Glühwein

Regen, regen en regen gisteren en dan kun je niks in de tuin doen. Daarom besloten we maar om naar Handewitt te rijden om blikjes limonade, amandelen, marcepein en gewone boodschappen te halen en daarna door naar Flensborg , waar het al helemaal kerst was.

De kerstmarkt, met glühwein....

....en wurst, en koek, en wurst, en koffie, en wurst, en snoepgoed, en wurst, en allerlei koopwaar, en wurst.

We gingen naar C&A en hebben de chef in het nieuw gestoken; twee broeken, twee shirts en twee overhemden.

En toen lekker eten in Die Rote Strasse

Vandaag was het "buiten-werk-weer" en ik heb lange armen.

Tot slot de kerstverlichting buiten aangebracht, maar dat komt in een volgend blogje.

Fanden er løs

Fanden er løs i Laksegade

- de duivel is los in de Zalmstraat-

Een echte deense uitdrukking.

(in 1826 werd er ooit een fles door het slaapkamerraam van een cafépaar gegooid. Nooit opgelost. "Men" had kettingen horen rammelen en bokkenpoten gezien; dat kon alleen de duivel zijn).

Maar enfin: Fanden wás loos.

De jonge dichter Yahya Hassan, 18 lentes jong, kwam voorlezen uit zijn eigen, vers van de pers, gedichtenbundel.

Niet zo maar een gedichtenbundel, maar een aanklacht over zijn jeugd. Hij groeide op in een slecht fungerend gezin, waar slaag en vernedering dagelijks brood was.

Hij is uit huis gezet, heeft bij pleeggezinnen en in inrichtingen gewoond en heeft een akelige jeugd gehad.

Die zijn er wel meer; inderdaad.

Maar deze jonge man komt uit een immigrantengezin en dáár wordt alle vuile was binnengehouden.

Daar behoor je respekt voor je ouders en speciaal je vader te hebben, ook al slaat hij je bont en blauw.

Daar mag niks geklikt of verraden worden naar buiten toe.

En dat heeft hij gedaan.

Nu krijgt hij dreigbrieven, staat op de "doodslijst", wordt vermeden en uitgestoten......door sommigen. 

Vertaling: Kindsheid

vijf kinderen en een vader met een baseballbat

huilen in meerderheid en een zee van pis

we steken om de beurt een hand uit

voorspelbaar

dat geluid als de slagen vallen

zusje die heel vlug

van de ene voet op de andre springt

de zeik loopt als een waterval tussen haar benen

eerst de ene hand naar voren, dan de andere

als het te lang duurt vallen er klappen

wilkeurig

een klap een schreeuw een getal 30 of 40 soms 50

en een laatste schop onder je kont bij de deur

hij pakt broer bij zijn schouders en zet hem overeind

voortzet met slaan en tellen

Ik staar naar mijn voeten en wacht tot het mijn beurt is

Moeder gooit de borden kapot in de gang

terwijl de tv Al Jazeera transmiteert

hyperactieve buldozers en wrede lichaamsdelen

De Gazastrook in volle zon

vlaggen worden verbrand

als een zionist onze rechten niet erkent

existeren wij eigenlijk

als we hikken van angst en pijn

als we naar adem snakken om dit te begrijpen

op school mogen we geen arabisch praten

thuis mogen we geen deens spreken

een klap, een schreeuw, een getal.

............................................................................................................

Afstrepen

Het betegelen is klaar.

De nieuwe trap is klaar (het lijkt wel een bordès).

De tuin is gelijk gemaakt en aangeharkt.

De oprit kan bijna in gebruik worden genomen...

Afstrepen maar!

de treden gaan naar de vlaggenstok.

Nog te doen:

* tuin beplanten (doen we pas in het voorjaar) met laaggewas.

* tuinbank (weer) plaatsen.

* de overgebleven stenen verplaatsen.

* sokkels voor de lampen maken

* de verlichting aanleggen

* brievenbus verplaatsen.

* en als laatste de kerstlampjes aanbrengen.

Het nuttigge en het aangename...

Wij reden vandaag met de aanhangwagen naar de deense hoofdstad, of feitelijk, naar de omgeving van de hoofdstad.

