Over dingen en doetjes in Denemarken.

donderdag 28 november 2013

Fanden er løs

- de duivel is los in de Zalmstraat-

Een echte deense uitdrukking.
(in 1826 werd er ooit een fles door het slaapkamerraam van een cafépaar gegooid. Nooit opgelost. "Men" had kettingen horen rammelen en bokkenpoten gezien; dat kon alleen de duivel zijn).

Maar enfin: Fanden wás loos.
De jonge dichter Yahya Hassan, 18 lentes jong, kwam voorlezen uit zijn eigen, vers van de pers, gedichtenbundel.
Niet zo maar een gedichtenbundel, maar een aanklacht over zijn jeugd. Hij groeide op in een slecht fungerend gezin, waar slaag en vernedering dagelijks brood was.
Hij is uit huis gezet, heeft bij pleeggezinnen en in inrichtingen gewoond en heeft een akelige jeugd gehad.
Die zijn er wel meer; inderdaad.
Maar deze jonge man komt uit een immigrantengezin en dáár wordt alle vuile was binnengehouden.
Daar behoor je respekt voor je ouders en speciaal je vader te hebben, ook al slaat hij je bont en blauw.
Daar mag niks geklikt of verraden worden naar buiten toe.
En dat heeft hij gedaan.
Nu krijgt hij dreigbrieven, staat op de "doodslijst", wordt vermeden en uitgestoten......door sommigen. 


Vertaling: Kindsheid

vijf kinderen en een vader met een baseballbat
huilen in meerderheid en een zee van pis
we steken om de beurt een hand uit
voorspelbaar
dat geluid als de slagen vallen
zusje die heel vlug
van de ene voet op de andre springt
de zeik loopt als een waterval tussen haar benen
eerst de ene hand naar voren, dan de andere
als het te lang duurt vallen er klappen
wilkeurig
een klap een schreeuw een getal 30 of 40 soms 50
en een laatste schop onder je kont bij de deur
hij pakt broer bij zijn schouders en zet hem overeind
voortzet met slaan en tellen
Ik staar naar mijn voeten en wacht tot het mijn beurt is
Moeder gooit de borden kapot in de gang
terwijl de tv Al Jazeera transmiteert
hyperactieve buldozers en wrede lichaamsdelen
De Gazastrook in volle zon
vlaggen worden verbrand
als een zionist onze rechten niet erkent
existeren wij eigenlijk
als we hikken van angst en pijn
als we naar adem snakken om dit te begrijpen
op school mogen we geen arabisch praten
thuis mogen we geen deens spreken
een klap, een schreeuw, een getal.

............................................................................................................



woensdag 27 november 2013

Afstrepen

Het betegelen is klaar.
De nieuwe trap is klaar (het lijkt wel een bordès).
De tuin is gelijk gemaakt en aangeharkt.
De oprit kan bijna in gebruik worden genomen...
Afstrepen maar!


de treden gaan naar de vlaggenstok.



Nog te doen:

* tuin beplanten (doen we pas in het voorjaar) met laaggewas.
* tuinbank (weer) plaatsen.
* de overgebleven stenen verplaatsen.
* sokkels voor de lampen maken
* de verlichting aanleggen
* brievenbus verplaatsen.

* en als laatste de kerstlampjes aanbrengen.


zondag 24 november 2013

Het nuttigge en het aangename...

Wij reden vandaag met de aanhangwagen naar de deense hoofdstad, of feitelijk, naar de omgeving van de hoofdstad.
"My dear man" heeft een nichtje dat in Espergærde woont en die wilde hij graag een bezoekje af leggen. Nu ligt Espergærde niet naast de deur. Het ligt helemaal in de kop van Sjælland, langs de Øresund. Als je over de Strandvej rijdt, dan zie je Zweden liggen aan de overkant van het water.


Enfin, we besloten om het aangename met het nuttige te verbinden.
Hij moest namelijk ook naar Hellerup, direct onder (in) de rook van København om meubels te halen. Een sofa en twee stoelen, die precies in ons chaletje passen en die hij voor een habbekrats kon ophalen. 

Het adres was Strandvej (strandweg).
Okay, dachten wij; Strandvej, dat zijn villa's.....


.....kunnen we mooi tot voor de deur rijden. 

Maar de Strandvej loopt helemaal van noord-Sjælland tot bijna in Kopenhagen....

...dat is dit!

