Sterk.

Sterke vriendschappen geven kracht. Wat waren we blij dat we vandaag naar de hele zieke vriendin konden en wat had ze er zich op verheugd. De dochter had het servies op tafel gezet en de koffie stond klaar. Wij kwamen met bloemen, juice, broodjes en al wat erbij hoort. Wat was het intens en wat was het gezellig en hartewarm. Ongelooflijk dat het kan. 

Ze zal nu heel moe zijn. Maar ze had het ervoor over. We kennen elkaar al meer dan veertig jaar. Dan is er altijd wat te vertellen en vooral om te luisteren. Sterk!

 

De hort op.

Gisteren moest er nog even gewerkt worden. Een reclamezuil moest voorzien worden van belettering. Met de lange ladder in de trailer en een chef die zich niet meer zeker voelt bij het op een ladder staan, weten we het zeker: géén decoraties meer waar je niet bij kunt met twee benen op de grond. Hoofdstuk afgesloten.

Na afloop van het karwij was zijn rug gebroken. Op de grond liggen helpt het beste. Morgen de  telefoonconferentie óf er iets aan te doen is. Ik hoop het zo voor hem.

Voordat hij geveld werd waren we nog even op de fiets naar de stad en daarna naar het tuincentrum gereden. Fietsen helpt namelijk vaak bij rugpijn. De botervloot was kapot gevallen; ik kocht een nieuwe in de stad en bij het tuincentrum kochten we twee wijnrabarberplantjes én een kruisbessenstruik. Kroezels, zeggen we op z'n Brabants, stikkelsbær heten ze hier, want ze steken inderdaad. Maar ik vind kruisbessen zo lekker in een taart of als jam en afgelopen zomer kon ik ze nergens kopen. Te ouderwets, denk ik. 

Die rug die rug. Van pijn wordt je ziek en voor alle zekerheid liet de chef zich testen - een PCR test. Eerst naar Seest bij Kolding, waar een te lange rij stond; dan maar door naar Rødding. 

Van Rødding reden we naar de westkust; naar Vesterhavet, de Noordzee. Op het strand van Vejers stond een foodtruck waar we koffie en hotdogs kochten.

Van Vejers naar Blaavand. Van Blaavand naar Henne strand. Van Henne naar Tarm en vandaaruit terug naar huis. Een hele rit! Wel mooi door het lenteachtige landschap.

Ik had DRtv aangezet, waar een maraton werd gehouden in het zingen van liederen uit het højskolesangbog. Op het laatst werd de chef er tureluurs van ;-)

"Zomerhuisjes" in de duinen. Niet te betalen, volgens mij. 

Rustige en stille wegen. Ook op het strand was het stil. Geen (Duitse) toeristen. 

Ze worden gemist. 

Groen.

"Håbet er lysegrønt", livet er altid skønt, mismod er stedse grå, glæden er himmelblå",  schreef Johanne Irgens in het lied "Livets farver tilbage" in 1840.

"De hoop is lichtgroen, het leven is altijd mooi, mismoedigheid is stedengrijs, blijheid is hemelsblauw". Uit het lied "Terug naar de kleuren van het leven". 

Zolang er leven is, is er hoop. Mijn heel zieke vriendin leeft van dag tot dag. Niet in de hoop dat ze beter wordt, maar met de hoop dat ze nog één mooie dag mag hebben. Dat ze nog even van haar man, kinderen en kleinkind mag genieten. Dat ze haar vriendinnenclub nog even ziet. Daarom gaan we er woensdag naar toe. Vijf vrouwen die broodjes en iets lekkers meebrengen. En een uurtje afwisseling; een uurtje troost; een uurtje saamhorigheid.

Een andere vriendin (die niet bij dit clubje hoort) belde vandaag. Kanker.... Oh, om te huilen. Voor haar is er hopelijk nog genoeg te hopen en ik help hopen.

Triest nietwaar. 

Ik heb net een goed boek gelezen van Theodore Dreiser: Jennie Gerhardt. Theodore Dreiser was een Amerikaanse schrijver, geboren in 1871 en gestorven in 1945.  Dit sociaal realistische boek lijkt een deel van zijn eigen levensverhaal te bevatten en beschrijft in prachtige zinnen de enorme armoede en rijkdom in de USA. Destijds waren leven en dood veel meer dan nu met elkaar verbonden, maar wat leefden de mensen intensief! 

De hoop is lichtgroen. Net als de lente. Net als de jonge groene beukenblaadjes. Net als de koeien die de wei weer in mogen en het groene gras. En de hemel, die is blauw.....

