Over dingen en doetjes in Denemarken.

vrijdag 31 mei 2019

Frittata - gemakkelijk en snel.

Dit keer geen echt Deens recept, maar een Italiaanse variant van de Deense æggekage.



Een frittata recept:

Benodigdheden: - zo ongeveer dan. Misschien ligt er wat anders in de koelkast wat je goed hiervoor kunt gebruiken.

250 g. spinazie (je kunt ook bevroren spinazie nemen)
125 g. mozzarella
50 g. worst. Italiaans, Spaans of gewoon wat rookworst. (Je kunt de worst weglaten als je een vegetarische frittata wilt)
4 eieren
0,5 dl melk
2 eetlepels olijfolie (of plantaardige olie)
en half bosje bieslook
zout, peper en nootmuskaat.

Als je het in de oven maakt dan zet je de oven op 200 graden. Je kunt hem ook in de koekenpan - op zacht vuur - maken.

Snij de spinazie fijn.
Snij de mozzarella in kleine stukjes
Snij de worst in schijfjes
Klop de melk en de eieren goed onder elkaar
Voeg de spinazie, mozzarella, worst, nootmuskaat, zout en peper toe.
Verwarm de olie in de pan - die evt. in de oven kan - en giet de eier-massa hierin.
Laat het geheel een paar minuten stollen tot de onderkant "vast" is.
Zet de pan in de oven en laat het geheel 10 - 12 minuten bakken.
Of zachtjes bakken op het fornuis.

Op het laatst wat bieslook erover strooien.

Lekker met grof brood erbij.

donderdag 30 mei 2019

Syngepiger

Syngepiger = Zangmeisjes.


De eerste "syngepiger" waren te horen en vooral te zien op Bakkens Hvile, het oude zangpaviljoen op Dyrehavsbakken in Klampenburg (nabij Kopenhagen) dat opende in 1877!! Het paviljoen ziet er van buiten nog bijna net zo uit als vroeger; een soort kermistent. Heel beroemd in dit land. Iedereen is er wel eens geweest; prinsen en prinsessen, toneelspelers, filmsterren en een hoop hele gewone mensen. Het is niet duur! Maar men verwacht wel dat je op het einde rozen koopt van de "meisjes" en het geld in hun kousenband stopt (briefjes dus; munten gooi je op de scene).

De liedjes waren en zijn romantisch, actueel en vooral pikant.
Preutsheid hoort nu eenmaal niet bij de Deense mentaliteit.


In de loop der jaren zijn er overal in het land "syngepiger" opgedoken. Je kunt ze engageren voor een feestje en ze geven ook af en toe een show voor het publiek.
Wij gingen gisterenavond naar het Tøjhus, waar twee bekenden van ons  hun 25 jarig jubileum als "syngepiger" vierden.



maandag 27 mei 2019

Gerechtshof

Twee bewapende politieagenten op een stoel achter me. Een advocaat, een officier van justitie , de rechter, de aangeklaagde en ik als tolk. De verdachten waarvoor ik tot nu toe getolkt heb zijn overwegend sympathieke mensen. Ik heb geen oordeel over het wel of niet hebben begaan van de misdaad, maar probeer zo goed mogelijk te tolken.
Ik heb wel medelijden met ze. Het is echt een ellende om in dit systeem terecht te komen. De woorden en de uitspraak van de rechter komen hard aan. Ik krijg een handtekening op de bestellingsnota en dan zie ik ze nooit meer. Maar ik denk er wel aan......

Vandaag was het tolken in Sønderborg en dat is een aardig eindje rijden. Gelukkig is er hier niet zoveel verkeer, dus je kunt lekker opschieten. De chef nam een vrije dag en reed mee. 


Als je langs de groene weiden en akkers rijdt dan valt het op dat de grond tot in de uiterste hoeken gecultiveerd is. Er is weinig plaats voor de gele brem, de bermbloemen- en planten en wat er vroeger al meer groeide. Insecten zien we haast ook niet meer; die zijn al aan het uitsterven.

Hebt U ook gestemd voor het Europese Parlement? Groen gestemd misschien? Een stem voor het milieu; voor de natuur voor mens en dier. Ik hoop het zo voor de bloemen en bijen!

Een fanatieke milieu-activiste ben ik niet. Daar zagen we vanavond een film over; een film in het bioscoop-pakket.
"Vrouw op oorlogspad". Een film uit IJsland, die de hoofdprijs won op het filmfestival in Cannes. Haar fanatisme maakt meer kapot dan goed is, maar het thema is oké.


