Loop je even mee..

Eindelijk heb ik weer een flink eind gewandeld. Na zeven weken veel zitten of me met een hielschoen voortbewogen te hebben. Dat is niet goed geweest voor mijn heup. Die hielschoen maakt dat je scheef gaat lopen. Ik ben zo stijf als een plank en mijn heup is pijnlijk.
Wandelen helpt. M'n knie kraakte maar mijn heup is nu al aan de beterende hand/been.
Loop je een eindje met me mee?

Herfstkleurige omgeving

Langs de vijver

Eendje ga je mee..?

Hotel Fredericia heeft er een vleugel bijgekregen.

Een kijkje op Minibyen/Miniatuurstad

Schapen in rust

Koetje boe

Het is wel erg modderig.

Skyline...ha!

Heuvel af.

Nee, niet gelopen, maar gewoon gewandeld.

Heerlijk.

Verlate verjaardagskaart

Met de Deense post is het helemaal mis.

Deze verjaardagskaart - van ons moeder - geschreven de 2.oktober en heel zeker op tijd in de bus gegooid in Nederland- kwam vandaag - 20 oktober hier aan!

De post - Post Noord - zit alweer tegen een faillisement aan te hikken. Dat snap ik best. Zelfs officiele brieven van de gemeente verdwijnen af en toe de mist in.

De porto - 7 euro voor een brief met de zogenaamde Quick post.

In ieder geval moedertje ; bedankt voor de kaart!

Old spice en een brunch.

Mijn voet is genezen verklaard.

De grote teen is "ingekort", omdat er een stukje (kraak)been verwijderd is en hij wipt een beetje naar boven. "Had wat meer op de grond moeten staan", zei de chirurg. "Over drie maanden terugkomen".

Ik ben allang blij dat ik geen pijn meer heb van de knok en van de doorgezakte voet.

Nu nog schoenen.

Ik loop nu op sportschoenen die er niet uit zien. Goed genoeg voor het werk, maar ik kan ze niet vertonen in gezelschap.

Daarom deden we vandaag om 11 uur de zaak dicht en reden naar Kolding Storcenter. Het regende dat het goot en dan is shoppen fijner in een overdekt winkelcentrum.

De chef zat op een bankje nog wat orders te regelen terwijl ik de schoenenzaak doorkruiste. Toen ik zowat de wanhoop nabij was, omdat geen enkele schoen prettig zat, kwam hij even een kijkje nemen en trok binnen de kortste keren twee paar korte laarsjes uit het rek, die zich perfect rond mijn voeten sloten. Ik heb maar allebei de paren gekocht!

We gingen lunchen bij CaféA. Ik nam de brunch wat meer dan genoeg was.

Nog even wat rondkijken, okay?!

"Oh ja, ik moet nog aftershave hebben", zei de chef.

Bij de drogist? Nee.

                                     Bij een van de vele parfumeriezaken? Nee.

In de laatste zaak haalde de winkelbediende zelfs zijn neus op en zei dat meneer maar naar de supermarkt moest (ondertoontje, zoiets "goedkoops" hebben wij niet).

Kijk meneer de winkelbediende: Als hij dit nu lekker vindt ruiken, als dit hem geen allergie toevoert en als dit ook nog eens zijn                                      beurs ten goede komt...wat zeurt U dan!

(Het stond inderdaad in de grote Bilka supermarkt - het laatste flesje, dus er zijn meer mannen die dit lekker vinden).

Nog een ijsje....even wat halen bij een van onze leveranciers die ook in Kolding zit en dan naar huis langs wegen vol herfstkleuren.

Philip

Hij was gisteren jarig.

Philip - 8 jaar.

Natuurlijk waren we op bezoek. Met een cadeau; een bouwpakket (nee geen LEGO) maar een van Fischertechnik.

We kregen taart; we speelden handbal, we speelden met de gekregen robot.

(Echt een robot, die reageert op in je handen klappen, boos kan worden, blij zijn, kan spelen met de bal...de toekomst..).

Het was heerlijk weer.

Allemaal door die orkaan over Ierland.

Vanmorgen zag de zon er zó uit:

Vreemd.

Nu is het gaan waaien (terwijl de zon schijnt).

ook een nawee van Ofelia (zo noemen ze de orkaan, geloof ik).

Boligdage beurs.

