America.

 Overgenomen van Facebook, dat af en toe iets wijs te vertellen heeft.

Revalidatie en zo..

 Wat kunnen spieren pijn doen als je ze lang niet geactiveerd hebt.

Wat kan het vervelend zijn om van medicamenten "af te kicken".

Het hoort allemaal bij de revalidatie - van de chef. De wond geneest goed, van binnen ook, denk ik, het jeukt niet meer zo erg. De zenuwpijn is verdwenen en vervangen door spierpijn. De drie weken van niks mogen doen zijn (bijna) voorbij. Dat helemaal niks doen zat er natuurlijk niet in, maar hij heeft het toch maar rustig aan gedaan. Afgelopen donderdag sleepte ik hem mee naar het "parkje in aanleg". Bij de grote haven. Het wordt mooi als het klaar is. Dat was het nog niet toen wij er even rondkeken. Maar het was toch wat leuker "wandelen" dan op en neer door ons straatje.

Het ziet er een beetje uit als een tropen eiland op deze foto. Het voelt helaas niet als een tropeneiland. We liepen maar een klein stukje om te oefenen en zaten lang op een bankje. Het ging.

Vrijdag kwam Philip een nachtje logeren en ik bakte kattetongen. Zelfgebakken koekjes smaken honderd maal beter dan gekochte en zijn eigenlijk zo gemaakt. Ik volgde een oud recept uit een boekje dat nog van ons moeder is geweest. 

Omdat "ons moeder" de 20'ste jarig kon zijn, maar alweer bijna vier jaar geleden overleden is.  (Niet dat ons moeder veel koekjes bakte toen ze nog leefde, maar omdat ik veel aan haar dacht die dag).

Gisteren waren we naar de 70'ste verjaardag van een vriend van ons. Deze heer is stapelgek met zijn kleinkinderen (10,8,7 en 4 jaar) en ik denk dat het feest voor een groot deel op hen was afgestemd. Want zeg nou eerlijk...hamburgers, een softijs-machine en segways....waar de leeftijd van de gasten tussen de zestig en tachtig was. Nou ja, het voornaamste is dat hij het feest van zijn leven had, nietwaar. 

Natuurlijk was er een lied en er waren speeches..

De rekonvalecent was blij dat hij na vier uurtjes naar huis kon. 

Vandaag ging de chef op de fiets! (Ik natuurlijk ook). En dat ging goed; heel goed. Zo goed dat hij nu als een blok in slaap in slaap is gevallen, want het is /was toch erg vermoeiend. We hielden een paar pauzes onderweg.

Hier op een bankje met een blik op de Lillebælt en de mooie wolkenformaties. Het rook heerlijk overal en we genoten van de bloemenpracht. Rozenbottelstruiken in bloei (die ruiken zo heerlijk), wilde kervel (fluitenkruid) in overvloed, klaprozen, margrieten en heel veel paardebloemen.

Bij de haven, waar de grote blauwe Mærsk schepen binnenkort verdwijnen. 

Die worden gesloopt. 

Op de grote markt (Axeltorv) waar de chef een hotdog en ik een worstje at. Hier is het 's woensdags en 's zaterdags markt. Maar kleinschalig hoor; groente, fruit, kaas, vis en bloemen, dat is alles.

Weer thuis heb ik de planten in de kas water gegeven. Er staan al bloempjes in de tomaten; de sla en boerenkool komen kijken en de komkommers zijn niet omgevallen.

Strakjes ook de bloemenbakken maar "bewateren". Het regent hier weinig. Minder dan in het binnenland. Ik laat de slang maar klaar liggen.....

Wat zomerse dingen.

De zomer is Denemarken kun je niet vergelijken met de Nederlandse, speciaal niet met de Brabantse zomer die vaak echt warm en zwoel is. Hier jubelen we als de thermometer op 20 graden staat en de wind is gaan liggen. 

