Zomerse dingen en zo

Gisteren was het een sh..dag. Zo eentje waar niks lukt en alles vervelend is.

Eerst reden we naar de "smerteklinik" - kliniek voor pijnbestrijding. Daar had de huisarts mijn echtgenoot naar verwezen.
In feite kon hij terecht in Middelfart, maar daar waren twee langdurige ziekmeldingen en een arts die het ook niet meer kon trekken. Dus werd hij doorverwezen naar Grindsted en dat is toch een uur rijden hiervandaan. Maar als je pijn hebt sta je open voor alles. Mmmm, in Grindsted kreeg hij een openingsgesprek, dat was alles! Over een dikke maand terugkomen voor nadere onderzoeken.
De echtgenoot teleurgesteld; dat had hij zich toch anders voorgesteld....
Enfin, niks aan te doen op dit moment.
Hij doet zelf van-alles om het beter te krijgen. Een nieuw madras, hij is veertien kilo afgevallen, we fietsen vrijwel elke dag. En ja, het helpt om hem "op de been" te houden. Maar er moet een betere pijnbestrijding komen; daar was de arts in de smerteklinik het mee eens. Maar daarvoor moet hij voor alles en nog wat worden onderzocht. Het gaat dus wel een tijdje duren.

Met het werk in de werkplaats wilde het ook niet lukken. Een te bot mesje, een folie die wilde krullen en ga zo maar door.

Toen belde de Tolkenservice of ik kon tolken in Esbjerg. Bij het gerechtshof. Allé dan, ik weer de auto in en naar Esbjerg, wat nu ook niet naast de deur ligt. Ik was netjes op tijd en heb 40 minuten zitten wachten, want de getuige voor wie ik moest vertalen kwam niet opdagen. Puf, wat een afgang.

Maar vandaag!
Vandaag is het volop zomer. Zelfs een beetje teveel zomer, alhoewel wij hier aan zee kunnen genieten van een zacht briesje dat wat afkoeling brengt.
Het werk ging van een leien dakje; gelukkig.
Ik fietste naar de dokter en kreeg iets voor mijn lichte blaasontsteking. Veel drinken hielp toch niet echt goed. Een driedaags kuurtje moet het doen (ik merk het al na de eerste pil)!

We fietsten lekker in de zon naar het strand. 
Waar zouden we nu eens met vakantie naar toe willen? Tja, moeilijk hoor als je in een land en een stad woont waar anderen op vakantie komen. Boffers zijn we!

We aten gemakkelijk; er was nog over van afgelopen zondag en ik zat even heerlijk op het terras- in de schaduw. 

Aardbeientaart

Zomers kan het haast niet.

Een overheerlijke aardbeientaart!

Je koopt ze bij elke bakker nu, maar je kunt hem goed zelf maken.

We beginnen met de bodem:
100 g. koude boter
175 g bloem
2 eetlepels poedersuiker
1 eidooier

De boter in kleine stukken snijden en bij de bloem doen. Los maken met je vingers en het deeg "verzamelen" met de eierdooier.
Leg de taartbodem in een ingevette bakvorm van ca. 22 cm in diameter (vorm met losse bodem). Druk het goed omhoog bij de kanten.
Zet de bodem minstens een half uur in de koelkast.
Prik met een vork in de bodem en bak de bodem even voor in de oven/ 10 minuten - 200 graden.

Vul de bodem met:
110 g boter
100 g suiker
75 g echte marsepein
2 eieren
300 g bloem
50 g fijngehakte chocolade /70 % cacao

Klop de boter, suiker en marsepein met een mixer tot het licht en luchtig is. Voeg de eieren en de bloem toe, klop alles goed onder elkaar en verdeel dit over de voorgebakken bodem. Bak dit 20 minuten op 175%.
Strooi de chocolade over de warme bodem en laat de taart minstens een half uur afkoelen op het aanrecht.

Maak de vanillecrème: 
2,5 dl. slagroom
0,5 dl melk
1 stokje of zakje vanille
2 eetlepels suiker
2 eierdooiers
2 theelepels maizena (ca.)

Verwarm voorzichtig 1 dl slagroom en de melk in een pan met dikke bodem.
Voeg de vanille toe en breng het mengsel aan de kook terwijl je roert. 
Klop de eierdooiers en de maizena met de mixer (2 minuten).
Voeg de kokende slagroom/melk hierbij en doe alles terug in de pan en kook het even 10 seconden door.
Zet dit in de koelkast tot de crème koud is. 
Klop de rest van de slagroom en schep dit bij de vanillecrème. 
Verdeel de crème over de taart.