(PS, de chef viel af en toe in slaap; sssst)


zondag 26 mei 2019

Vorige week

Vorige week zou ons moeder haar 95'ste verjaardag hebben kunnen vieren.
Vorige week strooiden wij, haar kinderen, haar as uit op het kerkhof van haar geboorte- en de laatste veertien jaren ook weer haar woonplaats.
Vorige week zeiden we tegen elkaar dat het goed was en lunchten we met z'n vieren in het mooie Bomenpark.
Vorige week haalde haar jongste kleindochter het artsenexamen en slaagde haar oudste achterkleinkind voor het rijexamen.
Een mooi lang leven.
Vier kinderen, acht kleinkinderen en elf achterkleinkinderen rijk.

Ik keek in het poesiealbum dat ik op mijn zevende verjaardag van Oma Oss (zo noemden wij haar) kreeg.

Zie hier, mijn Moeders karakteristieke handschrift:


Mijn vader heeft er als eerste ingeschreven. Hij was meer litterair en schreef een gedicht van Guido Gezelle.


Al bladerend door het album kom ik ze weer tegen:

Mijn buurmeisje Seeltje B. Waarschijnlijk is ze ooit Sheila gedoopt, maar dat konden nog zij of ik schrijven. (haar broertje heette Geoffrey en wij noemden hem Schoffie alsof het de gewoonste zaak ter wereld was)


Mijn broertje Rens schreef een jaar later met grote hanenpoten in het album. Hij is immers bijna twee jaar jonger dan mij.

Mijn eerste vriendje Frans H, wiens vader houtsnijder was en prachtige kasten maakte.

Die lieve hartelijke zuster Michel van school en later juffrouw Kuijlaarts van de tweede klas.

Mijn tante Marijke, die maar zes jaar ouder is dan ik en er hele mooie plaatjes bij plakte. 


Mijn schoolvriendin Clara J, die een paar jaar geleden gestorven is.

En Katia, die Frans sprak en uit België kwam (als ze lacht kun je helemaal niet horen dat ze Frans is, zei mijn jongste broertje).

En nog vele anderen....
Mooi om te hebben; mooi om op terug te kijken.


zaterdag 25 mei 2019

Een vervelende beslissing

Nee, we gaan niet naar de bruiloft. 
De dochter van onze vrienden gaat trouwen in juni en wij kregen een uitnodiging.
Maar...: we hebben onze vrienden in een jaar niet gezien. Ze verhuisden naar Sjælland en als ik niet af en toe een sms stuurde dan had ik niks van hen gehoord. Van de dochters hoor ik ook niks. Tjaaa, toen besloten om dan ook maar niet naar het feest te gaan. 


de gekreukelde uitgave
En toen was het alsof het ineens bij hen opkwam dat vriendschap gekoesterd moet worden. Van beide kanten.
Ach, de vriendschap zal wel blijven bestaan, of zou de afstand toch te groot worden??

Ik had al een aardig feestjurkje gekocht in NL. Voor de bruiloft. Intussen ligt er ook een uitnodiging voor een dameslunch de 20 juni en zo'n zomerjurkje komt altijd van pas.



woensdag 22 mei 2019

Kijk eens even..


...Een kleindochter met rijbewijs! 
Caroline slaagde de tweede keer.
Fijn toch!


Verkiezingen:
Voor het Europese Parlement én voor het Folketing, zoals we hier de Tweede Kamer noemen. Een Eerste Kamer kennen we hier overigens niet.


Hier is het gebruikelijk om verkiezingsaffiches aan de lantaarnpalen te hangen. Soms zie je door de bomen het bos niet meer, maar het schijnt de kiezer te helpen.


Omdat wij niet thuis zijn als de landelijke verkiezingen er zijn gingen we stemmen per brief.
Mensch: wát een drukte. 


Het Lunakoor sloot het zomerseizoen af met een etentje en de benodigde zang. Onze dirigente hield een speechje.



En terwijl ik weg was kwamen de radijsjes, de sla en de uitjes boven de grond uit piepen en kregen de bessen ronde buikjes.

Ik ben weer thuis na een paar fijne dagen in Brabant.


zaterdag 18 mei 2019

Het puntje van een g(r)auwe pen,

... is het felste wapen dat ik ken.

