In 2007 opende de nieuwe staatsgevangenis in Jylland.
De oude, die sinds1853 - tot 2006 gebruikt werd, is nu een "museum".
Daar gingen we vandaag een kijkje nemen en jeetjemina, daar wordt je toch wel stil van.....
Via deze poort kwamen de gevangenen in de patio...
Dan de trap op en door een lange koude gang....
naar de cel!
Kleine cellen; isolatie cellen; slechts één telefoon op de gang; badkamers zonder privacy; brrrrr...
"Naar mijn eerlijk mening moet vrijheidsberoving de allerlaatste mogelijkheid zijn die een gemeenschap gebruikt, en dan alleen nog uit zelfverdediging" - op de muur geschreven door een gevangenisdirecteur.
Op de foto's hier ziet het er allemaal vrij goed uit. Anders was het gevoel dat je kreeg als je in een cel stond waar maar een beetje licht binnenkwam; als je de tralies, sloten en hekken zag; als je het versleten linoleum in de gangen en trappen zag; als je las wat de gevangen op de muren en in schriften hadden geschreven; als je de bezoekerskamertjes zag en het eeuwig waakzame oog van de opzichters op je voelde rusten.....dan liepen de rillingen over je rug. Overal hoorde je geluiden die bij opsluiting horen: "leg hier je kleren neer"; ruzie tussen de gevangenen, orders van de opzichters, gehamer op de tralies, gerammel met etensblikken.....
Poeha, heerlijk om weer buiten te staan, waar de lucht hoog en blauw was en de zon voor een mooie maart temperatuur zorgde
(8 graden).