Aardbeiengelei:
1 blad gelatine
0,5 dl aardbeiensiroop
300 g aardbeien in schijfjes
Leg de gelatine 10 minuten in koud water.
Verwarm de aardbeiensiroop, neem de gelatine met het water wat er aanhangt en smelt dit in de aardbeiensiroop. Laat het mengsel afkoelen tot het vingerwarm is.
Verdeel de aardbeien over de taart en giet de gelei erover.

Alweer Sankthans!

Tja, wat doe je als je wilt barbecueën maar ontdekt dat die doorgeroest is? Een nieuwe aanschaffen, maar geen duur ding. Zo vaak barbecueën wij nu eenmaal niet.
Daarom werd het deze.....die in een vrij kleine kartonnen doos zat.
Tja, hoe kleiner de doos, deste minder de transport-onkosten voor de zaak en dat scheelt in de prijs voor ons. Maar: we hebben wel anderhalf uur zitten sleutelen om het geval in elkaar te zetten!

Mooi op tijd om te kunnen barbecueën op Sankthans-avond. Vandaag dus.
We maakten ook een vuurtje om snobrød te maken. 

Na het eten kwamen ook de twee oudste kleinkinderen. Die waren naar een verjaardag geweest. Nou jongens! Allemaal ijs eten en marshmallows roosteren... Gezellig.

En tot slot naar Madsby legepark waar de heks alweer op de brandstapel stond. Om half tien vloog ze weg, naar Bloksberg.

 Midzomernacht. 

Wat gaat een jaar toch vlug voorbij....

Carl maakt een vreugdedansje.

Schelpen of zoiets dergelijks..

Schelpen wil ik hebben, het liefst van die grote. Maar die vind je bijna nooit hier op ons strand. Stenen wel, maar nu wil ik schelpen. Normaal staat er een vaas met bloemen op de salontafel of op het kastje. Maar bloemen blijven niet zo lang mooi in de zomer en ik vind het ook een beetje zonde om ze uit de tuin te plukken. Buiten staan ze veel langer mooi te wezen, nietwaar. Daarom staat er niks op de tafel. Een beetje saai...
Ik wil wat zomers in huis. Schelpen dus! Misschien vanmiddag toch even langs het strand fietsen....Je weet maar nooit.

Vandaag is de "dakdekker" geweest. Hij gaat het dak dichten. De goot in het midden wordt aan de zijkanten goed dichtgemaakt, zodat het overlopende water dat niet meteen weg kan op het platte dak blijft liggen en niet naar binnen stroomt. Volgende week komt hij het maken. Er staan nu drie vochtzuigers in de werkplaats en het helpt redelijk goed. 

Ik kocht heerlijk droomthee. Ik proefde hem bij een van mijn vriendinnen. Lekker!!!

Extreem

Het wordt nu alweer zo donker; midden op de dag! Gisteren ook rond deze tijd en dat hebben we geweten. Het donderde en bliksemde vanjewelste. Er viel een enorme hagelbui met hagel zo groot als knikkers. En het Goot! Goot! Goot! Ach ja, dat heb je wel vaker in de zomer; het huis kan er tegen (de aardbeienvelden niet).

Ik werd opgehaald door schoonzoon (eigenlijk wilde ik met de fiets gaan, maar daar was het gewoonweg geen weer voor).We gingen met z'n allen naar de Showcase 2019; het eindexamen project van de Musical-academie. De eega zou ook meegaan, maar moest verstek laten gaan. Hij had die middag vijf kiezen laten trekken en zat echt in de lappenmand. 
Ik appte toen ik bij Peter in de auto zat: "Flinke hoosbuien nu. Nog meer in aantocht. Alles nagekeken, maar vergeten de werkplaats op slot te doen". De eega appte: "Ben bijna thuis. Ga niet mee naar het theater. Te veel pijn in m'n mond".

Na een kwartiertje appte hij weer: "De werkplaats staat blank!" De regenpijp/geul op het platte dak kon al het water niet verwerken en dat water druppelde daarom de werkplaats in. Dat druppelen werden dikke stralen. Eén printer werkte al niet meer en al het werk van die dag dat nog op de werktafel lag was drijfnat; kon zo de vuilnisbak in. Au!!

Toen ik thuiskwam (de Showcase bestaat altijd uit twee voorstellingen dus het werd best laat) had de chef alles opgedweild en zowel de el-radiator als het oliekacheltje stonden op volle toeren te draaien. Met de deur wijd open! De ruimte stond en staat nog te dampen!
Vandaag de schade opgenomen en de verzekering gemaild. 

Maar achteraf valt het allemaal nog mee.
De printer wilde weer werken na een flinke droogtijd.
Het werk van de dag was helaas naar de knoppen, niks aan te doen.
De verzekering stuurt binnen een week een taxateur om naar het garagedak te kijken. Misschien krijgen we wel iets vergoed zodat het dak de komende hoosbuien beter aankan. Ik hoop het.