Gemaakt voor lange mensen.

Ik hoor niet bij de grootsten. Meer bij de middelmaat, denk ik, met m'n een meter vier-en-zestig. Waarschijnlijk ietsje minder zelfs vanwege het inkrimpen dat bij mijn leeftijd hoort.

Als ik het bovenste vak van de koelkast moet schoonmaken sta ik op een trapje. Het bovenste vak heet "Easy Acces". Mmm, voor mij dus niet 😂😄.

Onze aanrecht is ook op "moderne hoogte". Goed om aan te werken; hoog als ik iets door elkaar moet roeren of slagroom moet kloppen. Geen nood. Ik zet de schaal gewoon in de aanrechtbak. 

Nu laat ik het meeste kneed en roerwerk door de Kenwood keukenmachine doen. Het deeg voor deze broodjes moest 10 minuten gekneed worden; leve de machinerie!

Ze staan buiten op het bankje om af te koelen.

Het was een rommelige week tot nu toe. De MRI scan van de chef, een oud collega op bezoek, gejengel om opdrachten in de zaak (ook weer opgelost), een paar uurtjes naar mijn zieke vriendin, koffiedrinkers, de breiclub en morgen mijn eerste vaccine.
Het is wel heel mooi lenteweer (geweest) maar nu is het gaan waaien!

Een beetje van dit en een beetje van dat.

Zondag. Mooi zonnig. Uit de wind is het "buiten-zitten-weer". Wij fietsten langs het strand en hielden een pauze.

In de Lillebælt kun je vissen. Er zwemmen bruinvissen, dolfijnen (ja zeker) en zeehonden. Die zijn allemaal gek op vis. Wat er overblijft is voor de visser; hij vist vaak achter het net.

We fietsten. De chef heeft veel pijn in z'n rug. Arme hij! Ik zie hoe zwaar het is voor hem. Morgen wordt er en MRI scan gemaakt. Misschien kan er iets aan gedaan worden. Ik hoop het! Een week later de uitslag.

De rug werd er niet beter op dat er gisteren gewerkt is bij Sandra. Hij hoefde zelf niet zo heel veel te doen, zei hij. De jongens en dochter zelf deden veel van het zware werk. De schuur moest aan de ene kant vernieuwd worden; het hout was verrot.

Casper schroefde....

Carl hielp bij het zagen.

Ondanks alle hulp was de chef afgepeigerd. Vanwege de pijn. Au au au! Zijn eetlust is ook ver te zoeken.

Afgelopen vrijdag kon ik terrecht bij de kapper. Mét een negatieve coronatest. Ik heb nog nooit zolang bij een kapper gezeten. In de stille coronatijd had het personeel verschillende technieken geoefend. Daar kwam ik met mijn dikke haren....een uitdaging. De leerlinge die bijna klaar was met haar opleiding werd er aan gezet. Oprollen, klemmen, in laagjes knippen en eventjes de cheffin erbij halen. Hier sms ik de chef dat het wat langer duurt dan gepland. Hij had de auto nodig. 

Het is flink uitgedund. En een stuk korter. Echt kort nu ook weer niet; het schijnt dat corona ervoor gezorgd heeft dat de meeste mensen kapsels hebben die niet zo "gevoelig" zijn.

Oh ja, ik bakte een ouderweste tulband. Voor 2 Euro vond ik een vorm bij de kringloop en die moest ik natuurlijk proberen. Omdat cake vaak droog wordt heb ik er na het bakken een flink glas rum over gegoten. Dat smaakt goed! 

Do you speak English?!

Download,  email, single, app, smartphone, woorden die we allemaal hebben overgenomen uit het Engels of beter gezegd, uit het Amerikaans. Wist je dat onze Deense taal 10% Engelse woorden telt?!

Koningin Margrethe, die gisteren 81 jaar werd, houdt niet van het "verengelsen" van de Deense taal. Er zijn goede Deense worden voor vindt ze. Een horrorfilm is een griezelfilm en staycation is gewoon op vakantie gaan in eigen land. Maar vooral woorden en begrippen die half Engels en half Deens zijn vindt ze lelijk. Dat zie je vaak op de sociale media. "Herre nice" zegt de jeugd bijvoorbeeld. 

Gek eigenlijk dat er zoveel Engelse woorden gebruikt worden, terwijl men tegelijkertijd de dialecten hoogprijst. Vooral het Sønderjyske dialect is "in".  Hoe het zit met de Nederlandse taal en dialecten? Geen idee. 