"My dear man" heeft een nichtje dat in Espergærde woont en die wilde hij graag een bezoekje af leggen. Nu ligt Espergærde niet naast de deur. Het ligt helemaal in de kop van Sjælland, langs de Øresund. Als je over de Strandvej rijdt, dan zie je Zweden liggen aan de overkant van het water.

Enfin, we besloten om het aangename met het nuttige te verbinden.

Hij moest namelijk ook naar Hellerup, direct onder (in) de rook van København om meubels te halen. Een sofa en twee stoelen, die precies in ons chaletje passen en die hij voor een habbekrats kon ophalen. 

Het adres was Strandvej (strandweg).

Okay, dachten wij; Strandvej, dat zijn villa's.....

.....kunnen we mooi tot voor de deur rijden. 

Maar de Strandvej loopt helemaal van noord-Sjælland tot bijna in Kopenhagen....

...dat is dit!

Vier hoog!

Gelukkig konden we op de binnenplaats parkeren.

Geen lift.

En vier hoog is eigenlijk vijf hoog, want voor de begane grond moest je ook al een trap op.

Maar we kregen het zonder kleerscheuren voor elkaar en gelukkig was het een prachtige droge en zonnige zondag, en alles is netjes hier thuis gekomen.

Een lekkere lunch bij nichtje Lene en man, met koffie na....meubels inladen en weer naar huis.

De zon is heerlijk....en lastig, nu hij maar een klein stukje boven de horizon komt en direct in je ogen schijnt.

Gelukkig ook geen wind, want de Storebæltsbro is heel erg hoog!

De pylonen (de dragers) hebben een lengte van 254 meter!

Nu ga ik naar de laatste aflevering kijken

 van "Broen/Bron 2", op de tv.

Jammer dat het alweer de laatste is.....

Ultimo november

De kerstkalenders zijn weer ingekocht. 

Eentje voor elk kleinkind.

Op 1. december mag het eerste luikje worden geopend.

Hier geen schoentje zetten, maar toch ook de voorpret.

Voor de kerst dan, want Sinterklaas komt hier niet.

Overal duiken er al lichtjes op. In de bomen en struiken, op vlaggenstokken en bij huisdeuren.

De onze wachten nog even tot de nieuwe oprit klaar is...

volgende week; zeker weten!

Donkere november; jij hebt zeer zeker opluistering nodig.

De dichter Henrik Nordbrand schreef in 1986: 

"Een jaar heeft 16 maanden.

Januari, februari, maart, april, mei, juni, juli, augustus, september, oktober, november, november, november, november."

Hij hield niet van de kou, de winter en de duisternis en woonde dan ook grotendeels in Spanje en Griekenland.

Begrijpelijk?!

Enfin; ik ging vanmiddag naar een 60.jarige verjaardag bij mijn collega Jens.

Dat maakt november toch weer feestelijk.

Skål!

Belegging

We zijn weer een stukje verder..

gisteren...

..en vandaag.

Gegraaf

Toen ik van mijn werk thuiskwam gisteren zag het er zo uit...

De werkers waren even weg om te stemmen voor de gemeenteraad en de regio.

Nu hebben we weer een social-democratische meerderheid én een nieuwe burgemeester. De burgermeesterpost wordt hier bezet door de partij met de meeste stemmen.

Enfin, er werd doorgewerkt tot gisterenavond 8 uur!!

Ik had een concert van 7 tot 9 uur. We zongen in het nog vrij nieuwe bejaardentehuis Othello.

Eerst wat nummers uit ons eigen repertoire....toen koffie met zelfgebakken koekjes.....en daarna hebben we allemaal samen gezongen uit de liederenbundel. Ouderen, die niet meer praten, kunnen wonderbaarlijk wél zingen.

Heel gezellig.

Toen ik thuis kwam moest ik voorzichtig over de uitgespannen snoeren heenstappen. Vandaag gaan er al een hoop tegels in!

Vanochtend was mijn auto'tje totaal bevroren. Ik moest zelfs binnen naar de slotenolie zoeken, want het slot kon met geen mogelijkheid open. Krabben maar weer! 

Zo zag het er vanochtend uit op de parkeerplaats van mijn werk...

Iets na achten....met een nog zichtbare (bijna) volle maan.

Nu? De zon schijnt volop!!