Koor en koud.

Hier staan we dan; de helft van ons "longenkoor". Lang niet alle leden hebben problemen met hun longen, maar zijn net als ik wat ouder en willen gewoon graag zingen.

Hier geven we een concertje voor de longenvereniging.

Heel gezellig, goed voor m'n stem en je maakt er meteen nieuwe kennisen.

 video

Ik had de fiets genomen, want de auto was ondergesneeuwd en half bevroren. Terwijl we zongen kwam er meer sneeuw. Ik fietste de helft van het traject, de rest liep ik.

Thuis gekomen de inrit, en stoep sneeuwvrij gemaakt

Maar er viel meer sneeuw. Dus nog een keer ruimen.

Op zondag gaat het - volgens de vooruitzichten - dooien.

Sneeuw is mooi maar verdraaid lastig!

Food-upgrading

Upgrading. Ooit van gehoord? Het vernieuwen van oude en/of bestaande elementen. Nou, dat kan ook voor eten gelden.

Wij kregen gasten voor een lunch. Vrij plotseling. Op de zondag. Dat wordt dan een uitgebreide lunch a la Dinamarca. Een lunch met een herfst/kerst tintje.

Drie soorten haring, eieren met garnalen en nep-kaviaar (kuit), roastbeef, rullepølse, en de in dit land zo geliefde leverpastei. 

Bij de haring hoort curry-salade; bij de roastbeef remoulade met gebakken  uitjes en bij de rullepølse natuurlijk mosterd en ui-ringen en de leverpastei wordt vergezeld van gebakken bacon.

De haring kochten we gewoon in de winkel; een glas curry-salade werd veredeld met fijn gesneden stukjes appel en een kort gemaakt gekookt ei. De remoulade maakte de chef zelf ;-) Toevallig was de traditionele (homemade) rullepølse ook net klaar en we braden een roastbeef voor meer broodbeleg.

En de ietwat saaie leverpastei werd omgetoverd tot een traktatie door er twee centiliter rum in te verwerken. Oh, heerlijk was dat! Ik ga al m'n restjes sterke drank voortaan door de pasteien gooien, haha. 

Nog een kaasplank na met dadels en mandarijntjes. Goed brood, bier en een paar snapsen en iedereen was verzadigd. We deden er de hele middag over en kletsten elkaar de oren van het hoofd.

PS, ik pas dezelfde "truck" toe door extra garnalen toe te voegen aan een bakje gekochte garnalensalade. 

PS. We hebben een echte winterweek. Een dun laagje sneeuw en het vriest hard, 's nachts én overdag. De versnelling van mijn fiets was bevroren. De sprinklers van de auto ook.  Gelukkig hadden we net voor de kou wat buiten-kerstlampjes opgehangen. (bij de werkplaats).

The Crown (voor wie ervan houdt)

Geschiedenis, historie...'t is maar net wie het schrijft. Eenieder beleeft het anders; schrijft zijn/ haar mening over de gebeurtenissen. Want wie en wat is nu objectief ;-) Objectiviteit is de mens niet eigen.

Ik zag "the Crown". Een jaar of wat geleden zag ik de eerste episodes. Leuk en best ook wel een beetje leerzaam. Het bleef leuk om te zien in de volgende series, vier seizoenen lang. Goed gespeeld/geacteerd; goede cast.

Toen kwamen seizoen vijf en zes. Goede acteurs, dat wel, maar het is alsof het verhaal is geschreven om de Britse koninklijke familie te charmeren. Die zijn hard aan het werk om  de gunst van het volk terug te winnen. 

Ergo: een heel ander verhaal dan de eerdere films/documentaires over Lady Di, Charles and the Queen. Oordeel zelf maar. (Netflix).

Zo zie je maar weer. Geschiedenis wordt geschreven en herschreven.

Dat weet je vast zelf al....

"Dat weet je vast zelf al", zei een goede oude vriend van mij tegen zijn dochter toen ze hem vroeg welke studie ze moest kiezen.

Ik zei het ook vaak tegen jongeren die bij mij kwamen voor raad om studie, baan of bijstand. "Je weet het best zelf". "Nee, echt niet", zeiden ze dan. "Okay: dan beginnen we toch gewoon met het opnoemen van wat je niet wilt. Zo komen we er ook".

Ik dacht eraan toen ik de radio aan had en "Sara's Monopool" hoorde. Wat een problemen en dilemma's zijn er toch. Dan zit er zo'n team van bekende mensen die raad geven. Ach kind, denk ik dan, Dat wist je zelf ook al.

