Veel te vaak nieuws.

Ik was jong in de jaren 60/70. Het leven zat vol verrassingen, vol avonturen. Rijden in wrakken van auto's, vakanties in waterdoorlatende tenten, zelfgemaakte kleding en optimisme. Natuurlijk hoorden en lazen we over de oorlog in Vietnam en die van zes dagen in Israël. Maar eerlijk is eerlijk, dat was ver weg. Ik had geen tijd voor de nieuwsberichten.. Natuurlijk hield ik me wel bezig met wat er rondom onszelf gebeurde. De studenten-opstand in 1969; de academie ging plat; het onderwijs werd gesuspendeerd; we wisten het zelf toch zoveel beter ;-). Maar ook dat gleed terug in zijn/haar oude gangetje, ook al was er (gelukkig) veel veranderd en gedemocratiseerd 🙏.  

Ik had destijds alleen een radiootje. Later, toen ik naar DK verhuisde kregen we wel een tv, een oudje, overgenomen van mijn schoonouders. Maar ja, twee kleine kindjes, een verbouwing en een nieuwe baan maakten dat ik (wij) voor de tv in slaap sukkelden. 

Weinig tijd voor nieuws dus (nu dutten we ook af en toe 's avonds in voor de tv 😂)

Vandaag de dag wordt een mens overspoeld door nieuwsberichten. Op de telefoon, de radio, tv, krantjes en ga maar door. Veel te veel nieuws; veel te veel meningsuitingen; veel te veel gezeur; veel te veel zorgen en elende; veel te veel ge-euvel, veel te veel van alles.

Nu selecteer ik. Radio uit na het ontbijt! Die radio komt om het half uur met (hetzelfde) "nieuws". Later liever een film of serie op tv. Ik kijk ook nooit naar "Goedemorgen en/of Goedenavond Denemarken".  Al die mensen die "iets" over "iets" willen zeggen. Geen programma's met meningsuitingen voor mij. Gezeur op de sociale media werp ik weg. Ik hoor en lees alleen het hoognodige om bij te blijven. 

En weet je wat; nu heb ik veel meer tijd om boeken te lezen, te wandelen, een blogje te lezen en te schrijven, naar muziek te luisten en ga maar door. 

I've heard the news today - a day in the life

Januari dingen

Ken je dit kinderliedje nog? Van de Schellebellen....lang geleden

M'n wekker was stuk en de brug stond open
M'n band was lek dus ik moest gaan lopen
Katrineke, kom, kom
Verzin wat anders, verzin wat anders
Katrineke, kom, kom
Je bent te laat, maar waarom

Tja, ik moest lopen naar de gym vandaag, want mijn band was lek. Die van het voorwiel notabene, pffft daar zit de el-motor in. Hopelijk kan het zonder al te veel problemen gemaakt worden. 

Ik kwam vijf minuten te laat bij de gym. Pyt! 

Toen ik thuis kwam had de chef al een nieuwe binnenband gekocht en was hij bezig met het monteren van alle delen. Zei ik het al niet eerder? Wat een geluk met een handyman!

Na de lunch fietsten we met z'n tweeën naar de stad want de chef moet aan de bril. Zijn ogen waren al eerder gecontroleerd maar ik moest(mocht) mee om een montuur uit te zoeken. We vonden wat we zochten en over een kleine week is de bril klaar. 

En wie huist er naast de opticien? Een goede bakker!  We kochten twee fastelavnsboller (vastenavond gebakjes)....mmmm.

Het lijkt alsof er een gezichtje op staat en dat is ook de bedoeling. Een navolging van de zo bekende kajkage.

De afgelopen dagen heeft het land hier op z'n kop gestaan vanwege het feit dat DK in de finale heren-handbal kwam. Ik hou helemaal niet van sport op tv en heb dan ook geen enkele wedstrijd gezien. Er was weinig anders te bekijken en daarom gingen wij naar de bioscoop en zagen "The Holdovers". We hadden de zaal voor onszelf ;-). Over de film hebben andere bloggers al geschreven.

Het was voor de tweede keer deze week dat ik in de bios zat; woensdag zag ik samen met dochter en kleindochter de musicalfilm "The Colour Purple" gebaseerd op het gelijknamige boek van Alice Walker. Wij hebben genoten en de film heeft mooi slot (zoals dat meestal het geval is in musicals).

Na afloop gingen we met z'n drietjes eten bij Kim's Køkken. De chef en de ene kleinzoon waren naar de schuttersclub en aten bij...Mc Donalds ;-) Carls keuze.

