Zo jammer...

Jammer, heel jammer dat ik/wij niet naar het feestje van Kees en Monique kon(den) komen.

Ik was er zo graag bij geweest!

Maar ja, met zo'n voet, een echtgenoot met en k*!t¤ rug en drukte op de zaak ging dat niet.

Maar het blijft jammer....zucht.

Dat heb je als je ver weg gaat wonen.

Het gaat overigens heel goed met de voet. Ik kan er al goed op vooruit. Alleen auto rijden zit er de komende maand niet in. Ik kan  de koppeling niet indrukken met m'n klompen voetje.

Fietsen gaat ook (nog) niet.

Dat maakt me dus wel afhankelijk van anderen.

Gisteren had de chef een flinke order met het opzetten van raam-folie bij een zaak die gaat verbouwen en van naam veranderen. Dertien grote winkelruiten werden van folie voorzien.

(en die folie wordt over 14 dagen alweer verwijderd. Schijnt wel goede reclame voor een zaak te zijn)

Gelukkig kwamen én zoon én schoonzoon helpen, plus een goeie vriend.

Sandra kwam even kijken en poseerde als...foto-standbeeld/fotostage.

Heerlijk gewoonweg met al die hulp!!!

Jeff staat volgende maand op een beurs in Middelfart.

Hij wil zijn laatste designs proberen te verkopen en hij is zelfs uitgenodigd om een voorlezing te houden.

Hij had alvast vrijkaarten bij.

Voor de rest is het best gezellig.

De buurvrouw maakte een mooie deurkrans voor me, een vriendin kwam met taart en een fles wijn, ik heb al drie boeken uit en de chef reed me naar de wolwinkel, zodat ik weer wat te breien heb.

Zo gaat het goed, zo gaat het beter...alweer een dagje dichterbij het gewoon kunnen lopen.

Ik zou eraan kunnen wennen...

Slow - slow - (quick-quick) - slow.

Ik kan al best staan op m'n voet met de speciale hielschoen eronder.

Niet te lang, maar lang genoeg om gewoon wat huishoudelijke dingetjes te doen.

Was in de machine proppen, daarna de droogtrommel in (ik gebruik de droogtrommel normaal nooit, want boven aan het trapgat hangt ie gewoon lekker gratis en in een nacht te drogen; maar ik sleep de mand nu nog niet naar boven).

Strijken kan zittend. Ik ben mee naar de supermarkt geweest (de chef rijdt), ik kan eten klaarmaken en zelfs een klein beetje helpen in de werkplaats.

Gisteren was ik naar het koor.

Maar ik heb veel gezeten.

Eerst met die verstuikte- en nu met die geopereerde voet.

Heel veel gezeten.

Voet omhoog - op de poef met een paar kussens er boven op.

Met de tv aan (Mensch - wat zijn er veel serie-tjes..)

Met een boek op schoot.

Met een breiwerkje.

Met bezoek, dat me verwent met taart en wijn.

Oeps, als ik er maar niet teveel aan ga wennen.

Dat wordt afkicken.

Morgen zal ik eens wat actiever worden. De chef is zo verkouden en heeft vandaag ook maar een rustdag genomen.

Het is hem gegund.

Morgen kan ik vast al weer meer!

Dan kunnen er een hopelijk aantal orders de deur uit.

(veel werk kan ik zittend doen)

Als laatst even een foto van Casper, 

die vandaag dus 15 jaren oud is.

Een heerlijke knul!

Wie dit leest..

Wie oh wie leest mijn blog....:-)

Ik denk mijn fantastische dochter.

Die kwam namelijk gisteren hier om ons hele huis te poetsen!!

Geweldig!

Alles ruikt weer zo fris, alles gestoft, gezogen, geboend, gewassen!

Zo'n lieve schat!

Bezoek van een vriendin, die een orchidee mee bracht.

Daarna kwamen zoon en familie met een mand vol fruit en boeken.

Ook nog een spannend boek van dochterlief..

Neuj....ik kan weken vooruit met mijn nieuwe aanwinsten. Ik ga nog tijd te kort komen!

De hele lieve echtgenoot zorgt uitstekend voor mij.

Hij verschoont het verband om mijn voet (makkelijker dan naar het ziekenhuis rijden), helpt me bij het douchen en haren wassen en maakte gisteren een heerlijke babi-pangang voor alle eters.

