Afsluiten en opnieuw beginnen.

 

De kalender/agenda van 2023 kan dicht.  Een boek vol met oude afspraken, herinneringen en reminders kan ik mijn grote kist achter de kast boven. Over een tijdje zal ik ze toch maar eens allemaal opruimen. Ze liggen er al vanaf het jaar 1986. Waarom eigenlijk? Tja...

Ik schreef alle nieuwe uitjes, verjaardagen en afspraken in het nieuwe "boek".

Op 7 maart kan ik dit verzilveren; mijn kerstcadeau van Caroline. Een toegangskaart voor de voorstelling "Avenue Q", samen met haar. Dat vind ik nou echt erg lief!

Aan de kaart kun je zien dat kleindochter linkshandig is. 

Er liggen ook twee toegangsbewijzen voor een avond met een Deense conferencier op 13 maart, gekregen van onze dochter en de chef heeft twee kaartjes gekocht voor een nieuwjaarsconcert in januari.

Fijn om naar uit te kijken.

De nieuwe scheurkalender kan weer aan het haakje in de keuken en die "saaie" gewone 2024 agenda is voor de firma. Hier schrijf ik o.a. het gedane werk in zodat ik later de faktura kan schrijven. De rechtse ligt altijd op het bureau voor privé dingen..

De boekhouding is ook bijgewerkt en 2024 kan worden afgesloten. 

We beginnen met een schone lei voor zover dat mogelijk is en ik wens al mijn lezers en Gelukkig Nieuwjaar.

Surviving of the friendliest

We weten dat het Darwins theorie is dat de sterkste winnen. De "survival of the fittest". Maar misschien is het toch anders...... 

In ieder geval als het om bacteriën gaat. Een aantal microbiologen aan de universiteit in Kopenhagen hebben pas een onderzoek gepubliceerd in het wetenschappelijke blad ISME Journal waarin ze een proces beschrijven als "survival of the friendliest". Dit proces beschrijft wat er gebeurt als groepjes bacteriën willen overleven in een gevaarlijke omgeving; daar waar bv antibiotica gebruikt wordt, en gaan samenwerken. 

"Wij hebben ondervonden dat bacteriën gaan samenwerken in plaats te concurreren", zegt professor Søren Johannes Sørensen. "De bacteriën geven elkaar de ruimte en bouwen een zogenaamde biofilm op, een beschermende film. Dat maakt ze samen 300% sterker."

"Misschien", zegt hij, "geldt dat ook voor mensen":

"Het kan best zijn dat Henry Ford de lopende band band uitvond en de specialisten daarom beter konden samenwerken, maar die strategie hebben de bacteriën al miljarden jaren gebruikt"

Ik denk dat hij best gelijk kan hebben. Als wij samenwerken in bv.groepen zijn we veel sterker dan alleen en kunnen ineens veel meer bereiken. Elkaar bevechten voert meestal tot nederlagen. Samenwerken, openstaan, vriendelijk en bescheiden zijn (je kunt het mis hebben) ...Oh wat zou dat een verschil maken, denk je ook niet. Geen oorlogen meer; samenwerken aan een oplossing; vriendelijk zijn en open staan voor andere ideeën. 

Want zeg nou zelf: samenwerken en samenzijn met vriendelijke mensen is het leukste wat er is! En wat een resultaten kunnen er dan bereikt worden.

PS: Het onderzoek was voornamelijk gebaseerd op infecties en ziektes. O.a  heeft het waarschijnlijk een grote betekenis als het gaat om te voorkomen dat  kinderen astma krijgen.

Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat er tien bacteriën in het lichaam van een kind van 1 jaar belangrijk zijn, om er voor te zorgen dat men als vijf-jarige geen astma ontwikkelt. Geeft men de juiste bacteriën aan een kind in de risicogroep is het belangrijk om de "vriendjes" van de bacteriën te kennen.

De laatste "Juledag".

Op tweede kerstdag waren we allemaal uitgenodigd bij Jeff en Ivona en ook dat was weer een oer-gezellige dag. Ik heb de foto's maar weer verzameld in een collage.

Vandaag maakte ik de keuken schoon. Ook al hadden wij zelf alleen eters op eerste kerstdag was de keuken nogal veel in gebruik geweest de laatste weken. Er werd gebakken en gebraden. De chef maakte zult; zo lekker als je het zelf maakt, hij kookte een kalventong voor beleg en ga maar door. Ouderwetse gerechten voor een ouderwetse kerst. 