We hebben een paar fijne zomerdagen gehad; nu zegt het weerbericht dat er kans op regen is. Op vier druppels op het dakraam na is er nog niks van te merken. En het is zo nodig; de grond is kurkdroog.

Maar wel; hoera, lange dagen, lichte nachten, vogels, bloemen, groene bomen...

Hier komt "Ida's sommervise":

Astrid Lindgren schreef "Ida's zomerlied" voor de film "Emil en het varkentje" van 1973. Het liedje beschrijft de aantocht van de zomer gezien door de ogen van een kind. In de film wordt Ida in de vlaggenmast gehesen en ziet de wereld met nieuwe ogen. Misschien wil Astrid Lindgren ons vertellen dat men soms iets moet achterlaten om een nieuwe kijk op de dingen te krijgen.

Ik heb het vertaald:  

"Je moet niet denken dat het zomer wordt als ik het geen zetje geef en het zomers maak. Zo komen de bloemen sneller. Ik zorg ervoor dat de bloemen bloeien en ik maak de hele wei groen. Nu kan de zomer komen want ik heb de sneeuw weggeblazen. Ik vul de beek met water zodat het bruist. Ik vul de lucht met zwaluwpaartjes en zorg dat er muggen genoeg zijn om te eten. Ik geef alle bomen hun groene blaadjes zodat de vogels hun nestjes kunnen bouwen. Ik verf in de schemering de lucht rood als de zon ondergaat. Ik zet bloesem in de appelbomen en ik denk dat jullie dat mooi vinden samen met de bloempjes in de bosaardbeien die ik aan de kinderen geef net als al het andere fruit. Ik vind spannende plekjes waar kinderen kunnen ravotten en springen. Zo vul ik de zomer in de kinderen en geef hun benen sprongetjes."

En verder:

De chef en ik gingen gisteren eens een keertje uit eten. Bij "Kims Køkken" in de stad. zoiets tussen Chinees en Japans in . Vier kleine gerechten voor twee personen. We kregen het niet eens op. Het was wel om je vingers bij af te likken.

In de tuin wordt het ook zomer. Kijk maar eens naar de bessen in aanwas.

De roos die ik met moederdag kreeg is geplant. En nu maar goed water geven elke dag!

's Zomers lees ik graag. Ik heb me daar toch een stapel boeken liggen. Als ik er eentje uit heb ligt er alweer een volgende. Op aanbeveling van kinderen en vrienden die maar al te graag delen in hun leesplezier.

En iets meer:

Afgelopen dinsdag was het de laatste zangavond van ons Lunakoor. We hebben helaas het koor moeten opgeven. De dames worden ouder; de stemmen willen niet zo goed meer; sopranen klinken als alten; het gehoor van velen gaat achteruit; en er komen geen nieuwe leden meer bij. 

Jammer maar alles heeft een eind (een regenworm heeft er twee, zingt Shubidua)

Volgende week dinsdag is er een Adieu Lunakoor avond.

Ik heb smørrebrød besteld, Helle koopt chocola en wijn, Hanne schreef een lied.....het wordt vast gezellig. Ik ben 20 jaar lid geweest van dit koor; ik zal het missen. Vrienden voor het leven heb ik gemaakt!

Maar, met Astrid Lindgrens woorden: Iets loslaten geeft ruimte voor iets anders.

Ik maakte nog snel een foto vanuit het raam van het oefenlokaal. Een kijkje op het nieuwe parkje en op de kade waar weer cruise schepen aankomen. (het witte gebouw rechts is "onze" lokaliteit).

Eerlijk gezegd mogen ze van mij wegblijven die vervuilers. Maar het zal wel geld in het laatje brengen.

Als het koolzaad bloeit..

Als het koolzaad bloeit (er zijn zooooveel prachtige velden met koolzaad om ons heen. Veel meer dan ooit eerder) is het schooljaar voor de hoogste klassen in de grundschool (0 tot en met 10 klas) en de gymnasiale opleidingen ten einde.

Nu wachten de eindexamens.

