Feest.

Zaterdag was het dan zover. Feest ter gelegenheid van onze 70-ste verjaardagen het afgelopen jaar. Iedereen had er zin in; het was ook alweer lang geleden en Denen houden nu eenmaal van feesten.

De tent werd de dag ervoor opgezet. 

Het zou kunnen regenen, maar we hebben prachtig weer gehad.

Het varken draait aan het spit. De jongens kijken toe vanaf het balkon.

 

Een praatje met Martin, de kok. 

Welkomstdrankjes, voor ieder wat wils.

De gasten druppelen binnen - nou ja, binnen en buiten..

Familie van Jørgen

Mijn zwager (en ikzelf)

Ons Marije en Ivona.

Mijn vriendinnen met aanhang.

De buren.

Vrienden van mijn man, mijn zwager en mijn oud-collega.

Casper was bartender, geassisteerd door Carl.

Een kijkje in de tent

en daarbuiten

Het bier en de limonade lagen op ijsblokjes in onder andere de kruiwagen.

De lieve, mooie speech van onze dochter.

Heerlijke salades.

Dansjes werden geoefend

De buren hadden ook de vlag uithangen

Laat op de avond gingen we naar binnen. Daar werd ook gedanst! 

We kregen veel bloemen en planten. Hier een prachtig boeket van dochterlief en vriend.

Cadeautjes hoeft niet, hadden wij geschreven. Daar hield niemand zich aan.

Wát een feest hebben wij gekregen van onze kinderen! Geweldig!!!

We houwen 't niet droog.....

En het zag er nog wel zo mooi uit. De rug van de chef speelt erg op dezer dagen. Pijn en pijn. En dan moet je toch bewegen om de conditie op peil te houden. Dus fietsten we naar Trelde. Even rusten bij de "andedam", het eendenvijvertje. Daar zat een reiger te loeren. Ik dacht dat het een nep-vogel was, zo stil zat hij. Tot hij wegvloog....

                                 Met een beetje in-zoomen zie je hem links zitten.

En dan zie je ook dat er weer een grijze wolk aankomt.  

We konden schuilen onder de bomen een eindje verderop.

De oogst is in volle gang. Hier ligt er graan te drogen.

Eigenlijk fietsten we te veel kilometers. Da's ook weer niet zo goed voor die rug. Er kwam een berichtje...de operatie van de chef  is gepland voor 9 maart volgend jaar!! Poeha, dat is wel erg lang wachten! Een winter lang....

De vlaggenmast is wel eindelijk geverfd. En er zijn mooie luchten te zien, dat wel. 

Maar ik verlang naar strak blauw.

Voor het feest......

Regenbuien.

Er hangt weer een donkere wolk boven ons hoofd; wéér een regenbui. Na die hele droge juli was regen welkom, maar vervelend is het toch. Een fietstochtje? Schuilen dan maar.

De vlaggenstok schilderen? Jammer, de verf regende eraf. Dat is dus dubbel werk.

Het onkruid? Dat groeit als kool.

Misschien/hopelijk wordt het volgende week beter. Dan moeten de kinderen weer naar school; dan is het vaak goed weer. 

De zomervakantie hier is afgelopen; ook voor de middelbare scholieren. 

Net als de lichte nachten....Jammer.

Nu maar duimen dat het a/s zaterdag droog blijft!

(PS: ik heb wel veel tijd om te lezen 😉😏)

Het waarvoor..

Die twintig borden en die vierentwintig glazen heb ik nodig voor hét feest. Morgen over een week. De chef en ik werden allebej 70 het afgelopen jaar (ik zelfs in het vorige jaar) en dat willen we toch wel graag vieren. En weet je wat: Onze kinderen (en kleinkinderen) bieden aan om het te verzorgen. Compleet met speenvarken, diverse salades en wat er zoal meer bij een feest hoort. Wij nodigden de gasten uit (een maand geleden), zorgen voor een tent (het zou kunnen regenen) kochten brandhout voor de grote grill, moeten morgen wat uitklaptafels kopen, lenen extra stoelen bij de buren, kochten wijn en limonade (de kleinkinderen maken drinks), we bestelden marsepeinconfect bij de bakker (voor bij de koffie) en natuurlijk zorgen wij voor borden, bestek en glazen. 