Ik heb zonet een groentesoep gemaakt van de overgebleven groente en aardbei-ijs van de overgebleven slagroom. De soep is voor vandaag; het ijs kan wachten tot ik mijn spijkerbroek weer dicht kan knopen; hie-ha!

De radio heb ik uitgezet want ze blijven zeuren over vuurwerk. Ik vind het eigenlijk ook niks, maar om daar de hele dag over te "ouwehoeren" ....alsof er geen ander nieuws is wat veel belangrijker is. 

Lillejuleaften; så er Julen kommet...

Ik heb een collage gemaakt van, de oh zo gezellige "Julefrokost" bij Sandra. Met en overdadigheid aan heerlijk eten en drinken, met cadeautjes onder de kerstboom en het zo traditionele pakjesspel. Die hoedjes zorgden voor een hoop hilariteit. 

Gelach, gepraat, genieten.

Dit was op "lillejuleaften", de avond voor kerstavond. Op kerstavond waren de pakjes dus "vergeven" maar Sandra en Per kwamen op het kerstavond diner. Met het fantastische hertengebraad en de sublieme sauce van "le chef" daarbij. 

Ik ga elke dag minstens een uur flink wandelen om toch maar iets van al dat lekkers te kunnen genieten. Gisteren waaide het weer eens keihard en dan gaat de gebreide muts op.

Ach ach, ik ben al drie oorbellen kwijtgeraakt, snuf. Die blijven in de wol hangen. Zelfs al haal ik de muts pas van m'n hoofd als ik weer thuis ben zijn ze onvindbaar. Gelukkig zijn het (tor nu toe) maar goedkope dingen. 

Vanmorgen was het bijna windstil. Vijf graden en op een enkel buitje na zou het droog blijven.

Wij rijden rond de middag naar Odense waar Jeff en Ivona ons allemaal hebben uitgenodigd voor nog een Julefrokost. 

In de Scandinavische landen vieren we nog steeds Jul op de viking-manier ;-)

De storm luwt af.

Van storm word ik onrustig. Bij elke windstoot springt mijn hart een slag over. En het heeft gestormd en flink ook! Ik werd om het uur wakker vannacht. 

Gelukkig is hier niets ergs gebeurd, we waren voorbereid. Een paar afvalbakken voor de recycling zijn naar de knoppen; het vogelhuisje is kapot gewaaid, da's alles. Ook geen waterschade want de wind kwam uit het noordwesten.

Als de stormwind uit noordwest waait dan wordt het water door de "smalle ingang naar het Kattegat en de wateren van Store- en Lillebælt gestuwd en dat geeft verhoogde waterstand aan de oostkust van Jutland en de westkust van Sjælland. Op sommige plaatsen met flinke overstromingen.

Hieronder zie je dat het water de houten cirkelbrug bij het Østerstrand overspoeld heeft en er is weer een stuk strand ingepikt.

Enfin, rond de middag nam de wind af en de chef en ik fietsten zelfs even naar de haven om de waterstand te bekijken.                                    

                                                                                                                                                      Daarna dronken we en kop warme chocola met slagroom bij Café Kurt.                                                                                                                                                                                                  Koud is het namelijk nog steeds, maar met de kerst wordt het - naar vermeld - warmer.

Met deze oude kerstkaart, waarop het station van onze stad, wens ik jullie allemaal een paar fijne dagen.

 

Nou heet ze Pia

Pia, zo heeft men de komende storm genoemd. Hier in ieder geval, waarschijnlijk heet ze anders in Nederland. Deze keer is men goed voorbereid; zo goed zelfs dat er al een aantal veerboten uit de vaart zijn genomen en er wordt gewaarschuwd dat er een aantal treinen óf niet rijden óf met vertraging. Vanaf vannacht gaat het los....ach je weet maar nooit of het een storm in een glas water wordt.

De vorige storm kwam vanuit het oosten en dat gaf zelfs bij ons waterschade. Het werd niet eens een storm genoemd maar "Kuling"  wat harde stormachtige wind betekent. Hij heette overigens Carl, Kuling Carl, haha. Hoezee ende hoera; de verzekering betaalt de schade bij ons en de timmerman komt woensdag na Nieuwjaar om aan de nieuwe vloer in de gang te beginnen 😍 . 

Ik moest iets opzoeken in de "foto"kast en kwam dit tegen. De foto is gemaakt toen we pas hier woonden; in de vorige eeuw; een tijdperk geleden. Aan het einde van de jaren 80. 

