Kerstinkopen.

Je komt er niet onderuit: kerstinkopen. Nou, dan vandaag maar, dachten wij en met ons de andere helft van DK. We reden naar het grote inkoopscentrum, Kolding Storcenter en jeetjemina wat een volk. We wisten een beetje waar we op af gingen, dat hielp. Voor de buurman hebben we, na telefonisch overleg een brievenbus standpaal meegebracht. De buurman is zó zuinig dat hij eigenlijk van plan was om zijn brievenbus aan de paal van het straatbord te hangen. Mijn ega heeft hem overgehaald om toch maar een stander te kopen.....en beloofd te helpen om hem de grond in te timmeren!

Ja....ik moet nog een pakje kopen voor ....en voor ....en voor ....en een klein dingetje voor.... ik moet even opschrijven wat ik eigenlijk in huis heb!! Ieder jaar hetzelfde......wat heb ik nu in huis??

Wat is een drillenisse?

Een drillenisse is een plagertje. Een kaboutertje dat alles op z'n kop kan zetten: je autosleutels verstoppen, je tas vol met papiersnippers doen, een aardigheidje voor je achterlaten, je bureau voor je opruimt of het tegenovergestelde waar kantoorstoel en prullebak pronken te midden van paperclips. Eentje die een kabouterje op je scherm plakt of je een cadeautje schenkt....

gekregen van mijn nisse.

Ssssst....ik ben drillenisse voor Anders (jongensnaam) en heb een kindshoge stoffen kabouter op z'n stoel gezet, de ramen "versierd" met kerstguirlandes, een chocoladekalender neergelegd, hem een "feestpaketje" gegeven waarin een paar ballonen, drinks-parapluutjes en serpentines en....ssst, ik ga een stuk karton op z'n auto zetten met"te koop" en z'n mobielnummer. Nog iemand die ideeen heeft? Kom maar aan!

Kerst kursus.

Wij houden geen personeels kerstfeest op mijn werk, maar we gaan op de kerst tour! In plaats van één avondje feest gaan wij twee dagen op studiebezoek in een andere regio. Met de bus, een lekker etentje, een avondje theater en een hotelovernachting inclusief. Dit jaar had ik het georganiseerd en we begonnen in Herning, op de HIH, Handels -en Ingeniør Hogeschool, die nu gefussioneerd is met

'

Birk Herning  Aarhus universiteit (HIH)

Aarhus Universiteit. 

De specialiteit hier is, dat er al gedurende de opleiding (bachelor én kandidaat) een hechte band en samenwerking is met een bedrijf. De student wordt al in het 3.de semester aan een bedrijf naar keuze gekobbeld en de opleiding verloopt deels op de uni en deels in het bedrijf. De student krijgt een bedrijfsmentor en heeft een studiebegeleider. De uitkomst: 95% heeft al een baan voordat ze klaar zijn met hun studie! We zijn op de universiteit geweest en op een van de mentorbedrijven KK-Electronics. Enorm inspirerend!!

Daarna zijn we naar Aarhus gereden, waar we onze spullen in het hotel dropten en met de bus naar het centrum. Een drink (og twee), eten in restaurant Italia en naar de voorstelling " Varm luft i Canal

Musikhuset Aarhus

Grande" in het prachtige Musikhus.

DS=Føtex, Netto; Bilka, Tøj&Sko, AZ

Vanochtend hebben we het hoofdkantoor van "Dansk Supermarkeded bezocht, waar we een fantastisch inzicht kregen in het koncept en de vele mogelijkheden voor jobs, van leerlingen tot leiding.

Daarna hebben we gelunched in de kantine van VIA University College, waar we meer te weten kwamen over de opleiding Nutrition and Health.

Al met al een paar zeer geslaagde dagen! Een leuke bijkomstigheid was ook dat wij allemaal  "drillenisse" zijn voor een ander (en daarom ook een drillenisse hebben). Zo werden er in de bus pakjes ongemerkt op je stoel gelegd of door de chauffeur doorgegeven. Eentje kreeg ongemerkt een hoop papiersnippers in haar tas, een andere watten in zijn zakken. En ik, ik kreeg sterrenstaafjes en bonbons!





Weer en meer...

Gisterenochtend lag er sneeuw op de auto; 's middags zaten we rond het vriespunt; 's avonds was het krabben; vannacht ging het regenen; vanmorgen werd het warmer en morgen gaat het harder waaien zodat er voor vrijdag een regulere storm verwacht wordt. Wat een weer; geen peil op te trekken.

