Auto onkosten.

In één keer, gisterenmiddag, verloor de auto een onderdeel. "Plop", zei het in de bocht en uit de motorruimte rolde een of ander wiel. Boeps, het rolde naar het midden van het kruispunt en stop zette ik de auto met veel moeite aan de kant. Aaahrrr! Wat vervelend! De handyman was gelukkig thuis en heeft me naar de garage gesleept. "'het wordt vast niet zo duur", zei hij geruststellend; "de auto kan nog rijden en er is niks ernstigs gebeurd".

De auto was vandaag al klaar!

Maar snik, veel duurder dan verwacht: de servo pomp was kapot en zo'n ding kost een hoop (ook al is het in deense kronen).

Daaaag spaargeld.......

Parkerings-idiotie.

Er was eens een stadje dat graag een betere binnenstad wilde hebben, met meerdere winkels en graag wat leven na zonsondergang. Daarom vond de gemeenteraad dat het plaveisel in het centrum vernieuwd moest worden. Er werd heel duur italiaans graniet gekozen, waar maanden lang op gewacht moest worden. Het aanleggen vergde zoveel tijd dat er moeilijk bij de winkels te komen was, en dat koste de eerste winkeliers de kop. Al tijdens de aanleg was er veel critiek op de straatbelegging en als klap op de vuurpijl werden alle koperen deksels, die als afsluiting dienden, gestolen.

De stads-schatkist moest betalen.

Nu de stad verfraaid was moesten een aantal lelijke panden verdwijnen en men besloot een heel nieuw winkelcomplex te bouwen,met een grote parkeergarage. Dit pand en de bijbehorende parkeergarage koste veel meer geld dan eerder voorzien. Wat nu?

De schatkist was zo goed als leeg.

Er werd voorgesteld om betaald parkeren in te voeren. Niet overal, aan de rand van de binnenstad moesten er vrije plaatsen blijven omdat veel mensen die op het gemeentehuis werken van "buiten" komen en hun auto kwijt moeten kunnen.

Maar zoveel auto's komen er niet hier; ergo: alle betaalde parkeerplaatsen stonden leeg en de stad leek een spookstad. Tot overmaat van ramp had men ook de verkeerde meters besteld, die ook vaak niet werkten (maar een P-bon kreeg je toch). En de winkeliers aan het klagen!

3 weken hebben ze stand gehouden; tot de burgemeester eiste dat ze verwijderd werden. De oude regels zijn weer her-ingevoerd, de oude borden staan er weer! Wat dat grapje heeft gekost??

Veel winkels hebben hun klantenkring weg zien kwijnen. Natuurlijk, door de crisis, maar zeker ook door het handelen als een kip zonder kop!

De schatkist kunnen ze opstoken: daar is niks meer te vinden.

Wat winkelstad betreft zijn we allang gepasseerd door de steden in de buurt.

Nu is er helder hoofd dat vindt dat we de stad van de "events" moeten worden......

Misschien een noordpoolstad? Het vriest nu, om zeven uur in de avond 9,2 graden....Maar zeker weten: dat is van voorbijgaande aart!

Een vanallesennogwat weekend.

Een zaterdagavond met vrienden.....

Kijk, da's altijd gezellig!

Wij kennen elkaar al 33 jaar en dan hoeft niemand zich anders voor te doen dan zichzelf. Heel relaxed.....en vertrouwd.....en gewoon!

Vandaag hielp ik de handyman met het houten plafond in de werkplaats....

Tot schoonzoon het kwam overnemen en ik me met de kleinkinderen vermaakte....

Zo is het altijd nog geweest....

Het was een leuke musical die we gezien hebben. Edges, geschreven en gecomponeerd in 2005 door twee 19 jarige studenten.

Het verhaal: In deze digitale tijd, van iPads en iPhones, met Hyves en Facebook onder andere, chatten jongeren met onbekenden, die vrienden worden en misschien meer. Maar hoe kies je uit wie je misschien in het echt wilt ontmoeten? En als het dan zover komt, wat doe je dan met je onzekerheid? Kortom: eigenlijk is er niets veranderd. Jongen achter meisje aan, de liefde bloeit, blijft bloeien of sterft.

Alles wat er op facebook werd geschreven werd op de muur geprojecteerd. De iPads werden gebruikt om zichzelf te projecteren.