We wonen hier nog steeds maar, om het met Willy en Willeke te zeggen "Alleen de lelijkheid die blijft, Daar mot je maar aan wennen" (Omdat ik zoveel van je hou).

PS: ik heb twee paar sokken gebreid binnen een week! 

Er kwam elke keer iets tussen..

 ..maar nu komt er een blogje.

Donderdag hadden we de afsluiting van het najaarsseizoen bij ons koor. Kirstíne, onze dirigent kon niet komen omdat haar zoontje geopereerd werd, maar een koor kan altijd zingen, wat we dan ook deden. Zonder muzikale begeleiding eindigden we allemaal in het bas-niveau. Net als het zingen rond de kerstboom gewoonlijk gaat. We beginnen in de juiste toonaard om op het eind een octaaf lager te eindigen. Enfin, er waren cake, koekjes, chocolade en snoepgoed en praats. Het was gewoon gezellig.

De kerstboom is gezet en het oude kerststalletje staat er ook weer. Ik had mijn tante aan de lijn en we moesten allebei lachen om het feit dat er nog steeds "gespeeld" wordt met de figuurtjes. Per had bijvoorbeeld alle schapen op een rij gezet ;-).

De timmerman kwam en heeft de afdeklijst bij het bovenraam gemaakt. Er zijn nog wat volg-schades vanwege de novemberstorm, maar die komt hij maken als het warmer en beter weer is. Hij confereert nu zelf met de verzekering. 

Sandra en ik gingen luisteren naar het Snoghøjkoor, dat in Lyngskirke een klein concert gaf (fijn dat ze mee ging) en toen was het alweer weekend. 

Ik pakte de cadeautjes in. Het is al snel kerstmis, eerder dan gedacht. De vierde zondag van de advent is het kerstavond. 

Ik wandelde regelmatig een paar rondjes om mijn knie in beweging te houden. Het is schijnbaar geen artritis maar de meniscus, veroorzaakt door een oude schade?? Enfin, zolang het kraakt houdt het nog, zullen we maar zeggen. 

Nog een bezoekje aan mijn oude buurvrouw Ruth, die zich opmerkelijk goed red met die Alzheimer in haar rugzak. Ik had "juleboller" meegebracht en we hadden een paar gezellige uurtjes. Ruth woonde in haar jongere jaren een paar jaar in Engeland en ze spreekt nog steeds vloeiend Engels. Ze zegt zelf: "Ik weet niet meer wat ik gisteren deed, maar ik kan echt genieten van al mijn oude herinneringen en de verhalen die dan opduiken." 

In de donkere na-middaguren hebben we nu eindelijk de hele serie Outlander gezien. Daar raak je aan verslaafd. Nu zullen we een andere serie moeten vinden. 

Het is miezerig "binnen-weer" en het breit zo lekker weg bij de tv.

Ik ging naar de winkel en ik kocht.....

Oeps! Ik ging naar de winkel van het Rode Kruis. Er zijn altijd mensen die breien voor het gode doel en het Rode Kruis verkoopt o.a. sokken. Ik ben aan de (veel te) late kant om ze zelf nog voor de kerst klaar te kunnen hebben. Maar helaas, er waren geen sokken meer. Ik snuffelde wel even rond in de boekenafdeling en plotseling lagen er twee boeken in mijn mandje.

Ik ging naar de kringloopwinkel ernaast. Ook hier geen gebreide sokken te vinden. Tja, wel weer een boek dat ik in de bibliotheek gereserveerd heb maar ook dat verdween in mijn tas. 

Drie fijne boeken, maar geen sokken. Dan toch maar zelf breien!

Het was/is deze week "reparatie-week", denk ik. De versnelling van mijn fiets werkte heel slecht en onze fietsenmaker hier in de buurt is ermee opgehouden. Toen ging de chef zelf aan de gang. De ketting was te los en die werd gestremd en de versnelling opnieuw ingesteld. Helaas iets te strak in het begin, maar ook dat is weer verholpen en ik fiets weer heerlijk weg. 

Er zit een lek in de gang, dachten we. Toch de voordeur of het zijraam ook al heeft de chef alles gevoegd en gedicht? Maar toen keken we naar het plafond van het toilet. Oei, grote vochtkringen. Het water kwam van bóven. De timmerman kwam erbij en we constateerden dat het aan het bovenraam ligt. Daar moet een aluminum afdeklijst onder. Dat komt hij morgen maken (zegt hij). De vloer in de gang ziet er slecht uit vanwege het lek, maar de verzekering zegt dat ze de vervolgschade vergoeden. We zullen het zien, hoop ik.

