Bijna Pasen.

Het is stil op straat; heel stil. De Denen hebben vrij, zijn op vakantie, werken in de tuin of liggen languit voor de tv. 

Wij werkten een paar uurtjes; ik wandelde wat, de chef fietste een rondje. Stil...heel stil is het.

Goede vrijdag; de vlag bij alle openbare gebouwen hangt halfstok. "Waarom eigenlijk" vragen velen zich af op Facebook. Tja, waarom is het Pasen... 

"Als je net als ik niet gelooft dat God de aarde schiep in zes dagen, dat  natuurwetten op wonderbaarlijke wijze ongeldig raken en dat je weer kunt terugkomen in het leven als je eenmaal dood bent; hoe kan Pasen dan iets anders zijn als alleen maar chokolade-eitjes en een paashaas?

Het paasverhaal is echter een verhaal over lijden, vergiffenis en hoop en is daarom veel te belangrijk om te worden afgedaan als bijgeloof. Ik geloof niet in het bovennatuurlijke maar zou het moeilijk vinden om in een wereld te leven waarin ik dacht dat liefde eigenliefde is en vergiffenis een cynisch egoisme. Ik kan niet bewijzen dat echte liefde bestaat of dat echte vergiffenis mogelijk is, maar ik kan het wel hopen en geloven. Dat geloof is veel te belangrijk om alleen te gelden voor de religieuzen."

Citaat: prof Svend Brinkman - agnostiker.

Fijne Paasdagen voor iedereen. 

Mooi weer voor de tuin.

Ik kwam thuis met een paar wilgentakken, opgeraapt tijdens onze dinsdags wandeling; zette daar wat forsythia en andere takken uit de tuin tussen en hing de paaseieren op.

Gisteren werkte Carl in de tuin en vandaag ook weer een flink aantal uren. Ik hielp mee en de chef reed met de aanhanger naar de stortplaats en hij sleep het mes van de grasmaaier die we leenden van Sandra.

Hieronder zie je wat we allemaal moeten sorteren ;-) bij de stort.

Het was mooi weer om in de tuin te werken.

Carl maaide het gras twee maal en met z'n tweeën werkten we in de groentetuin waar de rabarber verplaatst werd, er gewiedt werd en nadat ik de groentekas had opgeruimd ook de ruiten van de kas geschrobt werden.

Heerlijk dat we zoveel gedaan hebben. Er wacht nog meer, zo is dat met tuinen. 

Het is paasvakantie in DK. De schoolkinderen hebben al de hele week vrij; vanaf morgen (bijna) iedereen. Witte Donderdag en Goede vrijdag zijn vrije dagen en de twee Paasdagen natuurlijk ook. 

Een tikkeltje warmer.

"Ik verveel me" zei de chef afgelopen maandag. "Geen enkele order in huis". Nou is dat het lot uitdagen, want de dag erna stroomde de mailbox vol met opdrachten. Zoveel zelfs dat hij vandaag thuis bleef om te werken terwijl Caroline en ik naar het buurland reden om boodschappen voor Pasen te halen. 

Naast werk zijn er ook leuke dingen. Gisteren bv een uitgebreide lunch in Aarhus bij familieleden. Tussen zonneschijn en maartse buien lokt het voorjaar.

Na de lunch..

35 borden voor een golfclub. Da's best veul werk ;-) 

Ik heb gisteren wat haakpatronen gedownload. In haken ben ik nooit een ster geweest. Iets met drie keer van school veranderd in de tweede klas, waar meisjes destijds leerden haken. Gosh, wat ben ik oud 😂). Haken is prettiger werken als de zomer in aantocht is, dus ga ik het maar weer eens proberen.

Ooit haakte ik gordijnen.... (nee, deze niet, de foto is van het internet). Dat was de grote mode in de jaren zeventig/tachtig. Ik heb ze nog liggen, boven in de kast en nee, ze gaan nog niet weg want het was destijds een heidens karwei. We hadden in ons oude huis vier ramen aan de straatkant en de gordijntjes beschermden ons tegen de inkijk

Ik denk dat ik een zomertrui ga haken...mischien.

Zo kregen wij een Tuinman.

Hier is Carl aan het werk.  Mijn tuinman 💗.

Een paar weken geleden, toen hij mij hielp met het snoeien van een struik en de klimop vroeg ik hem of hij zin had om geld te verdienen met het bijhouden van onze tuin. Jaaaa, afgesproken! Hier is hij aan het werk met de cultivator.

Het grasveld ziet er vreselijk uit. Dat komt door al die regen en het feit dat er een mol woont. Nu kochten we twee mol-verschrikkers die een huiltoon afgeven onder de grond. Hopelijk pakt de mol zijn/haar koffers! 