Nederland ligt op de tweede plaats in de top tien in het beheersen van de Engelse taal. Op de eerste plaats ligt Zweden. Denemarken is nummer vijf, Duitsland nummer tien en Frankrijk komt niet voor op het lijstje 😉.

Bij ons om de hoek..

Wij fietsen best veel, maar als het koud is of we wat verder willen kijken dan onze neus nemen we de auto.

En af en toe maak ik een fotootje... Deze zijn in april genomen.

De jachthaven in Middelfart

Hagenør - bij Skærbæk/Fredericia.

PS: Blogger gaat weer iets veranderen. Dat betekent dat degene die nu een mailtje krijgen als er een nieuw blog is, dat in de toekomst moeten missen. Tja... er zijn ergere dingen 😉

Een middagje met Ruth.

Omdat Ruth beginnende Alzheimer heeft dwalen we zo'n middagje rond in de voltooid verleden tijd. Daar kan ze veel over vertellen en ze kan zich ook veel dingen herinneren die ik op mijn beurt vertel. We hebben vele jaren in dezelfde stad doorgebracht en veel plaatsen en gebeurtenissen uit de jaren 70 en 80 zijn herkenbaar voor haar. Zo vliegt de  tijd voorbij...voor we het weten zijn we drie uur verder. Nu wandelt ze weer op huis aan. Met de winterjas aan, wat haar dochter haar "bevolen" had. Ze woont zeven hoog maar durft de lift niet te nemen uit angst dat ze niet weet op welke knop ze moet drukken. En toch...was het heeeeel gezellig! Tot de volgende keer.

Het april weer is onvoorspelbaar. Ik hing de dekbedden buiten op het balkon.....

...en waste het beddengoed om het buiten te drogen. 

Op een paar druppels na was het droog. Net voor de plensbui. 

Maar goed dat het beter vertoeven is in huis en in de werkplaats. Weer een paar orders de deur uit.

Van wandelen kwam vandaag niets. "Pyt", ik heb alle ramen gezeemd, binnen en buiten. Dat moet voldoen. Om te fietsen vinden we het te koud... Een van mijn facebookvrienden nam deze foto van een koud Østerstrand. 

De forsythia staat in volle bloei; de tulpen steken voorzichtig hun kelken uit de grond, de boomknoppen staan op springen. Nog even en dan wordt het toch weer voorjaar.

Corona-test(en), hoe het hier werkt.

Ik ging gisteren op bezoek bij mijn zieke vriendin die weer in het ziekenhuis ligt. Ze ligt op een isolatie kamer; je mag er alleen bij als je geheel ingepakt en ontsmet bent. Een schort/jas, een mondkapje én een visier en natuurlijk handschoenen. Haar familie kon die dag niet komen, ik dus wel. Voor alle zekerheid liet ik me de dag ervoor testen op corona. Misschien wilden ze die zien in het ziekenhuis; niet dus. Vrijdags is het testen bij ons achter, in het Korskærcenter. Er stonden vijf mensen te wachten en ik was vrij snel aan de beurt. Het testen op Covid 19-Corona is gratis. Je gezondheidskaart wordt gescand en ze vragen je telefoonnummer. Voor de snelle testen (die worden aanbevolen als je geen klachten hebt) hoef je geen tijd te reserveren. Als je verkouden bent of zoiets moet je wel tijd reserveren voor een PCR test. Dat kan gewoonlijk dezelfde dag of de dag erna al. 

De uitslag van de test krijg je een half uurtje later via een sms met een link naar de site.

De uitslag staat ook op de App "Min sundhed" en de test is 72 uur "geldig". Ik moet dus een nieuwe halen volgende week voor ik vrijdag naar de kapper kan.

Rechts het bericht op de mobiel, links de App.

Mijn zieke vriendin gaat steeds meer achteruit. Ze hoopt toch nog naar huis te kunnen en als het erin zit even naar de camping op Baagø. Ik hoop het ook voor haar.

De man en zijn machine(s).

 

Kijk eens hoe blij; "the man and his machine". De ouwe was versleten en een doe-het-zelver kan echt niet zonder!

Oh ja, Groenland koos voor de natuur en niet voor de winst in de vorm uranium delven, andere mijnindustrie of meer van dat wat de natuur kapot zou maken. Ik neem er m'n petje voor af! Ze willen wel graag meer en betere opleidingen, meer sociale diensten, misschien een betere infrastructuur. Good luck IA (de winnende partij), Ileqqut ilaat.

Over breien, corona-test en zelf ijs maken.