Ook de doorstroomverwarming voor warm water lekte (wij hebben stadsverwarming). Dit kwam Jakob maken; gelukkig maar een peulenschilletje.  

Het is vandaag de donkerste dag van het jaar.  

13 december: Lucia-dag.

Om zes uur vanavond is er een Lucia-optocht in de stad. Maar het is vreselijk koud, met een gure noordoostelijke wind....ik denk dat ik thuis blijf. 

Enfin, ik ga vanmiddag naar Inge's verjaardag. Op de fiets, door de kou.

Kerst cadeautjes kopen en een concert.

Toch wel fijn als dochter meegaat om "julegaver" (kerstcadeaus) te kopen. We reden naar Vejle, net als vorig jaar, want Vejle is oh zo gezellig. Er zijn best veel winkelstraten en ik zag maar één winkel waar het bordje "te huur" opgeplakt was. Ook cafeetjes, koffiebars en eetgelegenheden zijn talrijk aanwezig.

We slaagden goed, bijna alles is binnen ;-)

Een heerlijk stuk smørrebrød ging er in bij Conrads, waar we het laatste lege tafeltje kregen. Ik snap best dat het druk was; het smaakte echt lekker.

We gingen nog even binnen kijken bij de FDB showroom. FDB heeft door de tijden heen design meubels verkocht; vooral van Børge Mogensen en Mogens Koch. Denen zijn gek op design en ik moet eerlijk zeggen dat zulke meubelstukken hun waarde ook bewaren. Sandra was allang "verliebt" in deze module opgebouwde boekenkast. Maar ja, met die prijs moet je heul veul centen hebben. "Misschien kan far zoiets maken??" Misschien, ik maakte diverse foto's, want je weet maar nooit. Maar hout is duur.

Eenmaal thuis belden we de jongens of ze zin hadden in æbleskiver, een soort flensjes. Daar hadden die wel trek in. Warme chocolademelk erbij; smullen maar.

Gisterenmiddag waren de chef en ik naar het jubileums kerstconcert van Fredericia Post-orkest. Met de solist, een echte "crooner-zanger" Michael Carøe. Heel gezellig en heel feestelijk.Het concert eindige met...ja natuurlijk...samenzang. Iedereen zong mee met de drie, in het programma gedrukte, kerstliederen. Als laatste...altijd..:"Dejlig er Jorden" (heerlijk is de aarde).

Eigenlijk is het geweldig dat we hier, in onze kleine stad van 50 duizend mensen op zoveel plaatsen naar muziek "met meer" kunnen gaan. Dit concert werd gehouden in het Ekserceerhuis, de vroegere oefen-rijhal van de nu gesloten kaserne. Dan is er het Tøjhus, waar ik met Caroline vaak een optreden van de Musicalacademie volg. We hebben het Bruunske Pakhus voor kleine intime concerten of theaterstukken. En natuurlijk de schouwburg, het Fredericia musical Theater, die twee zalen hebben. Niks mis mee.

Kerstlied? en wegglijden.

Stilletjes is ze aan her verdwijnen. Alzheimer. Onze oude vrienden waren gisteren op bezoek ( en natuurlijk op het lekkere eten) en tjeetje, wat kan die ziekte toch voor sommigen snel gaan. Het ligt er natuurlijk aan welk deel van de hersenen wordt aangegrepen. Bij Vivian is het spraak- en het logische gebied de grootste doodsdoener. Ik had haar voor het laatst gezien toen ze 70 werd en nog in staat was om de gasten te representeren. Nu was haar blik leeg; haar geheugen kapot en haar tranen waren op, zei ze. Ze kon de wc niet vinden, vergat de kraan dicht te draaien, was haar tas met telefoon kwijt. Moeilijk voor man en kinderen....maar je doet er niets aan.

Goede tijden, slechte tijden. Luister maar naar dit nummer ;-)

Op 30 november overleed Shane MacGowan, beter bekend als zangschrijver en voorzanger van de Celtic Band the Pogues. Ieder jaar in december luister ik weer naar the "Fairytale of New York".