Vier hoog!
Gelukkig konden we op de binnenplaats parkeren.
Geen lift.
En vier hoog is eigenlijk vijf hoog, want voor de begane grond moest je ook al een trap op.

Maar we kregen het zonder kleerscheuren voor elkaar en gelukkig was het een prachtige droge en zonnige zondag, en alles is netjes hier thuis gekomen.

Een lekkere lunch bij nichtje Lene en man, met koffie na....meubels inladen en weer naar huis.


De zon is heerlijk....en lastig, nu hij maar een klein stukje boven de horizon komt en direct in je ogen schijnt.


Gelukkig ook geen wind, want de Storebæltsbro is heel erg hoog!
De pylonen (de dragers) hebben een lengte van 254 meter!

Nu ga ik naar de laatste aflevering kijken
 van "Broen/Bron 2", op de tv.
Jammer dat het alweer de laatste is.....




zaterdag 23 november 2013

Ultimo november


De kerstkalenders zijn weer ingekocht. 
Eentje voor elk kleinkind.
Op 1. december mag het eerste luikje worden geopend.
Hier geen schoentje zetten, maar toch ook de voorpret.
Voor de kerst dan, want Sinterklaas komt hier niet.

Overal duiken er al lichtjes op. In de bomen en struiken, op vlaggenstokken en bij huisdeuren.
De onze wachten nog even tot de nieuwe oprit klaar is...
volgende week; zeker weten!

Donkere november; jij hebt zeer zeker opluistering nodig.
De dichter Henrik Nordbrand schreef in 1986: 

"Een jaar heeft 16 maanden.
Januari, februari, maart, april, mei, juni, juli, augustus, september, oktober, november, november, november, november."

Hij hield niet van de kou, de winter en de duisternis en woonde dan ook grotendeels in Spanje en Griekenland.
Begrijpelijk?!

Enfin; ik ging vanmiddag naar een 60.jarige verjaardag bij mijn collega Jens.


Dat maakt november toch weer feestelijk.
Skål!




vrijdag 22 november 2013

Belegging

We zijn weer een stukje verder..

gisteren...

..en vandaag.

woensdag 20 november 2013

Gegraaf

Toen ik van mijn werk thuiskwam gisteren zag het er zo uit...



De werkers waren even weg om te stemmen voor de gemeenteraad en de regio.
Nu hebben we weer een social-democratische meerderheid én een nieuwe burgemeester. De burgermeesterpost wordt hier bezet door de partij met de meeste stemmen.
Enfin, er werd doorgewerkt tot gisterenavond 8 uur!!

Ik had een concert van 7 tot 9 uur. We zongen in het nog vrij nieuwe bejaardentehuis Othello.


Eerst wat nummers uit ons eigen repertoire....toen koffie met zelfgebakken koekjes.....en daarna hebben we allemaal samen gezongen uit de liederenbundel. Ouderen, die niet meer praten, kunnen wonderbaarlijk wél zingen.
Heel gezellig.

Toen ik thuis kwam moest ik voorzichtig over de uitgespannen snoeren heenstappen. Vandaag gaan er al een hoop tegels in!

Vanochtend was mijn auto'tje totaal bevroren. Ik moest zelfs binnen naar de slotenolie zoeken, want het slot kon met geen mogelijkheid open. Krabben maar weer! 

Zo zag het er vanochtend uit op de parkeerplaats van mijn werk...


Iets na achten....met een nog zichtbare (bijna) volle maan.

Nu? De zon schijnt volop!!


zondag 17 november 2013

Zand


Als ik op het stoepje bij de voordeur sta zie ik dit...


en bij de achterdeur ziet het er zo uit...


Nu maar hopen dat het deze week niet gaat regenen!

Gisteren zijn alle stenen eruit gehaald.
10 keer met een aanhangwagen naar de stort; de kleine vierkante keitjes bewaren aan de ene kant van het huis, de smalle tegels aan de andere kant.

Ik nam de twee kleinsten mee naar de binnen-speeltuin, Dino land en dochter ging mee. Terwijl de kinderen speelden heeft ze mijn telefoon even bijgewerkt :-) een hoop foto's en ander overbodig spul verwijderd...

Weer thuis, cake gebakken, avondeten klaargemaakt 
voor de hele bubs... 


Mijn diepe dank voor alle hulp!

Wij vonden zonder moeite ons bed... Gelukkig is het vandaag zondag. Nú ga ik strijken (moet ook gebeuren).