Om met het laatste te beginnen: zelf ijs maken is een fluitje van een cent sinds ik dit recept vond. Heel eenvoudig en vlug klaar. Je moet natuurlijk wel een diepvries hebben. Dit ijs maak je met slagroom. Slagroomijs dus. Ik maak het als ik slagroom over heb, zoals weleens gebeurt na de feestdagen. Het recept is voor een liter slagroom, maar gemakkelijk te delen. Laatst had een kwart liter room.

Voor veel ijs: 12 eierdooiers, 200 gram suiker en een liter slagroom.

Voor weinig ijs: 3 eierdooiers, 50 gram suiker en een kwart liter slagroom.

Klop de eierdooiers met de suiker tot alle suiker is opgelost, lekker romig. Klop de slagroom (niet te) stijf en voeg de slagroom toe aan de eierdooiers met suiker. Niet kloppen maar er doorheen scheppen. Dit is je basis ijs. Klaar! Nu nog een smaakje toevoegen. Dat kan de vanille van een stokje zijn, een paar lepeltjes drop-aroma of pepermunt, frambozenmoes, chocoladestukjes....enz. Nu kan het ijs de vriezer in en na een paar uur is het heerlijk smullen. Waarschuwing: niet zo goed voor corona-kilo's ;-), veel te lekker!

Ik heb een kappersafspraak. Vrijdag de 16... Fijn. Je moet hier wel een negatieve corona-test kunnen laten zien. Een test die niet ouder is dan 72 uur. Dat zal het probleem niet zijn. Er zijn dertien plaatsen binnen onze gemeente waar je in de rij kunt staan voor een test. Je hoeft geen afspraak te maken maar kunt zo vanaf de straat naar binnen en je krijgt de uitslag bijna meteen op je mobieltje. De kunst is om er aan te denken dat je even langs het testcenter moet voor je naar de kapper kunt. 

Ik kreeg de naam van een goeie kapper van mijn (brei)vriendin Lisbeth. Ik was niet zo tevreden meer over de kapper die ik jarenlang gebruikt heb. Teveel wisselen van personeel. En van de andere breidames copieerde een leuk patroontje voor een zomerbloes voor mij. Uit dit boek:

Maar ik zal eerst de sjaal maar afmaken..... Een dunne warme sjaal is immers nooit weg.

Ietwat Deense geschiedenis

Vandaag wordt de bevrijding van Bornholm gevierd. Bijna een jaar later dan de rest van Denemarken - en heel Europa - bevrijd werd. En dat lag en ligt natuurlijk aan de ligging van het eiland Bornholm, het meest oostelijk gelegen Deense eiland. De ligging was belangrijk tijdens WW2. Midden in de Oostzee, ten noorden van Duitsland en Polen. Toen alle troepen werden overgegeven aan Montgomery in mei 1945 moesten de Duitsers vluchten. De Russen drongen op vanuit het oosten, dus vluchten naar het westen was de enige mogelijkheid. De Duitse generaal von Kampfz wilde zo lang mogelijk Bornholm behouden om de Duisters de mogelijkheid tot ontsnappen te bieden. Toen bombardeerden de Russen het eiland en bezetten het zelf. Pas in 1946 konden de Denen in onderhandeling gaan met de Russen en werd Bornholm bevrijd op 5 april. Dat is vandaag precies 75 jaar geleden en dat wordt - op coronawijze - gevierd.

Mooi Bornholm - solskins-øen wordt het genoemd, het zonnige eiland.

Onder de labels links kun je meer zien van onze vakantie op Bornholm.

Tweede Paasdag vandaag.

Het raam op de overloop was bedekt met sneeuw.

Buiten kijkend zag het er zo uit in de achtertuin.

April doet wat hij wil.

Ik las een leuk verhaaltje bij een van mijn Deense medebloggers Randiglensbo.dk waarin verklaard wordt waarom het weer in April zo grillig is.

Volgens een oud verhaal was het namelijk zo dat in de tijd dat het weer verdeeld werd over de verschillende maanden, April te laat kwam of overgeslagen was. Oei, wat nu te doen. De oplossing was dat alle maanden een klein beetje van hun eigen weer afgaven en daarom is het weer van April zo veranderlijk.

Dan weet je dit ook weer 😊

Wij waren uitgenodigd voor de lunch bij zoonlief en familie. En zo komen we te praten over de boeken die we lezen en gelezen hebben. Zij hebben een kast, nee twee kasten vol met boeken om U tegen te zeggen. 

Ik leende deze twee, Morten Pape, een Deense roman- en manuscript schrijver en een boekje in het Engels ( van een Chinese schrijver).

 Ik moet m'n taal toch bijhouden, nietwaar. 

