Fijn om erbij te zijn.

Ik mocht mee naar de diploma-uitreiking op het gymnasium. Het "dimmisionsfest" heet dat hier. Dat vond ik heel fijn. Zo feestelijk altijd. 

De speech

Casper helemaal rechts.

Klaar! Na 1 jaar kleuterschool, 10 jaar basisonderwijs en 3 jaar gymnasium. Da's best veel. De meesten houden daarom een of twee "sabatjaren". Tijd om wat centjes te verdienen en wat rond te neuzen en te reizen. Daarna komt er voor de meesten een vervolgopleiding.

Dit is Caspers klas, die het op-een-na hoogste gemiddelde scoorde

Rector Poul Erik Madsen, die 32 jaar lang de scepter zwaaide gaat met pensioen. Allebei onze kinderen hebben hem gehad; Sandra startte het jaar dat hij begon als hoofd. Ikzelf zat een paar jaar in het schoolbestuur en natuurlijk wilde PEM (zoals hij in het dagelijkse wordt genoemd) in Caspers pet schrijven.

Natuurlijk wordt er bij zo'n gelegenheid gezongen. Door alleman!

Eerst "Danmark nu blunder den lyse nat" (Danmark nu sluimert de lichte nacht) en daarna "Kringsat af fjender" (omgeven door vijanden).

In zijn speech had de rector het over deze generatie leerlingen die dit jaar hun diploma haalden: de generatie "lock-down", die vaker aan zichzelf werden overgelaten, die het onderlinge contact met klasgenoten en leraren moesten missen, die geen buitenlandse reizen konden maken of gymnasiale feesten konden houden en die nu kennis maakten met een oorlog in Europa, zo'n beetje bij de naaste buren. Daarom koos hij voor dit lied.

Nordahl Grieg schreef het gedicht voor de jeugd als een reactie op het groeiende facisme en nazisme in 1936. De deense componist Otto Mortensen zette er muziek bij.

Enkele zinnen uit het lied:

Omsingelt door vijanden:wat kan ik dan doen?

Hier zijn je wapens:

Geloof in de menselijke waarden

Zoek ze en versterk ze; voor onze toekomst

Oorlog is veracht voor het leven; vrede is scheppend

Verzamel je krachten zodat het kwade verliest

Dat is onze belofte van broer tot broer

wij zullen op de menselijke aarde passen

en op haar schoonheid en warmte

Alsof we een kind in onze armen koesteren.

"I won't war" stond er boven op het vredesvuur:

Het was Sankthans gisteren, de dag dat hier midzomer gevierd wordt.

Sankthans in Fredericia hoort bij het strand.

Het was er druk; het was mooi weer; wij fietsten er heen.

Het kwade wordt verbrand.

"Vi vil fred her til lands; Sanktehans, Sanktehans.

den kan vindes hvor hjerterne aldrig bli'r kolde.."

(Midzomernacht lied)

Wij willen vrede in het land, Sintjohannes (=Sanktehans)

die kunnen we winnen als er

 geen kille harten zijn.

Een feestje bouwen..

Daar zijn de Denen goed in: overal een echt feest van maken!

Hier wacht Sandra op haar zoon; eindelijk komt hij...

Kleinzoon Casper deed gisteren zijn gymnasiale examen en mag zich nu student noemen. Daarbij hoort natuurlijk de traditionele gymnasium-pet, die moeder hem op mocht zetten. 

En dan.....is er champagne. In de cantine van het gymnasium

Kijk eens wat feestelijk. De examens duren drie dagen. 

Casper was de laatste van zijn klas; op de laatste dag van de examens.

Er werden nogal wat rozen uitgedeeld! 

De blije student.

Zijn klasgenoten stonden ook op hem te wachten. Joehoe, hoera werd er geroepen!

Een uurtje later wandelden alle geslaagden naar de binnenstad, waar de traditionele "dans" rondom het standbeeld van de dappere landsoldaat plaatsvond.

Natuurlijk met vele toeschouwers/ familie. vrienden...

Gaudiamus igitur...(ik ken de tekst nog steeds) klonk het door de stad.

De klassenfoto...en dan vliegen de petten de hoogte in!

Een feestelijke thuiskomst. Vlaggetjes buiten; slingers en een mooi gedekte tafel binnen.

En daarna een feestdiner!!!

En cadeau's.

Ook even op de foto met zijn zus.

Nu volgt er een week (of meer) van feestvieren voor de nieuwbakken student voordat de gewone dag weer terugkeert.

Gefeliciteerd Casper. 

PS: aan die "studenterhuer" (die petten) zijn allerlei tradities verbonden. Alle vrienden schrijven er iets in; als je teveel gedronken hebt wordt er in de rand geknipt en nog heel veel andere merkwaardigheden gebeuren er met die pet. Hij wordt wel altijd zorgvuldig bewaard. Mijn kinderen hebben die van hen nog steeds. 

Fillum of niet.

Ziezo, ik ga nooit meer naar een film die van filmcritici vijf of zes sterren krijgt. Of op de nominatie staat voor Gouden Palmen, een Oscar (nou ja, dat misschien wel) of meer van dat. We gingen naar de bioscoop gisteren en zagen "Verdens Værste Menneske". Ach, het onderwerp was misschien wel interessant, een jonge vrouw die geen keuzes kan maken, maar om daar nu twee en een half uur over door te zaniken werd enorm langdradig. Dan ga ik liever naar een film die door het publiek geprezen wordt. Waar ze die vijf sterren vandaan halen is mij een wonder. De chef viel halverwege al in slaap. 

Overigens kreeg ik de kriebels van het typetje dat de hoofdpersoon moest spelen. Egocentrisch, onbesluitbaar, egoïstisch, for-ever-young; niet mijn favoriet. De acteurs speelden wél goed, dat is het enige positive dat ik kan melden.

