Een bewolkte dag was het. Daarom gingen we die dag naar een stad(je) Vordingborg. Daar ligt een oud kasteel (burcht) waar alleen een stukje ringmuur van over is én de "Gåsetårn" - de toren met de gouden gans erop.
In het kasteel was een tentoonstelling van (kopiën) van russische sierraden, gedragen door tsaren, prinsessen en adelijken, verzorgd door de multi-kunstenaar Jim Lyngvild.
Hieronder de tiara en en corsage van Koningin Eugenie. Ja, de vrouw van Napoleon (de derde). Wie heeft er nu niet het boek "Désirée van Annemarie Selinko gelezen.
Extra-ordinaire sieraden om indruk te maken en je rijkdom te laten zien!
De sieraden werden na het dragen meestal gebruikt voor nieuwe kleinere stukken. Broches, corsages, oorbellen. Deze hierboven wegen nogal wat! Je zal er maar mee rond moeten lopen op een feest.
Over de korte brug naar het eiland Falster en naar het zuidelijke punt Rødbyhavn,.
Vaste verbinding tussen Rødbyhavn (DK) en Fehmern(DE) in de maak.
Een enorm project!
Dit is de aanleg haven, waar de tunnel-delen gemaakt worden om daarna neergezonken te worden.
Zo ga je over een aantal jaren door de tunnel. Met auto of trein.
Ik wilde de Dodekalitten zien (dodekalit is grieks en betekent twaalf stenen).
Het kunstwerk bestaat uit twaalf graniten beelden van7- 9 meter hoog. Bovenop staan de 2 meter hoge hoofden die naar het midden kijken. De cirkel heeft een diameter van 40 meter.
Overdag komt er regelmatig elektronische muziek uit de luidsprekers in de voetstukken.
Helaas hadden we de fiets niet meegenomen vandaag. Het was te ver lopen voor de chef, dus ik ging alleen.
Eerst een stuk door het bos en dan een lang zandpad naar de beeldhouwwerken.
Ik nam de foto's in tegenlicht; de beelden zijn wit.
De Dodekalitten staan hoog geplaceerd in de "Lollandse alpen" met uitzicht op het Smålandshavet.
Weer terug, langs het wuivende koren.
Ook daarna nog naar Knuthenborg Safariepark. Daar waren we laaaang geleden ooit toen de kinderen klein waren. Hier rijd je met je eigen auto (bus is ook mogelijk), dus geen fiets nodig en wandelen mag ook niet. De dieren lopen vrij rond (behalve de tijger), maar je moet wel in de auto blijven! Het leukste waren de jonge wolven. Oh ja, ook de giraffen die lagen te rusten; net standbeelden.
Lolland is vlak. Niet zo vlak als de zuid-west kant van Jutland, maar er zijn geen heuvels. Wel veel akkerland vol met koren. En bieten- suikerbieten. Die worden hier verwerkt. Wij wilden natuurlijk wat meer zien van het eiland en gingen naar het Middeleeuwen center: "middelaldercenter".
Met ridders op valkenjacht
Allerlei soorten hand-werk dat uitgevoerd werd en wat leuk was om naar te kijken
Ik nam een kijkje bij de schoenmaker (zit een beetje in het bloed ;-))
En het alleroverheersende (bij)geloof in de middeleeuwen.
We lunchten bij het center en reden daarna naar een ZOO vol met krokodillen.
Ook andere dieren zoals slangen, leguanen, kameleons, meerdere kruipdieren en een poema.
Terug in Guldborg - eten bij de Marina-grill waar de kip van de chef veel te zout was en mijn garnalencocktail bestond uit heel veel sla, twee asperges en een klein handjevol garnalen. Maar wel op een terras met blik op het water, Guldborgsund.
Met "The Hawk" achter de auto reden we naar Langeland. Het eiland is inderdaad lang, 52 kilometer en maar 11 kilometer breed. Prachtig eiland voor vakantie, maar een beetje uit de richting als je er woont. Wij plaatsten het caravannetje op de camping in Spodsbjerg waar we twee jaar geleden ook stonden.
De gezelligste plaats op Langeland is Rudkøbing. Met de fiets, via route 8 en binnendoor is het maar een twintig minuutjes. De zon scheen volop, we aten een ijsje, kochten een paar heerlijke stukken kaas bij een speciaal winkeltje en deden wat boodschappen bij de plaatselijke supermarkt. De chef ging naar de kapper (inclusief een scheerbeurt) en ik snuffelde wat rond in de gezellige winkeltjes.
