Over dingen en doetjes in Denemarken.

woensdag 30 november 2022

Strikke-rikke-rik.

Af en toe zijn er van die leuke lezingen in de bibliotheek. Mijn vriendin Lisbeth heeft er een goed oog voor en zo togen de dames van de breiclub naar de lezing van Lærke Bagger, dé brei- kunstenares van de het land. En oh wat was het leuk - en interessant - en inspirerend - en natuurlijk heel gezellig.  


Nee, Lærke werkt niet met patronen, dus je kunt niks direct namaken. Hoeft ook niet; veel projecten zijn gewoon heel anders. Gek, vreemd, uitdagend en vernieuwend. Niks hoeft perfect te zijn; alle soorten garen kunnen en je gebruikt gewoon je fantasie. Ja ja.

Ze vertelde ook over haar eigen- ietwat gecompliceerde leven. Al met al een leuke lezing - van een uurtje.

Fantasie is goed maar deugt niet bij het boekhouden. Dat moest vandaag gebeuren. Lekker bij de warme kachel en de ene kaars van de adventskrans. Ook weer gebeurd.



PS: De titel van het blog heet "strikke", dat is Deens voor breien. En de jongedame die de lezing hield heet Lærke, wat leeuwerik betekent. Het is een veel voorkomende naam hier.

zondag 27 november 2022

Zeg het met foto's.

Wat was ik blij dat ik vorig jaar deze plastic bakken kocht. Nu ligt al het kerstspul gesorteerd. 
Deze bak is gevuld met advent spullen.


Er wordt kleding verzameld voor Oekraïne. Ik heb een zak met drie goede warme winterjassen en een wollen deken naar het afhaalpunt gebracht. 
De vrachtwagen stond al klaar. 
 

Rond deze tijd kunnen we eindelijk goede sinaasappels en mandarijntjes /clementines kopen.
Vooral de chef is er verzot op.



We namen een kijkje op de school waar Sandra les geeft en Carl in de zevende klas zit.
Hier worden æbleskiver gebakken en kon je gløgg (warme wijn met amandelen en rozijnen) kopen. Aan de andere kant van de tafel verkochten de kinderen (natuurlijk) risengrød (rijstebrij met een klont boter en kaneelsuiker).
Dit hoort hier bij de kerstmaand.
De school hoort officieel bij de Sct.Knuds parochie ergo de school leende de figuren van de  kerststal van de kerk. Die beelden pronkten in de ramen van de prachtige gerestaureerde zaal.
Natuurlijk was de kerstman er ook; voor de kleinsten.


Gisteren kwamen zoon en kleinzoon op de koffie. Ik had maar weer eens koekjes gebakken. Die gingen er in "als koek".


Jeff bracht een advent-kalender mee, gemaakt door Ivona. Lief  nietwaar. Het eerste pakje mocht vandaag open; de eerste zondag van de advent. Daar zaten leuke souveniertjes in die ze hadden meegebracht uit Gambia (waar ze een weekje werkten samen met "senioren zonder grenzen").


Vanmorgen maakte/bakte de chef vier porties leverpastei. Er is vast geen land ter wereld waar zoveel leverpastei gegeten wordt als hier. En eerlijk is eerlijk, zelfgemaakt smaakt het best.
Lekker op een sneetje Deens roggebrood, met ingemaakte rode bietjes of komkommer erbij.

Voor bij de koffie vanmiddag bakten we hindbærsnitter. Koek met frambozenjam. 
Daar kwam dochter met haar gezinnetje op af. 


Nu mag de eerste kaars aan.


De kersttijd is begonnen.

vrijdag 25 november 2022

Hé, zeg eens nee!

Mijn lieve chef vindt het altijd okay als ik me in het sociale leven stort, maar af en toe vind zelfs ik het teveel van het goede. Het sporten op maandag hou ik natuurlijk aan omdat het goed voor mijn lijf en leden is. De intervalwandeling dinsdags ook. Maar als alle sociale gezelligheid in een week valt dan voel ik dat mijn potje leeg is, hoe gezellig het ook is.