De pijn is heel erg gezakt en ik kan goed vooruitkomen met m'n krukken. Zo goed zelfs dat ik vanmiddag de twee trappen opklim om naar de verjaardag van de kleinzoon te gaan. 15 jaar wordt hij as woensdag. En wat een lange jongen is hij geworden! Hij is iedereen over het hoofd gegroeid. Schoenmaat:46.

Voet geopereerd, tjek V

Hier lag ik dan afgelopen woensdag. In de wachtkamer om naar huis te mogen.

Operatie is goed gelukt.

Er is heel wat versleten kraakbeen weggehaald; de teen is rechtgezet, de knok verdwenen en er zitten volgens het ziekenhuisrapport heel wat schroeven in.

Gisteren heb ik de dag op bed doorgebracht met een hooggeplaatste voet; de kundige eega heeft het doorbloedde verband vervangen en alles ziet er keurig uit.

Vandaag mag ik alweer wat rondhuppelen met m'n krukken.

Nog wel vaak met de voet omhoog rusten, maar verder gaat alles vrij goed.

Nu moet de huisvrouw in mij zich nog tevreden stellen met wat stof, een huis dat in dagen geen stofzuiger heeft gezien, geen wc die elke dag gepoetst is, maar ach: "Ist Dass Alles".

Ik heb ..tig lieve berichtjes gehad, mailtjes, telefoontjes en aangekondigd bezoek.

Ik mag h e l e m a a l niet klagen.

Nee, ik ben een dankbaar mens.

Vette pech??

A.s. woensdag kan ik worden geholpen aan m'n voet.

In het ziekenhuis in Kolding.

De "knok" eraf, teen rechtzetten en iets aan die doorgezakte voorvoet doen.

Dat gebeurt ambulant en ik mag dus dezelfde dag weer naar huis.

            ALS ik geholpen kan/mag worden

Want gisteren struikelde ik over een paar kinderschoenen die voor de achterdeur lagen en viel van het stoepje af.

Au, au, au... voet verstuikt.

En een flinke bult op m'n voet.

Ja, die voet waaraan ik geopereerd moet worden.

De chef is zo lief geweest om er gisteren de hele tijd ijskoude zwachtels op te leggen en later op de dag is het voetje ingepakt.

Ik kon er bijna niet op staan gisteren, maar vandaag gaat het al een stuk beter.

Hopen en duimen dat de zwelling verdwijnt en de operatie door mag gaan. Alsjeblieft. Anders moet ik weer een hele tijd wachten...

Twee kleinkinderen waren hier gisteren. Die bleven slapen.

Caroline en de eega hebben de boodschappen gedaan en het eten gisterenavond gekookt.

Er wordt dus goed voor me gezorgd.

Carl haalde vandaag het gras weg tussen de tegels.

Het is een weinig werkzaam weekend geweest voor mij.

Pootje omhoog (moeilijk voor mij).

Vandaag kwamen Jeff en Ivona op bezoek. Zonder Philip, want die was naar de film met Ivona's schoonzus en haar zoons.

Kleine kinderen worden - heel vlug - groot.

Regenweer

Het heeft hier de hele dag geregend en het regent nu nog.

Geen wandelweer, geen fietsweer, geen buiten-zitten-en koffie-drinken-weer, geen in-de-tuin-werken-weer.

Maar wel weer om de boekhouding te doen.

Dat moet toch gebeuren.

Best veel werk deze keer.

Het is er tijdens de vakantie ietwat ondergeschoven.

Klaar...en de kas klopt.

We hebben geen zonnetje gezien hier.

Ik heb de kaarsen maar aangestoken.

Morgen een vaarwel-receptie voor een oud-collega en 's avonds even naar het Tøjhus (Fredericia's nieuwe muziekplek) om te luisteren naar "Muzikaalse overgangen".

Ik wil toch het liefste op de fiets er na toe, dus ....

Zondagsnieuws.

Daar staan ze weer, de vissers op de kade.

Er wordt nog steeds makreel gevist.

We fietsten nog een rondje langs de haven na de overdadige brunch (die tot vier uur in de middag uitliep) ter ere van Peters verjaardag.

Heel gezellig - zelfs nog een dansje gedaan omdat hij onder andere nieuwe luidsprekers had gekregen.

Het was ook onze 42-ste trouwdag. Mensch, wat vliegt de tijd.