Pentekeningen, karikaturen, cartoons, schilderijen, die waren te zien in het Ton Smits Huis in Eindhoven. Wel even bellen of mailen van te voren om een afspraak te maken, maar dan heb je ook wat. Ton Smits was een wereldbekende cartoonist, die met simpele lijnen alledaagse dingen tekende. Duizenden zijn er verschenen van zijn hand. In kranten over de hele aarde...Als je zijn schetsen ziet dan weet ik bijna zeker dat je zijn werk ooit ergens gezien hebt!



In het Ton Smitshuis is dezer dagen ook een tentoonstelling van Gerhard Gluck te zien. Humoristische kunst. Google het maar eens en kijk op de afbeeldingen 😄 en geniet.




donderdag 16 mei 2019

Even pauze

We wandelen met de wandelclub van mijn zus. We wandelen door het mooie landschap van zuid-Oost Brabant. 





Ik merk dat ik wat last van mijn heup krijg en besluit om na iets meer dan 4 kilometer af te staan en wacht in het café.
Dat mag 😅.

dinsdag 14 mei 2019

Nog even dit..

Het was een laaaang concert afgelopen zondag. Té lang vond ik (en velen met mij). Omdat onze jonge burgemeester Jacob B ook een paar nummers meespeelde op de harmonica was de lokale televisie aanwezig. (Onze dirigente heeft een hoop foto's van het burgemeester-optreden gemaakt. Ze komt oorspronkelijk uit Kiev - Oekraïne, en ik denk dat zoiets daar echt niet gaat gebeuren).
De televisie legde ook ons optreden vast op band, en oh-la-la, dat klonk helegaar niet goed. Tja; we zijn echt maar een stelletje amateurs.



Ik sta daar vooraan; je ziet alleen mijn hoofd en benen.

Enfin; mijn koffertje is weer gepakt voor het volgende tripje. Ik moest nog even vlug wat wenskaarten kopen. Eentje voor de bijna jarige buurvrouw op de hoek en de andere voor het buurmeisje dat zondag  haar confirmatie doet. Daar moeten ook wat centjes in; dat is hier zo gebruikelijk. Ik leg alles klaar, dan mag de chef het afgeven :-).


...en vanavond naar een mede-koor-zangeres, waar we het zomerfeest gaan plannen.

zaterdag 11 mei 2019

Vol programma.

Daar hou ik eigenlijk helemaal niet zo van; een vol programma. Maar door de samenloop van omstandigheden is het nu eenmaal niet anders. Dus doe ik mijn dingetjes...zoals wassen en strijken, help zo goed ik kan toch even in de zaak en deed de moestuin samen met de chef.
Ach, misschien is het woord moestuin een te groot woord. Vroeger, toen de kinderen nog thuis woonden was het een echte moestuin, maar nu verbouwen we bijna geen groente op wat sla, worteltjes, radijsjes en uien na. In de andere perken hebben we rode- witte en zwarte bessen en iets dat boysenbær heet. Plus een flinke appelboom die in de herfst zo grondig gesnoeid is dat er bijna geen appelbloesem te zien is. Geeft niks; ik heb vorig jaar een hoop appelmoes en appelgelei ingemaakt.
Ook de groentekas is weer gevuld met tomaten- en komkommerplanten. De chef had een cadeaubon voor het tuincentrum voor zijn verjaardag gekregen; en daar hebben we zelfs nog geld van over!
4 tomatenplanten, drie komkommerplanten, 3 zomerasters, sjalotten en gewone uitjes, zakjes met sla, worteltjes enz.

Morgen moet er een hele dag worden uitgetrokken voor het concert; dinsdagavond moet het zomerfeest van het Lunakoor worden gepland (ik zit in het feestcomité) en woensdag vlieg ik naar Nederland. Maandagavond weer naar huis....

Tja, Moederdag schiet er een beetje bij in; niks aan te doen. 
Ik kreeg al leuke dingen voor het oppassen: 


Kijk een boek gekocht bij de beroemde boekhandel "Strand" in New York! (er was een afdeling buitenland, die zoonlief ook bezocht, vandaar een boek in het Duits; dat lees ik net zo gemakkelijk als Deens of Nederlands). En een hele mooie blauwe clutch!

Tussen alle bedrijven door moet ik ook nog naar de tandarts en we moeten naar het gemeentehuis om te stemmen per brief. De landelijke verkiezingen voor het parlement zijn de vijfde juni en dan zijn we niet thuis. Dan stemmen we ook maar meteen per brief voor de EU, hopelijk kan dat in een keer allebei.

De tentjes van de politieke partijen.