Zaterdag was een tuin-dag. Je kunt zien dat de regen die gisteren viel een verademing voor de tuin was. En een "blijf maar binnen-dag" kon ook gebruikt worden om de beloofde kransekager (marsepein-koekjes) te bakken (drie pladen vol). Die staan nu in de diepvries; woensdag komt er glazuur op voor de versiering.

Pffft, die diepvries heeft de hele nacht een heel klein beetje open gestaan. Dat betekende dat ik hem vanmorgen moest afrijmen. Wij hebben maar drie laden. Normaal is dat meer dan genoeg, maar af en toe is er extra ingekocht of gebakken en dan zit 'ie nogal vol. Misschien dat hij daardoor op een kiertje heeft gestaan. Dat afrijmen is niet zo erg, maar het heeft zeker weer wat stroom gekost. Onze vroegere koel-vrieskast gaf een alarm als hij niet goed dicht was. Dat doet deze dus niet. Tja, 't is niet anders. Pluk de dag!

Meine Mutti hat Klosettpapier mit Blümchen..

Dat zongen we ooit...met carnaval. Klosettpapier mit Blümchen....

We waren eventjes in Flensburg vandaag en bij de openbare toiletten (die overigens geweldig schoon waren) hing dit wc-papier. Geen bloempjes maar strandtaferelen.

Omdat we echt iets moesten eten deelden we een flamkuchen. De beste vinden wij, gewoon die met uien "schinke" en kaas. In de "Rote Strasse" im Weinhof.

In Harrislee hadden we eerder frisdrank ingeslagen, voor onszelf en voor het feestje (de feestjes) voor Casper, die woensdag "student" wordt. Dat wil zeggen dat hij dan zijn gymnasium diploma (en de studentenpet die erbij hoort) krijgt.

Of de benzine goedkoper is in Deutschland? Super kost 2.00 Euro; hier bij ons 2.35 Euro.

Maar qua frisdrank, marsepein en andere levensmiddelen zijn we goedkoper uit bij de buren. Gewoon omdat de BTW lager is.  

Zomer

 

Gewoon een stukje Østerstrand. We fietsten het in omgekeerde richting eergisteren. Over de stadswallen. En namen een cocktail op een doodgewone maandag bij Streetfood. 

Een tiki hurricane; nooit van gehoord maar wel lekker! 

Kijk eens, 11 uur 's avonds en nog steeds licht. Daar hou ik zo van! Over een week is het alweer Sankthans, midzomernacht, en dan gaan we helaas de andere kant op.

Vandaag waren we in Odense. Eerst de contrôle in het ziekenhuis (de chef) en daarna de verjaardag van Ivona. We werden heerlijk verwend met drinks op hun nieuw aangelegde terras, later was er smakelijk smørrebrød en tot slot een zelfgemaakte fantastische ijstaart.

Laat naar huis rijden na een heel gezellige avond is helemaal niet erg als de zon om half tien nog steeds schijnt. Ik wou dat het altijd zomer was!

Een blogje over eten

Magnusson heeft ze weer: tomaten en komkommers in overvloed. Een klein stukje fietsen...oh zo lekker! Betalen met mobilepay. Gemakkelijk toch.

Gisteren hadden we onze vriendinnendag. Eigenlijk is dat altijd de vijfde juni, maar dit keer werd het uitgesteld vanwege pinksteren. 

Ik bakte koekjes (weer uit het oude kookboekje van mijn moeder). Dit zijn friezinnetjes :-)

                              En een hartige taart met spinazie en gerookte forel.

Wat is het toch fijn om die vriendinnen te hebben. Ik wil ze voor geen goud missen. Als zes vrouwen "iets" meenemen voor de gezamelijke lunch (die een hele middag duurt) dan blijft er altijd eten over. Omdat Lisbeths man herstellend is van een operatie aan zijn slokdarm en alleen maar eten via een sonde krijgt eet Lisbeth zelf ook maar wat "voor de vuist weg". We maakten daarom pakjes en zakjes met de rest, zodat ze iedere dag iets anders kan eten. 

Ja, dan zijn er ook weer Deense aarbeien van het land die zoveel beter smaken dan die uit de kas.

PS

Deze "gitterbro" (traliebrug) won de competitie.

Bruggenbouwers.

 Geloof het of niet maar ook wij hebben kanalen in de stad. Bij de haven, in het nieuwe gedeelte, waar vroeger een grote kunstmestfabriek lag staan nu nieuwe flats en er zijn kanalen gregraven. Ze zijn nog niet allemaal klaar maar er wordt nu al volop gebruik gemaakt door het paddelen, roeien en andere watersporten. 

Gisteren werden er bruggen gebouwd. Net als overal in Europa hebben we vaklui te kort. Timmermannen, metaalwerkers, bouwkundige ingenieurs, bruggenbouwers! Daarom was er een wedstrijd gepland waar drie groepen binnen één dag een brug moesten bouwen over het kanaal. Een traliebrug, een hangbrug en een boogbrug.

Verdens vildeste brobyggere. De wildste bruggenbouwers ter wereld. (als de link niet blijft werken dan zijn er deze foto's nog).

Natuurlijk gingen we gisteren even kijken en vandaag naar het resultaat. Ingenieurstuderenden, leerlingen van diverse technische scholen, elke groep bestond uit 10 man/vrouw en de elementen mochten natuurlijk van te voren gefabriceerd zijn. 

                               9 uur kregen ze ervoor. Wie er won? Dat hoor ik morgen pas.

             Nu maar hopen dat het een inspiratie is voor jongeren die een opleiding zoeken.