Een etentje met mijn oude alt-groep bij Vivaldi. 

Woensdag was het breien.


Een middagje met koffie en cake met oude collega's in Café Stillestund.

Vandaag ga ik zingen en vanmiddag gaan we allebei even naar de kerstmarkt bij de Sct Knudsschool. (Carl bakt æbleskiver ;-))

Dus toen Suzana schreef of ik een avondje naar Middelfart kwam zei ik nee.



woensdag 23 november 2022

Gewoon woensdag.

De sneeuw is intussen weer gesmolten en vervangen door donkere wolken en regen. 
Binnen-blijven-weer.


Ik dacht, ik zet er maar een fotootje op van de breiclub (dat mocht van de dames). Dat was vanochtend hier thuis. We waren vandaag maar met z'n vieren.


Na de lunch fietsten we even naar de Biltema winkel. Ja ja, ik kreeg de chef mee. Het regende flink toen we weer buiten stonden. 

En de zon? Tja, die houdt een winterslaap denk ik.

zondag 20 november 2022

November sneeuw.

Net als vorig jaar kwam de eerste wintersneeuw in november. Ik weet het nog, omdat Carl  rond die tijd een weekje bij ons was en de chef hem naar school reed. Het is maar goed dat we niet veel hoeven te rijden; de winterbanden gaan er pas over een week op (en dan is het vast weer warmer). Nu bibberen we wat bij  plus 2 graden en vorst aan de grond.


 

We maken het maar gezellig in huis met een kaarsje en een paar waxinelichtjes. We snoepen van de met chocolade overtrokken pepernoten, gekregen van een klant en ik brei aan een lang vest. Het dekentje daaronder heb ik ook gemaakt; lekker voor 's avonds.


We werkten een paar uurtjes in de werkplaats wat de uren verzet in deze donkere dagen. Om vijf uur 's middags trek ik de gordijnen dicht. Oooh, wat verlang ik naar de lichte dagen....zucht. 

Op de tv is het niks als sport. EM handballen en WM voetbal. Over dat voetballen in Qatar is hier heel wat te doen geweest, maar het schijnt dat men een standpunt heeft tot men een nieuw neemt.. Ik heb helemaal niets met sport op tv. maar vind wel dat het WM in een land dat mensenrechten voor de zwijnen gooit niet door de beugel kan.

vrijdag 18 november 2022

Broos.

"It's the heart afraid of breaking...". Een zinnetje uit The Rose (Bette Midler). Dit lied zongen we vaak met mijn oude Lunakoor.

De chef had helemaal geen longonsteking want de ademnood en ekstreme moeheid kwam door het slecht werkende hart."Hjertesvigt" zei de arts in het ziekenhuis; hart-falen. Het hart pompt slecht en niet gesynchroniseerd en de ene hartklap lekt. Oef, dat was schrikken deze week. Er zat drie liter vocht in zijn longen en rond het hart waardoor hij in het ziekenhuis belandde. Nu is hij weer thuis met een heel arsenaal aan medicijnen. En hij moet regelmatig naar de hart-clinique voor controle..... 


En ik? Ik moet weer even terug in het ritme van de dag, want van zoiets schrik je en denk je nog meer na over ouder worden en de broosheid van het leven.

maandag 14 november 2022

Kunst en koken.

Eigenlijk wilde ik zaterdag koekjes bakken. Maar dat deed ik niet want volgens mijn app was de el-prijs hoog. Tja...geen zuchtje wind, eergisteren niet, gisteren ook niet en ook al is het wat gaan waaien vandaag heeft dat nog geen invloed op de el-prijs. Nou ja, dan morgen maar.
En weet je wat, ik heb helemaal geen idee of zuinig zijn met elektriciteit te zien is op de maandrekening. Het abonnement kost ook en dan lees ik net dat de bestuursleden van Ewii een flinke salarisverhoging krijgen (ook al heet het niet salaris maar iets anders - honorar zeggen we hier). Ja ja, sommigen worden rijker dan rijk tijdens de energie-crisis: het moest niet mogen!