Mijn moeder was expert in het vragen om raad bij anderen. Welke koelkast is het beste? Welk abonnement moet ik nemen? Welke dit en welke dat. Dan kreeg ze tientallen "goede" raden terwijl ze toch gewoon haar eigen eerste keus doorvoerde. 

En wat denk je van die mensen die op Facebook vragen welke tandarts in de stad de beste is?!. Die krijgen veel respons, allemaal verschillend en dan weten ze nog niks.

PS: Vrije zaterdag. Mooi weer..... EINDELIJK. Boodschappen gedaan. Lunch voor morgen met familie van de chef voorbereid. En nu even naar de laatste afleveringen van "The Crown" kijken.

Fijne zondag.

Hans Christian Andersen

 

Voor mijn verjaardag kreeg ik van onze zoon een entree-billet voor het nieuwe HC Andersen museum in Odense en hij ging zelf gezellig mee. Alleen al het museum zelf, het gebouw, de tuinen er omheen en de hele toegang ernaar toe was de moeite meer dan waard.

En van binnen.....vanalles over de wereldberoemde Hans Christian Anderen. Die man schreef naast 156 avontuurlijke sprookjes ook drie reisverslagen, talrijke dagboeken, een flink aantal romans, gedichten en toneelstukken. Wij keken, wij zagen, wij luisterden en genoten.

Het is niet echt een museum voor kinderen. HC Andersen schreef voor kleine maar vooral voor grote mensen. Oh ja, er waren ook sprookjes; om te luisteren en te zien. De sneeuwkoningin, de nachtegaal van de keizer, het lelijke jonge eendje, de dappere landsoldaat, de prinses op de erwt onder andere. 

De sprookjes lopen lang niet altijd goed af en velen hebben een moraal in zich. Ze zijn nog steeds erg geliefd.

Voor de kinderen is er het "VilleVau", een zaal met fantastische kostuums, waar je je kunt verkleden als prinses, soldaat of trol. Daar gingen wij niet heen ;-)

Wij gingen namelijk een lekker biertje drinken; aten nacho's en sloten af in een gezellig café met een Irish Whiskey.

Het was een heerlijk cadeau! 

Bedankt!!💝

Ceciliadag

 Vandaag is het de naamdag van Sint Cecilia en oud bijgeloof zegt dat het weer op deze dag verteld hoe het winterweer gaat worden. Awel, ik ben benieuwd.  

Met mijn nek en schouder gaat het veel beter na het bezoekje aan de chiropractor. Heel goed zelfs! (Nicole, je kunt met een gerust hart een chiropractor opzoeken. Het is een zesjarige opleiding! De eerste drie jaar volgt men de opleiding tot arts).

Over een paar dagen komen er weer blogjes. Nu heb ik wat problemen met Google op de computer. Dit schrijf ik op mijn tablet. Ik werk liever op de pc.

Een korte pauze

Het is weer mis met m'n nek en schouder. Morgen een afspraak maken met de chiropractor. Vooral als ik brei, mobieltje gebruik of voor de computer zit gaat het fout. Overdag voel ik bijna niks, maar s' avonds is het alsof er messen in mijn nek en schouder worden gestoken.

Dan maar even niet bloggen...tja.

De kerstman is gearriveerd. Wel vroeg dit jaar. 

Pffft.

Door omstandigheden vielen er veel sociale samenkomsten in dezelfde week. Pffft, dat is gezellig maar best vermoeiend.

Hier zit ik te wachten in Café Mauritz, waar we met 5 "oude" alten van het vroegere Luna-koor een etentje hadden. Zo leuk om elkaar te blijven ontmoeten; we hebben tenslotte 20 jaar met en staande naast elkaar gezongen. 

Vandaag kwamen de vroegere collegae van mijn tijd als pedagoge bij de dag-moeders.

Zoals het hier gaat (en eigenlijk ook verwacht wordt) was er "hjemmebag"- dat wil zeggen, huis-gemaakt bak-werk. 

Zachte thee broodjes, waarvan er al een paar in de maag van een oude kennis, die hier vanmorgen op de koffie kwam, belandden. De broodjes kwamen net uit de oven en roken - en smaakten - onweerstaanbaar.

En een citroen-taart. Oh, die was goed gelukt en heerlijk. Om je vingers bij af te likken.

Vier volle kannen koffie gingen er ook doorheen. Denen zijn koffiedrinkers tot en met!

Morgen zingen met het koor en vrijdag krijgen we oude vrienden op het eten. Daar zorgt de chef voor. 

Een volle week die afsluit met ... daarover meer een andere keer.

Uit de kunst.

