Dan maar met behulp van foto's

Allé zeg, nu ben ik flink verkouden geworden.

Zou de eega mij hebben aangestoken??

Je kunt in de stad zien dat het vakantietijd is.

Het centrum was gewoon leeg gisteren en daarom reden we even naar het Storcenter in Kolding.

Daar ligt onder andere een - goed gekopieerd - Amerikaans café/cafetaria uit de 50'er jaren.

Met platenhoezen van Elvis, Audrey Hepburn, Ricky Valens aan de muur. 

Met fantastische milkshakes (die smaken zoals een milkshake hoort te smaken!)

Thuisgekomen werkten we nog even; we drukten affiches en toen de zon doorkwam fietsten we naar de stad, waar we heerlijke koffie met gebak kochten bij Mair's.

Dus: voorlopig geen kalorien meer voor mij!

Je kon nog lekker buiten zitten (wel met een trui aan).

Vandaag reden we al vroeg naar Silkeborg, waar een marktje was.

Ze hebben hier normaal spullen van vrij hoge kwaliteit.

Ik kocht er een blouse (Masai) , een goed t-shirt en een broek voor alles bij elkaar 12 Euro. De broek past niet, maar die geef ik aan Sandra. Merkkleding!

Nog even een rondje lopen langs een van de meren..

Hier liggen de rondvaartboten.

Maar wij wilden gaan varen met ons eigen bootje.

Helaas begon het te regenen en het is net pas opgehouden.

Thuisgekomen kroop ik in m'n stoel met een boek, maar van lezen kwam niet veel. Ik heb minstens een uur geslapen...

Ik hoop maar dat ik de verkoudheid in bedwang kan houden.

De weersvoorspelling voor morgen is niet beter, maar vanaf woensdag zou het beter worden.

Laat ik daar dan maar op hopen.

Oplossingen.

Moet je zien hoe ik hier zit...

.... met de computer op de workmate.

Dat komt omdat de meeste meubels al naar de voorkamer verhuisd zijn. Die meubels waren te zwaar voor ons om te tillen, dus Peter kwam gisteren, net voor de vakantie, even helpen.

Het ziet er hier maar merkwaardig uit.

De grote tafel, het bureau, de meeste kasten staan in de voorkamer.

We moeten nog de servieskast uitruimen en verplaatsen en de ladenkast waar de printer opstaat (en de router niet te vergeten).

De hal klinkt hol; die is leeg. Zelfs de mieren hebben het schip verlaten.

Donderdag vliegen wij voor een laaang weekend naar Bornholm en als we thuiskomen komt de vloeren- meneer.

De kinders zijn nu allemaal op vakantie.

De auto's staan hier.

We hebben hier een heel wagenpark!

Grijsblauw.

Vanochtend maakte ik deze foto toen ik in de auto op de eega wachtte, die even langs de dokter moest. 

(een virus, gelukkig niets ergers).

Na het werk (ik werk normaal tot een uur of drie in de zaak) gingen we een eindje varen.

We moeten het bootje immers leren kennen.

Hier zie je een gedeelte van de haven van de zeezijde.

Als ik een foto maakte vanaf stuurboord dan kreeg ik deze kleuren.

Maakte ik een foto vanaf bakboord dan...

..is het toch meer blauw dan grijs.

Alweer 'n jaar....

Vandaag is het alweer een jaar geleden dat de moeder van mijn schoondochter is gestorven.

Mijn schoondochter komt uit Bosnië en in Bosnië doen ze alles

 "na een jaar".

Als er een kind geboren wordt, dan wordt er geen uitbundig feest gevierd rond de geboorte, ook geen groots doop-of naamgevingsfeest zoals de Denen dat doen, maar er wordt een groot feest gehouden als het kind één jaar oud is. Dan wordt iederéén uitgenodigd op een groots buffet met alles erop en eraan, en tot slot koffie met wel vijftien verschillende soorten koek en gebak.

Dan wordt er een lok van het haar van het kind geknipt en dat wordt bewaard.

Dat mag de peettante doen.

Bij een sterfgeval wordt er na een jaar een herinnerings-samenkomst georganiseerd.

In kleine kring.

De naaste familie en de naaste vrienden.

Eerste even naar het kerkhof met bloemen en een kaars.

Daarna thuis een klein buffet, fruit en natuurlijk ook wat gebak.

Ik zag gisteren een mooie film (op tv deze keer).

Eigenlijk een humoristische film, maar wel met een serieus ondertoontje.

"About time" uit 2013.

Tim krijgt te horen dat alle mannen in zijn familie de mogelijkheid hebben om naar hun verleden terug te keren om te proberen om alles zo goed mogelijk te doen.

In het begin is de film ietwat komisch, omdat Tim natuurlijk op verschillende manieren probeert zijn geliefde te veroveren, maar de film krijgt een serieus tintje als op het einde de vader van Tim ernstig ziek wordt en Tim vreest dat ze nooit meer samen kunnen zijn.

Dan zegt de vader, dat alle mensen de mogelijkheid hebben om terug in de tijd te reizen. Je kunt altijd terugdenken aan de tijd dat je met je vader steentjes in het water gooide, aan vakanties met het hele gezin, aan feestjes en verjaardagen. Je kunt ruiken hoe de zomers waren, horen hoe de sneeuw kraakte, voelen hoe er twee armen om je heen werden geslagen. 

Je kunt dus altijd in je eigen tijd terugreizen.

Daar moest ik juist vandaag aan denken....

Mannenverkoudheid.

Daar hebben vrouwen geen verstand van!

Verkouden zijn is voor mannen véél erger dan voor vrouwen!

Maar dat wisten jullie vast wel.

De chef voelt zich "lamlendig" en heeft de dag doorgebracht met van de bank naar de stoel te verhuizen en omgekeerd.

Ik pers maar wat sinaasappelen met citroenen. 

Baat het niet dan schaadt het ook niet.

Meer krijgt hij toch niet weg vandaag.

Hopelijk gaat het morgen beter...

Het weer hier is niet om over naar huis te schrijven.

Bewolkt en regenachtig en hoogstens 20 graden.

Ik deed de boekhouding.

Met de "Tour" op de achtergrond.

(ik volg niet echt mee met de Tour de France, maar kijk graag naar de mooie omgeving).

Ziezo, is de boekhouding ook weer in orde!

Gisteren was Philip hier met z'n vader.

De twee mannen gingen nog even naar de boot om wat te klussen en hebben daarna een eind gevaren...

De haven uit, dwars over de Lillebælt en weer terug.

 (Jeff maakte de foto).

Philip en ik gingen naar Madsby...

Tent-concert

Het concert met Peter Belli was gisterenavond in de feesttent bij de haven.

Wij hadden het concert mét diner bestelt.

Het 6.Juli menu: 

Gebraden kip, nieuwe aardappeltjes, komkommersalade, chips (echt waar, dat hoort erbij) en saus (geen sauce - maar Deense bruine saus).

Als dessert:

Jordbær med fløde.

Hoe kan het ook anders ?!

Het was een leuk concert.

We zaten tegenover een van mijn koor-vriendinnen en haar vriend.

Gezellig.

De regen kon de pret niet drukken.

Het was warm in de tent.

Na afloop maakte ik nog een foto van de haven, die er zó uitzag toen we naar buiten kwamen.

Hier is het kwart over elf 's avonds.

En het was droog.

Stapelen.

De boekenkast uitgeruimd.

En de servieskast.

En die kast met al die fotoalbums.

Waar ook de tafelkleden lagen.

Toen nog de "knutselkast".

Oh ik was de kop en schotels vergeten.

En die glazen karaffen.

Een koffer vol wijnflessen.

Dozen met spelletjes.

Wat heb ik toch een hoop spullen....Zucht!

De kamer moet leeg...

We schilderen nog steeds...