Over dingen en doetjes in Denemarken.

donderdag 29 oktober 2020

Retro-modern.

Naast de bank in het appartementje van mijn kleindochter staat een vingerfilodendron.

Ken je hem nog? Zo eentje had ik ook; 50 jaar geleden. Hij raakte uit de mode maar nu is hij weer helemaal terug. Hij hoort in een "bloggerhjem" een "bloggerhuis", zegt de dame, maar wat dat nou precies inhoud zou ik niet weten. De stijl van de nieuwe generatie 😊. (Ik vind nu dat die stijl heel veel weg heeft van mijn eerste samengeraapte meubeltjes - the times they are changing....coming back).

Ik was vandaag op de koffie bij mijn kleindochter. Dat is niet helemaal correct; het was geen koffie maar heerlijke chai latte. We hebben oh zo gezellig anderhalf uur zitten kwebbelen; dat kunnen wij namelijk heel goed! Ze heeft vakantie, die Caroline, en dat kan best een beetje saai zijn in deze tijd, maar nu heeft ze de tijd om op te ruimen, zegt ze zelf.

Ik bracht wat kleine dingen mee, "nips" heet dat hier; prullaria?? Ik wilde een fruitschaal kopen maar alles wat ik zag waren Halloween of Kerstversierselen. Pfft. Toen maar een rabarbertaartje gekocht, een paar kandelaars, kaarsen en waxinelichtjes. Die fruitschaal kan wachten tot ik een keertje in de stad kom.

woensdag 28 oktober 2020

Makronmuffins oftewel Muffins met bitterkoekjes.

 Deze muffins waren een groot succes bij mijn mede-koor-zangers.

foto geleend van het internet

Gemakkelijk te maken: hier volgt het recept.

Ingrediënten:

  • 2 eieren
  • 125 gr. suiker ; 2 theelepels vanillesuiker; een theelepel amandelessens (kan weggelaten worden)
  • 60 gr gesmolten boter
  • 60 gr. meel/bloem; een theelepeltje bakpoeder (of gewoon zelfrijzend bakmeel in plaats van meel én bakpoeder?)
  • 60 gr bitterkoekjes (verkruimeld)

Werkwijze:

  1.  Doe de eieren, de suiker, vanillesuiker en amandelessens in een kom en roer (met een   mixer) lekker luchtig.
  2.  Voeg de gesmolten boter voorzichtig toe.. 
  3.  Schep het meel en de verkruimelde bitterkoekjes erbij. Je kunt er evt. wat gehakte   chocolade in doen; ik deed het niet.
  4.  Verdeel het deeg in 10 muffinsvormen; ik had er elf. En ik heb zo'n muffin bakplaat   waar ik silicone vormpjes in zet.
  5.  Bak de muffins bij 180 graden in ongeveer 20 minuten en laat ze op de bakplaat   afkoelen.


maandag 26 oktober 2020

Restricties.

In deze coronatijd ben ik best blij dat ik in Denemarken woon. In een land waar nog plaats genoeg is om afstand te kunnen houden. Vanaf vandaag zijn mondkapjes nu ook verplicht in winkels, maar bij de Aldi waren we slechts met drie klanten en een verkoper. Ik stopte het kapje maar weer in m'n zak; de winkelbediende droeg er ook geen. De kans op besmetting is vrij klein. Over het algemeen houden Denen zich redelijk netjes aan de voorschriften. In elk geval hier buiten de grote steden. Veel gemopper is er niet ook al is iedereen corona-moe... Misschien omdat er toch nog veel mogelijkheden zijn. De kinderen mogen sporten, veel andere activiteiten voor volwassenen gaan door, maar wel in kleinere groepen van hooguit 10 personen. Je kunt naar de film of een concert, de restaurants zijn open tot 22.00 uur en we mogen nog steeds gaan zingen! 

Wil je weten hoeveel plaats we hier hebben?


Fredericia is een gemeente met 51.377 inwoners. Het areaal is 134 km2.

