Zintuigen.

De jaarlijkse "Sanse-udstilling" - tentoonstelling voor de zintuigen - was er weer in Brandts Klædefabrik in Odense.
Dus toog ik naar de Fynse hoofdstad vandaag. Eerst winkelen met Ivona in het Rosengårdcentrum.

Dat is een jaar geleden helemaal verbouwd en alle winkels waren verhuurd. Het is er gezellig geworden.
Alvast een zomerjurkje gekocht en een blauwe katoenen broek.
En voor Philip een t-shirt en een sweatshirt.
We dronken gezellig koffie en gingen daarna Philip afhalen van school. 

Brandts was leuk, maar de grootte van de tentoonstelling viel wat tegen. Kleiner dan de vorige jaren.

Ik bleef eten en Jeff maakte een heerlijke avondmaaltijd klaar.
Daarna moest hij nog even helpen met het opzetten en uitleggen van een computer-programma, zodat de chef morgen verder kan.
Slimme zoon heb ik :-).

Omdat ik een vrije middag had genomen en omdat Caroline nog wel wat dollars kan gebruiken voor haar tour naar New York, kwam ze vandaag de chef helpen. Die twee hebben het goed en gezellig samen. 

Deze foto maakte i gisterenavond, toen ik wegreed na onze koor-avond. Donker, regenachtig en koud. Dan was het vandaag heel wat beter. Een heerlijk zonnetje heeft de hele dag geschenen.

En verder heb ik kaartjes besteld voor de uitvoering Legendale in het theater. Daar gaan we volgende week donderdag naar toe. Ik had nog kortingkaartjes; dat scheelt weer.

Niks bijzonders deze week......

Zondag zonder zon.

Het begon redelijk. Droog, winderig en een ietsie-pietsie zon.
Toen kwam de regen.
Kil in huis; de kachel weer aan; die heeft de hele dag hout gegeten.

Ik bakte broodjes..

..en kanelsnegle (kaneelslakken - letterlijk vertaald,  maar ze heten vast anders op z'n Nederlands).

Jeff en familie kwamen op de koffie. Toch gezellig zo'n zondag.

Ik kocht een nieuw boek.

Lekker lezen met dit weer.

Morgen komt er een vriendin op bezoek en woensdag ga ik "winkelen" in Odense met Ivona en naar de "sanse-udstilling" met Philip. 


We zagen deze week nog een mooie film in de bioscoop:

A United Kingdom.

Over Seretse, die in het begin van de jaren 50 met de Engelse Ruth trouwt, wat zijn thuisland maar moeilijk kan accepteren.
Over rassendiscriminatie, de overheersende rol van Zuid Afrika en over het begin van de staat Botswana. 

Een mooie film over een stuk geschiedenis.

Kindergedrag.

Wij mochten mee naar het schoolfeest van de Skt. Knuds-school gisteren. Zo leuk om de kleinkinderen te mogen en kunnen volgen.
Het schoolfeest werd - als gewoonlijk - gehouden in het stads-theater.





Eerst zongen de kinderen van de "in-scholing" d.w.z. de kleuterklas, en de eerste, tweede en derde klas.

Carl staat vooraan, met de ene hand in z'n zak. Hier waren ze aan het opstellen. De vier klassen bij elkaar geeft ongeveer 80 leerlingen. Allen zongen uit volle borst!

Casper's klas zorgde dit jaar voor het toneelspel. "De rovers uit Kardemomme-stad". De rovers heten Kasper en Jesper en Jonathan en, je raad het al, Casper speelde Kasper (een van de hoofdrollen).
Slechte foto helaas. Hij staat links. Hij deed het geweldig.

De tafels waren gedekt en wij aten lekker smørrebrød na afloop.

Caroline stond in de tombola-kraam; de hele avond. Die vermaakte zich wel met haar vrienden en vriendinnen. Er werden (natuurlijk) lotjes verkocht en wij wonnen drie prijzen!!

De meeste kinderen vermaakten zich uitstekend. Waren blij, vriendelijk en gedroegen zich gewoon.
Maar sommigen.....#GrR§§#...als verwende prinsjes en prinsesjes.
Jammer voor de ouders (en ons anderen) en zielig voor die kinderen.

Zo niet mezelf.

Hebben jullie dat ook wel eens? Zo'n dagje dat je niet jezelf bent?
Niet dat er dingen tegenzitten, maar het is net alsof de dingen verkeerd in elkaar zitten.