In de clinch en chatGPT

Wij moeten ALLES sorteren. Papier, hard plastic, zacht plastic, flessen, blik en ga maar door. Alles moet in plastic zakken die we van de gemeente "krijgen". En een keer per maand wordt dit door een grote wagen opgehaald.Maar dat ging al twee keer mis bij ons. Dan ga ik bellen! En wordt aan het lijntje gehouden. "Ja, ja mevrouw, ik hoor wat je zegt. Ik zal contact opnemen met de wagen en dan bel ik je. Of stuur een sms". Nou mooi niet. Weer  bellen. De volgende ochtend een sms  "de wagen is langs geweest maar er stond niets buiten" Uh??? Als we hetzelfde beleven volgende maand dan stuur ik ze een rekening. We betalen immers voor deze "service".

Eindelijk kon ik naar de kapper en dat was hoog nodig.

Van de adventskrans daar moest ik gewoon een foto maken. 

Toen Jeff en Philip hier zondag waren hadden we het over ChatGPT. Eigenlijk heb ik dat helemaal niet nodig maar het is wel een leuke gadget. Tjeetje, wat gaat dat snel met antwoorden. Je kunt schrijven wat je wilt weten, maar je kunt ook mondelijk vragen stellen. Wat hebben we gelachen, want in het begin kon de GPT mij niet verstaan. Daar kwamen hele rare antwoorden op. 

Het leuke is dat "hij" alle talen verstaat; je "hem" kunt voeden met een aantal hints als je bv een speech of een gedicht moet maken. Hij kan vanalles vertalen in een oogwenk. 

En natuurlijk mag "hij" niet gebruikt worden bij schoolwerk. Logisch toch?!

Ik kocht "voor de fun" een kersttrui bij Lidl voor nog geen 7 Euro.

En ik haalde mijn snowboots uit de diepe kast. Het sneeuwt, het dooit, het is sjap, sjap!

Snoepen van lekkers en muziek

 

Dan maar de kast in!

Mmmm. Ik hou van pepernoten en als dat schaaltje op de tafel staat dan stop ik er elke keer eentje in m'n mond als ik er voorbij loop. Dat is niet goed voor mijn (toch al ietwat afwezige) lijn...dus het schaaltje wordt verbannen naar de kast. Uit het oog uit de mond zullen we maar zeggen.

December is sowieso in dit land een snoep- en eetfestijn. Dat komt vast nog uit de tijd der vikingen; die konden er ook wat van. 

 En wat er aankomt moet er ook weer af! 

Hier staat mijn notenkraker.

Die hoort bij december, want ieder jaar weer hoor ik die heerlijke muziek van Tjaikovskij bij het verhaal van Hoffman. Alexandre Dumas schreef een nieuwe versie, die door de componist op muziek gezet werd.

Ik hoop nog ooit het de Notenkraker in levende lijve te mogen zien. 

Hier een voorproefje:

Wil jet hele ballet zien? Klik op de link.

Er ligt nog steeds sneeuw en het zijn een paar zonnige maar ijskoude dagen. Vannacht vroor het - hier aan zee - 11 graden. De lichte wind zit in het noorden dat maakt dat de kou aanhoudt.

Het is weer december.

Tijd voor "tællelyset", de kaars met een aftelling tot kerstmis.

Ik vind de decembermaand een van de gezelligste maanden van het jaar.

Kerstversieringen in de stad en in de straat. Overal muziek, zang en kerstmarkten. 
 

Vanmorgen reden we naar Middelfart. Net over de brug ligt Hindsgavl slot met weilanden en bossen eromheen. Hier lopen drie soorten herten; het edelhert, damhert en ree.

In de herfst wordt het bestand gereduceerd en het hertenvlees wordt verkocht.

We waren er vroeg bij maar er stond al een flinke rij mensen te wachten. Trappelen in de kou. 

We kochten 2 reebouten. Dit jaar eens geen eend of gans met de kerst.

Koor en koud.

Hier staan we dan; de helft van ons "longenkoor". Lang niet alle leden hebben problemen met hun longen, maar zijn net als ik wat ouder en willen gewoon graag zingen.

Hier geven we een concertje voor de longenvereniging.

Heel gezellig, goed voor m'n stem en je maakt er meteen nieuwe kennisen.

 video

Ik had de fiets genomen, want de auto was ondergesneeuwd en half bevroren. Terwijl we zongen kwam er meer sneeuw. Ik fietste de helft van het traject, de rest liep ik.

Thuis gekomen de inrit, en stoep sneeuwvrij gemaakt

Maar er viel meer sneeuw. Dus nog een keer ruimen.

Op zondag gaat het - volgens de vooruitzichten - dooien.

