Zo'n van alles en nog wat weekend...

Philip hielp met stofzuigen; liggend wel te verstaan; en zonder mondstuk, want dan zuig je lekker alles vast.

Ik had vrijdag geen tijd (en geen zin meer) om het huis wat bij te werken, maar Philip is een grote hulp :-), dus deden we het zaterdag samen....

Daarna de tuin in.

De kas schoongemaakt; de tuinstoelen naar het terras verhuisd (geen idéé wanneer we buiten kunnen zitten); de bladeren bij elkaar geveegd en de appelboom gekortwiekt.

Appelbomen zijn de beste bomen op in te klimmen; vraag Philip maar.

's Middags kwamen Carl en Casper spelen, maar een drie-jarige die enig kind is en een drie-jarige die de jongste van drie is kunnen niet altijd "accorderen" zou mijn moeder zeggen.

Wat snoepgoed en limonade verenigt de zaak weer.

Vanmorgen de stoep achter geveegd; de clematis geknipt en alles naar de groenverwerking gebracht.

Intussen een was gedraaid die, voor de eerste keer dit jaar, buiten gedroogd kon worden....

...in de wind, want de zon laat verstek gaan!

 Zoluist een hele boel e-boeken "ge-downloaded".  Files, die mijn zus overgemaakt heeft en waarvoor ik haar zeer dankbaar ben!

Ik heb leesvoer genoeg voor de rest van het jaar....

Tot slot nog een foto van de ogen (die van Hr. H.) op dag 6.

Het gaat de goeie kant op!

Alweer vrijdag.

Gossiemijne, het is alweer vrijdag. De werkweek is als een zucht voorbij gegaan.

En zie de foto, de lockout is nog steeds van kracht. Tot (bijna) iedereens ergernis. Handenwringen helpt niet. De regering wil niet ingrijpen. De partijen staan stokstijf tegenover elkaar. 

Kijk, dat noem ik geen onderhandelingen. Dat noem ik stijfkoppigheid.

Mijn dochter, de lerares, heeft een paar uur moeten doorbrengen op een bank in Bogense "city", waar zowat vijf mensen per uur langskomen. Met mijn collega, die niet mag komen werken, heb ik een uurtje koffie gedronken bij haar thuis.

Tja..........

Bij de chef is er vandaag een nieuwe (tweedehandse) print/cut maschine geplaatst. Maandag komt de technicus van het bedrijf om hem te installeren en om even wat instructies te geven.

Fijn toch.

Morgen komt Philip. Misschien komt Carl ook nog spelen. 

Laat nu de lente maar komen!

Twee blauwe ogen...

Dat hou je over nadat je je oogleden hebt laten "liften"....

Nee, niet bij mij, maar bij de eega.

Hij zit met een ijszakje op z'n ogen .... voor de koeling.

Morgen is het vast al beter......

Morgen wordt het ook weer warmer dan vandaag.
Zou het voorjaar toch nog komen?

Dan lijden de buitengesloten leraren niet zo'n kou meer.
De lockout is nog steeds van kracht.
Nu zijn we het allemaal zat!

Voor Oma...en andere geinteresseerden.

Nog wat foto's.

2. paasdag

1.april : ik durf hem best te knijpen....

6 april; de sneeuw die maar langzaam smelt....

6.april: hard gewerkt in de tuin.

Kon-tiki.

De lockout is nog steeds in werking.

Geen school voor de kinderen.

Wel:

Ouders die de kinderen mee naar hun werk nemen; 

kinderen die alleen thuis zijn; 

bioscopen die 's middags draaien; 

kantines die rijstebrij serveren; 

speelgelegenheden die extra open zijn; 

spandoeken langs de weg; 

leraren die op open pleinen les geven; 

oppascentrales georganiseerd door leerlingen uit de hoogste klassen en.....

vreemd rustig op de wegen......

Het ziet er voorlopig niet naar uit dat de partijen het eens worden.

Oei; dat moet niet te lang gaan duren.

De leraren krijgen geen salaris uitbetaald, slechts een tegemoetkoming, die later terug betaald moet worden.

Afwachten geblazen...

Wij gingen vanavond naar de bios.

Een noordische productie: een film over de riskante ontdekkingstocht van Thor Heyerdahl in 1947.

8000 km over de stille oceaan - op en vlot gemaakt van boomstammen, om te bewijzen dat Polynesie ontdekt werd door de Peruanen.

Goed gemaakt; iewat geromantiseerd (moet natuurlijk, anders was het een documentaire), best spannend, de moeite waard !

De film speelt nu in de bioscopen in DK; waarschijnlijk ook in Noorwegen en Zweden.