 

Als de mol weg is bestellen we een bigpack zgn topdressing en spreiden dat uit over het grasveld. Hopelijk krijgen we het daarmee meer egaal.

Tot slot nog even:

De school-musical, waar Carls klas de hele winter voor geoefend had. "High School Musical" Tien dagen voor de uitvoering stak het Disney-concern een spaak in het wiel en verbood het!

Wat anders te doen dan een show met videobeelden te maken van het proces na de afwijzing. Daar hebben ze die tien dagen hard aan gewerkt. Het ergste was het natuurlijk voor de hoofdrolspelers; Carl zat "slechts" in de dansgroep.

Aj aj Disney- het gaat om een SCHOOL musical 😖😔.

Security...tja.

Ik blog "gewoon" via Blogspot. Dat doe ik al jaren. Ooit had ik een WP abonnenment toen ik  de website van ons toenmalige koor beheerde, maar dat is afgemeld. Maar vanwege allerlei veiligheidsregeltjes bij sommige bloggers kan ik op een paar blogs niet meer reageren...helaas. Daar glij ik meteen het spam- bakje in. 😵‍💫 Het is maar een weet voor jullie.

Mobieltje

Ons leven ligt in 2024 hoofdzakelijk op onze mobile telefoons. MitID, waarmee je alles moet verificeren, mobilePay, zoiets als een Tikkie in NL, ons bankgebeuren, zelfs het bedrijfsconto, e-Boks, voor officiele berichten, de huisarts en de medicijnenlijst, de camera en de foto's, adressen, WhatsApp, Messinger, muziek en rijbewijs....en nog veel meer.

En dan...moet er een nieuwe telefoon worden aangeschaft. Nee, niet voor mij maar de oude van de chef wordt niet meer ondersteund. De aanschaf was een fluitje van een cent, maar het installeren van alles...pffft.

Voor alle zekerheid had de chef een afspraak met onze zoon gemaakt en zo reden we gisteren , bewapend met de oude en nieuwe telefoon plus zijn paspoort, naar Odense. Omdat er zoveel zekerheid moet zijn (natuurlijk echt nodig) moet er nogal veel opnieuw geïnstalleerd en geverificeerd worden. Gelukt! Gelukkig!

Met het installeren, koffie drinken, van de ijstaart snoepen en gezellig geklets werd het al snel avond. De chef trakteerde op lekkerijen van Chicago burgers voor we weer naar huis reden.  

Vandaag schijnt de zon en ik zeemde eindelijk de ramen. Na al die winderige weken was het hoognodig.

Nu kan ik weer naar buiten kijken!

Oh Boomer..

"Onze" generatie, de generatie van de babyboom na de oorlogsjaren wordt de generatie Boomer genoemd. En de show; de one-man show waar we gisteren waren heette dan ook "Oh Boomer" met Niels Hausgaard. Onbekend in Nederland maar hier haalt hij nog steeds volle zalen ondanks zijn 79 jaar! We hadden de kaartjes gekregen als kerstcadeau van Sandra en Per en dat was een schot in de roos. Wat hebben we gelachen om al die dingen die ons op onze leeftijd zo bekend overkomen. Vergeetachtigheid, het met geen mogelijkheid omhoog kunnen komen vanaf een zitzak. Nieuwe songs van zangers waarvan je denkt dat ze buikpijn hebben en maak het lijstje zelf maar af. Satire, humor en een milde mix van mensenkennis. 

Vejle musikteater heeft vast bestek genomen van de theaters in Londen; die hebben ook van die steile wanden met zitplaatsten tot in de nok toe. Wij zaten op het derde balkon. Je zou denken dat je dan minder kunt zien en/of horen, maar niets is minder waar. Iedereen heeft uitzicht en het geluid was prima. Maar er was heel weinig beenplaats. Ik heb korte benen dus dat ging nog net, maar de chef zat gewoon klem. Gelukkig was de show zo goed dat het opwoog tegen het ongemak.

Hoe de volgende generaties genoemd worden moet ik Caroline vragen. Die is wat dat betreft net wikipedia ;-)

Waar blijft het zachte weer toch?

Weet je wat ze zeggen op z'n Brabants? Welnu: het is "verrèkkes kouw" ;-)  Dat was het vandaag en gisteren. Vooral op de fiets. Na de dinsdagse wandeling fietste ik naar de stad voor een afspraak met twee vriendinnen. De ene was gisteren jarig geweest en trakteerde op koffie met appeltaart bij het koffiehuis. Lekker en heel gezellig! 