Net zo koud en cynisch als de journalisten in dit land! Ik heb het zowat gehad met hun jacht op individuen en sensaties. Er gebeurt niet zoveel hier, zij het dan dat de crisis krast, dus dat geeft de journalisten tijd om op zoek te gaan naar ALLES wat de krant en het nieuws in kan. De ene politicus na de ander wordt doorgelicht; het ene "schandaal" na het andere rolt de media in; je wordt er niet goed van! Volgens mij hebben we hier veel te veel journaals en nieuwsberichten. Die moeten allemaal gevuld worden met....ja met wat; roddelverhalen, verhalen vol afgunst en nijd. Als je er iets van zegt, dan is het antwoord dat de journalistiek de wachthond van de democratie is. Dan zou ik die hond maar wat beter africhten!

Hier niet gezien!

Dag Sinterklaasje....dag zwarte Piet! Ik hoop dat de kindertjes (en degenen die altijd kind van hart blijven) hun pakjes hebben gehad! Ga jij maar weer terug naar Spanje, dan wachten wij op de Kerstman die uit Groenland komt.

De kerstman is een nieuwe uitvinding. Zoals hij er nu uitziet,met zijn rode wangen en ronde buik is uit de Amerikaanse CocaCola reclame gesprongen. Oorspronkelijk kent DK geen kerstman, maar kabouters, die je vooral rond midwinter te vriend moest zien te houden.

Hier was er al in het jaar 981 sprake van een jaarman. Hij woonde in een steen en de goede boer Kodran vroeg hem raad om alles. bijvoorbeeld om zaai-en oogsttijd. Rond deze tijd werden de denen gekerstend en de zoon van Kodran joeg de jaarman weg. Maar tegen (bij)geloof is niet op te boksen en "het kleine mannetje" bleef.
Nu werd hij NISSE genoemd, een verkleining van de naam Niels. Hij werd gekleed zoals de boeren vroeger: grijze broek en boezeroen en een rode (punt)muts

Deze NISSE was hij een bazig menneke, die allerlei ongelukken op je neer liet komen als hij zijn zin niet kreeg.
Pas in 1836 werd hij de goedmoedige kabouter zoals hij nu wordt afgebeeld.

Rumtopf van het jaar!

Het was weer zo ver; de rumtopf werd gezeefd en in flessen gegoten; vandaag was het kiezen wie van de drie de beste "topf" had gemaakt. Wij, de vrouwen, overlaten het "brouwen" van die rumtopf aan de heren.
Dit jaar was "de verkiezing" bij de zoon in Odense. En dat werd een heel gezellige zondag; met regen en wind buiten, maar warmte en gezelligheid binnen! 
De winnaar..........de schoonzoon! Voor het eerst en welverdiend!
Volgend jaar wordt de staf uitgebreid met de zwager van de zoon; die wil zooooo graag meedoen!


De dag begon al vroeg; we hadden beloofd mee te gaan naar de kerstmarkt bij het Hans Christiaan Andersens kwartier (Hier zeggen we altijd HC Andersen en dat spreek je uit als ho see annersen).
Door het slechte weer waren er helaas niet zoveel bezoekers. Het was een heel gezellig marktje in de oude stijl. Ik heb er sydesalt gekocht. Dit is zout dat wordt gewonnen door zout water te laten cristaliseren. Je kunt het niet meekoken og braden, maar je gebruikt het alleen om bij te zouten. Nee, het is toch weer heel anders dan zeezout.

Het was wat koud en nat op de markt, maar er stond een prachtig oud pavillon en daar hebben we lekkere warme chocola en æbleskiver (deense flensjes) gehad.

Kalendercadeau.

TV Charlie (zo eentje hebben wij) heeft ook een julekalender. Tot en met kerstavond wordt er iedere avond een verrassing uitgezonden! Een nieuwe deense film, een toneelstuk en vanavond "My Fair Lady" in de goede ouwe opzetting. En weet je wat, daar kan ik echt van genieten.....










We hadden vanmiddag Suzanna en Gezim op bezoek en ze bleven eten. Die zaten een beetje met hun tijd omhoog en met zichzelf in de war. Hun jongste dochter was vorige week verhuisd naar eigen gemakken; zoals dat meestal gaat met dochters van 21; een leegte achterlatend in het ouderlijk huis.
Daar komen ze ook wel mee klaar, maar in het begin begrijp ik best dat het een leeg gevoel geeft.
Ik mocht ze op de foto zetten.

Een beetje donker, maar dat komt door de tijd van het jaar.



Boodschappen.

