Foto's

Pixum helpt u met het uitzoeken van de beste foto's. Nou, doen dan maar, dacht ik en klikte op OK.

En ja, Pixum heeft inderdaad de beste foto's uitgezocht voor het album, maar ik heb ook foto's (heel veel zelfs) die nooit door de keuring komen, maar die toch mijn "hart nabije staan".

Nou, enfin; het is klaar; het album van 2014 (met ook wat foto's uit 2013 erin, want toen is het niks geworden met een album maken).

Jaaa, ik weet wel dat de foto's op het net liggen.., in dropbox....én op mijn blog...en misschien nog wel op meerdere plaatsen. 
Maar toch is het leuker om in een album te bladeren.
Ik ben er een paar jaar geleden mee begonnen en nu zorg ik ervoor dat ik netjes mijn foto's archiveer in datum, maand en jaar.
Een fotograaf wordt ik nooit; een slechte archivaris, dat zit erin!

Het wordt een rustig weekend zonder verplichtingen.
De chef is nog een reconvalescent na zijn operatie.
Het werk gaat toch door.....fijn toch dat het aan huis is. 

De web-cam aan en je kunt zien hoe ver het printwerk gevorderd is.

Intussen lees ik een boek, zet een haakwerkje op en steek de olielampjes aan.

Januari is eindeloos................

Beter worden

Het gaat niet goed met de moeder van Ivona.

Er zitten kankervlekken op de longen en er zijn uitzaaiingen geconstateerd in de botten. Vandaag kreeg ze weer een onderzoek en ik heb begrepen dat er een bespreking wordt gehouden over welke behandeling het wordt.

Een moeilijke tijd...ook voor beide dochters.

In 1992 naar DK gevlucht. Weg uit de Balkan en een nieuwe toekomst opbouwen, hetgeen uitstekend gelukt is. De moeder is verpleegster en heeft tot nu toe bij de thuiszorg gewerkt. Dan weet je natuurlijk verdraaid goed wat je te wachten staat.

En ik? Ik kan niks doen als wat opbeurende woorden, sms-jes en een kaart sturen.....

De chef moest vandaag ook naar een ziekenhuis om de poliepen in zijn neus eruit te laten halen.

Dat gebeurt onder narcose  (gelukkig maar, vindt hij), en de nawerkingen vallen (tot nu toe) veel mee.

Wat een blauwe lucht op dit plaatje!

Zo was het weer helemaal niet vandaag. 

Regen en wind; donker en somber. 

Deze "operatie" schijnt geslaagd te zijn. Nu maar hopen dat de eeuwig terugkomende ontstekingen wegblijven.

Er is ook wel wat leuks geweest de afgelopen dagen.

Gisteren hadden we kaartjes voor het "Nieuwjaarsconcert" met het Odense Symfonieorkester.

Dit jaar werden alles liederen uit de operette "Die Fledermaus" (Flagermusen of De vleermuis) van Johan Strauss (de jongere) gespeeld en gezongen.

En natuurlijk was de Champagnegalop van H.C Lumbye een deel van het programma.

Plop!

Meer kleur.

Begrijp me niet verkeerd; ik mis de sneeuw niet echt, maar tjonge, jonge, wat ís het een donkere winter.

De zon komt gewoonweg niet door de vele dikke regenwolken heen, zodat het de hele dag somber blijft.

Zo is januari nu eenmaal en ooit (diepe zucht) komt er een einde aan.

Maar: als ik naar mijn werk rij, dan gaat de jeugd naar school. Op fietsen, met een slecht werkend lichtje of zelfs zonder fietslamp.

Doe daar dan zwarte jassen en donkere sjaals bij en voilá, dé combinatie om niet of moeilijk gezien te worden.

Je kunt er reflexvesten overheen dragen, maar dat doet geen enkele jongeling.

Daarom:

Kunnen we de mode van de jaren 80 niet herschapen?

Of in elk geval de kleuren ervan?

Turquoise, oranje, lichtblauwe jassen?

(met een knipoog)

Voor mijn dochter..

Mijn dochter,

onze dochter,

die vandaag jarig is!

Hoera!!

Gisteren gevierd..

 ..met cadeautjes..

...een heerlijke brunch..

 ...en een gezellige middag.

Proficiat!!

Egon

...Waar komt dat geklepper toch vandaan? Van de ladder die tegen de zijmuur hangt? Van de bak met tuinkussens? Van de tuintafel, die op z'n kop ligt?

Alles onderzocht, tot we - nog net op tijd - zagen dat er een plank langs het dak was losgeraakt. Die zit nu weer - provisorisch - vast.

Storm over het land.

Deze heet Egon; ik zou echt niet weten waarom ze tegenwoordig namen moeten hebben.

Gisteren hadden we Dagmar, maar die viel veel mee. In de loop van de avond ging Dagmar naar bed, net als wij. Voor de middag reden we nog snel even naar Handewitt in Duitsland om de voorraad aan te vullen. Het waaide flink, maar dat was dan ook alles. Na de middag nam de wind toe en nu stormt het echt. 

Storm maakt mij onrustig.

Ik heb maar een cake gebakken; ik trek de gordijnen dicht en zet muziek op. 

En er is veel deze week om onrustig van te worden !!

Reizen door de tijden.

De kerstkalender op de tv, 24 afleveringen, ging deze keer over twee tieners, die door de tijd konden reizen.

Het leuke was, dat ze terug gingen naar 1984, het jaar waarin hun eigen ouders kinderen waren.

Terug naar1984. 

Voor mij voelt het helemaal niet als laaang geleden, maar mijn dochter kon heel nostalgisch worden bij het zien van de kleurrijke mode destijds. Van de tijd, waarin mobieltjes en laptops nog in de toekomst lagen en er maar weinig zenders op tv waren.

De twee kinderen in de serie wilden de verleden tijd veranderen, maar dat had (natuurlijk) onoverzienbare consequenties.

Het bracht hen wel een groter begrip bij over het waarom van de dag vandaag.

Terug in de tijd!

Ik ben het boek aan het lezen waarover ik hier gelezen heb.

Ik ben maar bij deel één begonnen :-)

Ook een boek dat een vrouw terug in de tijd stuurt.

Ik ga genieten denk ik.

Zou jij ook niet graag een kijkje in andere tijden willen nemen?

Het verleden of de toekomst?

De bioscopen zijn er sinds 1984 in ieder geval op vooruit gegaan.

Gisteren een mooie goeie film gezien; een nadenkertje!

                             

Een kaars.

Ik brand een kaarsje voor de moeder van Ivona.

Die heeft vandaag te horen gekregen dat het vocht op de longen kankercellen bevatte. Vrijdag komt de grote MRI scan en dinsdag de uitslag en hopelijk een behandelingsplan.

Dat het kaarsje licht mag brengen....