Rouwbrief

Dat doen ze hier niet, een rouwbrief sturen. Ook geen geboortekaartjes. Hier gaat het nieuws nog steeds rond op de ouderwetse manier....we vertellen het rond.

Vroeger ging er een bode langs de huizen, vandaag de dag gaat het via telefoon of sms.....

In NL sturen ze wel een rouwbrief.

Ik kreeg hem vandaag binnen (maar ik wist het al veel langer, want ook in NL vertelt men het rond).

Een zachtmoedige, aardige, vriendelijke oom is niet meer.

Ik kon er niet bij zijn, maar het kaartje is al lang weg.....

voor mijn nichtje en mijn neef....

en hun familie...

Sterkte!

Da's nog eens korting!

Ze zien er een beetje saai uit, zoals ze daar voor de kasten hangen. Maar ze staan echt leuk, deze koopjes.

Een zaak met hele bekende merken ruimde ALLES op om plaats voor de wintercollectie te maken. 

Totale korting: 1540,00 kronen.

Daar kòn ik niet aan voorbij lopen.

Hoe jong....

De kleuren zijn vervaagd.

De foto is dan ook 37 jaar geleden gemaakt.

Je ziet het al, in een tijd dat trouwen onconventioneel was.

Géén witte jurk, géén officieel pak.

Wandelen naar het gemeentehuis.

Jong, slank, verwachtingsvol.

37 jaar ....door lief en leed....

Ridder..

Vandaag was de schoonzoon jarig en werden we uitgenodigd op een heerlijk buffet.

garnalen, meloen met ham, zoutaardappeltjes, soufleetjes, roastbeef, kip, bruschetta, sla met boontjes, groente.

Carl moest na zijn middagdutje zijn ridderuitrusting laten zien; dus hij kwam even op de foto....

En van vorige week lag er nog een foto van Philip in de camera....

Even oud.....

De een vecht met een draak en de ander is motorcoureur. 

Aan fantasie geen gebrek.

Op de middeleeuwse markt in Horsens kom je van alles tegen. Deze vrouw beheerste de kunst om een mand op het hoofd te dragen!

En deze instrumentenbouwer uit Oostfriesland speelde de mooiste 

melodien.

Jammer dat het zo regende toen wij er waren.

Nu schijnt de zon, maar toen we even boodschappen gingen doen zag de lucht er dreigend uit.

Verjaardags "frokost".

Mijn collega Charlotte is 60 geworden en had ons allemaal uitgenodigd op een feestelijke lunch bij haar thuis. Wij kregen (namen) zogaar allemaal een middagje vrij!

En ja, ik mag haar foto hier publiceren...

Charlotte is niet de meest spannende collega die ik heb, een beetje kleurloos, een beetje veel voorzichtig, maar ze is een toffe meid. 

Charlotte heeft een opleiding als huidhoudslerares (gaaap), is pas op latere leeftijd getrouwd; ze heeft geen kinderen en ze verzameld kunst. 

Daarom hebben wij "de hoed laten rondgaan" en een aardig bedragje opgehaald waarvan onder andere deze ceramische schaal gekocht werd in het ceramisch museum.

Je ziet aan zo'n schaal niet dat hij 250 Euro kost! (Ik zou hem hier niet durven neer te zetten.) Hij mag geruild worden, maar ik had de indruk dat ze ermee in haar sas was.

We kregen een heerlijke italiaanse lunch van Ristorante Dolce Vita...

...hier is nog wat kaas (met honing en druiven) over.....

en als tafelversiering had ze heideplanten en bloeiende dophei gebruikt; gewoon in elkaar gevlochten.

Het was zo netjes bij Charlotte. Zelfs de tuin (1200 vierkante meter!) zag eruit als een park, met rozenhof en vijver.

Toen ik thuis kwam en om me heen keek kreeg ik de kriebels......

Morgen, ja morgen moet ik toch echt aan de schoonmaak!

Gratis

Ik wandel elke avond trouw mijn rondje. Dat is goed te doen nu het nog steeds zo'n lekker weer is.

Vandaag nam ik de camera weer mee.

De appels zijn rijp ; zo voor het oprapen.

Er zijn eters genoeg!