Natuurlijk gingen we een kijkje nemen op de woonbeurs in Middelfart, waar Jeff een "lezing" hield.
Over de eenvormigheid van de (Deense) interieurs; over het blind volgen van een trend; over vijftig kleuren wit; over de retro-golf en natuurlijk over zijn eigen idee, van het uit-elkaar-halen van versleten spullen en er iets heel anders van maken.
Zoals lampen van bed-spiralen....

Er was/is ook vrij veel interesse voor zijn stand.
Het weer werkt mee; Miezerig en bewolkt. De zon komt morgen pas (zegt het DMI).

Er waren ook een paar bekenden die een stand hadden. En dan krijg je zoiets als: "Hé, hebben jullie van die reclameborden die buiten kunnen staan? Overigens moeten we binnenkort ook nog wat andere borden hebben". 
Kijk, dan voel ik me ook ietwat verplicht om die veel te dure handcrème te kopen...
Voor wat-hoort wat,nietwaar?!
(het is overigens echt fijn spul).


Gisteren hadden we eindelijk tijd vrijgemaakt om wat inkopen te doen in Flensburg. Twee broeken voor de man!! Een vestje voor mij, wat gewone huishoudelijke spullen en een paar dozen met frisdrank. 
Die frisdrank moest in het berghok en dat moest worden opgeruimd. Ik vond er nog twee grote weckflessen met kersen uit eigen tuin (toen we nog de kersenboom hadden). Deze heb ik verwerkt tot heerlijke kersenlimonade. 

Ik heb ook nog hokkaido-soep gemaakt; pompoenensoep van die oranje hokkaido-pompoen.
Mmm... lekker!
Met een lepel crème fraîche erop bij het severen.

Werk aan de winkel en weer een stapel boeken.

Het houdt niet op, het binnenkomen van orders en nog meer orders. Een beetje rustiger zou van mij best mogen. Maar niet klagen; beter te veel dan te weinig zullen we maar zeggen.

Ik heb anders stapels boeken liggen die erom roepen om gelezen te worden. Maar naast het werk is er ook visite - én een bestuursvergadering - én het bijwerken van de website van het Lunakoor - én de boekhouding - én een paar goeie films - én verjaardagen - en ga zo maar door.

Ik hou van papieren boeken. Natuurlijk lees ik ook "digital", maar een boek voelen, doorbladeren en even vooruit (of terug) lezen is fijner met een papieren boek op schoot. Ik hou van boekenkasten, boeken op stapels en op de verwarming naast m'n stoel.

Mij doe je altijd plezier met een boek en dat weten mijn kinders.

Ik kreeg ook nog eens twee kaartjes voor de nieuwe musical "The Prince of Egypt" (ook weer een Disney première musical), lekkere bodycrème en heerlijke chocolade.
Én het mooiste weer van de wereld; een hele dag vol zonneschijn!

Rijden in de regen.

Zo, ik heb alvast de lemon cheesecake mousse (zie pinterest) gemaakt. Uit een of ander Engelssprekend land, wat heerlijk smaakt maar veel zoeter is dan we hier gewoon zijn.

De vruchtenbowl staat klaar en het brood staat te rijzen in de koelkast en kan morgen gebakken worden.

De chef is de verjaardagstaart aan het maken; de rest van het buffet doen we morgen.

Vanavond hebben we een tafel gereserveerd bij café Magma in de binnenstad.

Om zeven uur kunnen we er terecht, van te voren was alles besproken. Er komen heel veel restaurantgasten in de stad, vooral in de weekends. Die gaan naar het theater om de musical Seebach te zien. Er zijn pt. al 80.000 kaartjes verkocht. Dat is niet mis voor zo'n kleine stad met een klein theater.

Het heeft de hele dag geregend.

We besloten om toch vanmiddag een eindje te gaan rijden. Deze keer Noord-Fyn richting Bogense.

Zonder zon ziet alles er wat triest uit.

We stopten op de terugweg bij de bakker in Brenderup om iets te                                                                  halen voor bij de koffie...

en natuurlijk werd het een echte Fynse 

brunsviger

Hoe kan het ook anders!

En zo haalden we het weekend..

Een week van hard werken is voorbij gevlogen. 

Er zijn veel orders verstuurd en afgeleverd, een paar pakjes gaan pas maandag de deur uit en enkele worden afgehaald.

WEEKEND.

Morgen lekker uitslapen (voor zover het lijf het toelaat).

We deden gisteren en vandaag vast de meeste boodschappen voor mijn verjaardag.

Bij de slager...

...en bij de ijscoman.

(kleinkinderen)

En de rest bij de supermarkten hier in de buurt.

