Over dingen en doetjes in Denemarken.

zaterdag 18 augustus 2018

Over een kort concert en een dagje slenteren..


Kaare Norge (je spreekt het uit als Koore Norwe), de gitaarvirtuoos kwam het podium opgeslenterd met z'n gitaar nog ingepakt.
Terwijl hij hem stemde kondigde de voorzitter van de cultuurraad  Fredericia hem aan en vroeg de mensen om hun mobieltje af te zetten "omdat het anders voor storing in de versterkers zorgde" ???? 
Ahum, niet iedereen heeft overal kaas van gegeten.

Hij speelt fantastisch, die Kaare. Na een paar intensieve Spaanse nummers stond hij op en liep naar achteren. Het licht ging aan en een hoop mensen stonden op om wat te drinken te halen. Maar oeps - al heel snel ging het licht weer uit en Kaare speelde het volgende nummer.

Daarna stond hij op en boog; het licht ging aan en we dachten allemaal dat het nú pauze was. Maar Kaare kwam niet meer terug; het concert was afgelopen. Wat een vreemde ervaring was dat. Als de voorzitter nu van te voren had aangekondigd dat het maar een uurtje zou duren, dan waren we er op voorbereid.
Nu was het net een koude douche :-)


Vandaag deden we een dagje Flensburg - alweer en weer ja.


We namen een "stjerneskud" voor de lunch.

Het laatste hapje liet ik over aan de wesp.


En tot slot namen we twee pond aardbeien mee naar huis die voor een prikkie te koop werden aangeboden.
Waarschijnlijk de laatsten deze zomer.




donderdag 16 augustus 2018

Grasmaaier

Tja, het "gras" begint te groenen, schreef ik. Maar van gras kun je helaas niet spreken. Het is een hard geel veld, vol knollen en flink opgeschoten onkruid, dat altijd een weg weet te vinden.
We probeerden om het robotje er op los te laten, wat een heel slecht idee was. Het onkruid in de hoeken was te stug voor "Roberto" om doorheen te komen, maar doordat hij het bleef proberen sneed hij z'n eigen leidraad door. Cut!
De chef heeft de draad gerepareerd en met pijn en moeite opnieuw de app ingesteld. Iets met wifi die hij niet pakte en twintig keer opnieuw doen... (vloeken en jammeren).
Morgen toch maar eerst met de elektrische kantknipper het "grasveld" bewerken.

Verder vind ik dat wij deze week heel hard gewerkt hebben!
In de zaak dan.
Mijn huishouden schreeuwt helaas om aandacht; de struiken in de tuin moeten hoognodig gesnoeid worden en het onkruid achter de schutting zullen we toch ook moeten zien weg te werken.

Misschien in het weekend....

Morgenavond gaan we eerst naar het Tøjhus om naar Kaare Norge te luisteren. Een beroemde gitarist, die het genre van Bach tot Beatles beheerst.




dinsdag 14 augustus 2018

De gewone dagen...

De schoolvakanties zijn voorbij en er vallen (eindelijk) regenbuien. Dat voelt meteen een stuk frisser. 
Zelfs het gras begint ietwat te groenen.

Het werk - dat sowieso niet heeft stilgelegen - komt ook weer aanrazen.
Met leuke en saaie en werkzame opdrachten.
Vandaag moesten we zonnefolie verwijderen van een paar ramen in de theaterzaal.
In het theater waren ze druk bezig met het opzetten van de komende musical Tarzan.
Het opzetten is nog in de beginfase; het licht moet gezet worden, de scenes en opbouw moet van computertekening naar werkelijkheid, kortom. Leuk om te zien.
Het lijkt een puinhoop, maar is een heel georganiseerde puinhoop. Het zijn knappe mensen die daar werken.
Mensen uit allerlei landen, want er wordt nogal wat in het engels gebrabbeld en geroepen.


 Het is donker in de zaal, maar rechts vooraan op de tafel staat een maquette van de theaterzaal met alle decors.
Die decors zijn niet alleen aanwezig op de scene, maar de hele zaal wordt gebruikt, alsof je midden in het oerwoud komt te zitten.
Ik durfde geen foto van dichtbij te maken vanwege rechten en dergelijke.


Hier een kijkje op de scene, waar geëxperimenteerd wordt met licht. Zo'n hele achtergrond is ingedeeld in een vijftigtal vakjes, die allemaal ingevuld moeten worden. 

Tegelijkertijd zijn er acrobaten en musical performers aan het oefenen in de rijzaal van de kazerne.

Op 5 oktober is de première en als het lukt met wat ik op de maquette heb gezien dan wordt het geniaal.








zaterdag 11 augustus 2018

Akupunktur

Of acupunctuur, zoals je het schrijft in het Nederlands.