Vanmiddag had ik vroeg vrij. We zijn naar het plaatsje Süder Lügum gereden, een plaatsje net over de græns bij de deense stad Tønder. Omdat DK de belasting op vet verhoogd heeft zijn chocolade, boter en vele andere artikelen flink in prijs verhoogd. Dat geeft ons des te meer een incitament om de kerstboodschappen in Deutschland te halen. In ieder geval alles wat je goed kunt bewaren.  Nu staat er bier, wijn diverse soorten haring, vlees (in de diepvries), snoep en chocolade, en nog veeeeel meer in de voorraadskast. Je kan het maar in huis hebben!

Na het boodschappen doen vlug naar huis. Ik heb een virus opgelopen (ha, ha, hoe kon het ook anders) dat me al sinds maandag een keelpijn oplevert. Overdag is het best te doen; ik brom als een beer en spreek met een basstem, maar tegen de avond voel ik me gebruikt en heb ik weinig energie over. Warme melk met honing helpt het beste.



Als het het patroon volgt van ÁL degenen die het gehad hebben en hun virus aan mij hebben doorgegeven dan is het over een paar dagen over. Dat hopen we dus maar....

Kerstkalenders en kabouters.

Als er december op de kalender staat komen de julekalendere (kerstkalenders). Ze zijn er met plaatjes achter de deurtjes, met chocolaatjes in de vakjes of met speelgoed. Ze zijn op de tv in vier verschillende uitgaven; voor de allerkleinsten, de schoolkinderen; de hele familie of de volwassenen. En degene die geen julekalender hebben hangen een kous op de deur voor kleine presentjes.

De kalenderkaarsen staan in de houders; op de scholen wordt er geknipt en geplakt van jewelste. Alles is klaar om de dagen tot kerstavond af te tellen.

Jaaa, de kerstkabouter krijgt deze maand zijn risengrød (rijstebrij) weer geserveerd. Je moet hem immers te vriend houden!!

Niet voor iedereen.

Nee, niet voor iedereen is geluk weggelegd. Vandaag hadden we een zogenaamde "ronde tafel vergadering" met Kouyo's vader, maatschappelijk werk, konsulent, jeugdwerk en ikke zei de gek. Kouya zelf had er ook bij moeten zijn maar kwam niet opdagen. Kouya is 16 jaar. Hij komt uit Iran, waar hij door zijn moeder beschermd, beschut en vertroeteld werd; waar zijn vader drie jaar lang in de gevangenis zat en waar zijn moeder hem thuis hield omdat hij op school gepest werd. Zijn vader vluchtte het land uit toen hij vrij kwam en Kouya, zijn moeder en oudere zusje volgden hem na een paar jaar. Zijn zus deed veel moeite om de taal te leren en het leven hier te volgen. Ze doet het heel goed, nu op het gymnasium. De vader had zich intussen omgeschoold en werkt nu in de verpleging.

Maar met Kouya en zijn moeder ging en gaat het helemaal niet goed. Kouya was nog nooit naar school geweest en moest nu ineens naar een school voor nieuwkomers. Hij kende de taal niet; hij kon het moeilijk leren; hij begreep de andere kinderen niet en werd een plaaggeest op school en thuis. Uiteindelijk besloot het familiecentrum dat het beter was om hem een jaar buitenshuis te plaatsen. Dat ging wonderbaar goed, totdat hij na een jaar begreep dat hij niet met de andere leeftijdsgenoten mee kon maar een kollosale achterstand had. Hij ging er van door en is nu weer thuis.....en dat gaat ook niet. Het familiecentrum nam kontakt op met mij om te kijken welke opleiding het beste voor Kouya zou zijn. Kouya en ik dachten dat een produktionsskole het beste zou zijn; maar Kouya kwam niet naar school. We dachten dat het beter was om leerling te worden bij een meester; Kouya verschool zich. Er werden tests afgenomen die een onduidelijk beeld gaven; kwam zijn lage scoring door zijn lage intelligentie of omdat hij de taal niet begreep? Op dit moment heeft hij een persoonlijke guide, die hem helpt weer terug in het leven te komen. Kouya's moeder is paranoide en depressief. Kouya's moeder wil geen hulp; geen behandeling; geen studie of baan; geen mensen over de vloer. Kouya's moeder vindt het zo moeilijk in dit land met alle problemen dat ze een vliegtuig naar "huis" heeft genomen. Ze wil geen contact en het is nog maar de vraag of ze ooit terugkomt. Daarom kwam Kouya ook vandaag niet opdagen. De vader kijkt ons radeloos aan....mijn hart doet pijn.

ochtendgloren 30.11.11

Wat een eer!