De chef maakte afgelopen vrijdag een heerlijke zult, oh jee, zelfs drie bakjes! En de zelfgemaakte worst is echt lekker! 

Geen wind geeft wel fijn fietsweer.
Zaterdag bezochten we de jaarlijkse kunstmarkt. De werken van locale kunstenaars zijn op meerdere plaatsen in de binnenstad te zien; wij gingen kijken bij 3 tentoonstellingen. Zoals je ziet: van alles wat.


Ondanks een hoge el-prijs zet ik vanavond toch de oude infrarode lamp op m'n voet. Mijn zusje zegt dat infrarood helpt bij rheuma -  misschien helpt het dan ook om de artrose in m'n linker voet wat te verlichten. Het is hier namelijk jicht-weer ;-) 

vrijdag 11 november 2022

We hadden bijna...

We hadden bijna de hele werkplaats te koop gezet, zo stil is het geweest. Je zou denken dat we niet meer "in koers" waren. Rust, stil, geen haast-opdrachten. Eigenlijk kwam het goed uit omdat de chef toen net die longontsteking had. Maar vreemd was het wel. Totdat woensdag de telefoon begon te rinkelen...


Zo zaten we gisteren weer met z'n tweeën een hele dag te werken. Kacheltje aan, een muziekje op de achtergrond, dan gaan de uren snel voorbij. Net na de lunch hielden we een uurtje pauze en fietsten naar de stad waar ik een paar boodschappen had. Onder andere een lilla shampoo, die de kapper mij had aanbevolen. Mijn haar is saai van kleur. Grijs laten worden gaat helemaal niet zoals bij mijn vriendinnen die prachtige grijze kapsels hebben. Het mijne is peperkleurig met een paar grijze lokjes vooraan. En van achteren is het heel donker.. Vroeger was ik blond, vreemd hoor. 

Vandaag gaat er niet zoveel gewerkt worden. De chef gaat aan de kokerij; hij wil zult en worst maken ;-).

Ik ga dadelijk naar m'n koor, oefenen voor zondag waar we meewerken aan een samenzang- middagje.

En daarna heeft Inge mij en haar oude vriendinnen uitgenodigd voor een lunch bij restaurant Carlos.

Leuk vooruitzicht nu het buiten bewolkt, saai en donker is. 

"Mørk er november" - November is donker - zoals we zingen.





dinsdag 8 november 2022

Sindsyg - een zieke geest?

Zondag was het miezerig en saai weer. We gingen eens kijken in het kleine museum - net over de brug - in Middelfart. 
Het museum ligt in een van de gebouwen van het vroegere sindsyge-hospital, het hospitaal voor geesteszieken (wat we als kind het gekkenhuis noemden). 
Eerst heette het gesticht, later pas hospitaal.

"Sindsyge-hospital".
Sind-syge = een zieke geest. 

Het museum heeft een "Psychiatrische verzameling". Een fascinerende reis in de alledag  van zowel patienten als personeel.
De tentoonstelling ligt in een van de vroegere afdelingen van het ziekenhuis en geeft een kijkje in de behandeling van "geestes"zieken in Denemarken in de 19- en 20.ste eeuw. De tentoonstelling heeft ook een geluidsspoor: "hoort U stemmen?"(je kon ze horen) en gerammel of geschreeuw in de gangen en kamers. Niet voor kinderen dus.

Er waren ook beroemdheden in behandeling. De schilder P.S.Krøyer bijvoorbeeld die manio-depressief was (dat heet nu bipolair) was er drie maal in zijn leven. Maar natuurlijk als patient eerste klas. Tweede klas hadden ze ook en een derde. Die was voor de armoedigen. 



Het hele hospitaal waar ook de direkteur woonde (natuurlijk in een prachtig appartement met uitzicht op het water), had naast de zieken- en behandelingskamers een operatieruimte,  een feestzaal, een kapel, werkplaatsen, stallen en een kerkhofje. Later kwam er ook een afdeling voor tuberculoze patienten bij. 
Het was gewoon een hele stad op zich.

