Rommelige vrijdag.

Het was een rommelige vrijdag, maar het werd wel gezellig.

Eerst nog even wat orders wegwerken. Dat ging in het begin niet van een leien dakje, maar we kregen de slag te pakken.

Tot twaalf uur werken en dan omkleden!

We moesten naar de receptie bij "onze" tandarts.

We zijn al heel lang bij deze tandarts.
We werden vrienden. 

Onze kinderen gingen samen naar school, ik had een vervelende tandarts, ergo - wisselen - tot eenieders groot genoegen.

De chef ging mee, mijn kinderen, zelfs mijn schoonzoon is nu "patiënt" hier.

Er is veel gebeurd in de loop der jaren. 

Bodil en Svend Aage kochten een oud pand dat ze opknapten en heel gezellig inrichtten.

De jongste dochter studeerde voor tandarts en kwam in de kliniek.

Helaas werd Svend Aage ziek en is drie jaar geleden gestorven.

Bodil bleef de zaak runnen met haar dochter. Maar de dochter kreeg reuma en kan de zaak niet overnemen.

De zaak is "verkocht" en Christian is de nieuwe tandarts.

Ik heb allang bekeken dat het zaakje op dezelfde manier doorgaat.

Persoonlijk, gemoedelijk en professioneel.

Bodil is intussen zeventig en is iets minder gaan werken. Stina, de dochter werkt halve dagen, en de nieuwe tandarts en zijn vrouw zijn heel aardig.

Ik blijf hier nog maar even! 

Later op de middag was ik uitgenodigd voor een sieraden-party bij buurvrouw Ruth.

"Kom nou! Je hoeft niks te kopen. Er is geen enkele dwang".

Maar ik kocht toch.... 

En zo heb ik alweer twee kerstcadeautjes binnen!

Ruth had een heerlijke "kringle" gebakken.

Want koffie hoort erbij!

Buiten viel de hagel zo groot als vogeleieren.

Gelukkig hoefde ik maar drie huizen verder.

Sønderjylland.

Sønderjylland oftewel het allerzuidelijkste deel van Denemarken, Zuidjutland. 

De "Sønderjyden" hebben hun eigen taaltje, net als de Friezen in Nederland.

 Goeie morgen, middag of tot ziens heet "møjn". Hetzelfde woord, gewoon møjn. Dat hebben ze gemeen met de Noorduitsers uit Sleeswijk-Holstein. Dat was ooit Deens land...

Møjn.

Ze wonen het dichtste bij de grens naar Duitsland en zijn grote voorstanders van "open grenzen".

Ze willen koffie drinken bij de buren.

Die van Sjælland (Zeeland) willen dichte grenzen...

Wij reden vandaag naar Tinglev in het zuidelijkste zuiden.

We moesten de gans ophalen.

Het is me nogal een gevogelte van heb ik jou!

Iets meer dan zes kilo.

Hij vult een hele la in de diepvries.

Het beestje heeft een goed leven gehad. Lekker buiten rondscharrelen de hele zomer om op het laatst vetgemest te worden met heerlijk graan en lekkere hapjes....

Puur natuur.

We wipten ook even over de grens (omdat we iets te vroeg waren bij de ganzenboerderij) binnen bij een grote Aldi, bij de drogisterij van Rossmann en bij de apotheek voor hoofdpijntabletjes. Alles iets goedkoper dan in DK.

Terugrijden in het donkerste donker was minder leuk.

Ik reed. Door heftige regen-en hagelbuien, met opspattend water van de vele vrachtwagens en (dat zei ik al) het donkerste novemberweer dat je kunt hebben.

Voorbereiding.

Zelfs al begin ik elk jaar mooi op tijd, dan weet ik van mezelf dat ik toch weer aan de late kant ben met dat hele kerstgedoe.

(gelukkig slaan we de Sint hier over).

De voorbereiding is begonnen.

Gisteren bakte ik een kerst-bewaar-cake.

Zo eentje waar maar weinig meel in zit, maar wel volop rozijnen, krenten, rum, sukaat, pomerans, conficeerde kersen, gehakte amandelen, boter en suiker. Een cake die regelmatig overgoten wordt met rum en nog meer rum totdat we hem met kerstmis serveren.

Ik heb nog geen foto van het gebakken exemplaar gemaakt.

Die staat koud in het "hok" in de rum te soppen.

De chef heeft de kerstgans besteld.

(nu maar hopen dat die vogelgriep niet doorslaat, anders ziet het er slecht uit voor de aanvoer van eenden, ganzen en kalkoenen, die de Denen verslinden met Kerstmis)

Het weer is omgeslagen; de kou is vervangen door saai, grijs Deens weer.

Buurman twee is nu ook bezig met zijn huis te veranderen in een villa van Santa Claus. Compleet met hertjes in de tuin en een Bethlehem-ster in de boom.

De kerstversiering is goedkoop bij de Biltema, die vandaag werd geopend hier in de stad.

Natuurlijk móest de chef erheen.

Zo'n mannenzaak vol met álles voor je auto, je boot, je werkplaats, je garage, je weet-ik-veel en ja, je kerstversiering.

Vreselijk voor (de meeste) vrouwen!

Mensen, wat een chaos om weer van die parkeerplaats af te komen.

Vingerkoud

De morgen van gisteren was vries-koud.

Jeff en Ivona (met Philip natuurlijk) kwamen "Forloren Hare" eten. (forloren hare betekent feitelijk "valse haas").

Een ouderwets gerecht dat Ivona niet kende en waarvan Jeff zegt dat dat door een echte kenner bereid moet worden.

De chef dus!

Heerlijke winterkost.