Daarna fietste ik naar Carl, die ziek thuis was. Zijn moeder (mijn dochter) was de hele dag met de jongeren van haar opleiding naar een sportgebeuren in Odense en dan kan zo'n dag in je eentje best lang zijn, ook al ben je 14 jaar. We keken een filmpje tot zijn moeder thuis kwam.

De chef was naar de tandtechnicus in Kolding, want er was een "schroefje los" van zijn gebit. Dat kon gelukkig gemaakt worden terwijl hij wachtte. 

Al met al vloog de tijd voorbij. Ik haalde twee "stjernekasters" bij Menu. Lekker en voor een keertje heel gemakkelijk.

Morgen wordt het warmer zegt het weerbericht. Ik moet het eerst zien voor ik het geloof. Morgen moet ik de boekhouding bijwerken, maar eerst denk ik dat de chef het bureau moet opruimen. Hij heeft de aanbouw voor het huis van onze overbuurman getekend en daar komen nogal wat berekeningen aan te pas. Van bouwtekeningen weet hij alles, van opruimen........tja....

Wat de tijd doet.

Het was alweer meer dan twee maanden geleden dat ik mijn vroegere buurvrouw Ruth had gezien. Gisteren haalde ik haar op voor een kop koffie met applepie. Oef, ik schrok ervan; ze was zo mager geworden. Nu bleek dat ze gewoon vergeet te eten. Dat doet die Alzheimer. Haar dochter en schoonzoon hebben altijd gezorgd voor een gevulde diepvries, maar als je dat vergeet! Ach toch. Nu is er eindelijk een maaltijdservice georganiseerd. 

Het is inderdaad vaak zo dat familieleden de laatsten zijn die het doorhebben. Haar dochter ziet haar een paar keer per week, maar heeft te laat gezien dat ze is afgevallen. Enfin; ze verorberde hier met plezier een groot stuk pie, want aan haar eetlust mankeert niets. Nu maar hopen dat ze nu wel elke dag haar warme maaltijd eet. Maar eerlijk is eerlijk; het ziet er niet erg smakelijk uit als het niet op een bordje ligt.

De te-verkopen kleding hangt in het rek bij de Kirpu. Ik hoop dat er wat verkocht gaat worden. Caroline mag de opbrengst houden.

Het is maart; het is koud. Er waait een venijnige wind. Dus....

...en een goed boek...

Zo gezegd, zo gedaan.

Het was een volle week...

In het vorige blog schreef ik al dat de maandagmiddag gebruikt werd om de Dali-tentoonstelling te bezoeken. Dinsdags is het mijn "wandeldag" en daarna vlug, vlug op de fiets naar de huisarts voor mijn jaarlijkse "update". Dat onderzoek en het bloedprikken deed de doktersassistente waarna ze een afspraak vastzette voor een gesprek met de huisarts. De dokterspraktijk is gesplitst in twee; nu wordt alles her-registreerd. Ach ja, een dokter moet ook geld verdienen en het is voor mij hopelijk een geruststelling als alle gezondheids-cijfertjes kloppen. Dat hoor ik over twee weken. 

Woensdag was het breien bij Herdis. Zij en haar man zijn een maand geleden verhuisd naar een flat in Middelfart. Prachtig gelegen aan het water.

De muren zijn nog kaal, er moest nog een buffetkast komen, maar de meeste dozen hadden ze uitgepakt. De flat heeft een heel groot balkon en tja...daar komen de meeuwen op af! En de duiven! En die schijten alles onder. Zo zie je maar weer; elk voordeel heeft zijn nadeel. Aan het water wonen ook.

Na de middag reed ik nog "even" naar Kolding om materialen voor de zaak te halen, want tussendoor moet er ook gewerkt worden. Het merendeel daarvan doet de chef, want de vrouw des huizes is vaak de hort op ;-) 

Donderdags gaat de voormiddag met zang. We oefenen voor  het optreden de 4 mei, maar niet iedereen wil of kan meedoen aan de uitvoering. Dat gaf natuurlijk wat gesoebat, want de "nietkomers" hebben geen zin om iets te zingen wat de 4 mei betreft. Als compromis zingen we dus maar één sats per keer. Een dame zei gelukkig "we zijn toch een koor, en dit zijn ook liederen". Zo is 't maar net.

Gisterenavond lostte ik mijn kerstcadeau in en ging samen met kleindochter naar de musical "Avenue Q". Wat hebben we genoten; gelachen, geklapt; heerlijk. 

Een musical met poppen á la the Muppetshow; die vond ik ook altijd geweldig. Gewone acteurs en poppen, allles zo georganiseerd en syncroon. Zo goed gezongen, gedanst en gespeeld. Top!

Vandaag ruimde ik op. 

Caroline heeft een stand bij de tweedehandszaak Kirpu tot eind maart. Ze verkoopt kleding en prullaria. Dochter heeft er ook wat kleren hangen en ik zei dat ik ook best wel een hoop weg wilde doen. 