Misschien haalt hij de rest van Europa....je weet maar nooit.

Lockout

"Het lijken de jaren zestig wel", schrijft mijn collega in een sms.

Protestliederen, banners en flyers en de toegang tot school en werk is verboden.

Vanwege een conflict zijn alle lerareren (onderwijzers) ge-"lock-out'et" en mogen daarom niet op hun werk verschijnen.

Alleen personeel met een andere CAO en ambtenaren mogen nog werken op school, of zoals ik, bij de studieraadgeving.

Niemand vindt het leuk, zelfs de leerlingen niet. Het is ook een domme tijd, zo net voor de examens :-((.

Maar de onderhandelaars staan stijl tegenover elkaar; geen overeenkomst - dan nu dus lockout.

Ook de dochter mag niet gaan werken. Als je dan denkt dat ze rustig thuis mag blijven heb je het mis. Als je geld wilt beuren (je salaris) da moet je je op verzamelplaatsen melden en dan "wordt je ingezet" voor het protest.

Mijn baas had zijn dochter mee naar het werk genomen; sommige scholen draaien op halve kracht, andere op nog minder.

Als het doorgaat zullen de grootouders ook een paar dagen moeten oppassen. Het werk blijft liggen; afspraken worden afgezegd; het is een grote romslomp......

Ik mis mijn collega nu al!

Pasen.

Het is kwart voor zes, maar ik heb nog helemaal geen honger.

Dat komt natuurlijk door de zomertijd, maar ook van het gebak dat de dochter had meegebracht. Ze zouden vandaag niet komen, maar Caspers konijn ging dood en moest hier in de tuin begraven worden.

In een mooie doos lag het konijntje, alsof het sliep...en op de plek waar het nu begraven is staat een steentje met zijn naam erop. Carl en ik hebben sneeuwklokjes geplukt.....

De vraag van een driejarige: "Carlos (zo heette het konijn) is nu bij de dierenarts hoog boven in de hemel...nog boven de maan. Maar waarom hebben we hem dan in de grond gestopt?"

Als troost hebben we taart gegeten.

Pasen.

In DK horen ook de drie dagen van te voren bij Pasen.

Witte donderdag (skærtorsdag), Goede vrijdag (lang fredag) en Paaszaterdag (Påskelørdag) zijn vrije dagen.

Morgen is Pasen dus eigenlijk zowat voorbij...

Het kan nog net....Vrolijk Pasen!

Tranen met tuiten, helse vloeken en zóóveel spijt....

Wij zijn dus niet in Spanje geweest!

Het vliegtuig gemist....de reis de mist in!

Alles was gepland. De reis besproken....het hotel....ingechecked op het vliegveld en we waren er netjes op tijd.

U vliegt de 22 maart; (op welke dag is dat, vroeg ik de chef:hij keek op de kalender: da's een zaterdag.

Okay,ik schrijf het meteen in de kalender).

Maar 22 maart valt op een vrijdag!

Verkeerd gekeken op de kalender. En niet nagekeken!

Au, au, au.

Tranen, woede, verdriet en spijt.

Allemaal dingen waar je niets mee aan kunt.

Alsnog een enkele reis boeken werd vreselijk duur, dus we hebben er helemaal vanaf moeten zien.

De chef vond het zo erg dat hij voor vijf dagen in een hotelletje boekte in de Harz. Naar het chalet gaan was te koud; het water kon er niet opgezet worden vanwege nachtvorst.

Wij zijn daarom, als pleister op de wonde, een weekje in Braunlage geweest. Volle zon, maar vreselijk koud. Daar was de wintersport nog volop aan de gang.

Nou is onze spaarrekening op! Aan.....au, au, au; stom,stom, stom. Ik heb er gewoon buikpijn van!

Of ik hier ooit om kan lachen betwijfel ik !!!

En fijne donderdag.

En dejlig torsdag, oftewel een fijne donderdag was de naam van het arrangement waaraan ik vandaag deel nam.

Het vond plaats op Brande Højskole.

Wat een højskole is? Nee, geen hogeschool maar ....

"....een opleiding die onderwijs en samenzijn aanbiedt, met als belangrijkste doel inzicht in eigen leven, inzicht in de samenleving, opleiding in democratie en dat door de minister van onderwijs is goedgekeurd. Het onderwijs moet een breed, algemeen karakter hebben. Specifike vakken of speciale groepen kunnen een vooraanstaande plaats krijgen maar nooit ten bekosting van het algemene."