Op de paastafel stond ook een cake gebakken in de vorm van een paaslam. De vorm is nog van Ivona's grootmoeder geweest. In Bosnië was het gebruikelijk om met Pasen een paaslam te bakken en deze koek had haar zwager Martin, die kok is gebakken. Hij is degene die de vorm overgenomen heeft. Lekkere cake, die doorkruid is met fijngehakte noten, wat men veel gebruikt in de Balkanlanden.

Natuurlijk sloegen we ook de gekookte en gekleurde eieren tegen elkaar. 

Wie won kreeg het ei. 

De laatste foto gaat over de verkiezingen in Groenland. Het laatste debat vindt vanavond plaats. Groenland maakt deel uit van het koninkrijk Denemarken, maar is wel zelfstandig. Het gaat er altijd om of ze zich geheel willen afscheiden of niet. De grote machten, USA en Rusland hebben grote interesses in Groenland. Ook Australie wil boren want er zit uranium in de bodem. De Noord-West passage, die door de klimaatveranderingen open ligt is belangrijk voor de scheepsvaart. Kortom, het eiland /bijna continent aan de Noordpool is een belangrijke rol gaan spelen in de wereldorde. We wachten af .....

Anemoner

Een paar dagen zomerse temperaturen en de anemoontjes bloeien. Philip en ik dreunden het versje op:

"Ane lægde anemoner. I kanoner på Trekroner, ved det allerførste skud, sprang Ane's anemoner ud". 

Ane legde anemonen, in de kanonnen van Trekroner, bij het allereerste schot, kwamen alle Ane's anemoontjes tot bloei. 

Uit Halvdan Rasmussens ABC.

Philip kwam een paar dagen logeren. We hebben flink gewandeld; naar legelandMadsby, langs het strand, zelfs even naar de ministad, waar we gratis in mochten. Hij veegde alle bladeren samen in de moestuin en achter de fietsenschuur en omdat we het hadden over geografie legden we maar weer eens de Europa-puzzel. 

Donderdag, witte donderdag,  hadden we familie-paas-lunch. Pasen was begonnen. We waren met 12 man, een tante, nichtje van de chef met haar man en kinderen en dochterlief met kinderen. Gelukkig kan dat weer. 

Er was ook nog rijst met stroganoff, tarteletten met "høns is asparges", een schaal vol met diverse soorten kaas en een cheesecake.

Oud en jong door elkaar. De oudste was bijna 80, de jongsten waren elf. We heerlijk gegeten en daarna ging de jeugd badmintonen, frisbee'en en... touwtje springen . Ik heb drie goeie springtouwen. Toen de familie uit Aarhus om zeven uur afzwaaide speelden de jongsten nog zeker een uur buiten. Leve het voojaar! Jeff en Ivona waren er niet bij, dan zouden we echt met (te) veel zijn. Die hadden vrij om andere dingen te doen ;-); vonden ze fijn. Ivona is aan het schilderen in de sportsruimte waar yoga gegeven kan worden, zodra de restricties worden opgeheven en Jeff liep zijn kilometers en had tijd om te lezen en luieren.

Nu is de rust wedergekeerd. Ik heb opgeruimd en het huis is weer schoon. Op de ramen na...Vanochtend fietsten we naar de stad. Ik heb alleen maar laarsjes en sandalen in de kast - en hele oude afgetrapte sneakers. Nu kocht ik een paar nieuwe: Riekers - mijn merk.

Ik ga dadelijk nog even brood halen en dan denk ik dat we het verder vandaag maar rustig aan doen. De chef heeft gisteren samen met de dochter zeven vrachten afgeknipte heg naar de stort gebracht. Hij ligt nu met een pijnlijke rug op de grond. De verdere Pasen blijft rustig. De paaseieren zijn verdeeld; voor ieder een zak en een extra paashaas voor Carl die mij een "gækkebrev" gestuurd had. 

Et gækkebrev er en specifikt dansk tradition fra påsken, som oprindeligt indeholdt en vintergæk, heraf navnet, der også knyttes til verbet "at gække" i betydningen "at vildlede". "At drive gæk med" er "at spille et puds", ^[1] som gækkebrevet også er et forsøg på.

Een gækkebrev = plagend briefje is een speciale Deense traditie rond Pasen. Van origine lag er een vintergæk (sneeuwklokje) in de brief, waarvan de naam. Het werkwoord "gække" betekent misleiden. "At drive gæk" met iemand is iemand voor de gek houden, wat de brief dus probeert.

De naam van de afzender wordt met stippels geschreven en de ontvanger moet het raden anders ben je een paasei kwijt. 

Fijne Paasdagen voor iedereen!