Nog even: de puzzel is af. Het was een moeilijke maar hij is klaar; zo kwam er ook een einde aan mijn puzzelmaand. 

Vrijdag, poetsdag.

Vrijdag is meestal de enige dag in de week waarop ik nergens heen ga. 

En zo werd de vrijdag  poets-dag.  

Gisteren was het bv. koor-dag. Ik maakte snel een foto van een aantal mede zangers.

Kijk eens hoe de nieuwe lamp weerspiegelt in het raam.

Ik maakte de haard schoon, ging met een franse-slag de kamer door met de stofzuiger. Ik verschoonde de bedden, ruimde de was op en hing een nieuwe was op. 

En elke keer kwam ik langs de puzzel...

Ach, dacht ik bij mezelf, het is zo donker vandaag. Regen, harde wind. Je ziet echt niet of de ramen gelapt zijn of er stof ligt. Dus....

(De chef was naar de opticien in de stad en hij had daarna een klusje bij de hulp-centrale).

Zat ik maar weer"eventjes" hier 😁

Ik verlies mijn tijd...;-)

Oeps, ik ben weer aan het puzzelen. Voordat ik er weet van heb zijn er een paar uurtjes plotsklaps verdwenen..

Gelukkig is er de gymnastiek op maandag en het interval-wandelen op dinsdag, vandaag dus. Het waaide flink maar het was zonnig en 7 graden. We waren met 25 wandelaars. Heuvel op en heuvel af; polsslag omhoog en en de beentjes vooruit.  

Ik zit dus toch niet de hele dag aan tafel. 

Wat is het fijn dat er nu een zee van licht is met die goeie nieuwe lamp boven de tafel. "Ik leg een puzzel om de lamp te testen", zei ik tegen de chef.😄

Maar eerlijk is eerlijk; ik ben ook nog aan het breien; ik lees een goed en spannend boek en zie een tv serie samen met de chef. Het stof kan wel even blijven liggen...

Smørrebrød en muziek.

Het is gaan dooien en daar ben ik blij om. Het kan best zijn dat sneeuw aan de wereld een romantisch tintje geeft, ik vind het nogal lastig.

Sneeuw ruimen, auto ontdooien, moeilijk kunnen fietsen, glibberen en slibberen en meer van dat.

Maar vandaag regende het en we namen de fiets naar Sandra, die nog een puntje aan haar verjaardag knoopte. Jeff en Ivona waren vorige week verhinderd maar konden vandaag op de lunch komen. En wij werden ook weer uitgenodigd. Sandra had zelf heerlijk smørrebrød gemaakt! Die meid heeft geen kokkeschool nodig! Het was een lust voor het oog en het smaakte voortreffelijk!

Ik bracht een citroentaart mee. Voor bij de koffie. 

Dit is het stukje skamol, dat overbleef nadat de chef een nieuwe rook-deflector uit de plaat had gezaagd. De rook-wender, oftewel de deflector was door midden gebroken toen ik de kachel schoonmaakte. Een nieuwe kost 350 kronen, een stuk skamol  waaruit je drie rookwenders kunt zagen nog geen 100 kronen. "Ik ben niet voor niets directeur van een houtkachel fabriek geweest", zei hij. Heel fijn met zo'n handige man.

Donderdagavond waren we naar het Nieuwjaarsconcert geweest met het Slesvigske Musikkorps (SMUK) met soliste Birthe Kjær. Heel feestelijk en enorm goede musici!

De onderstaande foto is niet met Birthe Kjær, maar Bjørg Gamst, die de verantwoording draagt voor het onderwijs aan de Musicalacademie. Zelf zingt ze niet vaak meer, maar haar "Don't cry for me Argentina" kreeg een denderend applaus. 

Een onverwachte verrassing.

Birthe Kjær zingt overwegend in het Deens en gaf de avond een heel feestelijk tintje. 

Alle nieuwjaarsconcerten in DK sluiten af met -natuurlijk - "de Champagnegalop" van H.C.Lumbye.

Die avond hadden we de auto genomen en natuurlijk begon het te sneeuwen. Ik reed met een vaart van bijna 20 km/uur naar huis. Vandaag schoof ik onderuit toen ik een eindje´ging wandelen. Dan snap je wel dat ik blij ben dat we even een sneeuw-pauze hebben.

Winterwandeling, en wat koor-info.