 

De behandelingen? Van warme baden tot electroschok en na 1950 met psychofarmica. Rust, regelmaat (zeven maaltijden per dag) en hygiëne. En natuurlijk iets onderhanden hebben. Er werd gewerkt in huis en tuin, in de wasserij en keuken, er werd geschilderd, geboetseerd enzovoort. Pas in 1999 sloot de laatste afdeling van dit oude ziekenhuis. 
Het nieuwe ziekenhuis ligt een paar straten verderop. 

De gebouwen zijn nu allemaal gerestaureerd en in hoge koers bij vooral firma's en kantoren. 

Het was zeer interessant! 

zondag 6 november 2022

Herfst-samenkomst.

Ooit ging ik hier in deze zaal naar Jazz-ballet, nu hoort het allemaal bij de biblioteek. KFUF (de vrouwelijke plaatpoetsters) hadden hun najaars-uitje, waarbij een vertelling over de mogelijkheden en de opgaven van een moderne bibliotheek. We waren met z'n twintigen dus er was plaats genoeg. Weer wat wijzer geworden.


De bibliotheken met al hun bijhorende diensten (E-boeken, luisterboeken, papierboeken, tijdschriften, films, muziek, lezingen enz) zijn GRATIS in dit land.  Fijn voor mij want ik maak nogal veel gebruik van hun diensten!


Daarna was er een heerlijke en gezellige lunch. We hadden allemaal 150 kronen (20 euro) betaald en het was zooo lekker! Geen centje teveel. 


Het uitzicht van boven af was en is nog steeds mooi.....


....en het gezelschap ook. We zien elkaar maar een of twee keer per jaar en tja...de jaren gaan niet ongemerkt voorbij. Voor velen was het maar goed dat er een lift was.

vrijdag 4 november 2022

Vrouwen aan de macht


Ze zijn er nog lang niet uit en het is niet eens zeker dat er een regering kan worden gevormd, maar het heugelijke feit is dat er van de 179 zetels in het parlement 79 vrouwen gekozen zijn. Hoera! Nee, ik ben geen voorstander van een "vrouwen-quote", maar vind dat degenen die de beste intenties en kwaliteiten lijken te bezitten een plaatsje moeten krijgen. Fijn dat er nu 79 vrouwen zijn, 44,5 %. ! Heb ik toch niet voor niks in mijn jeugd op de barricades gestaan (ook al was dat in Nederland).


Ik bakte een bier-cake. De gemakkelijkste cake ooit gebakken. Bruine suiker, meel en diverse kruiden door elkaar roeren en een flesje donker bier of Hvidtøl erbij. Een uurtje in de oven en klaar. Er zit wel een dikke korst om; die heb ik er nu afgesneden. Het smaakt.....net als peperkoek ;-) en dus gaat er boter op. 




Bij de Aldi vond ik zuurkool! Wat kan een vroegere Nederlander daar blij van worden. Aan zuurkool doen de Denen niet. 


woensdag 2 november 2022

Parlementarisch.

De bewoners van de Færøerne stemmen ook.

Ze zijn nog steeds een deel van het Deense rijk; de Færøerne en Groenland. Ze hebben allebei twee zetels in het Deense parlement, "Folketinget", en daarom mochten zij gisteren ook stemmen. Eigenlijk willen ze zich niet bemoeien met de zaken in Denemarken, net zoals ook zij verlangen dat DK zich niet bemoeit met hun land. Omdat hun stemmen de doorslag kunnen geven gaven de Færøerne hun stem met een op blauw blok en een op het rode.


Groenland stemt ook. Die zetten hun kruisjes allebei op rood blok, waarmee dit blok net de 90 zetels haalt om de meerderheid te hebben. Maar het is wel een "miksmoes" van partijen wat het moeilijk maakt om een gezamelijke koers te volgen de komende vier jaar. Enfin, staatsminister Mette Frederiksen stapt naar de koningin om de oude regering op te heffen en een nieuwe regering samen te stellen "over het midden heen". Dat zal wel even duren neem ik aan.