Je kunt er kursussen volgen varierend van één week tot een half jaar en je logeert op school. Los van deze kursussen worden er alleenstaande arrangementen gehouden, zoals vandaag de "dejlige torsdag".

Er zijn 70 højskoler in DK.

Mijn  collega en ik hadden ons opgegeven omdat Steffen Brandt 

s middags een optreden gaf. Steffen Brandt, dat is hier zo iets als Lenonard Cohen.......

We vonden ook dat we zo'n semi-professioneel uitje verdiend hadden na het harde werken deze winter!

Apropos winter....

We zitten weer met zo'n 10 cm sneeuw en het blijft vriezen.

Deze indische tempel in aanbouw heb ik vanuit de auto geknipt; in de buurt van het stadje Brande.

Peettante.

Het is niet iedereen gegeven om op mijn leeftijd 

nog een peettante te hebben. 

Maar ik heb er eentje, die ook nog eens op dit blog meeleest :-).

Een peettante, die nog in haar eigen huis woont, met een tuin en met een "boven" en die elke dag dus trappen klimt. Die nog fietst, al zijn het geen grote afstanden meer...

Een peettante, die als oudste (bijna) alles van de familie weet.

De peettante, naar wie ik vernoemd ben (zo ging dat vroeger....eerste naam, die van de oma van moeders kant, tweede naam, die van de peettante en nog een derde voor de zekerheid.

Dat hebben ze nooit kunnen snappen in dit protestante landje :-)).

Deze peettante wordt morgen 90 jaar!

Heel hartelijk gefeliciteerd!!!

Kaffeslabberads...

Het begon weer te sneeuwen vanmiddag, en niet zo'n beetje ook. Dan gaan we toch lekker koffie/the drinken met de dochter en familie.

Die hadden heerlijke "kanelsnegle" en "kyskager" oftewel marengs gebakken.

Alles ging op.

De kachel brandde lustig.

Nu heb ik net sneeuw geruimd....

Het wil maar niet met het weer.

Er komt daarom ook niemand naar het chaletje deze paasdagen. 

Zo'n chalet is niet geisoleerd en warm stoken kost veel te veel. We wachten dus maar tot april. Het zal toch zeker wel ooit voorjaar worden......

Gekocht

Een E-Reader, oftewel een tablet waarop je boeken kunt lezen die je er via de computer op legt.

Het is geen dure reader; eerst maar eens kijken hoe het bevalt.

Ja, er staat "EBoek" onderaan omdat de gebruiksaanwijzing in het nederlands kon. Maar ik kan er ook deense boeken op downloaden.

Mijn zus mag de harde schijf bewaren (of kopieren) , dan haal ik hem op als ik in de buurt ben :-)

Die arrogante Fransen toch!

De Michelin sterren zijn weer verdeeld en ondanks de vreugde is er weinig erkentelijkheid voor de mensen van Michelin.

Geen enkel restaurant in DK, nee, in heel Scandinavie kan het franse gehemelte strelen.

Niemand krijgt meer dan 2 sterren, zelfs werelds beste restaurant Noma moet zich met 2 tevreden stellen.

Tel daarbij op dat de Michelin keurders alleen de hoofdsteden bezoeken en wij in ons stadje over, zeker één, zeer beroemd restaurant beschikken....

......tja; die arrogante fransen weten het beter....

En ik? Ik eet net zo lief thuis, want de chef hier kan uitstekend koken....daar lik je je vingers bij af (en dat kun je in een chic restaurant weer niet maken :-))

Spring's?

Eerlijk is eerlijk; ik heb de foto gepikt van facebook.

Ik zou best willen dat je voorjaar kon tappen!

Wie niet!?!

Vanmorgen lag er weer sneeuw en op deze foto kun je zien dat er nog steeds een dun laagje ligt. En het vriest ook nog eens 8 graden!

Ik doe er maar een foto bij van een computerende kleinzoon.

3 jaar oud, maar al een ervaren pc speler :-))

De nieuwe tijd, net wat U zegt!

Kkkkkkoudddd....!

Brrrrr; het heeft het hele weekend heel hard gewaaid, tegen storm aan! En dat bij lage temperaturen....brrrrr, wat voelde het koud aan!

Philip en ik zijn maar naar een speelcentrum gereden, waar het heerlijk warm was. Na drie en een half uur spelen was het heertje op en heeft een dikke twee uur liggen slapen :-)

Nu is het logeetje weer naar huis en hier is de rust wedergekeert.

Weekendkind

Hij heeft een beetje buikpijn; vandaar dat hij niet zo energiek is dan anders. We hebben maar een paar DVD's gekocht; hij blijft per slot van rekening het hele weekend.

Nu slaapt hij als een roos.....