Ik veegde paadjes en strooide zoutkorrels. Ik nam de fiets om naar de binnenstad te gaan, maar ach en wee, de fietspaden lagen vol sneeuw. Ik reed stukjes over de wel-schoongemaakte stoepen (ook lang niet allemaal) en stapte vaak af om met de fiets aan de hand door de sneeuw te stappen. Ik had afgesproken om met een vriendin over de wallen naar het strand te lopen. 

Dat was gisteren en het weer was prachtig. Zon, helder en koud. Heerlijk voor de longen.

Hier zie wat de najaarsstormen met ons strand hebben gedaan. Heel veel zand is weggespoeld en op andere plekken ligt het vol met boomstammen en kreupelhout. 

In de binnenstad en bij het strand lag veel minder sneeuw dan bij ons. Dat maakte van  het wandelen een (foto) feestje. Hier knipte ik Lisbeth.

Vandaag had onze koorleidster Kirstine een handgeschreven stuk papier bij met de data en evenementen voor het voorjaar 2024.  De vierde mei is het de bedoeling dat we meewerken aan een groots opgezet "feestconcert voor de vrijheid". Diverse koren, de Bigband, het Zesde Juli orkest en andere tot nu toe onbekende muzikale deelnemers moeten daarom samen een aantal keren oefenen. 

Toch wel leuk om ergens naar toe te werken.

Nu m'n stem wat bijscholen; die was aan de schorre kant vandaag.

Tegenstrijdig

Je vraagt je af hoe het eigenlijk mogelijk is dat een landje, dat prat gaat op haar democratische waarden, gelijkwaardigheid en al heel lang een neo-socialistische kijk op het leven heeft toch "het sprookje" van koningen en prinsessen in leven kan houden. Waardoor meer dan 300.000 mensen uren in de kou stonden om de oude koningin te eren en de nieuwe koning welkom te heten. 

Deze foto maakte een kennisje van mij. Die heeft er niks van kunnen zien maar vond de stemming geweldig.

Ik zag het gewoon op de tv.  Het rijtuig, de troonwisseling; de garderhusaren, de livgarden en de balkonscène. Het was maar een korte sessie; niet teveel poespas; dat zou de Denen waarschijnlijk in het verkeerde keelgat schieten. Simple comme bonjour, de koning heeft tenslotte ook wat Franse genen. Margrethe wist het wel en heeft het hele gebeuren georkestreerd. Een vereenvoudigd sprookje, maar toch met een beetje HC Andersen allure. 

Adios Frederik, "a toi la gloire".

Verbonden, verplicht aan het koninkrijk Danmark", zo luidt de valgsprog, oftewel de leuze van koning Frederik de tiende. Hij weet ook dat het best een werk is om de gunst van het volk te behouden. Op dit moment is het koningshuis populair. Zo populair dat zelfs de radicale partijen in de folketingsal opstonden voor koning en koninginnen. Dat doen ze anders nooit!

Het weer zat mee die zondag. Wel aan de koude kant, maar droog. De dag erna, gisteren dus, viel er sneeuw en begon het flink te vriezen. 

Vandaag? Brrrrr.

Zilverpoets en een jarige.

Wie poetst er nu nog zilver? Oftewel, wie heeft er eigenlijk nog zilveren/verzilverde spulletjes? Ik poetste de kandelaar en nam het bonbon schaaltje maar meteen mee. Plus de zilveren spaarpot die de chef laaaang geleden kreeg als doopgeschenk. 

Vroeger was zilver meer in trek. Hier in Denemarken begonnen veel meisjes met het sparen van verzilverd bestek- in 12 delen- van jongs af aan. Ze kregen een lepel of zo met hun verjaardag of met de kerst. Wist je dat er nooit messen werden gegeven? Die moest je zelf kopen, want een mes geven was kwade schik. Dit zilveren bestek ligt al lang uit de running, iets met teveel poetsen en tja, af en toe kreeg het eten een bijsmaak. Veel ervan ligt bij de handelaars in tweedehands goed of het is omgesmolten. Dit is mijn zilvervloot(je)..haha.

We vierden gisteren de verjaardag van dochterlief en ik maakte even een foto van het gezin, naast elkaar op de bank. 

Het begon met een puzzel.

Zoals ik eerder schreef legde ik vorige week een puzzel. Ik zat aan de eettafel en de chef vroeg of ik alles goed kon zien. Nou-ja, het kon beter. We hebben een donker huis, vooral 's winters en waren al langer op zoek naar een goede lichtbron. De chef probeerde nog om onze vorige lampen van een andere fitting te voorzien om er sterkere gloeiparen in te zetten. Dat lukte hem ook, maar het was geen gezicht. 