De gymnasiale opleidingen vierden vandaag hun laatste schooldag met verkleedpartijen, gezamelijk eten en...natuurlijk een feestje de hele dag door. De foto's pikte ik van Facebook.

Vandaag de dag kun je (bijna) alles volgen op facebook, imstagram enz. 

Dat was vroeger wel anders..

Vroeger had je een dagboek. Ik tenminste wel. Dat dagboek was geheim; daar mocht niemand in lezen. NU: ligt alles open en bloot op het digitale net en het beste is als je veel lezers en "likes" krijgt.

Gekke wereld.

Adieu tv box.

Eerst was er het kijkgeld. Verouderd, inderdaad, dus de regering besloot een paar jaar geleden om het kijkgeld zoetjesaan af te schaffen. Weg ermee. Jonge mensen kijken geen tv of het gaat via de pc/laptop. Ooit stonden er antennes op alle daken. Die werden vervangen door centrale antennes en nu staan er zend-masten. En het tvsignaal komt binnen via een kabel. Maar ook dat is intussen achterhaald. Nu gaat alles via het net. 

Tot nu toe hebben wij een tv box; van Yousee (buitenland hier, dus geen ziggo of hoe het in NL heet). We hebben het kleinste pakketje; dat wil zeggen een beperkt aantal zenders, maar meer kijken we toch niet. Nu heb ik het tv abonnement opgezegd. Huppekee-weg ermee. In het vervolg wordt het alleen maar streamen. Via een google chrome. Die gebruiken we nu ook al regelmatig als ik TV2 wil zien, het gratis filmnet van de biblioteek of NPO voor een bietje nederlands.

Hier liggen mijn apps netjes op een rijtje op mijn telefoon. We hebben een chromecast meer besteld, voor de tv boven. En de komende betaling aan Yousee stopgezet. 

Bezig

Ik ben een ochtendmens. Dat wil zeggen dat mijn hersens 's morgens zijn ingesteld op denken, handelen en werken. Dat betekent dus ook dat ik na een drukke dag het 's avonds niet voor elkaar krijg om een enigszins redelijk blogje te schrijven. Nu is het vijf uur; dat gaat nog net 😊.

De chef is intussen zover opgeknapt dat hij zoetjesaan het werk weer heeft opgepakt. Hij mag hoogstens iets van drie kilo tillen, dus ik vervang de folierollen en meer van het til-en sleepwerk. Die man kan nou echt niet een hele dag stilzitten. Ik denk maar zo dat het ook een soort revalidatie is; lopen, staan, bewegen.... Het gaat goed; het gaat elke dag beter. Bijna zonder pijnstillers...Echt lopen, wandelen, dat mag nog niet. Tot nu is het een rondje om het huis en naar de werkplaats. Gisteren gingen de hechtingen eruit en de wond geneest goed.

Ik had het druk deze week. Ik heb veel moeten rijden met mijn tolken. Daar ga ik eens goed over nadenken, want anderhalf uur rijden, een uurtje tolken en weer anderhalf uur terug vind ik wel een beetje teveel van het goede. Ik krijg wel de benzine vergoed, maar mijn reistijd niet. Hier was ik gisteren; in Viborg. Sjiek hè. Advocaten verdienen dik geld.

In de werkplaats ben ik ook mee aan het werk. De chef kan het moeilijk verkroppen dat er achterstallige orders liggen. Ik denk maar, er zijn wel meer bedrijven die niet op tijd kunnen leveren. 