 

In diverse grote zalen, kleine cafeetjes, galerijen, studios en scholen werd de kunsttentoonstelling 2023 gehouden.Natuurlijk gingen we kijken. De chef en ik fietsten naar de vroegere kaserne waar Caroline ons gezelschap kwam houden. Hij ging ook nog mee de stad door, maar de rest bekeken Caroline en ik alleen. 

Oh als ik veel geld had dan wist ik het wel. Er was zoveel moois te zien. Natuurlijk was er ook veel van ik kijk ernaar en dat was dat. Ik heb trouwens geen plek meer om schilderijen op te hangen of kunst stukken neer te zetten. Kleine troost.

Een kijkje over Gammel Havn met de brug op de achtergrond.

Gezellig verjaardagsfeestje bij onze zoon.

Met z'n allen naar Odense, naar het verjaardagsdiner van Jeff.  Eerst waren er drinks en chips en gezellig gekeuvel.

Daarna een heerlijk buffet (gerookte zalm over een vuurtje in de tuin, zo lekker).

En tot slot een zalige appeltaart én een brownie.

 

Maar het is het samenzijn en de gezelligheid dat het allermeeste telt!

Winter-eten.

Eten jullie wel eens rijstebrij? Of karnemelkse pap, die hier karnemelk-soep heet? Of andere ouderwetse dingen zoals sødsuppe (zoete soep) of een Nederlandse hete bliksem? Kijk eens in oma's kookboek voor leuke ouderwetse dingen. 

Eergisteren kookte ik rijstebrij. Dat past goed bij de tijd van het jaar. Die eten we hier met suiker, kaneel en een klontje boter er bovenop. (Ik kook het op en zet het dan in bed onder het dubbelgevouwen dekbed; dat werkt als een hooikist en je hebt er geen omkijken naar).

Wij aten het als toetje, maar vroeger was het een voorgerecht. Het vulde de magen en bespaarde op de hoofdmaaltijd. Risengrød/rijstebrij; vooral in de donkere tijd voor kerstmis staat het bij velen op tafel. Met de kerstdagen verandert het in Risalamande. Dan gaat er slagroom onderdoor en kersensaus bovenop. 

Moesgaard met Philip.

Afgelopen weekend kwam Philip een paar dagen want we hadden afgesproken om het cultuurhistorisch-archeologisch museum Moesgaard te bezoeken. Er was namelijk een speciale tentoonstelling te zien over het oude Egypte "Bezet van het leven".

Dat was ons hoofddoel en we waren er zeker twee uurtjes zoet mee. Heel interessant

Het ging dus vooral over het leven na de dood. Hoe werd een mens tot mummie gemaakt; een lang proces kan ik je vertellen. We hoorden en zagen het verhaal achter Osiris die door zijn broer in mootjes gehakt werd maar door zijn vrouw Isis weer werd verzameld door hem in doeken te wikkelen en aan elkaar te plakken. Dat was de eerste mummie, die later koning van de onderwereld werd. Want in alle tijden, in alle religies, in alle landen wil men dat er een leven na dood is. 

(dat mummies tot leven kunnen komen is alleen in films mogelijk. Alles is uit het lichaam gehaald, ook het hart en de hersens. Die worden in speciale potten en kruiken bewaard, want die had je weer nodig als je naar de onderwereld reisde.).

Er waren echte mummies te zien; die kwamen uit Egypte.

De kunst van het "mummie-fixeren" was een lange opleiding en een speciaal beroep. Daar kwam een hele biologie-en scheikundige leer aan te pas met al die kruiden, olie en zalfjes die ervoor gebruikt werden.

Toen gingen we eten. Arme Philip; hij wilde "graag" spoleben (schenk) maar er kwam slechts een armzalig klein stukje vlees op een bergje sla. En een toetje of een stukje cake was er ook niet. Dan maar een ijsje na afloop, want dit was echt niet genoeg voor zo'n opgroeiende jongen.

Na het schrale "uit-de-kunst" eten gingen we nog even naar de oudheid. Maar toen we bij de middeleeuwen waren aangekomen ging het licht uit. Stroomstoring. Iedereen werd verzocht om naar de foyer te gaan. Als de stroom uitvalt kan er natuurlijk van alles gejat worden of er kunnen dingen vernield worden omdat mensen er tegenaan stoten. 

We zaten op de trap, de evolutietrap. Helemaal bovenin; naast Steven Hawkins. Na een kleine drie kwartier kwam het licht  terug, maar nu hadden we geen zin meer en reden naar huis. Fijn, nog net voor het donker weer thuis.

Hij had wel wat pech dit weekend. Hij kwam met de trein die een half uur te laat vertrok. Rond zes uur kreeg ik een sms dat de trein stilstond in Middelfart vanwege een aanrijding.  