We keken op het net.

"Gebruikte plafondlampen, lampen boven de eettafel, huiskamerlampen". We keken op het DBA (de blauwe krant - zoiets als marktplaats). Een gebruikte PH lamp? Te donker van kleur of te klein of nee, da's niks voor mij. 

Ook niks gevonden op Gul-en Gratis of bij zaken die je kunt vergelijken met een Kringloop.

Laten we eens kijken wat Coop DK heeft; daar waar ze ook die mooie FDB meubels hebben.

Het werd deze. Poul Neuhaus design. Met LED licht met een ingebouwde lichtdemper.

Iets heel anders.....maar ik/wij vinden hem mooi. En functioneel!

Als het licht op de hoogste stand staat geeft hij een zee van licht. (Nadat hij hing ging ik meteen met de stofzuiger aan de slag ;.) Hij kan gedempt worden tot heel zacht gezellig licht.

Nu moet zo'n lamp natuurlijk ook worden opgehangen en dat met een trapje en de onzekere benen van de chef is geen goede combinatie. Casper kwam ons graag helpen. Hij heeft zo'n trapje niet echt nodig; hij is zo lang dat hij het plafond met vlakke handen kan aanraken. Maar met schroeven en zo is het moeilijk om boven je hoofd te werken.

"Het was een fluitje van een cent", zei de chef toen ik thuiskwam (het koor is vandaag weer begonnen).

"Eet je een sneetje brood mee?" "Ja, lekker" zei de kleinzoon en hij bleef nog een tijdje fijn nababbelen. Maandag krijgt hij de sleutel van z'n studentenkamer. Wat gaat de tijd toch snel.

Snuffeltje.

Gisteren bracht ik de dag door op de bank in de kamer. Al niezend en snuivend en met betraande ogen. Snip verkouden dus. (de chef heeft mij vast aangestoken). Die rode huis-sokken breide ik voor mezelf van restjes wol. Lekker warm! Voordeel van een dagje bank-hangen is dat ik wel fijn een boek uit kon lezen.

Vandaag gaat het stukken beter. Ik deed lopend wat boodschappen want de wegen en fietspaden kunnen gevaarlijk glad zijn. Zo ziet onze straat eruit.

De vuilnisbak zat weer dichtgevroren. Dat wist de de-icer op te lossen. De zakken konden erin,

 Ik bakte een peperkoek, hielp even mee in de werkplaats, ruimde de droge was op en nu is het genoeg.. Ik ga maar weer "lui" zijn, of heet dat "herstellen"? Haha.

Een puzzel die niet opging.

Het vriest dat het kraakt en de trottoirs zijn op veel plaatsen net een ijsbaan. Sneeuw die blijft liggen, vorst en kou... 

...dan maar puzzelen. Mijn favoriete januari.bezigheid. Dit keer eentje van slechts 500 stukjes. Oeps: de puzzel heeft een foutje. Twee dezelfde rand-stukjes maar die onderaan in het midden zit er niet bij.

Nu kan een mens natuurlijk teruggaan naar de winkel om te klagen, maar ach, zo'n puzzel leg je toch maar een keer en het was geen dure.

Het wordt vandaag een boeken dag denk ik. 

Winterblog

Woensdag regende het pijpenstelen en het stormde zo hard dat er grote stukken strand zijn verdwenen. Ik ging met Sandra naar het storcenter in Kolding, waar alles overdekt is en waar dit keer maar weinig mensen waren. Sandra is eind volgende week jarig en ik vroeg of ze zelf mee wilde om een cadeautje uit te zoeken. We slaagden en dronken gezellig koffie met iets lekkers voor we naar huis reden

In de nacht van woensdag op donderdag begon het te sneeuwen. Hier ligt maar een paar centimeter, maar in het noorden en langs de oostkust is veel meer gevallen.

Er werd aangeraden om alleen op weg te gaan als het hoog nodig was en dat was het waarschijnlijk voor veel mensen. Die kwamen vast te zitten; op de snelweg tussen Horsens, Aarhus en Randers zaten veel auto's/mensen meer dan 24 uur vast. Vrachtwagens die dwars over de weg stonden of niet omhoog de afrit op konden. Dat moet een elende geweest zijn; je zal maar en nacht in je auto moeten doorbrengen. De politie en de verkeersdienst hebben er flink van langs gekregen (maar die konden er waarschijnlijk ook niks aan doen). Gelukkig zijn er geen mensen ziek geworden of ergere dingen gebeurd.