De band stond aan weerskanten van de scene.

Als de musical in NL komt is het de moeite waard om er heen te gaan.

We hebben een flinke laag sneeuw gehad, gisteren, vandaag (deze foto is van een week geleden) en nu vriest het dat het kraakt, net als in NL.

Maar het is weekend.

Morgen komen mijn vrienden van vroeger (en nu) op bezoek. Een ieder neemt zijn / haar lievelingsgerecht mee (weet je nog - hier wordt ALTIJD gegeten) en mijn aardige eega heeft kransekage gebakken.

Dat zal best gezellig worden.

Kan niet geruild worden!

Vandaag had ik een moeder aan de lijn, die bang was dat haar zoon het dak uit ging als hij hoorde dat hij niet direct aan zijn gewenste opleiding kon beginnen. Ze was bang voor zijn heftige reactie als hij in het weekend thuis kwam. "Nu had ze zijn hele leven voor hem gezorgd, nú was het tijd dat iemand anders die zorgen overnam!!" Ja mevrouw, maar zó werkt het niet. Eens een kind, altijd een kind. Ook als dat kind gebreken heeft. En deze jongen heeft lichamelijke gebreken, een trage linkerhand en voet, en geestelijke gebreken, hij is wat langzamer dan de rest. En ach, hij was zo gewenst door zijn ouders, die beiden boven de veertig waren toen hij werd geboren als de ene helft van een tweeling. Te vroeg geboren allebei; de ene redde het niet. De ander wel, maar met "gebreken". Niet het prachtexemplaar dat ze zich gewenst hadden. Na een aantal jaren gesukkel op school, ging hij twee jaar geleden naar een speciale kostschool. Daar is hij een van de besten en nu denkt hij dat hij alle opleidingen aan kan. Maaaaar, hij moet eerst 4 weken(!) naar de produktionsskole voordat hij de praktijk in kan en dat durft moeder niet te zeggen. Nu was ze het zat: nu moesten anderen het zorgen overnemen. Zij en haar man waren per slot van rekening ook niet zo jong meer. Helaas mevrouw: ruilen gaat niet meer. Helpen wel.

Gesprekken, telefoontjes, een hele hoop administratie, opleidingsplannen uitwerken, documentatie bij elkaar zoeken, oudergesprekken, samenwerking met jeudzorg, met de sociale dienst, met leraren, met het GAK, vergaderingen.......de dag is zó om!

Voor morgen heb ik vrijkaartjes (VIP kaarten) van mijn boss gekregen. Voor een hele nieuwe musical, geschreven door jongeren voor jongeren. Ik hoop dus maar dat ik jong genoeg ben om het te begrijpen.

Zoals het gebekt is....

Zo zingt het vogeltje. Elk land zijn favoriete sport. Waar men in NL veel over schaatsen hoort, is daar hiervan niets te zien of te horen. Daartegenover staat dat handballen een nationale sport is. En een half uurtje geleden heeft DK het Europese Kampioensschap gewonnen. Gewonnen in Servië over Servië(dat viert mijn schoondochter) want ook de landen die bij de Jugoslavische eenheid hoorden, zijn bezeten van handballen. Croatie op de derde plaats; een aardig weetje.

Het is een goede zondag om TV te kijken. Het heeft bijna de hele dag gesneeuwd...

....maar goed dat het dak op de fietsenschuur net op tijd klaar was....

Er werd gewerkt aan en in de werkplaats. De zoon kwam helpen, wat een zegen, en had zijn zoontje bij. 's Middags kwam Carl ook op bezoek. Nu zijn ze allebei zo groot dat ze samen wat gaan spelen en kattekwaad uit halen.

De sneeuw blijft liggen en het vriest ook overdag. Van zo'n sneeuw kun je geen sneeuwpop maken;  jammer. Maar de gure wind is gaan liggen en het was goed weer om te werken. Caroline had een cake gebakken, met moeders hulp; de "jongens" hadden een voetbal toernee.

De fietsenschuur is klaar; de werkplaats is leeggeruimd. Daar moet een nieuwe zoldering in. Er is een hoop naar de stort gegaan; de rest staat in de garage. En de auto...die staat gewoon buiten!

Morgen doen we h e l e m a a l niks!