Zilver is ook goed

Nee, daar was Philip het niet mee eens!

Zilver is "te hebben verloren in de finale!"

Tja; het was ook jammer. 

Met maar een gemist doelpunt.

Op naar de semi-finale

Deze oma zat vandaag toeschouwer te wezen bij een groot handbaltoernooi.

Even wat drinken!

Semifinale gewonnen, nu in de finale!

 

Mijn zoon en ik nemen allebei ons petje af voor al die trainers, scheidsrechters, spel organizers en anderen die die allemaal op een vrije dag op komen draven om voor een leuk toernooi te zorgen. 

Fantastisch werk allemaal.

Later op de middag reden de chef en ik naar Flensborg om nog even iets van de kerstmarkt mee te pikken.

Toen we aankwamen reden de laatste vrachtwagens met de resten van de markt weg.

Ach, zo erg was het nu ook weer niet. In de winkelstraten waren nog een hoop kraampjes met glühwein, punch en eierschnaps.

(Maar van warme wijn en spiritus ben ik echt geen liefhebber).

We dronken koffie met een berlinerbol; we wandelden wat door de straten, kochten speciale pleisters bij de apotheek en deelden een pizza bij de Italiaan. Lekker rustig.

Overdreven

Er moest een trui worden geruild. Hij was ietsje te krap voor de chef; een maatje meer graag.

Op naar het overdekte winkelcenter in Kolding.

"Druk"- zei de pers, "druk"- zei mijn ervaring.

Dé grote omruilingsdag na de kerst!

Nou, dat viel héél véél mee. We konden zelfs gemakkelijk een parkeerplaats vinden en de trui was binnen een mum van tijd omgeruild.

We hadden zelfs ruimschoots plaats om een kop koffie met iets erbij te verorberen.

De dag van gisteren was door de pers aangekondigd als de grote "terug-reis-dag".

Dat was (gelukkig) ook niet waar. 

Oké, er was een hoop verkeer, er waren wat extra veerponten ingezet en er reed een trein meer, maar echt overvol was het nergens.

Denemarken is anders echt een land waar het lied "Driving home for Christmas" goed bij past.

Met Kerstmis willen veel mensen "naar huis"; vooral de mensen die in Kopenhagen wonen. Ze reizen af naar de "Provinsen"(de stadjes en dorpen op Sjælland), naar de eilanden Lolland, Falster en Fyn en een hele hoop brengt de kerstdagen door in Jylland.

Daarom is het de 23 december en de 26 december altijd extra druk.

Maar de kerst viel dit jaar"gunstig" zodat én heen- én terugweg over meerdere dagen verdeeld werd.

De foto is van gisteren waar we een wandeling maakten langs het Østerstrand.

Tja, ook al hebben we een brug van Fyn naar Sjælland toch blijft het land nog steeds een gedeeld land. 

Een groot water is niet altijd zo gemakkelijk te overbruggen.

Toch wel fijn

Nee, het gaat met Kerstmis niet om de cadeautjes, maar ik vind het toch wel heel fijn dat ik ze kreeg. Drie heerlijke boeken (in onze familie hebben we allemaal nog graag een papieren boek in onze handen; die kunnen we onderling ook weer met elkaar ruilen).

Boeken voor de komende wintermaanden. 
Ik geniet nou al.

Ook een paar fijne wollen winterhandschoenen, een paar goede handschoenen om in de tuin te werken en een fijne haarborstel voor mijn dikke haar mocht ik uitpakken.

Alles gekregen van mijn lieve kinderen en kleinkinderen.

Nee, het gaat niet om de cadeautjes maar wat is het fijn om ze te krijgen en nog veel fijner om ze te mogen geven. 
(dat heb ik vast van mijn oma van vaders kant. Die had een gat in haar hand, zei opa altijd. Maar ze had altijd - voor iedereen - een cadeautje met Sinterklaas. Ze wist ook altijd het perfecte cadeautje te vinden. Ik weet nog dat ik zo'n klein fornuisje kreeg waar je echt op kon koken. En later, als teenager kreeg ik een heerlijk romantisch boek om bij te zwijmelen. En dan te bedenken dat Oma 32 kleinkinderen had).

Daar liggen ze dan onder de kerstboom, de pakjes, mooi te wezen totdat ze een voor een verdeeld worden door de jongste spruit met de kaboutermuts op.
Er zitten "til-og-fra" kaartjes op. 
Voor wie is het pakje en wie is de gever.

De tafel wordt gedekt. 

We eten gebraden eend met witte en bruine aardappels; boerenkoolsalade en gekookte rode kool;

als toetje rijstebrij en risalamande met frambozensaus.

Boeren-eten.

Zoals de meeste Denen....

 Carls grootste wens was een poes. Die mocht hij gisteren ophalen bij een dierenasiel op Fyn. Daisy heet ze; ze is 5 maanden oud.

En die Daisy kon toch op kerstavond niet alleen thuis blijven...

Na het eten: eerst afwassen jongens,

en dan uitpakken!

Dan gaan we nog een spelletje doen. Het poesje was moe van al het "gedoe" en sliep heerlijk op de bank naast de dochter.

Stille nacht.

Toen iedereen weer naar huis was gingen de eega en ik naar de nachtmis in ons kleine barokke kerkje.
"Onze" dirigente van het Lunakoor speelde op het kleine orgeltje achter in de kerk; wat leuk.
Er zijn niet zoveel katholieken onder de Denen, maar daarom is het dubbel zo kleurig om plaats te nemen tussen Polen, Vietnamezen, Filipijnen, Ieren, Italianen, Sri-Lankanen en andere naties.

