Hier zaten we dan, in het ziekenhuis in Odense. Bij het universiteitscentrum voor de rugchirurgie. En waarlijk, na heel veel vragen, onderzoek en het bestuderen van bewegingen kwam de verlossing: "Ja, we kunnen U opereren meneer! Het kruisbeen en de tweede rugwervel alswel de derde en vierde wervel zijn verschoven. En de zenuwbaan in de rug is daardoor te smal geworden. De wervels kunnen met schroeven op hun plaats worden gehouden en de zenuwbaan kan iets vergroot worden". Het is mogelijk! Niets wordt gegarandeerd, maar de hoop dat de pijn verlicht wordt is groot. "U krijgt twee afspraken. Eentje om U klaar te maken ?? en een voor de eigenlijke operatie". De vraag is nu: wanneer??? Er is een flinke achterstand vanwege corona én de verpleging staakt!! Nu alweer de derde week en het eind is niet in zicht. Tja, je kunt niet alles hebben en alleen al het weten dát er iets aan gedaan kan worden schept moed!
We fietsten gisteren een heel eind..en vandaag weer. De conditie moet op peil gehouden worden! Mijn achterband deed zo raar; die hobbelde. Net alsof er een slag in het wiel zat. De chef zette er een nieuwe binnen-en buitenband op en het fietst weer als een tierelier!