De dag daarna namen we de boot naar Ærø. Daar hebben vrienden van ons een huis, in Marstal en ze hadden ons uitgenodigd voor een bezoekje. De ferry doet er een uurtje over en we namen onze fietsen mee. Anne-Mette en Jan hebben ook fietsen en we reden een "Tour de Marstal en omgeving" na een heerlijke lunch.
Wat een gezellige dag! De laatste pont ging om kwart over zes en die haalden we net!
Adieu Ærø, tot een volgende keer.
Nog een nachtje op de camping in Spodsbjerg. Het was heerlijk weer; we stonden in de schaduw en hoefden geen voortent op te zetten.
Ready to rumble... naar het volgende eiland
We namen we de ferry naar Lolland, ook weer een uurtje varen.
We vonden een camping in Guldborg, waar heel veel Nederlanders waren 😏.
Heerlijk plekje onder een grote boom, want het was nog steeds erg warm.
De verschillende gangen hebben namen van deense paleizen. Wij woonden op Christansborg. Heden ten dagen zit daar de deense regering (in Kopenhagen ).
Bij de haven - de marina - in Guldborg. Achteraan zie je de brug naar het eiland Falster.
Vandaag waaide het en de temperatuur kwam niet hoger dan 18 graden. Gaf ik niks om, want ik ging met een van mijn vriendinnen naar Kolding Storcenter, alwaar ik twee bloesjes scoorde in de uitverkoop. Het was helemaal niet druk in het centrum; vele mensen zijn erop uit getrokken - met vakantie.
Bij "Søstrene Grene" stond ik bij de kassa voor "de koningklijken2.
Moeilijk te zien op de foto, maar op het linkerbord staat: KASSA - voor koningklijken en op het rechterbord staat: KASSA - voor beleefde mensen.
Toen ik me omdraaide zag ik ook de KASSA - voor slimmerikken.
Mmmmm, misschien stond ik toch in de verkeerde rij 😊
Wij hadden een afspraak bij onze bank. De bank waar Harriet werkt. Wij kennen haar en zij kent ons en dat is prettig ook al bankieren we altijd via internet. Maar de afspraak was dit keer met een verzekeringsagent. Want je weet maar nooit of je iets kunt besparen nietwaar. En het feit bleek dat we de verzekeringen goedkoper konden krijgen. Een voorlopige berekening zegt dat we zeker 340 euro per jaar minder kwijt zijn. Zelfs met een extraatje wat betreft de autoverzekering. Daar zit nu ook een zgn. "Bilka-buler" verzekering bij. Bilka buler (uitspraak boeler - betekenis bulten) haha. Bilka is een groot warenhuis met een hele grote parkeerplaats. En op die parkeerplaats gebeurt het nogal eens dat er iemand niet kan parkeren, zodat je deuken en andere ergernissen krijgt. De "dader" is meestal niet te zien en het briefje op de voorruit maakt je ook niet wijzer, dus wie draait er op voor de schade? Juist. Die Bilka buler zitten nu ook in de verzekering. En oh ja, ook een verzekering voor tanden-schade.
Een van de meer aangename bijkomstigheden is het feit dat je, als het nodig is, een mens aan de telefoon krijgt, namelijk degene waarmee je de verzekering hebt afgesloten. Nee, niet om een eventuele schadeclaim in te dienen, maar wel iemand die vragen kan beantwoorden en je kan helpen.
Een mens - in deze digitale tijden. Dat stel ik wel op prijs. (net als een arts die luistert).
Ik las een interessant verhaaltje over een oudere heer die met zijn dochter op een bankje zat. Ze hadden net geld overgemaakt bij zijn bank en de dochter vroeg of het niet veel gemakkelijker voor hem zou zijn met internetbankieren. En misschien ook boodschappen bestellen via het wijde web...en nog meer van die dingen. "Nou nee", zei haar vader, "terwijl ik hier op je zat te wachten heb ik vier oude vrienden ontmoet. De beheerder van de supermarkt bracht laatst je moeder thuis met z'n auto toen ze gevallen was omdat hij wist waar ze woonde. De apotheker vertelde me dat ik een recept moest vernieuwen en ik maakte een praatje met de krantenjongen. Als ik alles via een computer had gedaan was ik al deze sociale contacten misgelopen".