Een vrijdag in april.

Heel futuristisch ziet het eruit. Er wordt een nieuwe rubber-tube in de riolering aangebracht en met veel stoom wordt deze uitgerekt en vastgekit. Alles rook naar epoxy. 

Vandaag plukten we daslook. De chef gaat weer een "rullepølse" maken; voor broodbeleg.

In Trelde groeit heel veel "look"; daar reden we naar toen.

Hier kijk je op Vejle Fjord (vanaf Fredericia)

De auto kreeg de zomerbanden terug.

Met zonnig weer ben ik buiten. Heerlijk. Twee dagen flink gewerkt in de tuin; gisteren in de "moestuin".

De heg geknipt, de efeu (klimop) ingekort en de perken redelijk schoon van onkruid. De nestkastjes naar een schaduwplek verhuisd; die kregen te veel zon. De bessenstruiken zijn al groen, de rabarber komt op, het daslook en de peterselie....Als ik nou elke dag een paar uurtjes tuinwerk doe dan ziet alles er weer vrij netjes uit. 

"Det er forår og alting klippes ned; der beskæres i buskadser og budgetter": klinkt het in een lied van Benny Andersen, de (on)gekroonde koning van Deense liederen. Het is voorjaar en alles wordt geknipt, er wordt gesnoeid in alle struiken én in de budgetten...Klopt. Alles wordt duurder, duurder, duurder. Het geplande budget kan de vuilnisbak in. Ik ga maar achter de koopjes aan. Een liter rapsolie (koolzaadolie) kostte eerst 9,95; nu 19,95. Kronen dan, anders was het nog erger. Een beetje merkwaardig is het wel, want koolzaad wordt hier volop verbouwd. Maar ja, als de ene begint dan gaan de anderen mee.....

Als de zon schijnt hoeven we niet te stoken; dat scheelt ook weer. En boodschappen doen gaat met de fiets. Nadenken schaadt niet. 

Ik ben begonnen met vergeten brei-en haak projecten af te maken. Een sjaal, een stukje deken en dit kussen.

Er ligt nog meer "vergeten" handwerk in de kast. Dat is echt een voorjaar-zomer dingetje om te doen. Ik denk trouwens niet dat ik de enige ben die vaak impulsief aan iets nieuws begin..

Tussen de bedrijven door lees ik. Bij Jeff, waar we met Pasen waren, leende ik drie boeken; een boek heb ik geleend van Sandra en het bovenste van mijn brei-vriendin. 

Ik zie dat de meeste boeken van Deense schrijvers zijn behalve het bovenste boek. Dat is van Lisa Jewell en in het Nederlands heet het "Toen was ze weg". Het boekt vangt vanaf de eerste bladzijde.

Dat was het zo'n beetje. Spannend...niet echt. Maar wel fijn.

Die Zweedse kok..

Weet je nog, die Zweedse kok van de Muppetshow?! Die sprak een onverstaanbare brabbeltaal. Die vergelijking maakte de chef gisteren, toen ik hem had meegenomen nar de Paaswake in ons barokke kerkje. De paaswake.... Nee, zo religieus ben ik echt niet, maar ik was nieuwsgiering naar de nieuwe priester(s) die hier gekomen zijn. Deze keer komen ze uit Duitsland. De priester deed z'n best om de hele paaswake in het Deens te houden, maar van de preek verstonden we eigenlijk alleen het woord Oekraïne. 

Deens is niet zo moeilijk om te lezen (en te schrijven) maar heel moeilijk om uit te spreken. Die stomme d's, letters als å, æ en de y die je uitspreekt als u. Ik schijn nog steeds, na 46 jaar een accent te hebben. 

Intussen is het weer verbeterd. Gisteren de hele dag zon. De terrasjes werden weer bevolkt.

Deze zwaan gaat voor een goed uitzicht. De bedrijvige jachthaven laat hij/zij links liggen. Hij/zij zocht een plekje in de zon.

Ik ook. Even kijken of m'n benen een beetje willen bruinen....

Met m'n handwerk-rommeltjes naast me.

Zo dadelijk ga ik de tuin in; dat is hoog nodig!

Een zalig Pasen voor jullie allemaal.

Påskefrokost - paaslunch.

Zoals eerder geschreven doen we hier alles van te voren. Ergo, de paaslunch gisteren, op donderdag. Iets in mijn katholieke opvoeding vindt dat dat niet op Goede Vrijdag kan, maar Witte Donderdag is okay. Helemaal okay. Er werd weer eten geproduceert. Een lunch is makkelijker van te voren klaar te maken en in de werkplaats is het koud genoeg om te bewaren. Van alles wat; veel visgerechten, altijd kaas en natuurlijk eieren met Pasen.

Het mooie servies op tafel 

(gebruiken we niet zo vaak want het moet met de hand afgewassen worden)

Na het eten...Ludo; de Deense versie van Mens erger je niet.

Woensdag was het fietsweer.

We reden een flink rondje, het laatste stukje terug naar huis door het laantje waar

de japanse kers bloeit.

Mijn vader werkte op een schip.

Vergeelde foto's uit de oude doos. Ach wat is het toch lang geleden dat mijn vader nog leefde en werkte op "de Hollands Glorie" in Dordrecht. Die lag in het Wantij aan de Badweg. 