Vandaag werkten we niet in de werkplaats; vocht is erg vervelend, maar gelukkig kon de deur de hele dag open staan. En ook zoiets van: even een pauze inlassen. En helemaal geen zin, geen puf....

Foto van gisteren.

Carl met zijn marmotje! Sorte heet ze en ze doet niks liever dan in zijn hals of nek kruipen. Carl ging niet mee naar de Showcase; hij en Casper gingen liever pizza eten. 
Vandaag is hij drie dagen op kamp met school; 
Ja, Sorte moet thuisblijven...

Scene uit "The Drowsy Chaperone". Showcase 2019.
Acht personen studeerden af - het is een heel exclusieve opleiding.

In de pauze in de foyer, met tv beelden van de voorstelling / dubbel op.

De wateroverlast en schade daardoor.

PS, ik denk dat de zomerstorm vandaag aan ons voorbij gaat.
Pfffft.

Omdat het zondag is..

En omdat de zon schijnt...nou ja, de meeste tijd dan, 

fietsten wij een flinke ronde.

(Vaderdag hebben we al gehad - die valt altijd op 5.juni)

Eerst maakte de chef nog een heerlijke ananas-smoothie:

 En na vele kilometertjes in de benen aten we een klein ijsje bij de haven.

Het begint eindelijk te dagen bij ondernemend Fredericia dat er geld te verdienen is met het verhuren van surfplanken, peddelborden en zowaar bootjes. Hier wordt er gepeddeld in het  (nieuwe) kanaal.

Kanaalstad - het nieuwe gedeelte van Fredericia. Nog lang niet klaar, maar het begint al iets te worden.

"Bo med udsigt" staat er op het spandoek. Wonen met uitzicht!

Je kunt kopen en huren; hier is er geen woningnood, dus appartementjes genoeg!

Mij niet gezien - voorlopig niet in ieder geval. Je woont er als het ware op een bouwplaats. Het grondwater staat hoog; het is ooit een moeras geweest (later volgebouwd met fabrieken en havengebouwen) - er moet dus geheid worden. 
Ons eerste huis ligt overigens maar een steenworp hiervandaan, maar destijds was de wijk helemaal niet attractief. Toen ging de kunstmestfabriek weg; en de visfabriek; en de havenkantoren; en de werft! En nu ziet het er allemaal heel anders uit! 
Je kijkt uit op het water en de brug over de Lillebælt. De kade staat vol met vissers (als er geen cruise-schip ligt) maaaaar de olietanken van de Shell liggen er nog en blijven nog vele jaren liggen. 

Een wijk met perspectief. 

Het nieuwe theater moet hier ook een plekje krijgen. Licht, water, cafeetjes en restaurants zijn er al.

Ungdomsboliger - studentenflats zitten in de planning. 

De tijd - de tijd toch!

800 jaar voor de vlag.

Dannebrog, de oudste nationale vlag ter wereld.

Volgens de legende is het vandaag 800 jaar geleden dat de Dannebrog (zo heet de Deense vlag) in Estland uit de hemel viel. Op het slagveld tijdens de strijd tussen Estland en de Deense koning Valdemar (Waldemaar). De koning won toen de vlag vanuit de hemel viel, de Esten verloren maar sindsdien speelt de rode vlag met het witte kruis een belangrijke rol in Danmark.
De koningin is vandaag zelfs te gast in Tallinn, waar het heel feestelijk en pompeus gevierd wordt. Tegenwoordig zijn Estland en Denemarken de beste vrienden en Denemarken steunde Estland destijds om aan her Russische regime te ontkomen. Voor Estland is het gebeuren vooral belangrijk om het toerisme te bevorderen.

Overal hier in het land zijn er ook feestelijkheden. Jammer dat het weer, vooral op Sjælland niet meewerkt. Er zijn zelfs een aantal evenementen afgelast vanwege extreem slecht weer.


Hier bij ons is het al een tijdje droog, maar het vliegtuigje geverfd in de kleuren van de vlag hebben we niet kunnen spotten.

Morgen komt de zon weer terug als de voorspellingen uitkomen. 

Gisteren was het ook lekker weer, op een onweersbui na.
Wij vierden Ivona die jarig was; hier samen met haar zus en hun gezinnetjes.

Verder verliep de korte week met "werrek", een vergadering, bezoekjes van een oud-collega en van Caroline, die hier heen tufte in het autootje.

Oh ja, ik nam ook een foto van de haven waar twee cruise-schepen op dezelfde dag aanmeerden. Gisteren; het was gelukkig zonnig! Toch leuker voor de bezoekers, nietwaar.