Met kleine aardappeltjes in de schil gekookt, rode kool (met appel en bessengelei), waldorfsalade en æblekage tot dessert.

Deense æblekage (appelkoek) is helemaal geen koek.

Het is appelcompôte, met laagjes makronen erdoor en slagroom bovenop (met bessengelei). Altijd lekker!

Vandaag is het echt zondag. Lang uitslapen, lezen..

Nou ja, we haalden ook nog gratis een hoop dennengroen bij een boerderij.

En we ruimden op in de groentekas.

Waar nu nog 4 dozen (en een krat) met appels staan.

Oh ja, de website van het koor moest ook nog worden bijgewerkt..

Verder zit ik lekker met m'n boek in de warme kamer.

Buiten is het koud...brr. Twee graden maar dat voelt veel kouder in de wind.

Hoe was t' ie dan?

De veelgeprezen musical over die klokkenluider in de Notre Dame?

Fantastisch, Geweldig, Prachtig!

Komt dat zien, komt dat zien.

(Misschien komt hij ooit naar NL.)

Een vorm van totaal theater.

Het oude Fredericia Theater was volledig omgebouwd zodat het net was alsof je in de Notre Dame in Parijs zat.

De scenograaf en illusiemaker lieten je van beneden in de kerk tot boven op de zolder suizen; alsof je in de lift zat.

De brand in de kerk was gewoon alsof je er tussen stond; de vloer trilde en de vlammen sloegen uit de muren.

De stenen beelden van heiligen en de waterspuwers die tot leven kwamen, de dansen van de zigeuners, en bovenal Quasimodo, de gebochelde klokkenluider...

Adembenemend.

Hij is hier in Fredericia totaal uitverkocht.

Vanaf mei 2017 speelt hij in Kopenhagen in de oude zaal van het Koninklijk Theater. Daar is de speelduur ook al verlengd.

Het theater (en daarmee ook de stad) krijgt veel bezoekers elders uit het land. Veel mensen gaan van te voren een hapje eten, wat de restaurants ten goed komt, sommigen maken er zelfs een weekend- uitje van, zodat ook de hotels goed vol zitten.

Er zijn nu zelfs wegwijzers in de stad geplaatst. Natuurlijk om de weg naar het theater aan te geven, maar op die manier worden ook andere bezienswaardigheden van de stad aangewezen. Misschien komen de mensen dan nog eens terug in Fredericia.

Dat was eergisteren...

Gisteren besloten we om een dekzeil over de boot te binden.

Dat was niet zomaar een klusje van niks.

Eerst moest er nog gepompt worden, want er stond water onderin. Met ijskoude vingers gingen we daarna aan de slag met dat dekzeil dat er elke keer weer afschoof. Alles moet gebeuren terwijl je op een lader staat, wat het allesbehalve makkelijk maakt. Enfin, het zit erop en het bootje is beschermd tegen de winterse stormen en sneeuw.

Die sneeuw is grotendeels weg hier bij ons. Het is toch wat milder aan de kust dan in het binnenland.

's Nachts vriest het nog flink, wat wel weer mooie luchten geeft

Goedemorgen Fredericia...

en goede middag!

Zie die blauwe lucht toch eens.

Omdat het vrijdag is en omdat de chef nog even langs de apotheek moest dronken we koffie bij Café Vivaldi.

Met notentaart voor mij en een surprise bol voor hem.

Vanavond gaan we eten bij vrienden, dus "kookvrij" vandaag.

De sneeuwkoningin.

Zoals in het sprookje van HC Andersen lag het sneeuwtapijt uitgespreid toen ik vanmorgen op stond..

De sneeuw ligt er nog...en er is meer op komst.

Kijk maar naar de lucht.

De eerste dagen vind ik het mooi,

stil en mild.

Maar ik ken mezelf goed genoeg en weet dat ik er snel van ga balen.

Hé!

De winterbanden zitten nog niet eens op de auto!

Die liggen opgestapeld in de groentekas tussen de dozen vol appels en zielige resten tomaat-en komkommerplanten die armzalig aan hun touwtjes hangen.

Ze heeft ons overrompeld, de sneeuwkoningin.

Wij kunnen gelukkig binnen werken.

Klus is klaar; de T-shirts kunnen worden afgehaald.

De rekeningen zijn geschreven en de boekhouding is weer "up to date". Nu is het tijd voor leuke dingen.

Vanavond gaan we naar het theater om de hoog geprezen musical 

"Klokkeren fra Notre Dame" te zien.

Heel Denemarken loopt er voor uit!

6 Sterren van Disney Productions in New York en evenzoveel van alle kranten, dagbladen en theatercritici.

Ik ben heel benieuwd!

We waren ook nog naar de bioscoop: 

"The girl on the train"; een thriller.

Langdradig en wat verwarrend in het begin, maar als de eindjes aan elkaar geknoopt worden krijg je een verrassend plot.

Ze speelt goed, die Emely Blunt.

Gisteren struinde ik even rond bij de winkel van het Rode Kruis.

Daar kocht ik wat kleine dingen voor de Julekalender (kerstkalender) die we hier hebben in plaats van je schoen zetten.

(ik geef kleine adventscadeautjes)

Voor mezelf vond ik daar zeven heel leuke ontbijtbordjes:

ze kunnen in het "afwasmasjien"!

Nog een donkere sneeuwfoto,

terwijl de tv wordt aangezet.

Het wordt dus Trump.

Democratisch gekozen.

Ergens las ik:

"Europe has left the building"

Brrrrr; het wordt een koude tijd.

Gedrukt

500 T-shirts krijgen een logo opgedrukt.

Daar zijn we wel een dagje zoet mee.

Ach ja, met dit weer in aantocht kun je beter binnen werken :-)