Neem een stad als Veldhoven in het Brabantse. Inwoners 46.625. Oppervlakte 32 km2. 

Of Tilburg:  219.599 inwoners op een areaal 118,13 km2.

Dat zegt zowat alles, nietwaar. Druk daar in Nederland; afstand houden is veel moeilijker.

Aleen het weer zou ik af en toe wel willen inruilen voor dat van Griekenland. 😎






zaterdag 24 oktober 2020

Oude steen.

We fietsten vorige week lang het oude gereformeerde kerkje in de binnenstad. Het geslacht van de chef, van moeders kant, stamt van de gereformeerden, de Hugenotten, die zich hier rond 1720 vestigden. Als je over het kerkhofje loopt dan zie je dat er sprake was van enige inteelt; je leest slechts een stuk of tien achternamen en je kunt op de oude zerken lezen hoe ze verwant waren. 

Een filmpje van de Gereformeerde Kerk, school en parochiehuis.

Mijn dochter had de naam Johanne in haar hoofd voor haar dochter. Dat was, zonder dat ze dat wist, de naam van haar overovergrootmoeder. Die naam werd het niet; je moet het daar tenslotte allebei mee eens zijn. Maar deze overovergrootouders waren voor hun huwelijk al op de ene of andere manier verwant. 


Toch best jammer dat de meeste mensen tegenwoordig geen gedenksteen meer hebben. Voor het nieuwsgierige nageslacht.

woensdag 21 oktober 2020

Van de hak op de tak.


Alle plannen voor deze week liepen in het honderd. Het komt immers altijd anders dan verwacht.
Het plan was om er even flink de schouders onder te zetten en achterstallig werk in huis te verrichten en een aantal orders in de firma weg te werken.
Ik zette een was over; stofzuigde huis en auto en deed wat met die orders.
Toen belde mijn zieke vriendin dat ze nu terminaal patiënt was. Noch chemo, noch imuunkuur hebben geholpen. Haar dochter heeft vanaf maandag betaald verpleegverlof gekregen en ze mag thuis haar laatste tijd doorbrengen. Ze huilde toen ze belde en vroeg of ik wat mooie notesboekjes wilde kopen, zodat ze voor haar dochters, man en kleinzoon wat kon opschrijven. Natuurlijk, met alle liefde. Triest hè..

Ik had kaartjes voor een goede film in de bioscoop van Middelfart die avond, maar had er moeite mee om mijn gedachten erbij te houden.
Midden onder de film belde dochter. Mijn mobiel stond geluidloos dus ik schreef een sms en las dat ze met haar oudste zoon naar de EHBO was. Hij had zijn knieschijf ontwricht. Of wij naar Carl wilden kijken die alleen thuis was. Ze hebben laaang bij de EHBO gezeten; de acute patiënten kregen voorrang. Gelukkig was er niks gebroken; hij kreeg een knieband om en krukken mee naar huis.

Dinsdag had ik gezellig bezoek van een andere vriendin; onze auto moest naar de jaarlijkse service; ik bakte macroonmuffins om uit te delen aan het koor s'avonds; was de stad in om mooie en dure moleskin - notesboekjes te kopen en kreeg het idee dat wij die als onze vriendenkring gezamelijk konden geven.
SMS'jes rondgestuurd en binnen tien minuten had ik negen keer een bedrag via mobilepay binnen. Iedereen wilde zo graag iets kunnen doen. 

De breiclub heb ik deze week maar afgezegd..

Vandaag naar het ziekenhuis om de notesboekjes af te geven. Het is een ramp om bij het ziekenhuis in Vejle een parkeerplaats te vinden; ik was net op tijd. Vanwege de corona mag er maar een bezoeker per keer zijn en je moet op tijd komen. We gingen koffie drinken; ze werd gehaald voor een kort gesprek met de arts en mocht (moest) vanmiddag (na nog een bloedtransfusie) naar huis - overbelegging -
Met zuurstofapparaten, rollator en rolstoel. De kanker is acht weken geleden ontdekt.....
Zo vlug kan het gaan.