Foto: internet

Het was een fijne kerst.

Traditioneel

Dit liedje hoort helemaal bij de Deense kerst.

(in de Deense versie dan)

Merry Christmas
Frohe Weinachten
Joyeux Noël
Sretan Bõzic´
Glædelig Jul
Vrolijk Kerstfeest

Tien uren.

Vandaag is het "vintersolhverv"- winterzonnewende.

Er is in deze dagen tien uur minder licht dan in de hoogzomer.

Die uren gaan we nu inhalen, beetje bij beetje bij beetje.

We maken het best gezellig in deze donkere dagen. 

Gisteren waren kinderen  en kleinkinderen hier.

Om te "racletten" - het huis ruikt nog steeds ook al heeft het raam boven de hele nacht open gestaan.

Het was wel heel gezellig!!

Op het laatste - als toetje - had ik de chocolade-smelter op tafel gezet. We dipten marshmallows, stukjes banaan en ananas in de warme chocolade..mmmm.

Het apparaatje had ik dezelfde morgen op de kop getikt bij de kringloopwinkel van het Rode Kruis. Voor omgerekend 6,50 Euro.

Het was nooit gebruikt, de kassabon zat nog in het doosje.

Kijk, dat is nou eens een leuk koopje!

Vandaag is er gewerkt aan de keuken bij Sandra.

Kastjes..,,

..en laatjes.

Gelukkig is het kerstvakantie; hopelijk tijd genoeg om de keuken in orde te maken.

Ik hielp ook waar ik kon, maar liep ook een beetje in de weg; ha!

De kerstboom staat hier weer.

.

En ik heb snel een kerstdecoratie gemaakt.

Morgen is het " Lillejuleaften".

De eend staat te ontdooien in de koelkast.

Ik kook morgen alvast kleine aardappeltjes in de schil voor de gecarameliseerde aardappeltjes bij de eend en maak de traditionele rijstebrij, waar we op kerstavond slagroom onderdoor roeren.

Die gekke Denen, nietwaar. 

En zo wordt het stilletjes alweer kerstavond/juleaften :-)

Beginnende dementie?

Gisteren kwam de buurvrouw op bezoek. De buurvrouw die anderhalf jaar geleden haar man verloor. Het was alweer een tijdje geleden dat ik haar sprak en daarom had ik haar gevraagd om op een kopje koffie te komen.

Eerste misverstand; zij dacht dat ik bij haar zou komen...Tja, ík had háár uitgenodigd.

Ach, dat kan iedereen overkomen, dacht ik.

Tijdens het gesprek viel het me wel op dat ze zeker tien keer hetzelfde vroeg...

Er waren veel dingen waarvan ze niet op de naam kon komen, het gesprek bleef heel oppervlakkig en ging over koetjes en kalfjes.

We kennen elkaar al heel lang....het was echt wat vreemd.

Moeilijk hoor.

Ze heeft twee kinderen die heel vaak langskomen, maar ik moet er zo aan denken dat de huisarts van ons moeder destijds zei "dat de familie de laatste is die merkt dat hun ouders dementeren". 

Toch maar eens de dochter te pakken krijgen.

We deden vandaag wat boodschappen.

Voor morgen, als de kinders met aanhang komen.

Mensenlief! Wat een drukte. Maar best gezellig. Je komt wat bekenden tegen en er wordt heen en weer GOD JUL gewenst.

Nu luister ik naar:

En hoera ende hoezee!
Caroline heeft een opleidingsbaan. Vanaf 2 januari!
Duim omhoog!

En ook: de chef kreeg heel goed nieuws bij zijn diabetes controle in het ziekenhuis.
"Uitstekend meneer; U hoeft hier niet meer terug te komen. Het ziekenhuis is voor de zieken". Alles cijfertjes waren prima. Nu slechts een halfjaarlijkse controle bij de huisarts.

Op naar 2020!

In de gevangenis.

Wat moet het vreselijk zijn om in de gevangenis te zitten. In het voorarrest - in het huis van bewaring, in afwachting tot je zaak helemaal uitgeplozen is. 

Ik was tolk vandaag. Video-tolken.

Na het afgeven van mijn mobieltje en nadat ik door de scanner was daalde ik samen met de verdachte en zijn advocaat af naar de geluidsdichte kelder, waar we in een kleine ruimte met een groot scherm zaten om te horen hoe lang de rechter zijn voorarrest ging verlengen.

Poeha, je zou acute claustrofobie krijgen als je hier alleen zat. De deur achter je gaat op slot, gepaard met het rammelen van een dikke bos sleutels.

Na drie kwartier werden de advocaat en ik losgelaten; de verdachte kreeg er vier weken bij.

Nee, dan was het veel gezelliger gisteren bij de jaarlijkse julefrokost - de Christmasparty van het Lunakoor.

Ik zit in de "feestcommissie" dus wij moesten voor alles zorgen; het eten (we hadden tapas besteld - die waren heerlijk), de feestelijk gedekte tafels, geprinte liedjes (6 stuks ), een kerstquiz, het pakjesspel, iets voor bij de koffie (Hanne had zelf zalig confect/snoepgoed gemaakt) het welkomstwoordje en het verlopen van de avond.

Wendy maakte op het laatst een paar foto's waar we bijna allemaal opstaan. Natuurlijk waren er ook een paar die wegens werk of ziekte niet aanwezig konden zijn, maar zo is het nu eenmaal.