Enfin, de timmerman kwam al vroeg gisterenmorgen en schoof zelf een pad door de  sneeuw om het niet mee naar binnen te slepen. (ik ruimde later de oprit en stoep). De aardige timmerman werkte noest door de hele ochtend (natuurlijk kreeg hij koffie, een boterham en wat te drinken) en rond een uur of een was de hal klaar. Als het warmer weer wordt komt hij terug om de deur te maken. Die sluit moeilijk en moet verhangen worden. Een timmerman waarop je kunt rekenen!

Het vriest dat het kraakt en het is spiegelglad Ook al zijn de sneeuwruimers op veel plaatsen aan het werk geweest ligt er op veel plaatsen nog veel sneeuw of "zwart ijs". De afvalbakken moet ik regelmatig ontdooien; de brievenbus zat dicht en ook het bovenraam laat ik maar voor wat het is.  

De chef is snipverkouden en ik heb zojuist wat boodschappen gehaald. Te voet, met een rugzak op en m'n snowboots aan. De zon scheen heerlijk, maar ook dat krijgt de temperatuur niet boven het vriespunt.

Het blijft voorlopig vriezen. Koning winter regeert.

2 januari; hollekidee.

Na een paar rustige dagen werd er vandaag gewerkt. Ik ruimde de kerstspullen op; de kabouters, engelen en de kerstboom-versieringen. Elk jaar gaat er weer wat naar de kringloop. Prullaria zonder geschiedenis. Er blijft nog zoveel over.

De kale kerstboom stond er nog toen ik naar de interval-wandeling ging. Ik kan hem alleen niet opruimen en de chef had meer dan genoeg werk te doen

We aten een boterhammetje en ik maakte de kamer schoon. Hopla, de zoon kwam aanwaaien. Hij had een vergadering gehad in onze stad en kwam even gezellig koffie drinken. Toen kwam de timmerman ineens. Hij had een nieuwe vloer bij (planken dus) die voorlopig in de kamer geparkeerd ligt. De oude vloer moet eerst ge-egaliseerd worden.

Daartussendoor kwam er een goede klant met een paar banners waar zeildoek- ringen in moesten. En t-shirts die gedrukt moeten. Jeff hielp mij met het inpakken van de kerstboom en zette tegelijk alle bakken met kerstspullen in mijn "achter de kleerkast verborgen"  ruimte onder het schuine dak. Een skunk noemen dat hier. Hij (de zoon dus) is leniger dan ik ;-).

En toen begon het weer te regenen. En te waaien. En de wind zit weer in het oosten... En het is weer nat in de gang....!! Waar oh waar komt het water vandaan. De chef belde de timmerman en stuurde hem een video. Die komt morgen kijken, maar de nieuwe vloer wordt voorlopig niet gelegd denk ik. 

Oh ja, intussen heeft iedereen wel gehoord dat koningin Margrethe de tweede afstand van de troon doet. Dat kwam als een totale verrassing, want dat is sinds ergens in 1500 nooit meer gebeurt. Ze behoudt haar titel van "dronning", net als haar moeder destijds en blijft ook wonen waar ze nu woont. Amaliënborg beschikt over vier paleizen die rond een plein staan en het komende koningspaar blijft daarom ook gewoon wonen in dat van hen. Sparen we de verhuiskosten, nietwaar ;-)

Kronen in een kerk met een kroon en hermelijnen mantel enzovoort doen ze hier ook niet. De koning wordt uitgeroepen op het balkon van Christiansborg, de residens van de regering. 

Dronning Margrethe heeft het hele koningshuis slanker gemaakt. Alleen de kroonprins (en zijn oom prins Joachim) krijgen naast de oude koningin en het nieuwe koningspaar appanage. Alleen de kinderen van Frederik en Mary hebben de titel prins/prinses; de rest moet het doen met graaf of komtesse en no money. 

Dronning Margrethe is razend populair in dit land. Het kroonprinsenpaar overigens ook. Maar liefst 83 % vindt de monarchie okay. 

Of er een feestje gebouwd wordt? Ik denk/weet het niet. De dag zelf, de 14. januari zal het wel storm lopen in de hoofdstad. Maar verder doen de Denen het vast en zeker kalmpjes aan.

De nieuwjaarswens eindigde als altijd met "Gud bevare Danmark" (God behoed Denemarken) En deze laatste keer ook met "Gud bevare jer alle" (God behoed jullie allen).