We krijgen een gemengd gezelschap. Vrienden van de chef, mijn vriendinnen, gezamelijke vrienden, de buren en natuurlijk de familie. Familie van de eega en mijn zus en zwager komen 🙏 . Mijn jongste nichtje - wij schelen 18 jaar - is momenteel ook in DK op vakantie met man en zoon. Maar òf ze op het feest komen is nog maar de vraag, want dan zitten ze helemaal aan de andere kant van het land. Daarom kwamen ze gisteren op bezoek. Heel gezellig. Zo lang geleden dat ik - live - keuvelde in het Nederlands. 

Koffie met thee-broodjes en een kaneel-cake; een rondje langs het strand en de haven en tot slot gingen we eten bij restaurant Cozy aan de jachthaven.

Lampje.

"Lampje". Zo heette de helper van Willy Wortel uit de Donald Duck...vroeger. Misschien heet hij nog steeds zo en misschien zijn er ook nog steeds kinderen en grote mensen die het blad lezen. 

Hier in DK heet Lampje "het kleine hulpje". Zo eentje hadden wij hier de laatste paar dagen.

Hij hielp met het gras tussen de stenen te verwijderen. Hij hielp met het snoeien van een paar struiken..

..en hij hielp ook mee toen er zonnefilm op drie ruiten van een school gemonteerd werd.

Nu is de logé weer in Odense om de laaste vakantiedagen thuis door te brengen. Het was zo gezellig om hem in huis te hebben. Het voordeel van grote kleinkinderen is dat ze niet om zes of zeven uur 's morgens aan je bed staan, maar lekker nog even blijven doorslapen.

Omdat we toch in Odense waren kochten we meteen 24 glazen bij Ikea. Waar die gebruikt gaan worden....? 

PS: Donald Duck heet Anders And in het Deens. Willy Wortel heet Georg Gearløs en Katrien Duck noemen we hier Andersine. Ach, het is maar een weet 😉.

Eenentwintig!

 

Eenentwintig lentes.

Deze lieve kleindochter werd "ineens" eenentwintig. 

We vierden haar met een heerlijk etentje gisteren dat moeder Sandra op tafel zette. En natuurlijk "het koningsspel". De meiden tegen de mannen (waar we natuurlijk van verloren).

De tijd? Ja, waar is die in 's hemelsnaam gebleven.

Wat een rijkdom om dit te kunnen vieren met haar.

Nullermænd=stofnesten.

Nullermænd. Je spreekt het uit als noeler-men en het betekent zoiets als stofnesten. Maar ik vind de benaming noelermannetjes wel wat hebben. Daar ging ik naar op jacht vandaag; op de  bovenverdieping. Ongelooflijk hoeveel er zich daar verstoppen. Onder de bedden en de verwarming, in de hoekjes en langs de plinten. Ik gebruik een veger van rubber/gummie en die is heel goed in het verzamelen en jagen. Weg met alle nullermænd! (maar ik durf te wedden dat ze volgende week weer terugkomen).

Het bed op de logeerkamer is weer opgemaakt. 

Philip komt weer een paar dagen op vakantie. 

Gezellig.

Tussen de buien door fietsten we over Fælleden en gingen schuilen in de militaire oefen-barakken.

Een foto vanaf de steile helling op Fælleden.

We moesten nog wat pakjes afgeven bij een klant en bij een andere folio ophalen.

We reden langs de bakker en aten makron- en hindbærsnitter als lunch (oef!!).

En later op de middag kocht ik 20 witte borden bij de kringloop van het Rode Kruis voor...11 Euro. Wat ik met 20 borden moet? Dat hoor je later wel 😏.