met een Flixbus zijn goedkoop. Het zijn luxe bussen en het zijn heel vriendelijke chauffeurs. We hadden een stop van een paar uurtjes in Kopenhagen. Tijd om te lunchen en even de door de winkelstraat "Strøget" te lopen. 

"Københavns Rådhus" og "Det store stygge storkespringvand"

           Van daaruit nog een uur en we stonden midden in Malmø. Voor het station.

Malmø is een leuke stad. Eem gezellige stad en een schone stad. Het was 23 jaar geleden dat ik er voor het laatst was, maar toen zag ik er niet zoveel van omdat ik destijds cursusleider was en we heel veel andere zaken bezichtigden.

Over Malmø meer de volgende keer.

De autodidactische kunstenaar Thomas Kluge

Er was eens een jongeman die eigenlijk alleen maar wilde tekenen toen hij op school zat. Hij verkocht zelfs een tekening aan een lerares voor 100 kronen. Dat is best veel als je in de vierde klas zit. Maar ja, iets moet je toch doen na 10 klassen school. Het gymnasium was niks voor hem, nee hij werd opgeleid tot "isenkræmmer", wat eigenlijk ijzerhandelaar betekent maar tegenwoordig een winkel is die van alles verkoopt, van pannen, oventjes, strijkijzers tot servies toe.

Thomas Kluge bleef tekenen en schilderen. Hij probeerde de stijl van Van Gogh en Picasso. Hij oefende met vele technieken. Hij wilde naar de kunstacademie maar werd afgewezen. Een bekende criticus vertelde dat het vast en zeker zijn redding werd, omdat hij op die mannier niet in een bepaalde richting geduwd werd. Hij begon zich te interesseren voor de barokke kunst; voor de schaduw van Rembrandt, de werken van Van Eyck en ontwikkelde en verbeterde zijn eigen stijl. 

Koningin Margrethe is zelf kunstenares en ontdekte Kluge. Hij schilderde haar portret. Géén staatsieportret, maar een koningin met een wollen trui aan en zonder make-up. Ik vind het prachtig.

Van het een kwam het ander. Hij maakte veel portretten van zijn eigen familie, zelfportretten, schilderde Anders Fogh en burgemeesters (die willen nog steeds graag geportretteerd worden ;-) en natuurlijk ook het officiele staatsieportret van Margrethe. 

Ook de hele koninklijke familie werd afgebeeld; de toen nog jonge kroonprins in het midden. Het duurde vier jaar voor het werk af was. Hieronder een tussenfase.

Ik ging met Lisbeth naar de tentoonstelling van zijn werken.Gewoon hier in het cultuurhuis in Fredericia. 

Na afloop kletsten we gezellig bij onder het genot van een brunch bij restaurant Carlos.

Bakwerk

 Zo gezegd zo gedaan. 

Ik bakte koekjes

Met een lepeltje thee en wat citroenschil (de linkerfoto), met boter en citroensap (rechts).

( Toen sprong het lampje van de oven. Waar zit dat lampje? Kijken op youtube, hoera! Bovenin zit het, moeilijk te vinden omdat het beschermglas pikzwart was. Pffft, niet los te schroeven. Onze papagaaientangen waren te klein; dan maar een nieuwe kopen. Ja..het lukte! Het beschermglas in een bakje met groene zeep laten weken en de volgende dag kon er een nieuw lampje in.)

De chef bakte zaterdag "walesstangen", 2 stuks, die Sandra en de kinders kwamen opeten. Ouderwets gebak, soesjesdeeg en om je vingers bij af te likken. Bij het bakken met soezendeeg mag de oven niet open tijdens het bakken, dus het lampje was net op tijd verwisseld!

Het is zo vervelend dat hij nog steeds het virus niet kwijt raakt. Eerst al dat vocht in z'n longen en dan ook nog een virus....Zomerverkoudheid? Of toch een coronavariant? Het maakt dat hij erg moe is en nog steeds hoest! Besmettelijk is het ook. Ik kreeg het, maar was er binnen een paar dagen vanaf; nu is Sandra er ziek van!

Het was mooi weer vandaag. Geen wind, zonnig en een temperatuur van 24 graden. Dan gaan we toch maar een rondje maken op de fiets.

We aten een ijsje zittend op de kade bij de oude haven.

Heerlijk rustig aan het kabbelende water. We zaten er een hele tijd.

Langs de andere kade stonden de hengelaars.

Die vingen makrelen.

Cirkel-brug concerten

De badmeesters zijn weer weg van het strand. De uitkijktoren, gummieboten, surfplanken, reddingsvesten en meer zijn weer opgeborgen in het wintermagazijn en voor alle badmeesters én meesteressen was er gisteren een feest in Hillerød. Het Trygfond (een deel van de verzekeringsmaatschappij Tryg) zorgt ieder jaar weer dat er op de drukst bezochte stranden mensen aanwezig zijn die de zwemmers in de gaten houden en zo nodig kunnen redden. Het was nodig dit jaar, vooral aan de westkust.

Op het strand hier in Fredericia werden wat ligstoelen klaargezet voor het op een na laatste gratis cirkelbrug concerter van dit jaar. 

 Wij fietsten erheen. Op een fiets kun je geen stoeltje meebrengen en als wij op een kleed gaan zitten komen we bijna niet meer overeind. Dan maar op de brug achter de zangeres. 

En achter de muziek kun je niet zo goed horen. De vloed kwam op met flinke golven en er woei een frisse wind uit het noordoosten. Na drie kwartier hielden we het voor gezien / gehoord en fietsten naar huis. Toch leuk er even geweest te zijn.

Vandaag was de breiclub weer bijeen en volgende week begint ons koor weer. Back to normal. De chef hoest nog als een zeehond en zit nog steeds op een dubbele dosering van vochtafdrijvende pillen. 

Het is bewolkt vandaag en maar 19 graden. Tja, de zomer begint te korten. Ik denk dat ik maar koekjes ga bakken 🍪🍩