Licht.

Hoe noordelijker je woont des te donker zijn de winters. De lange, koude en vooral donkere winterdagen zijn voorbij.

Hoera! Als ik 'smorgens opsta, om kwart voor zeven, is het licht.

De badkamer, die op het noorden ligt, schittert in oranjerood door de opgaande zon.

Welkom terug lichte dagen en kortere nachten. 

Ik kan me levendig indenken dat in Groenland de eerste zonopgang na een donkere periode geweldig is. In Ilulissat komt de zon de 13.januari om 13.00 uur weer uit zijn winterholletje tevoorschijn en dan is het feest.

Ook licht is het sms'je dat ik gisteren kreeg van de vader van mijn jongste kleinzoon (even nadenken:-) )

De trotse vader schreef dat hij toch eventjes moest pralen met de scores in taalbegrip en taalbeheersing van zijn zoontje. Die had de tot nu toe hoogste score behaald ooit gezien.

Zo zie je maar weer; ik heb ze in alle soorten en maten, kleinkinderen, en ze zijn me allemaal even lief.

Ja, fijn met een begaafd kind en goed dat ze dat nu al testen. Hoogbegaafd is vaak net zo moeilijk als moeilijker kunnen leren.

De tijd zal het uitwijzen.......

Music

Van muziek word ik blij. En ik heb m'n portie weer gehad van de week. Gisteren naar een performance (optreden) van vier leerlingen van de musicalacademie. Die móeten in het kader van hun studie een solo optreden verzorgen. Daardoor kun je duidelijk zien en merken hoeveel ze in de drie jaren, die de studie duurt, leren.
Dat optreden was in het Pakhuis en een van de derdejaars was de zoon van een collega.
Wat een talent !!

En vanavond was het koor....
Echt lekker amateuristisch, maar van zingen word ik (ook) blij.

Gevangenis

In 2007 opende de nieuwe staatsgevangenis in Jylland.

De oude, die sinds1853 - tot 2006 gebruikt werd, is nu een "museum".

Daar gingen we vandaag een kijkje nemen en jeetjemina, daar wordt je toch wel stil van.....

Via deze poort  kwamen de gevangenen in de patio...

Dan de trap op en door een lange koude gang....

naar de cel!

Kleine cellen; isolatie cellen; slechts één telefoon op de gang; badkamers zonder privacy; brrrrr...

"Naar mijn eerlijk mening moet vrijheidsberoving de allerlaatste mogelijkheid zijn die een gemeenschap gebruikt, en dan alleen nog uit zelfverdediging" - op de muur geschreven door een gevangenisdirecteur.

Op de foto's hier ziet het er allemaal vrij goed uit. Anders was het gevoel dat je kreeg als je in een cel stond waar maar een beetje licht binnenkwam; als je de tralies, sloten en hekken zag; als je het versleten linoleum in de gangen en trappen zag; als je las wat de gevangen op de muren en in schriften hadden geschreven; als je de bezoekerskamertjes zag en het eeuwig waakzame oog van de opzichters op je voelde rusten.....dan liepen de rillingen over je rug. Overal hoorde je geluiden die bij opsluiting horen: "leg hier je kleren neer"; ruzie tussen de gevangenen, orders van de opzichters, gehamer op de tralies, gerammel met etensblikken.....

Poeha, heerlijk om weer buiten te staan, waar de lucht hoog en blauw was en de zon voor een mooie maart temperatuur zorgde 

(8 graden).

Dom?

Ja, dom!

Kocht ik een maand geleden een heel goedkoop mobieltje.....en vergeet ik het abonnement te veranderen.

Ik had een abonnement zonder data, maar een moderne telefoon kan gewoon niet zonder data....en dat heeft me dus op kosten gejaagd.

Gelukkig zag de chef de rekening en ik ben meteen naar de Telia zaak gereden om mijn abonnement aan te passen.

Gaat NU in!

Hele aardige mensen, daar bij de Telia.

En oerdom van mij natuurlijk.....

Het kwartet.

Quartet

Vanavond was het voorpremière en omdat we lid zijn van de "Biografklub Danmark" kregen we prijsreductie.

Er komt een nieuwe bewoonster in Beecham house, een verpleegtehuis voor oudere musici. 

En dan.....

Een mooie film over ouder worden, over pijntjes en klachten maar vooral over leven!

Mooie muziek.

Kooravond: we zongen "morning has broken" van Cat Stevens, toen hij nog Cat Stevens heette. Nu heet hij Yusuf Islam. Hij zingt er niet minder om....

Net als Casius Clay die iedereen beter kent als Mohammed Ali. 

Het moet toch vreemd zijn om ineens een andere naam te hebben.

Al moet ik zeggen dat ik er na 37 jaar toch weer aan gewend ben dat je in dit land in alle officiele papperassen bij je doopnaam wordt genoemd. Dus ook door de dokter, de tandarts ja zelfs in de documenten van de leerlingen die ik bij een nieuwe opleiding  inschrijf........

Met dat laatste heb ik het druk gehad de laatste dagen, maar ik heb er bijna de laatste punt achter gezet.

Buiten slapen.

"Doet uw kind een middagdutje buiten als het bitter koud is?" Daaraan heeft de BBC een artikel gewijd. "De kleine kinderen in  Scandinavie slapen overdag buiten".

Inderdaad heb ik daar vele jaren niet meer aan gedacht; de baby's en kleuters slapen hier overdag buiten, zowel in de zomer als in de winter. 's Zomers met een klamboe over de kinderwagen, 's winters lekker ingepakt in een snowsuit, hier flyverdragt genoemd. Als je door de stad wandelt is het een normaal gezicht om overal kinderwagens te zien staan voor de ramen van koffiebars en cafeetjes, terwijl de ouders binnen warme koffie drinken. Als je op bezoek komt krijg je eerder een balkonplaatsje voor de kinderwagen als een bedje binnen.

Nee, het is geen modefenomeen, zo gaat het al in vele generaties....

De Finse universiteit in Oulu verklaart dat een temperatuur van min 5 graden het allerbeste is. De kinderen slapen buiten langer dan binnen en zweedse kinderartsen beweren dat de kinderen meer weerstand opbouwen.

Ik heb 7 jaar gewerkt als pedagoge /toezicht 

voor dagmoeders. Daar stonden in de namiddag altijd 4 of 5 kinderwagens met slapende kinderen buiten.....

Iets voor jou?

Misschien meer iets voor de chef en mij. We zitten nog steeds een beetje in de lappenmand en dat breekt onze weerstand af.

Smaak

Mijn smaak is weg; verdwenen in de bobbel die in mijn hoofd zit....

Gek is dat; ik kreeg tranen in mijn ogen van de ui die werd gebakken, maar ik kon (en kan) niks ruiken. En het eten smaakt naar....niks. 

Nou dat weer! Na de griep nu een flinke verkoudheid.

Volgend jaar ga ik een griepspuit halen. Zeker weten! 

Ik pers mandarijnen; 

ik slik extra c-vitamine; 

ik drink liters thee...

Ik maakt groente klaar, die nergens naar smaakt...

We wachten op de zon, we smachten naar warmte, we hebben een reisje naar Malaga geboekt eind maart. We hebben gewoon wat zomer nodig.......

Zintuigen

Wij waren naar: "voelspriet en hersenkronkels", een filosofische , zintuigelijke kindertentoonstelling 

Hier kon je glijden, door doolhoven rennen, over bruggen lopen die diep in de afgrond keken, door holletjes kruipen en van een stang glijden....en ga maar door.

Hier glijdt Philip ondersteboven naar beneden...

Gezellig, zo'n februari zondag. Als vakantie afsluiting.

Thuisgekomen kregen we æblekage (wat eigenlijk helemaal geen cake is, maar appelcompôte met macronen en slagroom).

mmmmmm....

Nu weer aan het werk.

Ik bel vanavond....

's Zondags bel ik naar "ons moeder", zo rond een uur of elf. Vandaag stel ik het uit, omdat we naar Philip en zijn vader en moeder gaan. Ik heb hem al een paar weken niet gezien; werk, griep, toeval, daarom hebben we beloofd om er al vroeg te zijn.

Ik bel daarom vanavond 

Broertjes

pleister erop!

Als je opgroeit met jongere broers (of zusters) dan is zorg dragen voor een ander misschien makkelijker te leren.

wat is er nu mooier dan met Lego Starwars  te spelen met je grote broer! 

Ze zijn er in ieder geval goed in de twee oudste kleinkinderen. 

Ze zijn maar blijven eten want nu heeft de griep (weer) toegeslagen bij de lerares. 't Is een kwaaie; deze griep!

Nu is de rust weergekeerd. Ik zal me voor de tv nestelen met mijn breiwerk. 

Van boven naar beneden breien; ik had het nog nooit gedaan.

Maar zelfs al kun je passen onderweg....

...viel de trui veel te groot uit.

Nu heb ik alles uitgetrokken en brei ik hem twee maten kleiner.

Werk hebben is geen kunst (nou ja, klopt ook al niet meer tegenwoordig)...maar werk houden....