Morgen vast wat bakken en braden.

De chef heeft een brief van het ziekenhuis gehad voor een zogenoemde "second opinion".

Hij kan over een paar weken worden onderzocht in het universiteitsziekenhuis in Odense.

In de tussentijd heeft hij drie keer acupunctuur gehad en - niet te geloven- dát helpt.

Volgende week nog een keertje ...in totaal vijf keer volgens de behandelaar(ster).

Ze kan een versleten rug niet heel-maken, maar de pijn is nu heel veel minder geworden.

Wat oude artsenkunst uit China kan doen! Fijn!

Regn og rusk.

Regn og rusk. Dat is Deens voor regen en rukwinden.

Brrrr... echt najaar.

Gisteren kwam de zon zo mooi op.

Dan denk je: ha, dat wordt een fijne dag.

Ik begon met het factureren...

( ik vond dat er voor een order te weinig betaald werd; de chef chagrijnig - tja, dat blijft dan zo'n hele dag wat hangen)

Dan werken en werken, met kleine en korte pauzes..

Dat was gewoon wat teveel.

Dan gaan er dingen fout en dan wordt er meer gesist..

Hupsakee, ik ging toch maar naar het koor, ook al was m'n "goesting" ver te zoeken. Ik had beloofd om iets lekkers mee te brengen en had maar vlug wat chocolade bij elkaar gezocht.

En zie daar nou!. Het werd een heel gezellige avond en ik kwam thuis vol muziek en energie wat mijn humeur duidelijk ten goede kwam.

Vandaag hebben we het allebei wat rustiger aan gedaan. 

Koffiepauze en een hele lange middagpauze.

Ik ging ook nog op bezoek bij een zieke vriendin, waar de chef me naar toe reed en ook weer kwam afhalen.

Ik kan namelijk nog steeds geen auto rijden en op de fiets was vandaag geen optie.

De laatste foto is van de schoorsteenveger, die vandaag z'n half-jaarlijkse ronde maakte. 

Kan er weer veilig gestookt gaan worden.

Beloofd.

Een foto van de jarige Carl.

Hij had om LEGO - Ninjago -gevraagd en gekregen, dus werd er gebouwd door hem en grote broer Casper.

(Sandra vond het heel lief dat Oma gebeld had).

De tafel was feestelijk gedekt en we kregen taart (2 soorten zelfs)

Natuurlijk was de ene een "Ninjago" taart.

Hieperdepiep hoera!

Hij wordt alweer 8 jaar vandaag.

Carl Andreas.

Altijd vrolijk en blij, met een groot sociaal hart.

Een spring-in-het veld; een heerlijk joch.

Wij gaan vanmiddag op de koffie. 

"Er is taart", schreef hij op zijn mobieltje.

Want als grote zus en broer een mobiel hebben, dan wil het nakomertje beslist niet achterblijven.

Morgen zal ik een foto op het blog zetten.

Gisteren had ik een gezellig avondje met mijn oude vrienden van Ungdomsgården. 

We waren met z'n zevenen deze keer en hebben wat af gelachen om al onze mankementen en blessures.

Benny had een speciale schoen aan vanwege zijn reuma, Lillian had haar arm in een mitella vanwege een gescheurde biceps, Lissi moest het heel rustig aan doen vanwege hartkwalen en ik kwam binnen hompelen met die hielschoen (nog 18 dagen...hoezee).

Gelukkig laten we tegenwoordig het eten bezorgen, waar we vroeger allemaal iets meebrachten. Maar dat was toen... (de Denen nemen geen genoegen met een kopje koffie en een drankje; eten!). 

Gisteren hadden we tapas besteld en ik had een appeltaart gebakken.

Wel zo gemakkelijk en relaxt.

Het begint herfstig te worden. 

De temperaturen liggen gelukkig nog steeds rond de 16 graden; de tabaksplant verkleurt.

Ook vandaag schijnt de zon. 

Je kunt wel goed merken dat het al eerder donker wordt. 

Op de zaak is het drukker dan druk. Waarschijnlijk speelt de naderende herfstvakantie een rol. Werken, werken, werken. Daar tussendoor de was, de wc en snel even met de stofzuiger door het huis. Veel meer gebeurt er niet. 

Ach, we komen er wel klaar mee.

Een roggebrood, net uit de oven.

En breiwerk.

Dat rode (vest) wordt gebreid op naalden 2½ en 3.

Dat is lang geleden dat ik zulke dunne naalden gebruikte.