Bij thuiskomst werkte ik mee om een grote order af te krijgen; de timmerman kwam zijn vergeten hamer ophalen en deed een bakje koffie. Sandra kwam de gehaakte sjaal halen en een paar potten appelgelei en mijn adrenalinepijl zakte wat.


Morgen ga ik naar de kapper; vrijdag weer eens tolken...en in het weekend plan ik om een hoop was-en strijkgoed weg te werken, de koelkast eens flink schoon te maken en de vloeren te boenen. De chef gaat wat in de badkamer bij dochter werken....

Ben je het zat om dit te lezen? Ik moest het gewoon even van me af schrijven...





 

zondag 18 oktober 2020

It's still the same old story

 ......a fight for love and glory....

Elke zaterdag is hier een debatprogramma op de radio waar mensen hun dilemma's "en public" bloot stellen aan een groepje van vier bekende Denen. Mads og Monopoliet heet het. Daar luisteren heel veel mensen naar en heel veel mensen commenteren dit via telefoon of facebook. Ik heb er ook ooit (het loopt al 14 jaar) naar geluisterd en vandaag zette ik toevallig de radio op die zender. Ik schakelde snel over naar een zender met muziek, want het kwam me in een keer de strot uit om al die reacties aan te horen. De beste stuurlui staan aan wal; zo is het maar net. Mensen, mensen, ach ach ach. Wat zijn we toch wijs als het om andermans zaken gaat!

Hier ter land is er momenteel gang in een soort "me-too" beweging van vrouwen die zich sexueel geintrigeerd voelen. In de politiek, op de universiteiten, in de theater en film wereld, in het bedrijfsleven en noem maar op. Een hand op een dij, een te zwoele dans, TIEN JAAR GELEDEN. Geloof me nu niet verkeerd; ik ben er radicaal op tegen als sex een machtmiddel is om een vrouw op haar knieën te krijgen, maar zaken die 10 jaar geleden zijn voorgevallen...kom nou. Als je ongewilde toenaderingen krijgt dan geef je zo'n vent toch een tik op z'n vingers. Of niet soms?

It's still the same old story ....



vrijdag 16 oktober 2020

Pletskud

Pletskud; een schot in de roos.

Ik kreeg de fotootjes doorgestuurd. Eerst de jarige aan het verjaardags-ontbijt..

...en eentje aan het eind van een bezoek aan het Waddenmuseum. 😂





donderdag 15 oktober 2020

Nu is het Philips beurt.

We hebben hier in oktober elke week een verjaardag. Deze keer is het Philips beurt. Hij is morgen, de zestiende jarig maar we vierden het gisteren met een rondje pool/biljarten.


Ik zit al klaar, maar ik bakte er zeer weinig van.


Philip en zijn neefje Sebastian deden het veel beter. Het was ook Philips idé om te "poolen".


Farfar hielp Luka met de beginselen.


Jaa, zie hier Jeff en zijn schoonzus; die bal gaat er......in!

Na afloop maakte Ivona dé coronafoto! Farfar had het mondkapje net in z'n zak gestoken. Buiten hoeven ze niet op; ook niet bij het biljarten, maar wel binnenkomst en bij de bar.

Na het biljarten gingen we naar het huis van de jarige job en kregen heerlijk smørrebrød, een kaasplateau, citroen bavarois en natuurlijk een lekker stuk taart. 

Philip kreeg zijn cadeau's; Ja, een trainingsbroek bijvoorbeeld.

Nog een foto van de drie dames en een kleine deugniet.

Dat was weer een hele gezellige dag.

Nog éen verjaardag voor de Kerst....en dan eentje net na Nieuwjaar. 
Hoe hebben we het kunnen plannen; zucht.



dinsdag 13 oktober 2020

Een kilo koffie.