Straks komt ze om er prijskaartjes op te hangen en dan zullen we het naar de winkel brengen.

Ja, ja, ik kom mijn tijd wel door.

Op het laatst nog een foto van de "keizerskroon" (zo heet ie hier). Die staat zo te pronken met zijn roze bloemen dat je er blij van wordt.

Salvadore

Gisteren bezocht ik samen met een vriendin de kleine tentoonstelling over en met werken van Salvadore Dali !! Gewoon hier in ons stadje. Klein maar fijn. Er waren tekeningen, aqarellen en een flink aantal bronzen beeldjes. Ik wist eigenlijk helemaal niet dat hij ook beeldhouwer was. Hier een kleine greep uit de bronzen-beeld-werken die er te zien waren. En ja, ze waren ook te koop ;-), Het paard kost 39,500 Euro. Die leuke space elephant zou ik wel willen hebben hier in huis. Kost maar 50.000 Euro. Bij nader inzien zie ik er maar van af. Het staat hier al zo vol 😄😄

1. Horse saddlet with time, 2. Space elephant, 3. Profile of time.

Het grenzeloze.

Zondagavond: we gingen naar de bioscoop.                      Mmjjaa, een goede film?? Een okay-film zou ik zeggen. De Deense schrijver Jussi Adler Olsen heeft veel boeken gescreven. Ook de serie over "Afdeling Q" (die met Carl Mørck; Rosa en Assad). Van deze serie-boeken zijn films gemaakt en gisterenavond gingen we kijken naar "Het Grenzeloze". Het boek is van 2014, alweer 10 jaar geleden. Hij schrijft spannende boeken en de film was ook spannend. Maar de personen uit de eerste film-series zijn vervangen door nieuwe filmsterren en die spelen ...njaa, niet zo goed als ik had verwacht. Gek toch dat je een beeld in je hoofd hebt als je een boek leest, dat pas je aan als het verfilmd wordt, maar een ander persoon (en ook ietwat een ander karakter )... daar moet ik even aan wennen. Er zijn nog vier boeken van de serie te verfilmen, de laatste vier. Meer komen er niet, zegt Jussie. 

Pavlova

Pavlova 

Nodig:

Bodem: 4 eiwitten, 150 gr poedersuiker en 0,5 tl. azijn

Zet de oven op 150 graden. Klop de eiwitten luchtig en voeg beetje bij beetje de poedersuiker toe, Klop tot alles stijf is en doe als laatste een beetje aijn erbij.

Teken een cirkel ca. 20-25 cm in diameter em verdeel de meringue in een dikke laag binnen de cirkel.

Bak deze bodem 30-40 minuten en zet de oven dan uit. Laat de bodem helemaal afkoelen in de oven.

Vanille crème: 2,5 dl slagroom en 1,5 dl crème fraiche (38%); 1 vanillestokje of vanille suiker, 4 el poedersuiker. (ik deed er een theelepeltje jam bij)

Klop de slagroom en voeg de crème fraiche toe. Daarna de vanille en de poedersuiker. Verdeel de vanillecrème over de koude meringuebodem.

Topping: aardbeien, frambozen, bosbessen of wat er te koop is in het seizoen.

Smullen maar! 

Gezamelijke koor repetitie en een pavlova.

 

Eerst de pavlova; het makkelijkste toetje ter wereld. Het bezet wel de oven in zo'n anderhalf uur, maar verder is het een fluitje van een cent. Pavlova, een schuimpjes-taart ;-).

Carl heeft beloofd om vanmiddag te komen om samen met mij wat tuinwerk te doen. Afgeknipte en afgewaaide takken en stengels op ruimen en even mee naar de stort om dit en van-alles-en-nog-wat-dat-in-de-aanhanger-ligt weg gaan brengen. 

Hij mag/kan blijven eten en ik nodigde ook dochterlief uit. Later in de winkel had ik een praatje met Caroline; die komt ook graag en toen schreef ik met Casper hoe het met de studie ging...wat resulteerde in dat hij ook komt mee eten;-). Een tafel vol dus; gezellig. Daarom maakte ik alvast het nagerecht.

Vanmorgen was de eerste gezamelijke repetitie voor het werk: "Fredericia voor de Vrijheid".

Een orkest en koorwerk van twee koren, het Fredericia orkest, de bigband en de 6-juli garde. Zo leuk om aan mee te werken. De uitvoering is de 4.mei in het Exerceerhuis, de grootste zaal in de stad. 

Eerst stonden we op het podium en konden de musici ons niet zien

Nu wel.

Oud en jong door elkaar en met elkaar; heerlijk.