Mei is wel een mooie maand om door het Deense landschap te rijden. Gisteren langs enorme heidegebieden, door bos en over prachtige glooiende heuvels. Eergisteren reed ik langs vele koolzaadvelden. Zoveel dat ik m'n zonnebril op moest vanwege al dat gele. De landbouwers hebben een grote grijns op hun gezicht. Er zit geld in het koolzaad. De prijzen van vorig jaar zijn meer dan verdubbeld. Vandaag moest ik naar Kolding om materialen te halen. En hier in het Trekant-gebied was niet zo mooi om te rijden maar wel erg druk op de weg. Ik zag alleen maar vrachtwagens en snelweg. Misschien omdat het morgen een vrije dag is, Storbededag. Iedereen heeft vrij; het geeft een lang weekend. Op de avond ervoor en op Storbededag eten we "varme hveder", geroosterde tarwebroodjes omdat ook de bakkers vroeger niet op Storbededag mochten werken. Eerder was het een vasten-en onthoudingsdag; nu is het een vakantiedag.

Nu ga ik nog even paardenbloemen uit het gras steken. Het regende gisteren en vannacht wat heel goed is voor de tuin....en voor de paardenbloemen. Ze heten dandelions in het Engels, een veel mooiere naam dan paardenbloemen. Hier noemt men de bloem een mælkebøtte, een melkkannetje. 

De dansende "dandelion" ; een schilderij van Dali. Mooi nietwaar.

Als de wind gaat liggen..

Vandaag zette ik vier tomaatplanten en twee augurkenplantjes in de kas. Eindelijk is het echt warmer geworden hier in het koele noorden. Die koude noordwestenwind draaide vandaag naar het oosten. Maar oef, wat is het droog! Code rood voor heel Denemarken. Dat betekent uitkijken met open vuur! Verboden is het nog niet, netzomin als waterbesparende maatregelen. Het heeft genoeg geregend in de wintermaanden, denk ik. Maar de aardappelboeren zijn bang voor hun aanplant met die hele droge grond. 

Moederdag vandaag. Moederdag valt altijd net na de verjaardag van de chef, dus dat houden we altijd heel klein. Ik vind het fijn dat de kinders aan mij denken, maar ik sta ook stil bij vele van mijn vriendinnen en kennisen, die geen kinderen hebben of kinderen met psychische problemen of kinderen die aan de andere kant van de wereld wonen, aan hen die hun moeder veel te jong moesten missen of in de ouderdom aan Alzheimer. Maar ja, het is moederdag in vele landen; de damesbladen staan vol met verhalen; de bloemisten gun ik het van harte...'t is nu eenmaal zo. 

(PS, lang geleden hadden ze het vergeten. Mijn eega ook, hoor; de kinderen waren zo oud nog niet. Tja, ik voelde me toch een beetje zielig, erg hè. Later hebben ze er altijd aan gedacht. Ik hoef geen cadeautjes; een knuffel, een kaartje al lang goed..met een knipoog)

Gisteren ging ik een flink eind lopen. Ook al doe ik alle klusjes in huis en tuin, toch is het niet genoeg voor m'n stijve benen. Het was heerlijk wandelweer. Eerst het zomerjack uit, daarna m'n vestje..lekker zomers.

De statige zwaan op de foto heeft zojuist twee ganzen verjaagd die te dicht bij het zwanennest kwamen. Wat een geblaas; hij joog ze de hele vijver door. De eenden keken ongedeerd toe. Er zijn maar weinig eenden te zien vanwege het broedseizoen. Een paar eenzame rakkers en een waterhoentje zwemmen er nog.

Langs dit pad, dat ook langs het Madsby park /het speelpark loopt zijn diverse zonnenpanelen geplaatst. Genoeg denk ik om de verlichting langs het pad (3 km), de robot-grasmaaiers en noodzakelijke energie voor het park op te leveren. 

Hoe het met de chef gaat! Vandaag een heel stuk beter!! Hij was tot een uur of drie "op de been", nu is hij "ondergedoken", in slaap...De wond geneest heel goed. Hoe het er van binnen uitziet? geen idee :-)). 

Deze week staan er drie tolk-opdrachten in de kalender. Een etentje met de "alten" morgenavond, een avondje koorzang en vrijdag is het Storbededag. Iedereen is dan vrij. Een korte drukke week dus. Misschien valt er wel een druppeltje uit de hemel, voor het land!