Een kilo koffie, drie pond boter, 2 pakken roggebrood (het Deense - niet te vergelijken met dat wat je in NL kunt kopen) een paar flinke stukken kaas en nogal wat meer, dat is er de laatste tien dagen doorgegaan.

Ik was jarig en vanwege die kl*** Corona heb ik het in meerdere etapes gevierd. Dan was er ook nog die hele gezellige en goede timmerman die met ietwat hulp van de chef afgelopen week onze werkplaats opnieuw heeft betimmerd en die graag een snee brood of cake bij z'n ochtend kopje koffie wilde, een boterhammetje mee at met lunchtime en nog even een bakkie in de namiddag. 

Gezellig allemaal; fijn, leuk en een beetje duur, ook al bakte ik veel zelf. Maar zo fijn dat ik dit kan doen en mag meemaken! Gewoon wat zuiniger aan de rest van de maand!

Vanmiddag kwam mijn dementerende buurvrouw op bezoek. Zij, met wie we zoveel uren samen geweest zijn. Twee jaar geleden werd ze weduwe en sinds die tijd "ging's bergab".


Het huis is nu in de verkoop; de sleutels van een flatje kunnen de eerste november worden gehaald; nu is ze helemaal van de kaart en denkt dat ze morgen al moet verhuizen. Gelukkig is er een dochter die heel vaak komt en met alles helpt. Zielig toch. Ze was hier van twee tot vijf en heeft de hele tijd oude verhalen verteld....en wat gehuild...

zondag 11 oktober 2020

Nog even verjaardag vieren.

 De foto's die Ivona maakte en waardoor ze zelf niet "geknipt" is.

Eerst in de escaperooms, waar de tijd vliegt.
Leuk voor iedereen, al was bowlen Carl liever geweest.
En dan een fijne gezellige brunch/lunch met z'n allen!









Ik kreeg nog meer cadeau's: een Lenova tablet van man, kinderen en kleinkinderen én een te-goed-uitje voor een welness dagje in Kerteminde met Ivona.


💗💗💗


vrijdag 9 oktober 2020

Zomaar zeventig.

Ik schrijf het met letters en getallen. Ineenkeer ben ik zomaar 70 geworden. Ik moet er nog wel even aan wennen; ik voel me niet veel anders dan tien jaar geleden; Godzijdank!

En ook ik vierde mij verjaardag in deze vreemde Coronatijd. Geen groot feest met vijfentwintig gasten, maar een verjaardag verspreid over meerdere dagen. Gisteren, op de dag zelf werd ik verrast met bloemen, cadeautjes, bloemen, telefoontjes, bloemen en mailtjes.Wat ben ik dankbaar voor dit alles!


En er was bezoek; zo gezellig. Vriendinnen van het koor, mijn oudste vriendin Birgit en dochterlief met haar zonen. Ze bleven gezellig lang"plakken"...en Sandra, Casper en Carl bleven de aan huis bezorgde pizza's eten.

Morgen gaan we met de kinderen en kleinkinderen naar...Bowl'and Fun in Kolding. Nee, niet bowlen, maar daarover meer een andere dag.


woensdag 7 oktober 2020

Met af en toe een bui..

Het vordert gestadig. De werkplaats krijgt een nieuw jasje, maar onder het oude jasje zaten nogal wat uitdagingen. Een nieuw frame kwam ervoor en veel meer isolatiemateriaal. De timmerman die we hebben werkt heel secuur; het moet allemaal pico-bello en volgens de voorschriften zijn. De chef werkt zich een pukkel; ik hoop dat hij het volhoudt. Af en toe komt er een flinke regenbui; dan kunnen de heren even uitrusten.




Wil je even kijken hoe wij zitten als het Lunakoor oefent?
Coronaproof, nietwaar.


Vandaag kwam de breiclub bij mij.
Er moest koffie worden gezet voor de dames en voor de harde werkers buiten. 
En nog meer koffie, en een broodje en een stukje wienerbrød.
Iedereen liep erin en eruit.
Dan ziet de mat in de bijkeuken er zo uit 😉

Vanavond kan de chef uitrusten.