"Stap maar uit ", schreef ik,"dan kom ik je wel in Middelfart halen". Even bellen. "Oma, mag er iemand meer mee? Die moet door naar Horsens." Natuurlijk. Met een vaartje naar het station hier en ze kon nog net haar trein halen.

Zondag ging hij naar huis en weer was er een trein uitgevallen. Gelukkig kon hij drie kwartier later instappen in een overvolle trein. Maar alles kwam goed.  Toch wel fijn dat er mobieltjes zijn! 

Urtehaven.

Hij kwam, hij zag en het werd gemaakt! De hovenier. Er kwam een nieuwe kant van graniet rondom de tuin en er werd grind bijgevuld.

In de "Urtehave", zo noemen we die hier. Het betekent  eigenlijk kruidentuin maar waar ik ook m'n bessenstruiken en rabarber heb staan. Heel lang geleden was het een echte groentetuin, maar met z'n tweeën eten we dat lang niet op.

We hebben natuurlijk wel veel kruiden.

Die zijn in winterslaap gesust.

De chef maakte meteen een afspraak voor tuinonderhoud. In het voorjaar komt hij terug en we hebben pt een vaste afspraak dat hij iedere twee weken twee uurtjes komt. Vooral het snoeien is tegenwoordig zwaar voor ons; de kleine boel, het schoffelen en planten uitdunnen/nieuwe zaaien, dat kunnen we zelf nog best. Ik vind het fijn werk, als het weer het toelaat.

Snoep en wijn.

Halloween snoepgoed. Voor als er kinderen langs komen. Ik had het klaargezet omdat ik zelf een paar uurtjes weg moest die avond. Ahum, er was nog veel over toen ik thuiskwam. "Niemand geweest" zei de chef. (toch hebben er "muizen" aangezeten 😂) Later kwamen er een stuk of zeven aanbellen die allemaal wat lekkers kregen.

Ik was een paar uurtjes naar een wijn-proef avond geweest. Met een sommelier die leuk kon vertellen en volgens mij ook veel kennis van diverse soorten wijn had. Dat heb ik niet, dus heb ik best veel geleerd die avond. Dat bijvoorbeeld slechts een klein procent van alle wijnen er beter op wordt als je die langer dan een paar jaar bewaart. De rest is binnen een jaar of wat klaar voor consumptie. 

Ik wist ook niet dat je na opening van portwijn de fles moet bewaren in de koelkast en dan niet langer dan 4 tot 6 weken. Een beter soort port is het lekkerst als je hem binnen 3 dagen opdrinkt en de allerduurste/beste verliest al na 4 uurtjes haar aroma en smaak. 

Er waren wijnen uit Italië (Pinot Grigio 2021 en Appassimento), een heerlijke (Blackbird 2019) uit de USA, wijnen uit Frankrijk en Spanje (dat is niet mijn smaak), de port natuurlijk uit Portugal (Romariz 2003) en een fantastische rum van Barbados (Mez-clado- julerom). 

Maar ik kocht niks. De chef drinkt nooit en ik neem een glaasje wijn bij een feestelijke gelegenheid. Nu had ik natuurlijk alvast wat kerstcadeautjes kunnen aanschaffen, maar dat vind ik nog te vroeg. Ik bewaar wel m'n briefje met aantekeningen! 

En die halflege fles port kan in de kerst-sauce. Skål!

PS: voor de liefhebbers van port: 2017 was een superjaar! 

De eerste nachtvorst.

Gisteren kwam de schoorsteenveger. Het stookseizoen is weer begonnen. 

De grote aanhanger die op de inrit staat is van de hovenier, die de moestuin wat gaat fatsoeneren. Dat wilde de chef zelf doen, maar dat doet'ie toch maar niet. Er staan intussen ook een kruiwagen en twee spades, maar wanneer de goede man (of zijn helpers) komen is de vraag.

Het is ook zo'n slecht weer geweest. Veel regen, maar vannacht was het droog en helder, dus..nachtvorst. Humperding, de grasrobot staat in de werkplaats voor z'n winterkuur.

Ik ging samen met dochter naar Kolding Storcenter. Ze wilde een jurk hebben voor een komende bruiloft (zoon van vriend) en ik vind dat we goed geslaagd zijn. We keken verder rond, kochten een cadeautje en wat kleine dingen en gingen lekker thai eten bij  "Det Grønne Køkken".

Tot slot een zoen en een hoera voor onze zoon, die vandaag jarig is.

Dat vieren we over een paar weken, want vandaag heeft zijn vrouw hem uitgenodígd voor een concert.