Het wordt rond gebreid en naderhand opengeknipt (daarvoor zijn er vijf extra steken opgezet).

Zal ik even wat verklappen?

Ik gebruik bijna altijd sokkenwol. Die is sterk, de wol prikt niet en het werk kan gewoon in de wasmachine. 

De blauwe poncho is met dubbel garen gebreid; op naald vier/vijf.

Fijne zondag !

Ze kenden me nog.

De STU vierde vandaag haar 10-de verjaardag en ik ben er vanaf het begin bij geweest. Het is een beetje mijn hartenkind.

STU staat voor "Særlig Tilrettelagt Ungdomsuddannelse" wat inhoudt dat het een opleiding is voor zwak begaafde jongeren en jongeren die een gewone opleiding niet aankunnen.

Rechts op de foto staan de schoolrector en de consulente van de gemeente, Marianne en Britta, die allebei tot mijn vriendenkring behoren. 

De speech werd gehouden door de wethouder van sociale zaken, die ik goed ken.

Ik was uitgenodigd op de receptie/het feest en gossie wat zag ik veel mij bekende mensen. Ouders, leerlingen, leraren, de officiële genodigden en wat nog leuker was, ze kenden mij ook en waren blij dat ik er was. 

Dat doet een mens goed.

Ik kreeg een zitplaats op de bank, daarom is de foto op deze manier geknipt.

Het gaat goed met m'n voet. Zo goed dat ik die hielschoen nou al beu ben. En ik moet hem nog drie weken aan!

"Niet steunen op de voorvoet", staat er in het ziekenhuisrapport.

Ik moet alleen oppassen dat ik niet teveel loop; ik loop scheef door die schoen en dat is niet goed voor m'n heup.

Maar ik werk weer volop mee....

Gisteren bijvoorbeeld 

(de chef doet het meeste; ik stuur de folie aan van onderen, trek het papier eraf en ruim de rotzooi op).

Vandaag moesten er letters op de gevel en de fantastische zoon kwam helpen. Direct vanuit z'n werk vanaf de andere kant van Odense...toch weer anderhalf uur rijden naar ons, maar hij doet het toch maar.

Naast werken was er ook tijd voor een avondje theater.

Met een schoonzoon die daar werkt zijn er af en toe van die speciale uitjes.

Gisteren bijvoorbeeld was er een voor-première voor "vrienden van het personeel)", zodat de regisseur de musical nog kon bijsturen voor de echte première morgenavond.

Samen met de ouders van Peter zaten wij op rij zes te genieten van een heel leuk theater/musical stuk.

Doen ze dat bij jullie ook?

Alles wordt meer en meer gedigitaliseerd. Neem nu het DAB signaal (digitaal audio broadcasting). Dat hebben we al weer een paar jaar, maar nu wordt het per 1. oktober vervangen door DAB+.

(FM gaat er dan helemaal uit!)

Een convertor bracht uitkomst - kundig gemonteerd door de chef.
Op die manier kan onze oude installatie nog steeds worden gebruikt, ook al gebruiken we de platenspeler bijna nooit en de dvd's ook minder en minder. Maar de versterker in die oude installatie !! Die is enorm goed! 

Nu nog even iets doen aan die kabelsalade....

Gisteren hadden we schoonzus en zwager op bezoek. "Mijn zus komt alleen als ze iets nodig heeft", grijnsde de chef. En inderdaad, het telefoontje van te voren om te vragen naar onze gezondheid en algehele toestand mondde dan ook uit in : "Even een vraagje...denk je dat Jørgen ons daaraan kan helpen, want...."
Ach ja, zo zien we elkaar toch weer eens een keertje..

Ze bleven maar een uurtje; toen was de koek op :-).
(Ik had zo'n heerlijke appel-kruimeltaart gebakken. De hele schaal ging op.

Het was prachtig weer gisteren, dus we besloten om na het bezoek een eindje te rijden. Dat met lopen gaat geen van ons goed af op dit moment. Maar ik kan wel weer fietsen!! Heerlijk.

Hier Vejle Fjord gezien vanaf Hvidbjerg. Mooi dat licht.

En hier een eindje verder, dezelfde fjord, vanaf Mørkholt.

Terug door de bossen.

Vintersolhverv / winterzonnewende. 

De dagen worden al snel korter en korter.

Ik heb vast wat wol besteld bij een webshop. 

Dan kan ik dit gaan breien..

Gewoonweg retro, nietwaar.