Tja, de dag nadat ik weer thuis ben uit de lage landen is het zomerfeest van het koor.
Het is wel een beetje veel, nietwaar....







donderdag 9 mei 2019

De laatste oppasdag.

Ik heb net de dekbedhoes plus handdoeken en meer witgoed in de wasmachine gedaan. Dadelijk even een rondje met de stofzuiger; bedden opmaken, koelkast opruimen en m'n spulletjes bij elkaar zoeken. Dat was het dan; laatste dagje "oppassen". 
Het vliegtuig van zoon en schoondochter landt om iets over enen, dus ik denk dat ze rond een uur of vijf hier thuiskomen. 
Nu doe ik even een verslagje met wat foto's:

Naturama in Svendborg.
Daar waren we zondag.
Leuk om te zien en ook leuk om te "spelen". Hier gaat het om je reactievermogen. Je moet immers snel reageren als je in een oerwoud loopt!


Dat met spelletjes was ook iets voor Philips Farfar.
Mijn dierbare echtgenoot, die toch maar de hele week alleen thuis was en ook nog eens een hoop opdrachten moest maken en verzenden. 


Ik fietste naar IKEA en liep een rondje.
Niks gekocht!


's Middags naar de handbaltraining.
Er was een nieuwe trainer; nu zijn ze met z'n drieën.
Gelukkig zijn er nog steeds mensen die dit vrijwillig willen doen.


Omhoog met die arm; gooien!
Vandaag had hij spierpijn ;-)

Ik maakte een frittata voor het eten omdat het een beetje laat was geworden.

woensdag 8 mei 2019

Økologi / Ecologie

Het bos moet wijken voor bouwprojecten.

Dat was heel erg schrikken; het bericht dat de zesde massa-uitsterving aan de gang is. En het is onze schuld!! Miljoenen diersoorten zijn al uitgestorven of alleen nog maar te zien in dierentuinen. De aarde droogt uit en vervuild. De bossen verdwijnen, de wilde natuur moet wijken voor de mensen. 
De dieren moeten plaats maken voor nog meer volk, nog meer huizen, nog meer fabrieken, nog meer wegen en vliegvelden, nog meer vuilnisbelten, nog meer verbruik.
Ik weet het; Nederland, Denemarken, West-Europa....zijn waarschijnlijk vrij goed in afval sorteren, maar moet al dat afval er werkelijk zijn. Ik las dat 75% van alle elektrische producten die we wegdoen nog goed werken! Da's toch te gek om waar te zijn!
(ik ben geen klap beter hoor - ik krijg geen pluim op m'n hoed).

Er is teveel landbouw; te veel intense landbouw. De insecten sterven uit. Weet je nog dat je vroeger altijd je autoruiten moest schoonmaken met schuursponsjes vanwege de vele insecten die erop te pletter waren gevlogen? Nu hoeft dat niet meer. Dag vliegjes, dag vlinders, dag bijen.....Wij kunnen helaas niet zonder. Wij kunnen niet zonder een gezond eco-systeem. Arme aarde; arme mensheid.

In de "grote" stad Odense wonen veel studenten en vandaar ook veel jonge gezinnen. Die kopen ecologisch! In alle supermarkten (waarom oh waarom ligt er op elke hoek van dit land een supermarkt!) vind je vooral ecologische etenswaren. Groente, zuivelproducten en ga maar door. Voor dezelfde prijs of een kwartje meer! Dan koop je die toch automatisch nietwaar.



....en ik hoop dat alle kleine beetjes helpen....

Greta Thunberg uit Zweden: 
Niemand kan alles, maar iedereen kan iets.


dinsdag 7 mei 2019

Huisvrouw in den vreemde.

Zo voelt het een beetje, huisvrouw in den vreemde. Ik ken de stad wel een beetje, maar ik ken de binnenweggetjes en fietspaden niet.
Ik weet niet wat leuk is om te doen voor kinderen. Ik kan redelijk de spullen vinden hier in huis en het bed begint vertrouwd te raken. Maar het is niet mijn huis, mijn voorraadkast en mijn tuin. Dus ik doe maar wat. Ik doe de was, ruim wat op, fiets wat rond in de stad...Dat moet ik niet te vaak doen, want dan val ik voor de verleiding om toch dat rode vestje te kopen of die leuke rok. Ik heb de radio op mijn "eigen" zender, snoes wat rond op het internet - schrijf een blogje bijvoorbeeld en voel me af en toe de Alien uit "An Englishman in New York".

zondag 5 mei 2019

Een licht.

