Ik was jong in de jaren 60/70. Het leven zat vol verrassingen, vol avonturen. Rijden in wrakken van auto's, vakanties in waterdoorlatende tenten, zelfgemaakte kleding en optimisme. Natuurlijk hoorden en lazen we over de oorlog in Vietnam en die van zes dagen in Israël. Maar eerlijk is eerlijk, dat was ver weg. Ik had geen tijd voor de nieuwsberichten.. Natuurlijk hield ik me wel bezig met wat er rondom onszelf gebeurde. De studenten-opstand in 1969; de academie ging plat; het onderwijs werd gesuspendeerd; we wisten het zelf toch zoveel beter ;-). Maar ook dat gleed terug in zijn/haar oude gangetje, ook al was er (gelukkig) veel veranderd en gedemocratiseerd 🙏.
Ik had destijds alleen een radiootje. Later, toen ik naar DK verhuisde kregen we wel een tv, een oudje, overgenomen van mijn schoonouders. Maar ja, twee kleine kindjes, een verbouwing en een nieuwe baan maakten dat ik (wij) voor de tv in slaap sukkelden.
Weinig tijd voor nieuws dus (nu dutten we ook af en toe 's avonds in voor de tv 😂)
Vandaag de dag wordt een mens overspoeld door nieuwsberichten. Op de telefoon, de radio, tv, krantjes en ga maar door. Veel te veel nieuws; veel te veel meningsuitingen; veel te veel gezeur; veel te veel zorgen en elende; veel te veel ge-euvel, veel te veel van alles.
En weet je wat; nu heb ik veel meer tijd om boeken te lezen, te wandelen, een blogje te lezen en te schrijven, naar muziek te luisten en ga maar door.