Geluk zit in de kleine dingen.

Geluk is om op kousenvoeten en in ochtendjas naar buiten te lopen om bieslook te knippen. Een van de laatste voorbereidingen van het paasmaal, oftewel påskefrokost.

De tafel was gedekt - voor twaalf man; Er kwamen er nog twee bij dus eentje moest genoegen nemen met een kruk uit de werkplaats. Het ging "net" allemaal aan tafel. 

Zes jonge mensen aan de ene kant, acht "grote" mensen aan de andere..

Voor voedsel-overschot hoeven wij niet bang te zijn. Op de kaas na ging alles op! Fijn dat iedereen zo genoot van het eten en van elkaars gezelschap. (de chef was niet helemaal aan top; jammer)

Na het eten opende Casper spontaan "de bar" en mixte drinks en cocktails, bijgestaan door Caroline.

Ik kreeg een gin-hass, de chef een black russian en verder was er voor ieder wat wils.

De heren gingen even naar buiten; benen strekken en genieten van het zonnetje.

Na afloop was er koffie en thee en ik had twee taarten gebakken. Tot algemeen genoegen.

Het was een vrolijke pasen.

Ordsprog oftewel spreekwoorden en zegswijzes.

Griemmank vroeg om een paar Deense spreekwoorden. 

 Veel spreekwoorden zijn zo'n beetje hetzelfde als in de Nederlandse taal; zegswijzes zijn wat anders.

Hier zijn er een paar....

Lige ved og næsten, slår ingen mænd af hesten : Net ernaast of bijna raak, stoot geen man van het paard ;-)

Betekent: Je hebt verloren, het doel gemist, ongeacht wat.

Der er ugler i mosen : Er zitten uilen in het moeras.

Betekenis: het is niet pluis. Eigenlijk waren het ulven= wolven maar dat is verbasterd tot ugler=uilen

Der er ingen ko på isen : Er is geen koe op het ijs

Betekenis: Er zijn geen problemen, alles is okay

Hvor kragene vender : Waar zelfs de kraaien omdraaien

Betekenis: ver van de bewoonde wereld, in een kale uithoek

De duivel op de muur schilderen: is een zegswijze die betekent dat men focuseert op al het negatieve en het ergste vreest

De schrijver Hans Christian Andersen schreef:

Het is met de liefde als een schildpad.

De meesten kennen slechts de vervanging

Verklaring: "Forloren skildpadde" is een ragout die een beetje de smaak heeft van schildpaddesoep. Forloren betekent vervanging. Een gebit heeft bv "forlorne tænder" - valse tanden

 Zonnige dagen met Philip.

We klommen op in de oude watertoren op de stadswallen. Dat was lang geleden dat ik daar boven was. Het uizicht is, als altijd, mooi. De binnenstad verandert niet veel en de laagbouw overheerst gelukkig nog steeds.

We liepen een rondje over de wallen en gingen ijs eten bij Gelato di Natura.

En toen naar de film.

Er zat er nog eentje in mijn bioscoop-pakje en omdat de andere films op het programma ons niks zeiden gingen we naar "The Fabelmans" en werden enorm positief verrast.

Een film van Steven Spielberg waar hij een autentisch verhaal neerzet over zijn eigen jeugd en de weg naar de filmmakers.

Echt een heel goede film!

Even geen heuveltjes.

Bij onze interval wandeling gaan we over drie heuvels - "bakker" noemen we die hier. Vooral die ene "djævlebakken" (duivelsheuvel) is een uitdaging. Maar vandaag haakte ik halverwege af, liet de heuvels links liggen en wandelde langs de voetbalvelden. Iets met een slechte knie (die aan het genezen is) wat eventjes uitdaging genoeg is. Bewegen is goed, overdrijven niet.

De hagendoorn bloeit. Dat is een beetje moeilijk te zien op deze foto maar hij zit vol met witte bloesem.

We lopen echt achter op Nederland, maar ook hier komt de lente,

De tuin begint te groenen. Het gras is voor de eerste keer gemaaid, de bloembakken zijn leeg behalve die bij de voordeur; daar heb ik viooltjes in gezet. Zelfs de tegels hebben een groene waas - daar moet de zon op!

Caspers auto is intussen gerepareerd met hulp van "de broer van de buurvrouw". Hier kwam de "iets voor iets bank" in werking. De chef heeft de monteur ooit geholpen, nu kwam hij hier helpen.  Casper kan weer vooruit.

Ik nam afscheid van mijn droogtrommel. Die is verkocht, ik gebruikte hem hooguit een keer per jaar en dat ding vult veel te veel in onze piepkleine bijkeuken. 

De monteur, een beersterke jonge vent, hielp met het optillen van de droogtrommel en zette hem in de aanhanger van de kopers. Zij blij, ik blij.

Nu hebben we twee kastjes besteld voor de bijkeuken. Daar hebben we meer aan.

Een zonnig en koud fietsrondje langs de haven kon er gisteren ook nog bij.

Ik hing paaseitjes in een paar wilgentakken en nu ga ik Philip afhalen bij het station. Hij komt met de trein (alleen) en blijft een paar dagen logeren. Eens kijken wat het weer doet en wat wij gaan verzinnen voor de komende dagen.

Hoe simpel kan het zijn.

 

Je kunt hier in dit land geen peperkoek kopen. Die vind ik nou net zo lekker en altijd als ik weer in Nederland geweest ben heb ik er een paar mee naar huis genomen. 

Maar het is schijnbaar helemaal niet zo moeilijk om hem zelf te bakken. Alleen kun je hier geen speculaas kruiden kopen. Die maakte ik daarom ook zelf volgens een receptje van het www.  Die kruiden...dat rook heerlijk! Maar ik las het peperkoek recept niet meer door en in plaats van twee eetlepels gingen er minstens vier in. De koek is nu ingepakt in alu-folie (om een zacht korstje te krijgen) maar ik ben bang dat ik hem veel te sterk gemaakt heb. 

Tja, de volgende keer beter, want ik ga het nog een keer proberen. Om toch iets lekkers bij de zondagse koffie te hebben bakte ik een upside down cake met peren. Die is verrukkelijk. Lekker bij de warme thee na het fietsen, want er stond een ijskoude noorden wind.

Weer thuis kwam de oudste kleinzoon met een vraag over de tweedehands auto die hij gekocht had. Daar is iets met de verbranding niet in orden (waar ik toch niks van snap). De chef wil morgen een automonteur vragen hoe het euvel verholpen kan worden. Het autootje ziet er verder piekfijn uit; z'n ouwe auto - die twintig jaar oud was - kwam niet door de keuring en ging naar de schroot.  

Casper werkt de volgende week nog drie dagen, dan is het paasvakantie in DK. Zondag komt "la familia" naar ons paasbuffet en een paar dagen daarna gaat Casper op reis. Vier weken lang naar o.a. Thailand, Cambodja, Vietnam....spannend! 

Kleine kinderen worden (veel te vlug) groot. 

Zitwerk

Ik heb de hele week al de ene klus na de andere gedaan. Alle ramen van binnen gelapt, kamer goed gepoetst. Badkamer een grote beurt gegeven. Keukenkastjes schoon gemaakt, een klein beetje tuinwerk gedaan en viooltjes geplant. Nu heeft mijn lijf wat rust nodig, kan ik merken. Ergo schreef ik vandaag faktures en deed wat andere boekhoud-dingen. 

En de chef stelde voor om vananvond een pizza te halen. Fast food is hier een zeldzaamheid, maar vandaag heel welkom.

👐👍👌☺

Oh ja, er waren ook genoeg andere dingen. Een gezellige avond met twee oud collegaas, de eerder beschreven lezing en gisterenavond gingen Caroline en ik weer eens naar een optreden van de studenten van de musical academie.

Iemand had afgelopen zondag een wildwaterbad, twee tenten en een sauna op het strand gezet. Alleen voor de genodigden.

Bij goed (droog) weer fietsen de chef en ik en ik wandel met en zonder de wekelijkse interval-club.

Ook hier is het voorjaar op komst. Deze foto is van een weekgeleden. Intussen is er een groene waas over de bomen gekomen

Ik voel dat ik echt een rustdag nodig heb en dan komt het eigenlijk goed uit dat het regent.

Tenenkrommend op het laatst.

Ik had een vriendin uitgenodigd om mee te gaan naar de lezing van Sara Alfort. Die heeft een interessant boek geschreven over "Dames die te veel waren" .

Een boek over de periode van 1885 tot 1919, het jaar waarin de vrouwen in de Scandinavische landen stemrecht kregen. 

Er waren destijds nogal wat dames die hun recht deden gelden wat betreft, normen en waarden van het vrouw zijn. Ze schreven vrijgevochten over veel onderwerpen die provocaties opriepen. Ze kenden elkaar en steunden elkaar. Ze schreven over de heersende moraal, onbuigzame conventies, sexualiteit en kregen van vele kanten de wind van voren. 

De lezing was echt interessant.

..... en toen was het tijd om wat vragen te stellen.

Ach ach, het hele vragen-halfuurtje veranderde zich in een meningsuiting van diverse vrouwen die met hun litteraire kennis pronkten. Die zo nodig moesten zeggen hoeveel jaren zij een universitaire opleiding hadden gevolgd. En welke hoog litteraire boeken zij hadden gelezen. Ze wilden gehoord worden, nee, ze wilden zichzelf horen. En daar word ik toch zo moe van....