Sneeuw is mooi maar verdraaid lastig!

Food-upgrading

Upgrading. Ooit van gehoord? Het vernieuwen van oude en/of bestaande elementen. Nou, dat kan ook voor eten gelden.

Wij kregen gasten voor een lunch. Vrij plotseling. Op de zondag. Dat wordt dan een uitgebreide lunch a la Dinamarca. Een lunch met een herfst/kerst tintje.

Drie soorten haring, eieren met garnalen en nep-kaviaar (kuit), roastbeef, rullepølse, en de in dit land zo geliefde leverpastei. 

Bij de haring hoort curry-salade; bij de roastbeef remoulade met gebakken  uitjes en bij de rullepølse natuurlijk mosterd en ui-ringen en de leverpastei wordt vergezeld van gebakken bacon.

De haring kochten we gewoon in de winkel; een glas curry-salade werd veredeld met fijn gesneden stukjes appel en een kort gemaakt gekookt ei. De remoulade maakte de chef zelf ;-) Toevallig was de traditionele (homemade) rullepølse ook net klaar en we braden een roastbeef voor meer broodbeleg.

En de ietwat saaie leverpastei werd omgetoverd tot een traktatie door er twee centiliter rum in te verwerken. Oh, heerlijk was dat! Ik ga al m'n restjes sterke drank voortaan door de pasteien gooien, haha. 

Nog een kaasplank na met dadels en mandarijntjes. Goed brood, bier en een paar snapsen en iedereen was verzadigd. We deden er de hele middag over en kletsten elkaar de oren van het hoofd.

PS, ik pas dezelfde "truck" toe door extra garnalen toe te voegen aan een bakje gekochte garnalensalade. 

PS. We hebben een echte winterweek. Een dun laagje sneeuw en het vriest hard, 's nachts én overdag. De versnelling van mijn fiets was bevroren. De sprinklers van de auto ook.  Gelukkig hadden we net voor de kou wat buiten-kerstlampjes opgehangen. (bij de werkplaats).

The Crown (voor wie ervan houdt)

Geschiedenis, historie...'t is maar net wie het schrijft. Eenieder beleeft het anders; schrijft zijn/ haar mening over de gebeurtenissen. Want wie en wat is nu objectief ;-) Objectiviteit is de mens niet eigen.

Ik zag "the Crown". Een jaar of wat geleden zag ik de eerste episodes. Leuk en best ook wel een beetje leerzaam. Het bleef leuk om te zien in de volgende series, vier seizoenen lang. Goed gespeeld/geacteerd; goede cast.

Toen kwamen seizoen vijf en zes. Goede acteurs, dat wel, maar het is alsof het verhaal is geschreven om de Britse koninklijke familie te charmeren. Die zijn hard aan het werk om  de gunst van het volk terug te winnen. 

Ergo: een heel ander verhaal dan de eerdere films/documentaires over Lady Di, Charles and the Queen. Oordeel zelf maar. (Netflix).

Zo zie je maar weer. Geschiedenis wordt geschreven en herschreven.

Dat weet je vast zelf al....

"Dat weet je vast zelf al", zei een goede oude vriend van mij tegen zijn dochter toen ze hem vroeg welke studie ze moest kiezen.

Ik zei het ook vaak tegen jongeren die bij mij kwamen voor raad om studie, baan of bijstand. "Je weet het best zelf". "Nee, echt niet", zeiden ze dan. "Okay: dan beginnen we toch gewoon met het opnoemen van wat je niet wilt. Zo komen we er ook".

Ik dacht eraan toen ik de radio aan had en "Sara's Monopool" hoorde. Wat een problemen en dilemma's zijn er toch. Dan zit er zo'n team van bekende mensen die raad geven. Ach kind, denk ik dan, Dat wist je zelf ook al.

Mijn moeder was expert in het vragen om raad bij anderen. Welke koelkast is het beste? Welk abonnement moet ik nemen? Welke dit en welke dat. Dan kreeg ze tientallen "goede" raden terwijl ze toch gewoon haar eigen eerste keus doorvoerde. 

En wat denk je van die mensen die op Facebook vragen welke tandarts in de stad de beste is?!. Die krijgen veel respons, allemaal verschillend en dan weten ze nog niks.

PS: Vrije zaterdag. Mooi weer..... EINDELIJK. Boodschappen gedaan. Lunch voor morgen met familie van de chef voorbereid. En nu even naar de laatste afleveringen van "The Crown" kijken.

Fijne zondag.