Geloof je in de werking van acupunctuur? Ach, je hoeft er niet in te geloven: het dóet in elk geval iets met je lijf.

Met mijn elegante valpartij in Legoland de vorige week heb ik waarschijnlijk een spier en of weefsel in mijn schouder verrekt.
Het gaat iedere dag beter, maar bijvoorbeeld de manier waarop je je arm optilt als je deodorant onder je oksel wilt opbrengen is nog een pijnlijke beweging. 



De chef maakte voor mij een afspraak bij "zijn" akupunktur-klinik.
Daar was ik gisteren.
Heerlijk ontspannend - rustig muziekje - en 20 minuutjes liggen met de naaldjes op cruciale plekken.

Ik merkte wel dat in ieder geval die ene naald op een juiste plek zat, want het was af en toe net alsof er een paar timmerlieden aan een zenuw aan het trekken waren.
Thuisgekomen kwam de hoofdpijn die met een paar pinex pijnstillers te verhelpen was. Ik moest..tig keer naar de wc en viel daarna regelmatig in slaap. Gek genoeg heb ik ook de hele nacht geslapen; het was zelfs al half negen toen mijn eega mij wakker maakte.

Ook vandaag wordt er gewerkt aan mijn schouder, zo te merken. Maar het aanbrengen van deodorant ging al veel beter en mijn arm kan alweer een stuk verder de hoogte in.

Acupunctuur kan bijdragen aan een snellere genezing; dat geloof ik in ieder geval.


vrijdag 10 augustus 2018

Design or not design.

Gisteren keek ik naar zo'n lifestyle programma, waar een jonge vrouw al haar geld had opgemaakt aan design vazen en andere huis-styling dingen. Ze had daarvoor (natuurlijk) de ene quick-lening na de andere afgesloten en zat nu in vreselijk in economische armoe.


De chef en ik schudden wat met ons hoofd, maar ik vraag me toch af of onze generatie nu zoveel slimmer was dan de huidige.
Alleen had je toen geen quick-leningen of hoe die verder heten (met rentes van 37 % - maar wie leest er nou die kleine lettertjes)
Toen had je alleen een bank die je het hemd van je lijf vroeg als je geld wilde lenen; je kon misschien aankloppen bij je ouders voor een kleine bijdrage, maar verder was het sparen geblazen (en op een houtje bijten).
Maar we hadden ook helemaal geen behoefte om ons neer te laten vallen in een stoel van een bekende designer of om ons geld in vazen en andere prullaria te steken. Àls er al iemand een meubelstuk van een bekende designer had, dan was het vast erfgoed.
Wij zaten op stoeltjes die we zelf verfden, kochten tweedehands boekenkasten, investeerden in bedden om te slapen en ruilden inventaris met vrienden en bekenden.
We naaiden onze kleding en die van onze kinderen zelf, want kleding was erg duur en we gingen maar heel af en toe uit eten.
Saai, nietwaar, in vergelijking met nu.... of toch niet!
We hielden feesten waarop iedereen iets meebracht en die daardoor goed te betalen waren. Computers nog in een ontwikkelingsfase en mobieltjes stoorden nooit. 


Maar áls we toen ook zo gemakkelijk geld konden lenen als nu.....wie weet!



donderdag 9 augustus 2018

Droogte.

De boeren zijn op dit moment aan het onderhandelen met de regering om steun te krijgen omdat de oogst meer of minder mislukt is dit jaar.
(nou ja, 50 % minder dan gewoonlijk)
Het is zo droog dat er geen winterkoren gezaaid kan worden.
Al het gras is verdord en zelfs de insecten en vogels lijden eronder en nu willen de boeren rogge zaaien in de weilanden om voer voor hun dieren te produceren.

Morgen komt er (misschien) regen.  

Wat een zaligheid om deze zomer dicht bij het strand te wonen.
Het water van de Lillebælt is 22 graden.
 Gisteren waren schoondochter en haar zus op bezoek, met de drie jongetjes en dat werd natuurlijk een stranddagje!





dinsdag 7 augustus 2018

Eerder donker.

Ach ja, de dagen korten alweer.
Aan de temperatuur is het niet te merken; 32 graden.
En dat voor een Scandinavisch land!
Vorige week lag er weer een Cruise-schip met een aantal chinezen aan boord.
Die hadden hun winterkleding meegebracht, omdat ze dachten dat het hier altijd koud was...
De winkels hebben goed aan hen verdiend :-)

We werken wel even in de ochtend; na twaalven is de temperatuur niet te harden in de werkplaats ook al blaast de ventilator met volle kracht.


Even fietsen naar de stad (de chef moest naar de kapper), een boodschap bij de drogist en een ijskoffie bij de "kaffebar" en dan uitpuffen.

De oogst van vandaag: