Toch een beurs.

De mee-lezer  op dit blog weet dat ik normaal gesproken een hekel heb aan het bezoeken van een beurs.

Maar gisteren ruimde de eega en ik op in de achtertuin, net voordat het begon te miezeren....en het zag eruit naar meer regen.

Hij kreeg een telefoontje van een klant om hem halverwege de weg naar Aarhus te ontmoeten....

.....en ik dacht: ik ga naar de creative beurs.

Dat beursgebouw ligt bijna in onze achtertuin en ik hoefde me daarom niet druk te maken over een parkeerplaats.

Ik kan er naar toe lopen, maar werd netjes afgezet.

Er wáren me toch een hoop mensen!

Eigenlijk ben ik er alleen geweest om wat nieuwe snufjes en ideetjes op te pikken. Want zelfs al wordt er geadverteerd met "speciale beurs-aanbieding" zijn de prijzen aan de hoge kant. 

Maar oh, wat kan het verleidelijk zijn om dat stofje, met dat patroontje te kopen, of juist die kleur wol of nieuwe speciale breinaalden...

....om het thuis in de kast te leggen, naast al die andere stofjes en bolletjes wol !!

Het enige wat ik gekocht heb was een kop americano koffie.

Saai? Nee, heel rustgevend. Ik hoefde alleen maar te kijken.

Alweer vrijdag

Zo is het alweer vrijdag...

Een vrijdagmiddag met Carl, want zijn mama had een personeelsfeestje en papá een late vergadering.

Het was een gezellige week, die triest begon met een crematie maar gezellig werd door het bezoek van mijn zus en zwager.

Ik had de woensdag vrij genomen; ik heb nog een aantal "senior-dagen" staan en hoe kon ik er een beter besteden dan aan zo'n zonnige woensdag.

Op de internationale mark op het raadhuisplein stonden:

nederlanders, die kaas, stroopwafels en oliebollen verkochten.

Natuurlijk wel tegen internationale prijzen..

's Middags gingen sis en ik wandelen langs het strand.

De dinsdag ervoor waren ze met z'n tweeën helemaal naar de noord-west- kant gereden om een eetkamertafel te kopen.

Een uit-uit-uitschuiftafel, direct vanaf de fabriek.

Ik heb net een fotootje gehad hoe hij er uitziet.

Hier met drie extra platen/borden erin.

Hij moet nog een zeepbehandeling ondergaan, maar dan heb je ook een tafel die generaties mooi blijft!

Awel, ik ga de haard aanmaken.

En wat kaarsen aansteken.

Het is gaan miezeren en het is per slot van rekening weekend !

's Lands wijs....

's Lands eer !

"Doen jullie nog iets als je volgend jaar 40 jaar getrouwd bent?", vroeg mijn zus.

Uh, nee, niks gepland.

Hoezo?

Tja, veertig jaar huwelijk wordt hier in DK niet groot gevierd.

Dat is een gewone trouwdag...

Ze zouden niet weten wat er ging gebeuren als ik in een zaaltje een 40-jarige huwelijksdag zou vieren.

12½, 25 en 50.

Dat wordt wel gevierd.

Net als alle "ronde" verjaardagen.

10, 20, 30 enzovoort.....

Dus wij doen volgend jaar maar "gewoon"als we het mee mogen maken.

Overlijdingsadvertenties is ook zoiets wat verschilt van land tot land.

Deze was van een van onze vrienden.

De kerk lag vol bloemen. Hij heeft een redelijk grote familie.

Maar de advertentie vertelt alleen het hoognodige.

Er worden ook geen kaarten gestuurd; je wordt opgebeld.

Zo belde Bodil zelf mij op met de trieste mededeling.

De kerkdienst is geen mis, maar een korte dienst met psalmen en/of liedjes. Wel een koffietafel naderhand; 
met smørrebrød voor wie wil.
Hier wordt wat gezongen en verteld over de overledene.

Een ander land, andere gewoontes.

Dankbaarheid.

In de stromende regen, echt het was gewoon niet normaal meer, kwamen de kinderen helpen om onze twee larixbomen te vellen/snoeien.

Peter kon een "lift" lenen...maar dan moest het wel vandaag gebeuren.

Sandra kwam helpen, Jeff kwam helpen.....oma hier speelde met Carl en zorgde voor de lunch.

Het water blééf met bakken uit de lucht vallen.

Zeven keer met de aanhanger naar de stort.

Al het hout is gezaagd, gekloven en gestapeld.

Alle trainingsbroeken uit de kast gehaald om een ieder tijdens de lunch van droge kleren te voorzien.

Om vijf uur was het klaar.

Toen hield het op met regenen......

De tuin?

Kaal, modderig maar wel véél meer licht!

Het moet eerst slecht zijn om later mooi te worden!

Kinders 

BEDANKT!!

Hieperdepiep

Weer een verjaardag gevierd.

Philip's deze keer.

Hij werd vijf jaar afgelopen donderdag, maar toen was hij in Hamburg op vakantie.

Vijf jaar worden is een hele belevenis.

 Ik weet zelf ook nog dat ik vijf jaar werd. Vooral omdat ik toen een step kreeg, een mooie rode step, en ik nog vóór het naar school gaan schaafwonden op allebei mijn knieën had. Dan gaat zo'n verjaardag schijnbaar naar het hersengedeelte waar belangrijke dingen worden opgeslagen.

Bij jarig zijn hoort een taart!

Met vijf kaarsjes om uit te blazen.

een....tweee....

Jaa, alle vijf in één keer!

Een been in elk kamp.

Zo noemt men het hier "et ben i hver lejr".

Zo voel ik me altijd als ik weer een paar dagen in Nederland geweest ben. Net als ik weer gewend ben geraakt aan de vele mensen en de druktes in de winkels en op de wegen; net als ik weer gezellige familiebezoekjes heb afgelegd en het nieuws in het nederlands heb gevolgd, tja...dan rijden we weer naar Denemarken.

Vaak denk ik dat het maar goed is dat het een autotrip van zo'n 7 á 8 uur is....dat kunnen mijn ziel en geest mee reizen..

Dag vlakke Nederland.

Dag landje waar de luchten laag hangen.

Waar vaak sluierwolken de zon vervagen.

Waar de warmte in de avond blijft hangen, 

maar de ochtenden fris zijn.

Waar de rivieren langzaam stromen.

Waar de wind overwegend zwak is.

Waar de tuintjes keurig aangeharkt worden.

Waar de jeugd naar school fietst.

Waar ik mijn jeugd heb achtergelaten....

Veel (tegemoetkomend) verkeer bij Marl.

File in Nordfriesland, het noorden van Duitsland.

Het groene winterzaad in DK

Naarmate de reis vordert ga ik me meer en meer thuisvoelen.

Vejlevej

In Fredericia breekt gelukkig de zon door.

Oh what a day...

Tjek :

* Cake gebakken om mee te nemen naar

   werk.

* Telefoontjes en berichtjes...

* Meisje ophalen, inschrijven op opleiding 

   en retour.

* "Van alles en nog wat" regelen op werk....

* Naar gesprek met leerling, plus ouders, plus maatschappelijk 

   werk.

* Notaten schrijven en "van alles en nog wat" op werk doen

* Naar huis

* Even helpen op de werkplaats

* Vriendin op bezoek; cake en koffie.

* Telefoontjes, mails, sms'jes

* Etiketten snijden/knippen, pakken..(werkassistentie)

* Eten met een bord op schoot

* Vriendin op bezoek

* Telefoontjes, mails, sms'jes.....

Oh ja, nog even de website van het koor bijwerken....

Rehabilitering

aanwezig: medewerkers van pensioen-en-flexjob , maatschappelijk werk, verpleging-en-gezondheid, arbeidsbureau, handicapafdeling, regions-arts en opleidingsbureau.

Deze maandag was ik de hele dag bezig in het zogenoemde rehabiliterende team.

Hier worden zaken behandeld over het al-of-niet toekennen van WIA (toekennen van pensioen door arbeidsongeschiktheid), het verstrekken van zogenoemde flex-jobs oftewel een ressourceverloop.

Als er jongeren onder de 30 jaar voorgedragen worden, dan moet er een vertegenwoordiger van de plaatselijke UU in het team zitten. Meestal ben ik dat.

Vandaag stonden er acht personen op de lijst.

Bijna geen pauze....mensen, dat is vermoeiend !!

Vooral omdat het met zorg, fijngevoeligheid en eerbied moet gebeuren. Doch is de wet soms harder dan wij zouden wensen en net als in Nederland zien we ook hier de bodem van de schatkist. Lang niet iedereen krijgt wat hzij wenst.....

De meesten kregen een ressourceverloop van tussen de twee en vijf jaar. Zo'n ressourceverloop kan behandeling zijn, of een mentor, of een speciale vorm van opleiding, of stage, of een combinatie van sommige elementen.

Eén werd ingesteld voor een flex-job en één jongeling kreeg een invalidepensioen.

Het voordeel van een ressourceverloop is dat je in die periode verzekerd bent van een uitkering. Het nadeel is dat de uitkering aan de lage kant is. 

2.etape...

Zelfs al is het zondag en gaan we weer een beetje verjaardag vieren, dan moet er toch wat gewerkt worden.

Etiketten knippen en in keurige hoopjes verzamelen.

10.000 zijn het er!

Vandaag was er meer taart, en weer lekker gegeten.

Nu met Sandra, Peter en Carl.

Caroline is in Berlijn met school.

Casper is bij zijn vader.

Wij deden dezelfde dingen als gisteren; 

Bijvoorbeeld:

                          ...de tarzanbaan...

                          ...nu met Carl !

Ik heb heerlijke cadeaus gekregen....

...en ik ben nog niet eens jarig....

Verjaardag in etapes.

1.Etape:

Jeff, Ivona en Philip.

En zo'n mooi weer dat we allemaal naar buiten moesten, na de lunch en de koffie. 

Op de tarzanbaan in het Legepark.

met toeschouwers...

en taart....

en een spelletje (of vijf..) op het tablet.

Een heerlijk diner....en..

Bedankt voor vandaag kinders! Het was heel gezellig!

Fazantenjagers.

...En zo eet de ene dag de andere op en voor je het weet is het alweer bijna weekend. 

De printmachine in de werkplaats maakt overuren; er is nog een hoop werk dat af moet vóór we een paar dagen vakantie houden. Gelukkig maar dat we slechts vijf stappen hoeven te doen om in de werkplaats te komen. Zo gaat het werk door onder het eten, onder de film en zelfs nu in de avonduurtjes print de machine etiketten bij de vleet.

Op mijn werk is er genoeg te doen, maar het is niet echt druk. Daarom ben ik bijtijds thuis en vooral met dit mooie najaarsweer is dat heerlijk. Dan kan ik nog even wat in huis doen, bedden verschonen, was opvouwen, stofzuigen terwijl de zon schijnt...

Gisteren was ik (tijdens werkuren) even naar de receptie op de "Produktionskole."

Die bestond 20 jaar en vierden hun zoveelste uitbreiding. De leerlingen zorgden voor muziek, lekkere hapjes en rondleidingen.

Ik kom er regelmatig, dus de rondleiding heb ik maar overgeslagen.

Een produktionsskole is voor leerlingen die even uit het gewone onderwijs moeten stappen, soms vanwege psychische problemer, omdat hun intellect bezwaren maakt of omdat ze vanwege balade weggestuurd zijn. Het is fantastich om te zien hoe een paar maanden produktionsskole veel van deze jongeren weer op weg helpt.

Gisterenavond moest er weer een beetje op de website van het Lunakoor gedaan worden en dat beetje werd toch een paar uurtjes achter de pc.

Vanavond hebben we het lang bewaarde verjaardagscadeau van de eega ingelost. Twee bioscoop kaartjes voor de nieuwste productie van Nordisk Filmselskab "Fasandræberne".

Een film waarvan heel veel verwacht werd en daarom waarschijnlijk een beetje is tegengevallen. 

Maar de printmachine thuis is keurig aan het werk gebleven!

Feestelijk zondagje.

Carl is woensdag jarig.

Dan wordt hij vijf jaar, maar we vierden het vandaag binnen de familie..

Met cadeautjes....Lego Chima, Lego Chima en Lego Chima, een Donald Duck blad en Lego Chima ...

Grote broer Casper was in z'n sas, want hij mocht het in elkaar zetten!

Natuurlijk was er ook taart,  

met kaarsjes die moesten worden uitgeblazen..

Hoera voor Carl!

Vanmorgen hebben we de groentekas leeggeruimd.

Zie hier de laatste oogst van het jaar.

En tot slot nog de foto van het werk in de werkplaats gisteren.

Weekend dingen.

1951,

Newark - New Jersey.

* Je kunt drie dingen doen als je hier opgroeit:

1. Je kunt bij het leger gaan en mischien worden doodgeschoten.

2. Je kunt misdadiger worden en waarschijnlijk worden doodgeschoten

3. Je kunt beroemt worden...!
* ...uit de film....

De film over de Jersey Boys, die met de band "The Four Seasons" in de jaren 60 en 70 veel succes hadden. De film over Frankie Valli, met zijn beroemde falsettonen. 

Sherry, The sun ain't gonna shine anymore, Can't take my eyes off you, Big girls don't cry.......als je van muziek houdt, dan moet je zeker deze film zien. Hij zat bij ons in het filmpakket.

Vandaag moesten de handen weer eens uit de mouwen worden gestoken. De werkplaats is te klein en de garage was al grotendeels ingepikt door de firma, zodat we hebben besloten om de garagedeuren af te sluiten en de wand te isoleren.

Eerst naar de "trælast" - de....ja, zoiets als de Gamma...

Er gaat best veel tijd zitten in het halen van het benodigde materiaal...

Morgen laat ik zien hoe het is geworden..

Planning

De verjaardagen volgen elkaar hier snel op. Augustus, september, oktober zijn er vol van. Tja, dan maar even de kalender erbij halen.

Carl, dat is woensdag. Maar dan moet iedereen lang werken...dus dat wordt zondag gevierd.

Ikzelf, woensdag daarna, maar dan moet iedereen dus ook werken.

Dan maar zondag. De oudste kleinkinderen zijn dan bij hun vader. Misschien kunnen die gewoon op de dag zelf komen. Maar zoon en schoondochter moeten naar een andere verjaardag die zondag. De zaterdag dan? Dan kan dochter niet...

Och, er zijn ergere dingen. Ik vier het gewoon over drie dagen :-)

Na mijn eigen verjaardag komt die van Philip. De vakantie dus aanpassen, want dat valt midden in de herfstvakantie. En op het eind van het rijtje kom zoon Jeff....

Maar toch ook wel weer gezellig, waar of niet!

Ekstreem

Hier loopt de discussie of mensen met ekstreem uiterlijk vertoon wel of geen uitkering kunnen krijgen.

Is er plaats op de arbeidsmarkt voor mensen met getatoeëerde gezichten? Met rugmerken van Hells Angels, of zij die zich verschuilen in een hijab??

Of kunnen ze gewoonweg nooit een baan vinden?

Wat zeg jij? ....Zou jij deze heer in dienst nemen?

Door schade en schande......

...... wordt men wijs!

Wij wel, in ieder geval.

Gisteren kwam de gasrekening binnen van het huisje op de camping. Oeps, veel hoger dan verwacht. Natuurlijk (?) betaal je op de camping altijd meer dan in een gewone huishouding, maar we vonden het best veel. Ook maar even in eigen borst gekeken....we hebben vaker dan normaal de waakvlam van de kachel laten branden; de geyser kon best vaker uit....

Het is altijd het voor-en najaar, waar de avonden (en ochtenden) koud zijn, dat de kachel aan staat.

Enfin, nu nemen we het heft in eigen hand en hebben een petroleumskacheltje gekocht. Hetzelfde model als er in de werkplaats staat. Uitgeprobeerd en goedgekeurd...en vrij zuinig. In ieder geval betaal je op deze manier van te voren voor de brandstof! Ik heb een hekel aan na-rekeningen. Wie niet?!

Toch wel gemakkelijk dat veel winkels 's zondags open zijn.

Het weer liet zich van de goede kant zien. Volop zon, maar wel vrij veel wind.

De appels zijn geplukt!

Altijd wat te doen...

Mensen met een tuin hoeven zich nooit te vervelen.

Vandaag moesten de verhoogde "plantenbedden" in de groentetuin eraan geloven. Ze kregen een nieuwe omlijsting.

Dat is veel meer werk dan je zo op het eerste gezicht kunt zien.

Maar nu ziet het er weer netjes uit. Morgen nog wat grond halen, dan kan er volgend jaar weer geoogst worden. Ja, je ziet het goed; er ligt wit/geel zand in de perken. Dat maakt de kleigrond losser.

Aan de andere kant van de groentetuin is het hout van de kersenboom gestapeld. Dat moet nog wel een jaartje drogen.

Volgende week kan de kas worden leeggemaakt.

Ik denk dat we de laatste komkommers en tomaten geplukt hebben. Er hangen nog wat groene tomaten en er hangen nog wat druiven.

Er hangen ook nog een hoop appels; die gaan er morgen af.

Ik vind dat het er heel netjes uitziet.

Zeer tevreden kijk ik naar de voortuin en zucht....Nu moet er daar weer gewied worden. En het gras achter moet gemaaid worden.....en er moeten nog een hoop struiken worden gesnoeid....en nou doe ik vanavond niks meer!!