Philip leest Harry Potter en hij leest voor mij. Da's lang geleden dat iemand mij voorlas. Wel zo gezellig (en ik hou wel van Harry Potter!).




De avond van de vierde mei zetten wij een kaars voor het raam. Om de doden te herdenken, om de bevrijding te vieren en om te benadrukken dat er geen verduisteringsgordijnen nodig zijn.
Laat het licht komen!



vrijdag 3 mei 2019

Van dameshandschoentjes tot klassieke muziek

Het is koud, echt koud. Er valt zelfs af en toe wat natte sneeuw en soms zijn er hevige hagelbuien. Ach mevrouwtje, het valt wel mee. Ik heb toch nog m'n dunnere jas aan en m'n zomerschoenen. ☀️. En de zon doet erg haar best om de temperaturen redelijk op te houden.
We fietsten, Philip en ik. Naar her concertgebouw in Odense waar we naar het laatste van de familieconcerten gingen.



Wat is dat een goed idee, familieconcerten geven. Op die manier kunnen kinderen kennis maken met de klassieke muziek en de beroemde componisten. Vandaag was het Tjajkovskijs pianoconcert nr. 1 in drie delen. Met een Russische pianiste en een compleet symfonieorkest. Het duurde een klein uurtje; net genoeg voor kinderen.
Het was koud toen we onze fietsen pakten, vooral voor je handen! Ik had een paar dunne handschoentjes in m'n jaszak, die ik aan Philip gaf. Handschoentjes die van de oma van mijn man afkomstig zijn. Van Philips bet -overgrootmoeder dus! Die ging waarschijnlijk nooit fietsen, want warmte gaven die handschoenen niet. We redeneerden dat ze slechts voor de sier waren en voor ''s zondags naar de kerk. Daarom zijn ze waarschijnlijk ook niet versleten.

donderdag 2 mei 2019

Heb je ooit geprobeerd...

Om een blog te schrijven op je mobieltje? Ik probeer het, want de computer bij zoonlief blijft op power saving staan. Ik heb van alles geprobeerd; stekker uit getrokken, aan-en-uit twintig keer. Geen effect. Google zegt dat ik het bij de instellingen moet veranderen, maar dat kan ik dus niet aantikken op een zwart scherm. Ach, ik heb m'n telefoon bij, geen zorgen dus. 😊.


Zelfs een fotootje van de bloeiende koolzaadvelden kan ik plaatsen..

Ps:alles werkt weer!! No problems 🤓

woensdag 1 mei 2019

De vlag hing uit.


De vlag hing gisteren uit, want mijn lieve man was jarig. Nu is hij net zo oud/jong als ik...Het was een fijne warme dag en de zon kwam heel vaak achter de wolken vandaan.
Dat is anders vandaag, maar ja, ik heb nog bijna nooit meegemaakt dat het warm en zonnig is de eerste mei. Wind en wolken en een fikse temperatuur-daling. Vandaag hangen er ook veel vlaggen uit; de eerste mei wordt nog redelijk gevierd hier, ook al wordt dat minder.


De jarige kreeg een nieuwe "luie-leun-stoel", waar hij goede steun voor zijn versleten rug heeft en we gingen lekker uit eten. We hielden ons aan een simpel hoofdgerecht, vooral omdat de eega flink aan het afvallen is, wat deels komt door vernieuwde diabetes medicijnen en zijn eigen willen.

De seringen staat op springen
Ik heb nog/alweer wat last van een schrale keel. Zou dat komen door die enorme massa pollen die hier door de lucht zwerven? Of is het gewoon een hardnekkig virus.
Het deed mijn keel ook geen goed dat we maandagavond een extra koor-avond hadden met mannenkoor en harmonicaorkest. Skjold is een heel enthousiast mannenkoor maar ze zingen.... keihard! Ga daar maar eens aanstaan als vrouwenkoor. Je probeert om er boven uit te komen of om in ieder geval je eigen stem te kunnen horen, maar dat is een krachtinspanning voor een stem. Gisterenavond liet ik verstek gaan (verjaardag en etentje) en volgende week dinsdag kan ik ook niet. We hopen op het beste voor de uitvoering de 12. mei.


Strakjes naar Odense, waar de chef mij en mijn fiets afzet.
Het halve hele binnenstad van Odense is opengebroken vanwege de komende "letbane" een soort bovengrondse Metro. Er is met de auto geen doorkomen aan; dan maar met de fiets, nietwaar!