Gelukkig nog een verjaardag.

De verjaardag van de chef; de eega; far, morfar en farfar.

Zo gezellig!
Het weer speelde mee; zon de hele dag en weinig wind.

Ik doe maar wat foto's:

Het smørrebrød was uit de kunst! Mooi opgemaakt en perfect van smaak. 

Ik had een chocolade-sinaasappel taart gebakken en de jarige had een pracht van een slagroomtaart gemaakt (maar die foto is mislukt).

De kinderen met aanhang waren er allemaal en na de lunch werd er gevoetbald.

Farmors handdoekjes

Een medeblogster vroeg me om een foto van de gebreide handdoekjes op mijn blog te zetten.

Met alle plezier!

Ze zijn ongeveer 40 cm breed en 50 cm lang.

(grof geteld zijn er 110 steken opgezet 

en zijn ze gebreid met naald 3)

Mijn schoonmoeder heeft er heel veel gebreid in haar levensjaren.

In allerlei kleuren, gestreept, geblokt, van restjes.

Veel heeft ze weggegeven aan kennissen en familie.

En ik moet eerlijk zeggen dat ze enorm sterk zijn. 

Niks geen slijtage te zien.

Deze zijn zeker 12 jaar oud en worden nog dagelijks gebruikt.

Ik heb er zelfs een paar die wel 20 jaar oud zijn!

Take it easy.

Oftewel, doe maar rustig aan...

De chef is zondag jarig en dan komen de kinderen met aanhang. 
Ik heb smørrebrød besteld! Lekker en gemakkelijk.
De taarten maken we wél zelf.

De avond van te voren? Om het te vieren hebben we een tafel gereserveerd bij Flammen in Vejle. Ook lekker en gemakkelijk.

Snapt u het?! We doen lekker rustig aan. Dat zere been van de chef is e-i-n-d-e-l-i-j-k bijna helemaal beter, maar dat heeft lang geduurd en hij is er vreselijk ellendig onder geweest. 
(Nu heeft hij vast vitamine-tekort, want hij niest en proest aan een stuk door; zucht!).

Het werk ging toch gewoon door, zij het in een langzamer tempo.
De platen voor Fayard zijn afgeleverd. In Munkebo bij Odense.

Een ritje over "Fyns-land".

Met afwisselend zon, hagel, natte sneeuw en harde wind.

Mijn nieuwe fiets komt pas de negende mei (niet in voorraad). Awel, het is toch eigenlijk veuls te kou' om te fietsen. Dus...

De tijd van nu.

Mijn elektrische fiets werkt niet meer. Iets belangrijks in het elektrische systeem heeft de geest gegeven en er kan geen reservedeel worden aangeschaft. De fiets staat nu al veertien dagen bij de fietsenmaker, maar er is niets aan te doen. Hij is bijna zeven jaar oud; eentje van de eerste leg en hij heeft heel wat kilometers versleten; het beestje is op. Tja......

Ik heb een nieuwe fiets bestelt!!! Weer een elektrische, want dat fietst nu eenmaal heerlijk weg. De man en ik, wij fietsen graag en mijn droom is om op vele van de Deense eilanden te fietsen.
Van mijn oude fiets kan de chef de batterij gaan gebruiken, zodat zijn rij-afstand groter wordt; die van mij krijgt een grotere reikwijdte.

Eerst had ik nog wat bedenkingen over "zomaar een nieuwe fiets kopen", maar ik kreeg gisteren het droeve bericht dan een van mijn neven is overleden en toen bedacht ik me dat ik/wij de tijd die we nog hebben zo goed mogelijk moeten doorbrengen. Nu we nog kunnen fietsen..en genieten..en fit zijn (het gaat de goede kant op met dat chef-been). 

De fiets komt over een week; hopelijk komt het goede weer dan ook weer om de hoek kijken, want jeminee wat is het koud!

Wij reden naar IKEA. Op een zaterdag. Terwijl er buiten een ijzige wind blies. Binnen bij IKEA is het warm. Zo dachten er vele anderen ook over, want het was er druk (niets vergeleken bij Hollandse drukte hoor). We kochten een wit tafeltje voor buiten. Alvast een verjaardagscadeautje voor de chef, die de 30 jarig is.

En omdat we dan toch in Odense waren wipten we even binnen bij Jeff en Ivona. Jeff was brood aan het bakken, dus wij werden getrakteerd op versgebakken brood met diverse soorten kaas. Lekker.



Ivona paste op neefje Luka en ik maakte even een foto bij het uitzwaaien.

Foto-blogje

Van-alles-en-niks-en-nog-wat.

Uitzicht uit het raam van de eetkamer bij Sandra, waar we afgelopen zaterdag een heerlijk etentje hadden. De stadswallen (aan het einde van de straat) worden al groener en groener.

Als leraar scheikunde en natuurvakken heeft Sandra de sleutel van het wetenschap-klaslokaal op haar school en daar mocht Carl een paar proeven doen. Pffft, bang, pssst...da's genieten.

Tweede paasdag gaven wij (Lunakoor) een klein concert in de kerk van Egeskov. Hier een paar van de "dames".

Gisteren wandelde ik door het bloesemlaantje achter het verpleegtehuis. Zo mooi....

De tuinstoelen staan klaar, maar het is veel te koud om buiten te zitten.

Dan maar naar binnen met m'n boek.

De tulpen staan lang dit jaar. Die vinden de kou niet erg.

Hier moet ik hoog nodig gaan wieden!! Maar...brrrr. Koud en een harde wind.

Ik brei liever verder aan mijn witte zomervest.

Woensdag-blog.

Nu mijn moeder ouder en ouder wordt is het heel vervelend om zo-ver-weg te wonen. Even binnenwippen, een karweitje doen, een helpende hand bieden, mee naar de dokter/ziekenhuis en dergelijke dingen, kijk dat gaat niet. Mijn moeder is er na meer dan veertig jaar wel aan gewend geraakt dat ik niet naast de deur zit. Maar broers en zus moeten "mijn portie" overnemen en dat vind ik wel vervelend. 

Nu komen ze (de gemeente) met een zorg-programma, waar ik me ook kon/moest aanmelden/inloggen. Ik vind het wel fijn om op die manier te kunnen communiceren met de mensen van de zorg, maar ik hoop niet dat ze verwachten dat ik lijfelijk in de buurt ben om daadwerkelijk te kunnen helpen. 
Daarom een bloemetje voor de echte                                                 mantelzorgers...ook die lieve buurvrouw!

Pasen

Vrolijk Pasen,

Zalig Pasen,

God Påske,

Happy Eastern.

Ik googelde waar de naam Eastern (het Engelse woord voor Pasen - Ostern op z'n Duits) vandaan kwam.
Hoogst waarschijnlijk uit de oude Aziatische cultuur, waar de godin van de vruchtbaarheid Ishtar heet.
Aha...vandaar die eieren, kuikens en lammetjes!
Kan ook uit de Griekse oudheid komen: Astare; de godin van de dageraad; de godin van het licht.

Het woord Pasen hebben we overgenomen van het Joodse Pesach. Dan werd er een lam geslacht en dat wordt ook hier nog steeds veel gegeten met Pasen.

Och ja; het kan maar een naam hebben.

Ik wens iedereen vrolijke Paasdagen.

Even een up-date: 
Het gaat langzaam...langzaam beter met het slechte been van de chef. Hij heeft een paar nachten flink koorts gehad; nu ziet het ernaar uit dat deze penicilline werkt. 

Een fotootje van gisteren bij de supermarkt. Wat een paasweer !