Om vier uur vanmiddag werd bekend gemaakt dat Fredericia Teater de Disney musical Aladdin mag gaan opzetten. Als enige stad /teater in Europa  krijgen zij de premiere. En dat is toch groots voor een stadje met 40.000 inwoners (inclusief "het opland"). Londen kijkt op haar neus; Hamburg werd het ook niet....maar de stad met een hele exclusive musical academie (waar Kopenhagen afgunstig op is) krijgt de eer. Da's toch geweldig! De premiereuitvoering is ergens eind volgend jaar! Kom maar kijken.......

Post......

Vanaf 1. januari 2012 moeten alle brievenbussen helemaal vóóraan het huis hangen. Neee, geen anderhalve meter binnen het heggetje maar vooraan aan de straatkant. De postbode moet er, op de fiets zittend, bij kunnen! En anders....dan krijg je geen post meer! Ja, ja Post Danmark; jullie hebben wel zowat al jullie eigen glazen ingegooid! Er is al een paar jaar geen postkantoor meer hier in de stad, slechts een posthoekje in één supermarkt. De porto is jaar na jaar zoveel gestegen dat het nu dubbel zo duur is als in NL om een brief te versturen. Pakjes afhalen kan alleen op één plaats in de stad. En nu dan het verplaatsen van de brievenbussen, wat voor vele mensen betekent dat ze een statief moeten aanschaffen om die bus aan op te hangen. Zelfs al hangt de onze al jaren op de goede plaats, vind ik toch dat veel mensen in hun beurs moeten grijpen....en voor wat?? De post wordt slechts vier keer per week rondgebracht en als ik eerlijk moet zijn zit er niet veel van belang tussen. Een enkele rekening die nog niet digitaal verstuurd wordt, een tijdschrift of een vakblad. Het weekkrantje brengt de krantenjongen rond. Ja Post: jullie zullen binnenkort werkeloos zijn. No Hope, no Cash en no Jobs. Het merendeel van de denen doet alles digitaal!

Storm over Danmark.

Daar is t'ie dan: de eerste echte herfst/winter storm. Het valt nog veel mee. Op de brug over Vejle Fjord zijn een caravan en een vrachtwagen gekanteld; de kerstversiering van de buurman is weggevlogen en de brug over de Storebælt (de grote Belt) is afgesloten voor al het verkeer; maar de storm was verwacht en dan valt de schade altijd mee. Daar komt nog bij dat het zondag is en wie er niet uit hóeft blijft maar lekker thuis. Wij ook....zo'n lekkere luie zondag..... Met het eerste kaarsje van de adventskrans aan, een film op de tv en een paar tijdschriften is het goed vertoeven in huize H.

Wie niet waagt...

....die niet wint. Er was kerstmarkt in Madsby Legepark en je mocht een wenslijst afgeven aan de kerstman. Mmmmm, wat zal ik wensen...? Idéetjes genoeg, waar of niet Casper. Nu is het de vraag of je iets wint?

de lijst wordt gemaakt

Drie turven hoog en nog niet zo goed verstaanbaar. Al wel geinteresseerd in computerspelletjes... en als mor helpt  "Bob de Bouwer" zien op You Tube!

Caroline was er deze keer maar eventjes bij; die had een verjaardagspartijtje op haar programma.

Het begint er op te lijken...

De kerstman heeft aangelegd aan de haven in de stad. Helemaal uit Groenland is hij gekomen en hij heeft een schip dat is volgeladen met pakjes. De rendieren vliegen hier pas later naar toe.......

Op de school van Caroline was het ook kerstmarkt en ook hier kwam de kerstman, julemanden, noemen we hem hier,op bezoek. Carl vond hem best aardig, maar zijn speen, sut, wilde hij (nog) niet kwijt. Vele kinderen geven hun sut aan de kerstman als ze er te groot voor worden, maar Carl is nog niet zo groot....

Dochter en ik gingen aan de gang met kunstnijverheid!. We hebben sterrren gevlochten.......

Parkeren + / -

Een paar maanden geleden schreef ik dat ik nooit meer boodschappen zou gaan halen in Føtex omdat het verplicht was geworden om een parkeerschijf te gebruiken. Ik was natuurlijk vergeten die schijf in te stellen en werd daarom op de bon geslingerd. Bah! Toen schreef ik dat ik daar gewoonweg nooit meer mijn boodschappen ging doen. Nou, ik was niet de enige. Er werd zelfs een landelijke protestgroep opgericht. En het resultaat: Alle Føtex winkels hebben de borden van hun parkeerplaatsen gehaald. Nee, niemand hoeft meer een parkeerschijf te zetten (of het te vergeten). Zo'n klantenvlucht kon het bedrijf niet aan!