Mijn vader voer niet, hooguit met de moterboot die bij het schip hoorde. Hij was de administrateur. Hij hoorde bij de staf. Via de avondschool had hij zich opgewerkt en hier is hij zelf gekiekt. 

 

De Hollands Glorie was een project van het ministerie van sociale zaken en was bedoeld voor jongens die wél de capaciteiten hadden maar niet de middelen, daarom was de opleiding voor deze jongens (14 tot 24 jaar) gratis en kregen ze zelfs zakgeld van fl. 1,75 toegewezen waarvan ze fl. 1.00 moesten sparen voor kleding. Er was plaats voor 36 personen. Door de 4 aanwezige leraren werd de Daltonmethode toegepast zoals in de Nederlandse taal, rekenen en aardrijkskunde. De praktijkvakken bestonden uit roeien, splitsen en knopen en zeilnaaien. 

(bron : http://www.maritiemdigitaal.nl)

Wij mochten af en toe aan boord; zelfs af en toe "op vakantie". Die grote jongens vonden het wel leuk en droegen ons rond op hun schouders. Op de foto hier zie je mij met m'n hoofd uit het gat, mijn broertje vooraan en mijn moeder die hem in de gaten houdt. Daar achter staan goede vrienden van mijn ouders. Ik vermoed dat mijn vader de foto maakte. Hij hield wel van fotograferen.

Als er familie uit het destijds verre Brabant op bezoek kwam dan ging een van de tripjes natuurlijk naar de Hollands Glorie. Hier staan mijn twee jongste tantes en de man van de ene. Mijn moeder staat achteraan.

De Hollands Glorie!

Het schip bestaat nog steeds en ik geloof zelfs dat het nu een B&B is. 

Foto's en film.

Dat kunnen ze goed, de Denen, film, series en documentaires produceren. De nieuwe serie "Borgen 2" (ondertitel Het Rijk, de Macht en de Eer) is waard om te zien. Documentaires winnen vaak prijzen en nou deze nieuwe (Deense) film "De forbandede år-2" (de vervloekte jaren - 2) die we gisteren zagen in de bioscoop.  

Ik hou wel van "onze" bioscoop. Fijne stoelen, ruime zalen die nooit helemaal vol zitten. Plaats genoeg en je mag er alleen snoep of popcorn eten. En met de korting van de bioscoopclub kosten twee kaartjes niet meer dan 90 kronen (12 euro).

Pasen komt eraan. Zoals alles in dit land vieren we dat van te voren. De kinderen hebben deze week paasvakantie. Ik dook de kast in om wat paasversiering te pakken.

Mijn lieve dochter is weer terug uit New York. Tussenstop op Schiphol en daar kocht ze twee tijdschriften voor mij. Gezellig even rondneuzen in de Nederlandse taal. 

Een bijkomstigheid: de prijzen in New York rijzen de pan uit. Als je nog plannen hebt... 

Hier nog even Caroline die donderdag voor het eten zorgde. Lekkere taco's.

Warmer

Oei, wat is het hier lang koud geweest. Ijs of sneeuw op de autoruiten en een dikke trui aan elke dag. Maar toen ik vanmorgen opstond voelde ik het: het was warmer. De thermometer die de buiten-temperatuur aangeeft stond op 10 graden (nou is dat tegen de huismuur, dat bedriegt, maar 8 graden halen we). Eindelijk....Helaas maar een klein beetje  zon en flink wat regen, maar ik ben allang blij dat die kou weg is.

Eergisteren was ik even bij Ruth op bezoek. Door allerlei omstandigheden was het best lang geleden. Ruth komt niet veel buiten de deur. Ruth heeft Alzheimer. Ze weet alles van vroeger maar niks van het "nu". Dat maakt mij niks uit. Ik ken haar al heel lang en ga gewoon weer even terug naar haar "vroeger". Dat vroegere ken ik namelijk ook. 

Carl is nog hier. Morgen gaan we zijn mama afhalen op het vliegveld. Ik heb nog vlug even wat kleding van hem gewassen. Kan het schoon mee naar huis.

Hier een foto van"mijn" werkkamer, waar ik Carl's keren heb uitgestald. Dat is iets overzichtelijker. De kleine logeerkamer is al vol genoeg met een tweepersoons bed. 

Even kijken wie er vanavond komt eten. Caroline maakt taco's. Ik hoop dat Casper zijn derdejaars opdracht in elkaar weet te flansen. Dat wat ik tot nu toe gelezen heb is uitstekend. 

Full table

Een leuke anekdote over "full table" heb ik van een van mijn vriendinnen. Zij was met haar man met een reisgezelschap naar Zuid-Engeland. In de eetzaal stonden ronde tafels voor acht personen. Bijna alle tafels waren bezet, dus Lisbeth en haar man zetten zich aan de enige lege tafel die nog over was. Het eten kwam en iedereen kreeg een bordje vol. Behalve die twee. Toen ze vroeg waarom zij niks te eten kregen was het antwoord dat ze niet aan een "full table" zaten. Zodoende pakten zij hun borden en stoel en schoven bij aan een van die  acht-personens tafel. Toen wel.😄

....'s Lands wijs 's lands eer....