Ik ga namelijk gezellig met Caroline naar het "Tøjhus" waar de studenten van de musicalacademie optreden.


maandag 5 oktober 2020

In mijn jaszakken heb ik....

Zonet moest ik nog vlug even boodschappen doen. We hebben een timmerman aan het werk die graag een boterhammetje mee eet en ik had niet zoveel in huis van broodbeleg.

Toen ik thuiskwam leegde ik mijn jaszakken. Daarin zat:

Een boodschappen-netje (geen plastic of papieren zakken voor de boodschappen), een mondkapje (je weet nooit waar je ze op moet), dunne handschoenen voor op de fiets (het kan al best frisjes zijn op de fiets), mijn mobiel waar mijn bankpasje en rijbewijs in zit (en het ziekenfondspasje, en die van de Coop, en..), een bril (anders zie ik geen moer van dichtbij) en sleutels (auto, fiets, huisdeur). Ik ben net zo'n michelinmannetjevrouwtje. Het meeste ging weer terug de jaszak in. Dan weet ik tenminste waar het is.

De timmerman: Hij kwam vandaag en heeft er flink de schop in gezet. De chef hielp een handje - een flinke vuist was het feitelijk; dat scheelt in uren die betaald moeten worden (en hij kan goed overweg met de timmerman). De hele werkplaats moet opnieuw bekleed worden, maar als je de oude planken weghaalt dan komt de "rottigheid" in zicht. Ach, het viel nogal mee, maar een hoop isolatiemateriaal moest vervangen worden, enkele latten en er kwam een nieuw raam in. Dat laatste was hoog nodig! Nu zit er "windpap" op zodat het dicht is en morgen komen er licht-beton platen op...dat hoop ik tenminste; als het niet te veel gaat regenen...

Daar de "heren" buiten bezig waren deed ik vandaag het werk in de firma alleen. 3600 etiketten heb ik geprint, geknipt, van een sleuf voorzien, gestapeld en gebundeld. Daar ben ik de hele dag zoet mee geweest.



zaterdag 3 oktober 2020

Opruim"woede".

(Nee, dit is niet van mij. Ik leende het plaatje van het www)

Ik heb de koe bij de horens gevat en opgeruimd in de kledingkast. Een volle zak ging weg. Een zak vol met spul dat oftewel jaren niet gebruikt was, wat ik niet (meer) mooi vond, wat gewoon niet meer goed paste of waarvan ik gewoon teveel had. Ik dook ook de kast van de chef in en daar gingen een aantal shirts en truien de zak in. En omdat ik toch bezig was ruimde ik ook nog op in de gangkast beneden, waar een paar jassen hingen die nooit meer gedragen werden of helemaal niet lekker zaten en daarom altijd weer werden teruggehangen. Sjaals, mutsen, handschoenen en sokken werden aan een onderzoek onderworpen; gevolg nog een zak. En tot slotte een zak met werkkleding die teveel "gewerkt" had.

Alles naar een kringloopwinkel, want behalve de versleten werkkleding is er vast wel iemand die het spul kan gebruiken. De houten hangers gingen ook die kant op.


Vandaag ruimden we allebei op. In de bergkast in de werkplaats. De chef moet nieuwe stroomkabels trekken en dat kon alleen daar achterin de bergruimte. Stellingkast eruit en oef, wat bewaart een mensch toch veel als er plaats voor is....


Nu geloof ik niet dat er nog meer moet worden opgeruimd, maar je weet maar nooit




vrijdag 2 oktober 2020

Carl

 

Hier is t'ie dan. De jarige Carl! Nog net geboren op de eerste oktober voordat de klok middernacht sloeg. Alweer 11 jaar geleden.

Een loyaal manneke; een dierenvriend; de jongste van de drie.

Nogmaals gefeliciteerd!