Allereerst moest ik iemand bellen en kwam er achter dat er een aantal telefoonnummers op mystieke wijze uit mijn telefoon verdwenen zijn. Daarna drukte ik op verkeerde knopjes en/of belde de verkeerde.

Die pokken-belastingdienst schreef dat ik toch een bedrag moest terugbetalen (en ik dacht dat ik geld zou krijgen), wat weer werd goedgemaakt door het feit dat de chef wel geld terugkrijgt.

Ik bakte een cake en vergat er bakpoeder bij te doen, zodat de cake ietwat plat is uitgevallen.

En bij het avondeten zette ik de schaal met sla teveel op het randje, zodat alles op de keukenvloer belandde.

Nou ja....als het niets ergers is...ik hoor het jullie zeggen.
Nee, gelukkig niet!

Ik ging op het einde van de middag een heel stuk wandelen. In de zon. Daar knapt een mens van op!

Skat

Skat,
Het woord voor schat, maar ook het woord voor belasting.
Rond deze tijd krijgt iedereen te weten of hij/zij geld terug krijgt van de belasting of dat er geld moet worden bijgelegd.
Alleen wij hoorden (en lazen) niets. 
En telefonisch was er geen doorkomen aan bij de belastingdienst...tot vandaag.
Blijkt dat er een rubriek niet was ingevuld.
Blehhh..
Gewoon omdat we een jaar geleden niet wisten dat we dat geld zouden ontvangen en het daarom niet konden invullen.
Het is maar een kleine post, maar dat zorgde wel voor stagnatie.
Ik ben benieuwd of het nu is opgelost.
(En ik verwacht dat we geld terug krijgen).


Verkiezingen in Nederland.
Dat komt hier op het nieuws.
Waarschijnlijk vooral vanwege die heibel met Turkije.
Tjonge, wat hebben jullie een hoop politieke partijen!!
Ik hoop dat jullie eruit komen.

God valgdag...goede verkiezingsdag gewenst.
Ik vermoed dat iedereen zijn/haar democratische recht gebruikt!

Johnny

De Johnny Cash Roadshow gaf een concert in het Muziekhuis in Vejle en omdat de man een grote fan was van Johnny Cash hadden we daar kaartjes voor.
Lang geleden besteld, als een van de eersten, vandaar dat we goeie plaatsen hadden, bijna helemaal vooraan.

Wie Johnny Cash zegt, zegt ook June Carter, die op een eminente manier vertolkt werd door Amanda Stone.

Een fantastische avond!!
Het publiek? Tja, de meesten waren van onze leeftijd. Ha!

Het langzame luisteren.

Ik houd van boeken.
Boeken om in te snuffelen, woon-boeken, kookboeken, creatieve-dingen-doen boeken, ja zelfs tuinboeken. Van romans en thrillers, van crimi's, sommige biografieën en historische boeken. 
Wat ik lees hangt een beetje af van min gemoed en van de jaartijden.
Ik kijk graag rond bij de boekhandel. Hier in de stad, bij de supermarkt en op de net-site van de bibliotheek.
Want echt naar de bibliotheek gaan doe ik zelden; ik download de boeken via het net, ik krijg ze, leen ze of koop ze.
Lezen op mijn tablet of telefoon doe ik minder; ik pak dan toch eerder een papieren boek.
Maar een luisterboek downloaden, dat doe ik regelmatig.

In het begin erger ik me dan groen en geel omdat het zo langzaam gaat:
"Dit boek is geschreven door..... en uitgegeven door.....Hoofdstuk één"....
Een boek vangt bijna nooit op de eerste bladzijde en bij een luisterboek worden álle woorden nauwkeurig uitgesproken. Willen mijn ogen bij het lezen nogal eens snel over de eerste bladzijden heen suizen, is dat bij een luisterboek niet mogelijk.

Het laatste boek dat ik hoorde was Hjemkomsten (The return in het Engels) van Victoria Hislop.

Het meeste speelt zich af in Spanje tijdens de burgeroorlog en de vertelster zet er een eer in om alle Spaanse woorden op z'n Spaans uit te spreken. Met van die rollende rrrr's in Granada en een perfecte uitspraak van de Spaanse namen die er in voorkomen.
In het begin is het hinderlijk, die langzaamheid, totdat ik me er aan overgeef. Ik doe m'n ogen dicht en ik sta in Granada. Ik ruik de beschreven geuren van de stad en zie de uitgetekende personen duidelijk staan. Dan begin ik te genieten van de langzaamheid. 
Het is altijd weer spijtig als een boek ten einde is.