Maar in ons stadje komt de gemeenteraad geld te kort. Daarom gaat men nu betaald parkeren invoeren in de hele binnenstad. "Ach mens, wat zeur je", zullen jullie wel zeggen...."dat moeten wij overal!" Maar onze stad trok juist klanten "van buiten" omdat er vrij parkeren was. De handelsstand staat op rood! Het gemeentebestuur doet de zaak af met te zeggen dat er op deze manier altijd een vrije parkeerplaats te vinden is. Eerlijk gezegd: die kun je ook de dag van vandaag gemakkelijk vinden......

Een kerkschip.

Een beetje triest, maar vandaag was ik naar een bijzetting in de kerk van Taulov (een dorp onder de rook van Fredericia). De man van mijn collega was na een kort ziekbed toch nog plotseling overleden. Dan ga je natuurlijk mee naar de kerk. En omdat het toch een beetje ver van me af is (ik kende hem niet echt) keek ik rond in de dorpskerk, die een paar jaar geleden gerestaureerd is. Taulov kirke is gebouwd in de middeleeuwen en ziet er uit zoals de meeste deense dorpskerken er uit zien; wit gekalk met rode daken.

En in alle dorpskerken hangt een schip. Geschonken door een koopman, wiens schip veilig en met volle lading aangelopen was; door een familie als dank voor een redding van verdrinkingsdood of gewoon gekocht door de menigheid omdat er nu eenmaal een schip in een dorpskerk hoort te hangen.

De deense staat kent nog steeds een staatskerk. Er is (natuurlijk?) geloofsvrijheid en daarom zijn er kerken of zalen voor "anders denkenden",  maar voor de rest krijg je het lidmaatschap van de deense Luthers Evangelische staatskerk cadeau bij je geboorte. In deze staatskerk zijn de geestelijken ambtenaren, vandaar dat zij ondermeer de bevoegdheid hebben om een huwelijk af te sluiten. En omdat de kerken bezit van het rijk zijn, wórdt er nogal wat geld aan toe geschoven. Niks geen "zelf sparen en betalen", maar gewoon op de begroting staan!

De andere religies knokken al jaren om op dezelfde manier "geholpen" te kunnen worden, maar dat gaat (tot nu toe - hoelang nog?) niet door.



November, november, november.

Een hier bekende schrijver schreef dat een jaar 15 maanden had. Januari, februari, maart, april, mei, juni, juli, augustus, september, oktober, november, november, november, november, december! Vier keer november!  Mist en mist; de hele dag en hier op de avond is het zicht bijna nul. De temperatuur ligt op één graad; de schoorsteen trekt slecht in het begin vanwege het klamme weer. Ik steek de kaarsen aan; vind mijn warme sokken en kruip in de luie stoel. Ik heb november aan de waslijn gehangen!

Een verlaat cadeau en deense klejner.

Vandaag heb ik een gekregen verjaardagscadeau "ten gelde" gemaakt. Ik had een uitnodiging en een VIP kaartje voor de grote shopping-bazar, vooraf gegaan door een ontbijt in de foyer, gevolgd door een hele leuke voorlezing over positief denken. Mijn vriendin kwam me al om kwart voor negen halen en samen fietsten we naar de Beurs. Koffie, croissants en een hilarische lezing; dat begon goed. Op onze stoelen stonden tassen klaar met modetijdschriften, een drankje en een snoepje. Na afloop waren we de eerste bezoekers op de beurs. En tjonge jonge wat een aanbod. Het waren hoofdzakelijk internetfirma's die hier hun waren aanboden en dat was ver beneden de winkelprijs! Ik heb alvast drie kerscadeautjes gekocht.


Weer thuis had de heer des huizes inkopen gedaan om Klejner te bakken (hier zeggen we dat klejner gekookt worden). Klejner zijn de oudst bekende baksels (kerstkoekjes) in DK (en in de rest van Scandinavie). Je bakt ze in olie, net als oliebollen. En alleen in de kersttijd.....

Om ze te maken gebruik je een klejnespore. Dat is net een radeerwieletje, maar dan van hout. Je maak een snee in het midden en dan wring je de ene kant door het gat, zodat ze een gedraaide vorm krijgen.  Mmmmmm, lekker!